Μία λέξη
Όταν συμβαίνουν τέτοιες θηριωδίες, όπως του Ισραήλ στη Γάζα, τα ΜΜΕ για να δείξουν, τάχα, τον ανθρωπισμό τους, προβάλλουν videos και φωτογραφίες με σαβανωμένα, ακρωτηριασμένα ή ματωμένα παιδιά , ενώ παράλληλα οι παρουσιαστές/στριες -ή το κείμενο αν πρόκειται για έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο- στηλιτεύουν τη δράση των ομοεθνών των θυμάτων. Πρόκειται για τη γνωστή διχοτομική αναπαράσταση των προσφύγων: θύμα αλλά και απειλή. Ταυτόχρονα χρησιμοποιούν και στερεότυπες φράσεις του τύπου «ανεβαίνουν Γολγοθά» (κι ας είναι μουσουλμάνοι), «παλεύουν να επουλώσουν τις πληγές τους» (κι ας τους ανοίγουν νέες οι δήμιοι) και φυσικά τη διαδεδομένη: «ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ».
Αυτοί που τη χρησιμοποιούν σαν το μαλακτικό στα ρούχα, για ξέπλυμα δηλαδή, έχουν άραγε σκεφτεί ότι μπορεί ΜΙΑ ΛΕΞΗ να ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΙΚΟΝΕΣ; Μόνο μία λέξη: ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ…
Αλεξάνδρα Μπλάνα
