Ευχαριστούμε κε Καθηγητά...

 

Ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής Τσιόδρας προχθές για το πρόγραμμα εμβολιασμού. Μίλησε για τα οφέλη του εμβολιασμού, έδειξε διαγράμματα, καμπύλες και γενικά προσπάθησε να πείσει όσους είναι επιφυλακτικοί ακόμα απέναντι στο εμβόλιο. Το αν αυτά που είπε θα πιάσουν τόπο και θα ξαναγεμίσουν τα άδεια εμβολιαστικά κέντρα θα φανεί τις επόμενες μέρες. Η ουσία είναι αλλού.

Καταρχήν, η ομιλία του είχε μία πολύ γνώριμη γεύση, τουλάχιστον σε όσους έχουν σπουδάσει Ιατρική. Ήταν βαρετή. Πολύ βαρετή. Σαν αυτά τα "μαθήματα" που κάνουν ορισμένοι καθηγητές κάτι παγωμένα πρωινά μέσα στις αίθουσες σεμιναρίων των κλινικών, όπου στοιβαγμένοι φοιτητές, ειδικευόμενοι, επιμελητές και λοιπό προσωπικό καλούνται - μάλλον υποχρεώνονται - να παρακολουθήσουν με την τσίμπλα στο μάτι.

Σε αυτά τα "μαθήματα" βαριούνται οι πάντες αλλά όλοι παριστάνουν οτι παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Κάποιοι κρατούν σημειώσεις, άλλοι κάνουν οτι κρατούν σημειώσεις αλλά ζωγραφίζουν ενώ οι πιο ορεξάτοι γνέφουν καταφατικά όποτε ο καθηγητής ρωτάει "καταλάβατε;". Στις μπροστά σειρές κάθονται οι πιο άτυχοι (ή οι πιο φιλόδοξοι) ενώ άμα είσαι κωλόφαρδος βρίσκεις καρέκλα στη γαλαρία. Εκεί μπορείς με την άνεση σου να σκεφτείς τους ασθενείς σου, τις εισαγωγές από τα επείγοντα της προηγούμενης ημέρας, να πεις ένα χαμηλόφωνο αστείο για την γραβάτα του καθηγητή στον νοσηλευτή ή να σκρολάρεις στο κινητό. Όταν κάποια στιγμή κλείνουν τα φώτα για να φαίνεται καλύτερα ο προτζέκτορας, ορισμένοι παίρνουν έναν σύντομο υπνάκο. Με το που τελειώσει το "μάθημα" συνήθως πέφτει ένα ξέπνοο χειροκρότημα - λες και επρόκειτο για performance και όχι για επιστημονική ενημέρωση - και γίνεται μία ερώτηση για το ξεκάρφωμα. Ευχαριστούμε κύριε Καθηγητά για το μάθημα...

Όμως, ο καθηγητής Τσιόδρας στον επιστημονικό μονόλογο του (κι αυτό γιατί δεν υπήρχαν ερωτήσεις μετά τις ανακοινώσεις) πήγε ένα βήμα παραπέρα. "Χάρη στα εμβόλια αποφεύχθηκαν 8.400 θάνατοι", είπε ο καθηγητής χρησιμοποιώντας πολλαπλές πηγές τεκμηρίωσης και φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστέψουμε.

Γιατί δεν μας λες κε Καθηγητά και πόσοι θάνατοι θα είχαν αποσοβηθεί αν είχε ενισχυθεί το ΕΣΥ από τους πρώτους μήνες του 2020; Αν είχε στηθεί μία στοιχειώδης πρωτοβάθμια περίθαλψη, πόσοι πολίτες δεν θα είχαν καταλήξει στις ΜΕΘ; Πες μας κε Καθηγητά, τι λένε οι έρευνες σου; Πόσοι ηλικιωμένοι (για τους οποίους έκλαιγες πέρυσι) θα είχαν σωθεί και θα βρίσκονταν τώρα με τα εγγονάκια τους αν η κυβέρνηση δεν άνοιγε τον τουρισμό εντελώς χύμα δύο σερί χρονιές; Αν ο εργαζόμενος κόσμος δεν αναγκαζόταν να στοιβάζεται στα λεωφορεία, στον ηλεκτρικό ή στο μετρό; Αν είχαν υποχρεωθεί οι εργοδότες να πάρουν μέτρα για την προστασία των υπαλλήλων τους στους χώρους δουλειάς; Πόσοι θα είχαν σωθεί μέχρι τα Χριστούγεννα, κε Καθηγητά, αν δεν είχε διώξει η κυβέρνηση 8.500 υγειονομικούς από το ΕΣΥ; Τι γνώμη έχουν οι καμπύλες Kaplan Meier για τον κοινωνικό διαχωρισμό και το green pass που έχουν οδηγήσει σε γεμάτα clubs όπου οι εμβολιασμένοι είναι ο ένας πάνω στον άλλο; Πόσους θανάτους θα κοστίσει αυτή η πολιτική μέχρι την άνοιξη; Τι λέει η μέθοδος Monte Carlo και η Poisson για αυτά τα ερωτήματα κε Καθηγητά;

Οι καμπύλες, όμως, και οι μαθηματικές κατανομές δεν μιλούν από μόνες τους. Αντίθετα με τους επιστήμονες που γλώσσα έχουν και μπορούν να επιλέξουν τι θα κάνουν με αυτήν. Ή να μιλήσουν. Ή να σωπάσουν. Ή ακόμα χειρότερα να την χρησιμοποιήσουν για να γλύψουν την Εξουσία που τους θρέφει και τους δίνει στασίδι κάθε βράδυ στα δελτία ή κονδύλια για έρευνες.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το πώς αυτοπαρουσιάστηκε ο καθηγητής στην έναρξη της ομιλίας του. "Είμαι σήμερα εκτάκτως κοντά σας σαν εκπρόσωπος της Επιστήμης...". Εδώ, η σημειολογία έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Καθηγητής ομιλεί προς την κοινωνία όχι ως εκπρόσωπος κάποιου Ιατρικού Συλλόγου ή άλλου θεσμικού φορέα ή έστω κάποιας επιτροπής που έχει διορίσει το Υπουργείο Υγείας αλλά ως "εκπρόσωπος της Επιστήμης". Οποιοσδήποτε, λοιπόν, αμφισβητήσει τα λεγόμενα του καθηγητή ή έστω θέσει κάποια ερωτήματα δεν αμφισβητεί τον Τσιόδρα αλλά την ίδια την Επιστήμη. Οποιοσδήποτε αναρωτηθεί ή κρατήσει μία πισινή δεν κάνει πλέον αντιπολίτευση στην κυβέρνηση αλλά στρέφεται ενάντια στον ίδιο τον Ορθό Λόγο, ενάντια στα Δεδομένα και τα Επιστημονικά Τεκμήρια.

Κε Καθηγητά, η θλιβερή αλήθεια είναι άλλη. Όσα διαγράμματα και να χρησιμοποιήσεις, όσες καμπύλες και κατανομές και να μας υποδείξεις με το "laser point" σου δεν μπορείς να κρύψεις την πραγματικότητα: ομιλείς σαν εντεταλμένος εκπρόσωπος της Κυβέρνησης και της Εξουσίας.

Πριν από 80 χρόνια, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ στο έργο του "Η ζωή του Γαλιλαίου" βάζει τον Γαλιλαίο να απολογηθεί για την στάση του να απαρνηθεί μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη, αποδεχόμενος οτι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη. Λέει ο Μπρεχτ (μέσω του Γαλιλαίου):

"Η άσκηση της Επιστήμης χρειάζεται σπάνιο κουράγιο… Πιστεύω πως μοναδικός σκοπός της Επιστήμης είναι τούτος: ν’ αλαφρώσει τον μόχθο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν οι επιστήμονες περιορισθούν να σωρεύουν γνώσεις πάνω σε γνώσεις, μόνο και μόνο για τη χαρά της γνώσης, η Επιστήμη δεν θα είναι πια παρά μια θλιβερή σακάτισσα. Οι καινούργιες μηχανές σας δεν θα χρησιμεύουν παρά για καινούργια μαρτύρια. Με τον καιρό, μπορεί ν’ ανακαλύψετε ό,τι υπάρχει για ν’ ανακαλυφθεί κι ωστόσο, η πρόοδός σας θα σας χωρίζει όλο και πιο πολύ απ’ την Ανθρωπότητα. Η άβυσσος ανάμεσα σε κείνην και σε σας μπορεί μια μέρα να γίνει τόσο βαθιά που, στη χαρούμενη κραυγή σας για μια καινούργια κατάκτηση, ν’ αποκριθεί μια κραυγή φρίκης απ’ όλη την οικουμένη.

Παράδωσα τη γνώση μου στους άρχοντες και στους αφεντάδες, για να τη μεταχειριστούν αυτοί, για να μην τη μεταχειριστούν, για να την κακομεταχειριστούν, ανάλογα με τους σκοπούς τους και μόνο. Όποιος κάνει αυτό που έκανα εγώ, δεν έχει πια θέση στη χορεία των ανθρώπων της Επιστήμης."

Κλαπ, κλαπ, κλαπ

Ευχαριστούμε κε Καθηγητά...

[----->]