Γύρω στα 3000 χρόνια πριν, σε χρήση μέχρι σήμερα.
Η Δύση κωφεύει, εισάγει πρώτες ύλες και εξάγει «δημοκρατία».
Ανεμόπυργος ή ανεμοσυλλέκτης ή ανεμοπαγίδα (μπαντγκίρ, ανεμοπιάστης), παραδοσιακό περσικό αρχιτεκτονικό στοιχείο που συμβάλλει στον φυσικό κλιματισμό εσωτερικών χώρων, παγιδεύοντας τον άνεμο και κατευθύνοντάς τον μέσα στο κτίριο. Στα αραβικά αναφέρεται ως μαλκάφ Η χρήση του προέρχεται από την Αρχαία Αίγυπτο και επιβιώνει μέχρι και σήμερα. Στις μέρες μας είναι διαδεδομένος στα περισσότερα ισλαμικά κράτη και κυρίως στο Ιράν, στα κράτη της Αραβικής χερσονήσου (κυρίως στο Μπαχρέιν και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν. Χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο σε κτίρια δημόσιας χρήσης (π.χ. τζαμιά) αλλά και σε κατοικίες. Εκτός του ισλαμικού κόσμου συναντάται πολύ σπάνια.
Πολλές φορές οι ανεμόπυργοι κατασκευάζονται έτσι ώστε να συνεργάζονται με τα κανάτ, δηλαδή τους υπόγειους αγωγούς ύδρευσης. Ένα άνοιγμα χρησιμοποιώντας το Νόμο του Μπερνούλι τραβάει τον αέρα και τον οδηγεί υπόγεια, στους σωλήνες ύδρευσης (κανάτ). Εκεί ο θερμός αέρας έρχεται σε επαφή με τα τρεχούμενα ύδατα και ψύχεται. Στη συνέχεια από ένα άλλο άνοιγμα ανεβαίνει στο κτήριο, σημαντικά πιο ψυχρός. Τέλος, αφού περάσει μέσα από τους χώρους του κτιρίου, ένα ειδικό άνοιγμα στην μεριά του ανεμόπυργου που δεν φυσάει επιτρέπει στον αέρα να φύγει. Έτσι επιτυγχάνεται η συνεχής κυκλοφορία ψυχρού αέρα στα κτίρια.
Άρα τελικά σε αυτό το σύστημα ο ανεμόπυργος έχει διπλό ρόλο. Από την μεριά που φυσάει εισέρχεται εξωτερικό ρεύμα ανέμου ενώ από την αντίθετη μεριά εξέρχεται ο αέρας από το εσωτερικό ώστε να αντικατασταθεί από νέο. Ο άνεμος από ανεμόπυργο και ο κρύος αέρας από τα κανάτ αναμειγνύονται στο εσωτερικό του κτιρίου και το ψύχουν αποτελεσματικά. Αυτό συμβαίνει καθώς το ρεύμα ανέμου από τον ανεμόπυργο διαχέει το ψυχρό αλλά χωρίς ένταση αέρα από τα κανάτ μέσα στο κτίριο.
(βικι)
Στο λήμμα σχέδια για το πώς λειτουργεί για πληρέστερη κατανόηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου