Σταχτοπούτα των ερπετών

 

Η Ειρήνη Αγαπηδάκη είναι μια φανταστική περίπτωση ανθρώπου, γιατί είναι η ελπίδα κάθε γουρουνιού που κυλιέται στις λάσπες ότι μια ημέρα θα γίνει ακριβό φιλέτο σε γκουρμέ εστιατόριο, δοκίμασε τα όρια του κομματοσκυλιάσματος κι είδα στην πράξη ότι the sky is the limit, ξεκίνησε από ένα γραφικό τρολ των social media κι έγινε αναπληρώτρια υπουργός κι επικεφαλής ψηφοδελτίου επικρατείας. Μιλάμε κανονικά για μια Σταχτοπούτα των ερπετών, το μεγαλύτερο success story μέσα από τις υπόγες που φιλοξενούν τα πιο μολυσμένα βοθρολύματα της κοινωνίας μας.

Η τύπισσα, λοιπόν, βγήκε στον αφρό στα χρόνια των μνημονίων, εκεί στις εποχές του διχασμού και τάχτηκε με την «Φωνή της Λογικής», τους δικαιωμένους, αυτούς που έβαλαν πλάτη και στήριξαν τα μνημόνια τότε για να μπορούμε σήμερα να έχουμε αυτή την καταπληκτική ποιότητα ζωής. Χαιρετίσματα στον Παλαμά Καρδίτσας, στην όμορφη Ρόδο μας, στο υπέροχο δάσος της Δαδιάς στην καταπληκτική Βόρεια Εύβοια και σε όσους μας διαβάζουν στο τρένο, στη γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Αυτό, λοιπόν, που την είχε κάνει να ξεχωρίζει σε σχέση με τους άλλους λογικούς είναι οι βιωματικές της ιστορίες, μιλάμε τώρα ιστορίες βγαλμένες από τον κώλο της εντελώς, με μέτριο συγγραφικό ταλέντο, αλλά με αισώπεια μηνύματα στο τέλος να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει. Τι για 20χρονους που πήγαν να της πουν τα κάλαντα βρίζοντας πολιτικούς κι αυτή τους έβαλε στη θέση τους με την απειλή της επιστροφής στη δραχμή, τι για κνίτες -που θαύμαζαν τα ποστ της, δε μπορώ ρε μαλάκα- που εμπόδιζαν αστέγους να πουλήσουν την Σχεδία κι αυτή πήγε σαν άλλος σουπέρμαν και τους γλίτωσε από άλλο ένα έγκλημα του κομμουνιζζζμου, τι για 15χρονους που πήγαν στα Λιντλ και δεν τους άφησαν να πάρουν αλκοόλ γιατί δεν είχαν ταυτότητα. Και μιας κι είπαμε Λιντλ. Η τύπισσα έκανε τοποθέτηση προϊόντος στις αναρτήσεις της όταν ακόμα οι ινφλουένσερς αυτού του κόσμου έφτυναν την φρουτόκρεμά τους. Κανονικά κι ανερυθρίαστα. Καθόταν κι έκανε γκρίζα διαφήμιση στα άλλα σουπερμάρκετ και στο τέλος έβγαζε τον τιμοκατάλογο από το Λιντλ και παρότρυνε τους άλλους λογικούς να ψωνίζουν από εκεί να στηρίξουμε και την γερμανική επιχειρηματικότητα που είναι φίλη μας.

Όσοι είχαν έστω και λίγη επαφή με τα social media θα την ξέρουν, ένα θλιβερό τρολ που σκορπούσε απλόχερα το γέλιο σε δύσκολες εποχές, ένας περίγελος. Αυτή που έβγαζε, όμως, βαθιά και πηχτή αμορφωσιά σε κάθε της ανάρτηση μαζί με πολλά κιλά κατινίλας, κιτρινισμού, σεξισμού κι ωμού λόγου (έταζε μέχρι και φυλακή στον Τσίπρα στον Κορυδαλλό κι έλεγε για τα μεταξωτά βρακιά της γυναίκας του) ξαφνικά μάθαμε ότι είναι μια λαμπρή επιστήμονας. Κάθε κομματόσκυλο που πρέπει να βγει από το βούρκο και να κάτσει σε καλή θέση να τρώει ζεστό κρατικό χρήμα χρειάζεται ένα καλό προκάλυμμα αριστείας κι αυτό συνήθως δίνεται από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Αυτοί που δήθεν δε θέλουν κόμματα στα πανεπιστήμια, τις αριστερές και τις αναρχικές παρατάξεις μόνο φυσικά, είναι αυτοί που έχουν καταλάβει τον ακαδημαϊκό χώρο και στήνουν πανεπιστημιακές καριέρες με βασικό κριτήριο την κομματική ταυτότητα. Κομματικές κάστες δηλαδή. Ξέρετε και ξέρουμε. Μπορεί να έκανε, λοιπόν, 9 χρόνια να τελειώσει την Ψυχολογία, αλλά μετά πήρε φόρα. Τέλειωσε ένα μεταπτυχιακό από αυτά με ένα όνομα που δε βγάζουν νόημα, φυσικά στην Ελλάδα, εκεί είχαμε τις άκρες, πού να μπλέκουμε τώρα με Αμερικές κι Αγγλίες οι άριστοι, και κατέληξε λέκτορας σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο της κακιάς ώρας στην Κύπρο, ενώ παράλληλα παρήγαγε φοβερό ακαδημαϊκό έργο περιγραφικών αναλύσεων, όχι θα μπλέκαμε με την παραγωγή καινούργιων ποσοτικών ερευνών και τεκμηριωμένων επιστημονικών ευρημάτων, με ευγενική χορηγία της Νοβάρτις φυσικά. Με όλο αυτό το φοβερό βιογραφικό πού να την χώναμε; Μα φυσικά στα ασυνόδευτα προσφυγάκια, προσωπική επιλογή του Μητσοτάκη και του ιντερεντικού υπερασπιστή του Λιγνάδη, του Δοξιάδη.

Κι η πόρτα άνοιξε. Ένα ζεστό μπάνιο να φύγουν οι λάσπες και το τρολ έβαλε ταγιέρ και μπήκε στις κρατικές θέσεις, τις καλές, τις καλοπληρωμένες. Κι αν ο πρώτος της διορισμός προκάλεσε ντόρο μετά στα κρυφά και στα σιωπηλά άφησε την θέση για τα προσφυγάκια, που χεστήκαμε κιόλας, 5 χιλιάδες έχουν χαθεί στην Ελλάδα και 20 χιλιάδες παιδιά στην Ευρώπη συνολικά, και πήραμε άλλες θέσεις, πρώτα γενική γραμματέας δημόσιας υγείας, μετά επικεφαλής στο Επικρατείας και τώρα αναπληρώτρια υπουργός.

Πώς τα θυμήθηκα όλα αυτά θα μου πείτε. Την πέτυχα σήμερα στα κανάλια, η ψυχολόγος της υγείας (τρομάρα της) κι η ινφλουένσερ των Λιντλ είναι ανάμεσα σε αυτούς που έχουν αναλάβει το πρότζεκτ της υγειονομικής προστασίας των πληγέντων στη Θεσσαλία από τα μολυσμένα νερά και τις οικολογικές συνέπειες της πρόσφατης καταστροφής. Με λίγα λόγια, μας αρέσει δε μας αρέσει, η χώρα, κι ειδικά τα πιο ευάλωτα κομμάτια της, είναι κανονικά και με το νόμο παραδομένα σε κλόουν, σε παρασιτικούς άεργους, σε τιποτένια κομματόσκυλα, σε ναυάγια ζωής, σε ακροδεξιά καθάρματα και σε επαγγελματίες άχρηστους και διεφθαρμένους.

 Καλή μας τύχη.

[----->]