Μετά τη Γαλλία, η οποία έχει εντείνει τη στρατιωτική της δράση και τον αριθμό
των αεροπορικών επιδρομών μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, και
τη Γερμανία, η οποία αποφάσισε να στείλει 1.200 στρατιώτες ,μαχητικά αεροπλάνα
και πολεμικά πλοία, χθες ήταν η σειρά του
Λονδίνου να προστεθεί στην μακρά λίστα των δυνάμεων που εμπλέκονται στο σενάριο του πολέμου στη
Συρία.
Προφανώς, με πρόσχημα την καταπολέμηση του «Ισλαμικού Κράτους», όπως και η Γαλλία, πραγματικός στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γερμανίας είναι η ανατροπή της κυβέρνησης της Δαμασκού κατά κύριο λόγο, και κατά δεύτερο λόγο, η αποδυνάμωση του Χαλιφάτου,προς όφελος ίσως, κάποιας άλλης ανταγωνιστικής
οργάνωσης τζιχαντιστών που θα σέβεται τα συμφέροντα των δυτικών
δυνάμεων.
Η αυξημένη συμμετοχή των ευρωπαϊκών δυνάμεων και της
Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Συρία, μετά την ξαφνική απόφαση της Ρωσίας να παρέμβει
άμεσα με βομβαρδιστικά και στρατιωτικούς
συμβούλους για την υποστήριξη της Δαμασκού, πιέζει την διστακτική ως σήμερα
αμερικανική κυβέρνηση να κάνει ένα ακόμα
βήμα προς την διεύρυνση της συμμετοχής της στη Συρία.
Ενώ η Ουάσιγκτον
συνεχίζει να επικρίνει τη Ρωσία, ότι βομβαρδίζει όχι μόνο τους πολιτοφύλακες του
Ισλαμικού Κράτους αλλά και άλλες ομάδες «επαναστατών», ο επικεφαλής του Πεντάγωνου
Ash Κάρτερ ανακοίνωσε, κατά τη διάρκεια
ακρόασης στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής της Ουάσιγκτον, ότι η χώρα είναι
έτοιμη να στείλει στη Συρία και χερσαίες δυνάμεις. Για να είμαστε ακριβείς, επιπλέον
Ειδικές Δυνάμεις (πέραν όσων ήδη επιχειρούν στη χώρα εδώ και καιρό), οι οποίες,
σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας θα είναι «κάνουν επιδρομές, θα αναλαμβάνουν αποστολές
απελευθέρωσης ομήρων, θα συλλέγουν πληροφορίες
για υποστήριξη των αεροπορικών επιθέσεων
και τη σύλληψη των ηγετών του Ισλαμικού Κράτους ».
Προς το παρόν, λοιπόν, δεν έχει αποφασιστεί μαζική αποστολή χερσαίων
δυνάμεων. Η κυβέρνηση Ομπάμα συνεχίζει να ελπίζει ότι τελικά δεν θα υποχρεωθεί
να στείλει μαζικά στρατιωτικές δυνάμεις στη Συρία, μια επιλογή πολύ
επικίνδυνη από πολιτική και στρατιωτική
άποψη, και με αντίθετη την αμερικανική
κοινή γνώμη όσο και τη διεθνή. Προς το παρόν, η κυρίαρχη στρατηγική εξακολουθεί
να είναι αυτή του «πολέμου χαμηλής έντασης », ακόμη
και αν η Ουάσιγκτον είναι υποχρεωμένη να αυξήσει την επί του εδάφους και από αέρος
υποστήριξή της στις «χερσαίες δυνάμεις»
του Μετώπου των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας, δηλαδή
της συμμαχίας των κούρδων μαχητών του
YPG, κάποιων ένοπλων ομάδων Σύρων και
ομάδων που συνδέονται με τα απομεινάρια του
Ελεύθερου Συριακού Στρατού.
Εν τω μεταξύ, και μετά
τους σφοδρούς και συνεχείς βομβαρδισμούς
των Ρώσων, καταγράφεται μια νέα
υποχώρηση των αντικυβερνητικών ένοπλων ομάδων από την πόλη Χομς, ένα μεγάλο θέατρο της
σύγκρουσης τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Την Τρίτη οι ηγέτες των ανταρτών που δραστηριοποιούνται στην πόλη συμφώνησαν να
αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την περιοχή του Waer με αντάλλαγμα να μη τους χτυπήσει ο συριακός στρατός κατά
την υποχώρηση τους.
Στο Χαλέπι, όμως, που το διεκδικούν ο στρατός της Συρίας, με την υποστήριξη της Χεζμπολάχ και των ιρανικών πολιτοφυλακών, και οι διάφορες
φονταμενταλιστικές ομάδες, τις τελευταίες ημέρες έχουμε σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των συριακών
Δημοκρατικών Δυνάμεων και της Fatah Halab , μια συμμαχία τζιχαντιστών της Αλ-Ahrar Sham (που συνδέονται
με την Αλ Κάιντα) και μερικά τμήματα φονταμενταλιστών του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.
Οι ισλαμιστές
κατηγορούν τους Κούρδους του YPG ότι έχουν
συμμαχήσει, εκτός από τις Ηνωμένες
Πολιτείες, και με τη Ρωσία, μετά τη συμφωνία των τελευταίων ημερών για κάλυψη
από αέρος των μαχητικών της Μόσχας. Μια έμμεση επιβεβαίωση των «υποψιών» των φονταμενταλιστών
ανταρτών έρχεται ακριβώς από την πλευρά της Μόσχας, όπου ο πρόεδρος Πούτιν αναφέρθηκε στην
πιθανότητα εξοπλισμό των κουρδικών λαϊκών
πολιτοφυλακών προκειμένου να ενισχύσουν τις θέσεις τους στα δυτικά της χώρας, και
να αποτρέψουν τις επιθέσεις των πολιτοφυλακών των Τουρκομάνων,
υπό τις εντολές της Άγκυρας, ή για να
αντιμετωπίσουν την άμεση εισβολή του τουρκικού στρατού, που σύμφωνα με πολλούς θεωρείται όλο και πιο πιθανή.
