Πάντως, με κατάρες,αφορισμούς και "βρίζοντας το κοινό" δεν γίνεται.

 

Η πολύ ανησυχητική άνοδος της Ακροδεξιάς, και ιδίως του φασιστικού της τομέα, στην Ελλάδα  πρέπει να μας  ανησυχήσει αλλά και να μας διδάξει τρία  βασικά πράγματα :

Η Ακροδεξιά νικάται με μαζική πολιτική κινητοποίηση στον δρόμο  και με  σωστή πολιτική προσέγγιση του λαού και των καθημερινών ανθρώπων των πιο κατώτερων τάξεων και όχι με εκλογική νομική απαγόρευση ή κυρίως διοικητικά μέτρα-εκτός και αν έχουμε έκδηλη έκφραση βίας. Οι διαβόητες απαγορεύσεις κομμάτων -ακόμη και αν δεχθούμε ότι δεν ήταν στημένες- την συσπειρώνουν, της δίνουν "αντισυστημικό " αέρα και τελικά παρακάμπτονται. Πέραν του γεγονότος ότι ο μηχανισμός Κασιδιάρη φάνηκε εξαιρετικά οργανωμένος και επινοητικός, αν απαγορεύσεις 32 κόμματα , χωρίς να τα ακυρώσεις  βαθύτερα στο πολιτικό και κοινωνικό τους μήνυμα, θα την φας από το 33ο και το 34ο . Αυτό δεν έγινε;

Η  λεγόμενη Κεντροδεξιά , και σε κάποιον βαθμό  και η "δικαιωματική" Αριστερά-Κεντροαριστερά, το σύγχρονο "ακροκεντρώο" ολοκληρωτικό κράτος και οι μηχανισμοί του    χρειάζονται λειτουργικά την κλασσική  Ακροδεξιά , αρκεί να της κρατάνε κάπως το λουρί. Είναι εξαιρετικό φόβητρο για να περνά η γραμμή του "κεντρώου" νεοφιλελεύθερου  ολοκληρωτισμού αλλά και για να ταυτίζεται κάθε πραγματική ριζοσπαστική δύναμη ή αντίσταση  με την Ακροδεξιά ώστε  να συκοφαντείται. Μόνο αν δει κανείς πόσα  ευρωπαϊκά προγράμματα δις ευρώ  διασπαθίζονται "κατά της Ακροδεξιάς" μεταξύ ημετέρων, που οι πρακτικές τους καθόλου δεν την ανακόπτουν, αν όχι  το ανάποδο, αυτό δείχνει ότι η Ακροδεξιά είναι σίγουρα  σοβαρός κίνδυνος για την δημοκρατία ( που απισχνάται στην Ευρώπη για πολλούς λόγους)  αλλά ορισμένες "αντιακροδεξιές" είναι απλά καλή μπίζνα και τρόπος κοινωνικής ανέλιξης.              

Τέλος, εμβόλια και υγειονομική διαχείριση. . Όταν κάποιον λαϊκό κόσμο που δεν ήθελε να απεμπολήσει κάποια θεμελιώδη του δικαιώματα,  από την αρχή  της επιδημίας κόβιντ το δήθεν φιλελεύθερο κράτος, με την χαρακτηριστική  συνέργεια όλων των "δημοκρατικών"  κομμάτων, τον πάτησε κάτω εισάγοντας μια πολιτική κοινωνικού αυτοματισμού  ("εμβολιαστές-ψεκ" κλπ) και όταν η κατά πλειοψηφία "ορθολογική"  Αριστερά αποδοκίμασε αυτόν τον κόσμο ως ακροδεξιό , βλαμμένο κλπ  συνέβη, εν μέρει,  η αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Όταν σπρώχνεις κάποιον εμφατικά στην Ακροδεξιά και την παριστάνεις επίμονα  ως πολιτικό εκπρόσωπό του, η σχέση αυτή  μπορεί και να δέσει τελικά... Όχι; Επίσης,  όταν χαιδεύεις ως κράτος διεθνείς φασιστικές δυνάμεις επειδή είναι "αντιρώσοι"(πχ Αζόφ κλπ)  , και αυτό έχει τις συνέπειές του. Δεν είναι νομιμοποίηση αυτό της Ακροδεξιάς; Η μας ενοχλεί μόνο η φιλορωσική Ακροδεξιά;  (υπάρχει βέβαια και αυτή η εκδοχή).   

Οι λόγοι, βέβαια, ανόδου της κλασσικής Ακροδεξιάς είναι πολλοί και χρειάζεται βαθύτερη   μελέτη και πιο καλή κατανόηση του προβλήματος. Ποιά  κοινωνικά στρώματα εκφράζει και οργανώνει  η Ακροδεξιά , πως χειραγωγεί τις ανάγκες τους, πώς επικοινωνεί πολιτικά;  πώς αλληλεπιδρά με το κράτος;   Πάντως , με κατάρες,αφορισμούς  και "βρίζοντας το κοινό" δεν γίνεται. Θέλει άλλους τρόπους.  Πιο έξυπνους και δραστικούς.Θα επανέλθουμε

Δημήτρης Μπελαντής