Στην πολιτική δεν υπάρχει α-συνέχεια

Αυτή η αντιδιαλεκτική αθλιότητα περί  'παλιού και νέου' και ότι τα 'παλιά κόμματα' κατέστρεψαν τον τόπο, αποδείχτηκε πολύ επικίνδυνη..

Στην πολιτική δεν υπάρχει α-συνέχεια και όταν τα κλασσικά κόμματα αστικής εκπροσώπησης βρέθηκαν σε υποχώρηση ,έπρεπε να αναδειχτεί ένα άλλο μόρφωμα για να καλύψει το κενό...που περιμάζεψε ετερόκλητες δυνάμεις για να υπηρετήσει το Σύστημα και μάλιστα με πολύ χυδαίο τρόπο.

Η κρίση ήταν και είναι ξεκάθαρα κρίση υπερσυσσώρευσης και αναδιανεμητική υπερ του μεγάλου κεφαλαίου.....και μάλιστα όχι απλά 'ελληνική΄' όπως λέγεται, αλλά τουλάχιστον πανευρωπαϊκή, ανάλογα με την θέση που κατέχει κάθε χώρα- δηλαδή οι υποτελείς τάξεις- στην καπιταλιστική αλυσίδα..

Με άλλα λόγια η κοινωνία εθίστηκε σε μια απολύτως άθλια λογική και μάλιστα ΄ξεχάστηκαν' πολλές σοβαρές αναλύσεις για την φάση αυτή του καπιταλισμού.

Όταν βλέπουμε

και δήθεν 'σοβαρούς' να γράφουν μαλακές περι 'νέου και παλιού΄' μας πιάνει ανατριχίλα..

Επίσης η διαρκώς αναμασώμενη παπάτζα περί 'Μνημονιακών-Αντιμνημονιακών΄ όχι απλά έχει χάσει κάθε νόημα, αλλά πια αποπροσανατολίζει την αναγκαία άμυνα που πρέπει να οργανώσει η Αριστερά που δεν αλληθωρίζει προς το μόρφωμα και φυσικά το ΚΚΕ..ως η ισχυρότερη δύναμη

Όταν άρχισε η μεγάλη καπιταλιστική αντεπίθεση η μάλλον το δεύτερο οξύ κύμα επί εποχής ΓΑΠ ( το πρώτο είχε προηγηθεί από την εποχή του Χρηματιστήριου ) είχαν αναδειχθεί πολύ σοβαρές αναλύσεις για τις φάσεις της επίθεσης..

Στην πορεία κατάντησαν πλην εξαιρέσεων να ακούγονται απόλυτα συστημικές απόψεις περί '΄κακών΄ και 'καλών κομμάτων' που είχαν ακριβώς την ίδια τάση ,δηλαδή να απορροφήσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις..

Έτσι όχι απλά ενισχύθηκε η κοινωνική ισοπέδωση ,αλλά μεγάλο μέρος της κοινωνίας αναδιπλώθηκε και έγινε παρατηρητής των εξελίξεων και άλλο μεταβλήθηκε σε πολτό-όχλο...

Οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις επιχειρηματιών  'αίφνης'  έγιναν αντίθεση 'καλού και κακού επιχειρηματία' με αποτέλεσμα να επικρατήσει η πιο αντιδιαλεκτική και λούμπεν ιδεολογία..

Όσοι ασχολούνται εναργώς με την πολιτική ,μπορούν αν μη τι άλλο να επιλέξουν ποια συλλογικότητα τους εκφράζει και τους εκπροσωπεί καλύτερα και ποια έχει τις πιο επίκαιρες αναλύσεις της συγκεκριμένης κατάστασης...

Πάντως 'παλιό και νέο' δεν υπάρχει ή μάλλον είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος και συχνά το 'νέο' είναι και κακοήθως συστημικό...

Η συστράτευση κάθε Αριστερού αλλά και η συμμετοχή του στην διαδικασία της 26ης Μαΐου είναι τουλάχιστον απαραίτητη. Η αποχή είναι συνενοχή-εξαιρώ τους σοβαρούς αναρχικούς που αυτό πρεσβεύει η ιδεολογία τους-

[----->]