ΑΜΦΙΒΟΛΊΕΣ ΣΧΕΤΙΚΆ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ ΑΝΝΙΒΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΌΣΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ

 

🔴 Οδηγία Αννίβας, οι αρχές δεν ερεύνησαν γιατί "δεν υπάρχει ενδιαφέρον να τους θέσουν προ των ευθυνών τους...".

🔴 Η περίπτωση του κιμπούτς Be'eri.

🔴 Κάτι δεν ‘’ταιριάζει’’ στην καταμέτρηση των απωλειών του Ισραηλινού στρατού.

 

 

"Εάν το Ισραήλ έχει κάνει χρήση μιας αμφιλεγόμενης διαδικασίας ενάντια σε δικούς του πολίτες,τότε θα πρέπει ξεκινήσει αμέσως μια συζήτηση". Η διαδικασία που επικαλείται ο τίτλος του άρθρου της Haaretz είναι η "Οδηγία Αννίβας", ένας άγραφος κανόνας που ισχύει στον ισραηλινό στρατό και νομιμοποιεί τη θανάτωση ομήρων, αν δεν υπάρχει τρόπος αποτροπής της απαγωγής τους. Σύμφωνα με τη Noa Limone, τη συντάκτρια του δημοσιεύματος, η Οδηγία αυτή ίσως εφαρμόστηκε στην επίθεση της Χαμάς στο κιμπούτζ Be'eri στις 7 Οκτωβρίου.

 

ΟΔΗΓΙΑ ΑΝΝΙΒΑΣ: ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΘΕΜΑ

Η δημοσιογράφος είναι θαρραλέα γιατί βάζει ένα ερώτημα σχετικά με ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα στην ισραηλινή αφήγηση. Εδώ και καιρό, δημοσιογράφοι που δεν έχουν καμία σχέση με τη mainstream δημοσιογραφία,δημοσιεύουν άρθρα που αποκαλύπτουν ένα τέτοιο παρασκήνιο, επικαλούμενες μαρτυρίες που έχουν εμφανιστεί σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και διάφορα ντοκουμέντα. Αλλά το Ισραήλ αρνείται σθεναρά ότι ο στρατός του, στη βιασύνη να αντιμετωπίσει την επίθεση της Χαμάς, εφάρμοσε την αμφιλεγόμενη αυτή οδηγία.

 

Οι ισραηλινές αρχές δεν έχουν ερευνήσει το θέμα, γράφει η Lemon, πρώτον γιατί δεν υπάρχει "ενδιαφέρον να λογοδοτήσουν όσοι επενέβησαν για να σώσουν τα θύματα της σφαγής". Δεύτερον, γιατί υπάρχει κίνδυνος να παίξουν το παιχνίδι του εχθρού, ο οποίος χρησιμοποίησε αυτό το επιχείρημα για να φορτώσει στην ισραηλινή αντίδραση τα περισσότερα θύματα που ήταν άμαχοι.

 

Σε αυτό το σημείο, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς ένα δευτερεύον επιχείρημα, που δεν διατυπώνεται ρητά στο άρθρο, ότι αν επιβεβαιωθεί αυτή η θέση, τότε θα αποδυναμωθεί η αφήγηση της Χαμάς για τη σφαγή, η οποία θεωρείται πλέον θέσφατο που δεν αφήνει χώρο για αμφιβολίες ή αμφισβητήσεις. Επιπλέον, αρκετοί από τους επιζώντες θα βρεθεί ότι θρηνούν νεκρούς που μπορεί να σκοτώθηκαν από φίλια πυρά.

 

Αλλά για να επιστρέψουμε στο άρθρο της Limone, σύμφωνα με την ίδια, ο τελευταίος λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να διερευνηθεί αυτό το θέμα είναι ότι θα έθετε υπό αμφισβήτηση την ηθική του στρατού. Στην πραγματικότητα, γράφει, η Οδηγία Αννίβας δεν νομιμοποιεί τη θανάτωση αιχμαλώτων που έχουν πέσει στα χέρια του εχθρού, αλλά "πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες το ερμηνεύουν κατ’ αυτόν τον τρόπο". Με απλά λόγια, κανείς δεν θέλει να αναδείξει αυτή την ερμηνεία, η οποία θα προκαλούσε σκάνδαλο στην ισραηλινή κοινή γνώμη (και αλλού).

 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΜΠΟΥΤΣ BE'ERI

Συγκεκριμένα, η Lemon αναφέρει μια περίπτωση όπου μπορεί να εφαρμόστηκε η οδηγία: "Οι δύο μοναδικοί επιζώντες όμηροι στο Be'eri στις 7 Οκτωβρίου έχουν την εντύπωση ότι οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας χρησιμοποίησαν τη λεγόμενη Οδηγία Αννίβας στους ομήρους της Χαμάς μέσα σε ένα από τα σπίτια του κιμπούτς. Στο σπίτι βρίσκονταν 40 πολιτοφύλακες της Χαμάς, οι οποίοι είχαν πάρει ομήρους 14 πολίτες, "δύο από τους οποίους ήταν παιδιά".

 

Σε μια παύση, στην πρώτη ανταλλαγή πυρών, είπε η δημοσιογράφος, η Χαμάς απελευθέρωσε τη Yasmin Porat, η οποία αποκάλυψε στους διασώστες τον αριθμό των ομήρων στο σπίτι. Στη συνέχεια, η διοίκηση των επιχειρήσεων πέρασε σε έναν στρατηγό, ο οποίος φέρεται να διέταξε ένα τανκ να ανοίξει πυρ εναντίον του σπιτιού. Το τανκ έριξε δύο βλήματα, το ένα με στόχο το έδαφος και το άλλο με στόχο την οροφή του σπιτιού και από το γεγονός μόνο μία επέζησε, η Hadas Dagan. Τόσο η Porat όσο και η Dagan συμφωνούν με αυτή την εκδοχή των γεγονότων.

 

Η Lemon ζητά μετ’επιτάσεως να διεξαχθεί έρευνα για το θέμα και για το αν σε αυτή την περίπτωση ή σε άλλες, εκείνη τη μοιραία ημέρα εφαρμόστηκε η Οδηγία Αννίβας.

 

Όμως οι ισραηλινές αρχές ξεκαθάρισαν πως ότι ό,τι έγινε εκείνη την ημέρα, ειδικά η μη ενίσχυση της άμυνας παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις, θα το εξετάσουν μετά το τέλος του πολέμου. Έτσι, το αίτημα της δημοσιογράφου θα μείνει αναπάντητο, και μάλιστα είναι πιθανό ότι αυτά που έγραψε θα θαφτούν το συντομότερο δυνατό ή θα διαψευστούν κατηγορηματικά.

 

Αυτά που διακυβεύονται είναι πάρα πολλά και η πίεση να επιμείνουμε στις επίσημες ανακοινώσεις και στη λογοκρισία είναι πολύ ισχυρή. Υποδειγματικός, με αυτή την έννοια, είναι ένας τίτλος της Haaretz: "Οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να δουν τις εικόνες από τη Γάζα επειδή οι δημοσιογράφοι μας δεν κάνουν τη δουλειά τους ".

 

 

ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ

Αγνωστο είναι και το πραγματικό κόστος του πολέμου. Η Haaretz, και πάλι, αποκάλυψε πριν από λίγες ημέρες ότι ο αριθμός των στρατιωτών που τραυματίστηκαν στην εκστρατεία στη Γάζα είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που δήλωσαν οι αρχές. Η αναντιστοιχία προέκυψε από έρευνα της εφημερίδας, η οποία σημειώνει: "Για παράδειγμα, μόνο το ιατρικό κέντρο Barzilai στο Ashkelon αναφέρει ότι έχει περιθάλψει 1.949 στρατιώτες που τραυματίστηκαν στον πόλεμο από τις 7 Οκτωβρίου (από τους 3.117 τραυματίες που νοσηλεύτηκαν εκεί στη διάρκεια του πολέμου), ενώ σύμφωνα με τον στρατό ο συνολικός αριθμός των τραυματιών στρατιωτών είναι 1.593".

 

 

 

"Το Assuta Ashdod", συνέχισε η εφημερίδα, "φέρεται να περιέθαλψε 178 ασθενείς, το Ichilov (Τελ Αβίβ) 148, το Rambam (Χάιφα) 181, το Hadassah (Ιερουσαλήμ) 209 και το Sha'arei Tzedek (Ιερουσαλήμ) 139. Επιπλέον, άλλοι 1.000 στρατιώτες, περίπου, νοσηλεύτηκαν στο ιατρικό κέντρο Soroka στο Be'er Sheva, ενώ άλλοι 650 νοσηλεύτηκαν στο ιατρικό κέντρο Sheba στο Tel-Hashomer".  Φυσικά, τα στοιχεία των νοσοκομείων μπορεί να είναι παραπλανητικά - διπλές εγγραφές, κοινές ασθένειες και άλλα - αλλά όχι τόσο ώστε να δικαιολογείται αυτή η απόκλιση. Η αμφισβήτηση, πάντως, όπως καταγγέλλουν αξιωματούχοι της υγείας, έχει περιοριστεί, καθώς οι αρχές ζήτησαν από τα νοσοκομεία να συμμορφώνονται με τις επίσημες ανακοινώσεις.

 

Μια ακόμα  λεπτομέρεια, που βάζει ερωτηματικά,  είναι η είδηση, που αναμεταδόθηκε στις 12 Δεκεμβρίου, ότι 13 στρατιώτες που σκοτώθηκαν στη Γάζα είχαν εκ παραδρομής θεωρηθεί λανθασμένα ως πολιτοφύλακες της Χαμάς (Haaretz). Αυτό το λάθος όμως είναι αδύνατο να συμβεί, αφού τα πάντα στη Λωρίδα παρακολουθούνται ανά τετραγωνικό μέτρο... μήπως έχουν γίνει και στο παρελθόν παρόμοια λάθη που δεν έχουν αποκαλυφθεί;

 

ΤΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ

Μια άλλη λεπτομέρεια που βάζει ερωτήματα είναι το γεγονός ότι ο Ισραηλινός στρατός δεν δίνει λογαριασμό, τουλάχιστον στις ειδήσεις που διαδίδονται στο ευρύ κοινό, για τα άρματα μάχης και τα άλλα οχήματα, τεθωρακισμένα ή μη, που καταστράφηκαν στις επιχειρήσεις στη Γάζα. Όσοι παρακολουθούν τον ουκρανικό πόλεμο γνωρίζουν πόσο ζωτικής σημασίας είναι αυτές οι πληροφορίες και πώς τα διαδίδουν λεπτομερώς τα αντιμαχόμενα μέρη, με προφανείς προσαρμογές που υπαγορεύονται από προπαγανδιστικούς λόγους.

 

Η λεπτομέρεια αυτή είναι ακόμη πιο σημαντική αν λάβει κανείς υπόψη τα πλάνα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, στα οποία μπορεί να δει πολλά ισραηλινά άρματα και οχήματα που χτυπήθηκαν από τη Χαμάς και συχνά καταστράφηκαν. Αν τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Χαμάς, τα οποία αναφέρονται σε εκατοντάδες οχήματα, αληθεύουν, τότε θα πρόκειται για σφαγή. Αριθμοί που μάλλον είναι υπερβολικοί. Αυτό που μένει, ωστόσο, είναι τα σχετικά βίντεο και η ανεξήγητη σιωπή των Ισραηλινών δυνάμεων.

 

Αυτό δεν έχει καμία σχέση με υποτιθέμενη μεγέθυνση των επιτυχιών της Χαμάς, επειδή μιλάμε για ζωές διαλυμένες σε έναν παράλογο πόλεμο. Και οι ζωές των Ισραηλινών αξίζουν εξίσου με αυτές των Παλαιστινίων, έστω και αν οι τελευταίοι καταγράφουν εκθετικά μεγαλύτερες απώλειες, ιδίως μεταξύ των αμάχων, 7.000 εκ των οποίων είναι μόνο παιδιά, αριθμοί απαράδεκτοι για όλο τον κόσμο και λιγότερο για τις ΗΠΑ.

 

 

Θα πρέπει ωστόσο, να ειπωθεί, όπως κάνει η Wall Street Journal, ότι το κόστος του πολέμου για το Ισραήλ είναι υψηλό, πιθανώς υψηλότερο από το αναμενόμενο. Δεν ξέρουμε αν η συνειδητοποίηση αυτού του κόστους θα ενθαρρύνει τον τερματισμό της σύγκρουσης, όπως συνέβη σε προηγούμενες συγκρούσεις με τη Χαμάς, όχι μόνο επειδή ο σημερινός πόλεμος έχει διαφορετικό νόημα από τους προηγούμενους, με αποτέλεσμα το ισραηλινό κοινό να φαίνεται διατεθειμένο να δεχτεί πολύ μεγαλύτερες απώλειες από ό,τι στο παρελθόν.

 

Αλλά ακόμη και μια τέτοια αποδοχή έχει πάντα κάποια όρια που τα επιβάλλει η ίδια η πραγματικότητα. Το θέμα είναι ότι η κρατική λογοκρισία, αν και λίγο-πολύ αναγκαία σε περιόδους πολέμου, δεν επιτρέπει στους Ισραηλινούς πολίτες να αμφισβητήσουν αν αυτά τα όρια έχουν επιτευχθεί ή όχι.

 

Υ.Γ.Σε άρθρο της η Ynet αναφέρει τη δήλωση του Ισραηλινού στρατού ότι 20 στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους στη Γάζα ήταν θύματα φιλικών πυρών. Το άρθρο αναφέρει επίσης τα θύματα των φιλικών πυρών εκείνης της μοιραίας 7ης Οκτωβρίου: "Τα θύματα των φιλικών πυρών μειώθηκαν μετά την 7η Οκτωβρίου, αλλά ο Ισραηλινός στρατός πιστεύει ότι, πέρα από την επιχειρησιακή διερεύνηση των γεγονότων, δεν θα ήταν ηθικά σωστό να διερευνηθούν αυτά τα περιστατικά λόγω του τεράστιου και πολύπλοκου όγκου των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο κιμπούτς. και στις ισραηλινές κοινότητες στο νότο, λόγω των δύσκολων καταστάσεων στις οποίες οι στρατιώτες επιχειρούσαν εκείνη την περίοδο".

 

 [---->]