Καλά – θα σκεφτείτε διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο για τα
πρώτα επεισόδια του οργανωμένου πολέμου που μόλις ξεκινά κατά του
ΣΥΡΙΖΑ- κι εσείς στοUNFOLLOW αντιπολίτευση δεν κάνατε;
Η απάντηση είναι, προφανώς, ναι! Κάναμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε
και τώρα. Η δημοσιογραφία, όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε, είναι αξιακά
στην αντιπολίτευση όποια κι αν είναι η κυβέρνηση. Αλλά έχει μεγάλη
διαφορά να στοιχειοθετείς την κριτική και τον έλεγχο προς την εξουσία με
έγγραφα και διασταυρωμένες ειδήσεις, από τις άναρθρες κραυγές πολιτικών
που βρέθηκαν στην αντιπολίτευση και πίστεψαν ότι αίφνης βούτηξαν στην
κολυμπήθρα του Σιλωάμ και ότι όλοι εμείς λησμονήσαμε το ποιόν και το
παρελθόν τους -το ίδιο ισχύει και για τα γνωστά παπαγαλάκια που τους
σιγοντάρουν στα ΜΜΕ.
Όχι ότι δεν το περιμέναμε. Όσο η κυβέρνηση διατηρεί τη δημοφιλία της
και -κυρίως- σε κάθε περίπτωση που παίρνει πίσω διατάξεις και ρυθμίσεις
του μνημονιακού οπλοστασίου, οι αντιπολιτευτικές προσπάθειες θα γίνονται
πιο έντονες, αλλά και πιο άγαρμπες και αβάσιμες. Το τελευταίο διάστημα
τα πυρά που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από όλες τις κατευθύνσεις.
Πρώτο και ίσως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πρόεδρος της Βουλής
Ζωή Κωνσταντοπούλου που δέχεται επιθέσεις τόσο από τα συγκροτήματα του
τύπου, όσο και από όλο τον γνωστό συρφετό που απαρτίζεται από την Ντόρα
Μπακογιάννη, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον Ευάγγελο
Βενιζέλο, τον Μάκη Βορίδη και φυσικά τον Γρηγόρη Ψαριανό που αυτόν τον
καιρό (τυγχάνει να) είναι βουλευτής με το Ποτάμι.
Τι λένε όλοι αυτοί μαζί; Δύσκολα κάποιος καταλαβαίνει ανάμεσα σε
κορώνες περί δήθεν δημοκρατικών ευαισθησιών και δηλώσεις εντυπωσιασμού.
Δηλαδή για να το καταλάβουμε καλύτερα, ο Μάκης Βορίδης εγκαλεί τη
Κωνσταντοπούλου για θέματα που άπτονται του πολιτεύματός μας. Προσέξτε:
του νυν πολιτεύματός μας, της δημοκρατίας, όχι εκείνου που εγκαθίδρυσε η
δικτατορία στην Ελλάδα, επαναφέροντας την -κατά Βορίδη- ομαλότητα.
Το ζήτημα της ονομαστικής ψηφοφορίας και το αν οι βουλευτές της
Χρυσής Αυγής έχουν δικαίωμα να μετέχουν σε αυτήν, έχει προκαλέσει μεγάλη
συζήτηση. Με τη διαφορά ότι η Κωνσταντοπούλου, που είναι
(προσ)κολλημένη με τη νομική τάξη,είπε ένα πολύ απλό πράγμα:
Δεν μπορεί να ερμηνεύει ένας εισαγγελικός λειτουργός αν είναι ή όχι
απαραίτητη η παρουσία των (τότε) προφυλακισμένων βουλευτών της Χρυσής
Αυγής σε κοινοβουλευτική ψηφοφορία.
Στη συνέντευξή της στο τεύχος του UNFOLLOW,
που βρίσκεται στα περίπτερα, υποστήριξε για το θέμα: «Η απόλυτη
πεποίθησή μου είναι ότι δεν είναι έγκυρη η αλλοίωση της σύνθεσης της
Βουλής χωρίς νόμιμο λόγο και χωρίς αιτιολογία. Δεν είναι έγκυρη η
αποστέρηση του δικαιώματος συμμετοχής στην κοινοβουλευτική διαδικασία
χωρίς νόμιμο λόγο και χωρίς αιτιολογία. Πρέπει δε να επισημάνω το εξής:
διαρκούσης της προσωρινής κράτησης των μελών του Κοινοβουλίου που είναι
προφυλακισμένα έχουν κατ’ επανάληψη δοθεί άδειες.
Έχει επομένως κριθεί
ότι η συμμετοχή στη Βουλή αποτελεί λόγο χορήγησης αδείας. Η
διαφοροποίηση στην απόφαση για τη χορήγηση αδείας ανάλογα με τη
συνεδρίαση παράγει ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο παρέμβασης στην
κοινοβουλευτική λειτουργία. Τα επιχειρήματα για τη χορήγηση αδείας,
σύμφωνα με τον Σωφρονιστικό Κώδικα, ανάγονται στην κρίση των αρμοδίων
οργάνων.
Η άρνηση χορήγησης πρέπει να είναι αιτιολογημένη και
θεμελιωμένη σε πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν τη μη χορήγηση
της αδείας».
Αυτό ήταν: Τρελάθηκε ηΝτόρα και ο αδελφός Κυριάκος, ξιφούλκησε οΜάκης, βγήκε απ’ τα ρούχα του ο Σταύρος ο Θεοδωράκης(ο ίδιος που έπινε τσαγάκι με τον Μιχαλολιάκο), πήρε σβάρνα τα φιλικά μέσα ο Ψαριανός,
βούιξαν οι εφημερίδες και τα μπλογκς της διαπλοκής. Άπαντες γνωστοί στο
πανελλήνιο για τις δημοκρατικές ευαισθησίες τους. Ήρεμα, παιδιά. Αυτός ο
τόπος είναι αρκετά μικρός και γνωριζόμαστε όλοι. Ξέρουμε ποιος είναι
ποιος, τι πρεσβεύει, ποιον έχει από πίσω του και σε τι αποσκοπούν οι
όψιμες δημοκρατικές ανησυχίες του.
Κι έτσι ένα σύστημα (από πολιτικούς, ΜΜΕ και δεξιά τρολς), σαν έτοιμο
από καιρό θα παρατηρούσε κάποιος, παραμονεύει για να κανιβαλίσει
οποιονδήποτε πολιτικό αντίπαλο. Το περίεργο είναι ότι, στην -καθημερινή
πλέον- κριτική που ασκείται στη Ζ. Κωνσταντοπούλου, διαπρέπει και η
Εφημερίδα των Συντακτών, μια εφημερίδα που κατά τεκμήριο διάκειται
φιλικά προς την κυβέρνηση.
Και επαναλαμβάνουμε: το λέμε εμείς, που
κάναμε και κάνουμε πολύ σκληρή, αλλά πάντοτε στοιχειοθετημένη, κριτική
στην όποια εξουσία. Άραγε η εμμονή της ΕφΣυν με την κριτική στην Πρόεδρο
της Βουλής σχετίζεται με το δόγμα μηδενικής ανοχής σε οτιδήποτε ζητούν
οι εκπρόσωποι της ναζιστικής οργάνωσης ή μήπως σχετίζεται με
εσωκομματικούς εχθρούς από τον ΣΥΡΙΖΑ;Τροφή για σκέψη…
Δημοσίευμα τον παρουσιάζει να υπογράφει μετά την εκλογή του ως
Ευρωβουλευτή και συγκεκριμένα έως τις 27 Ιανουαρίου, όταν και ορκίστηκε
υπουργός, ιδιωτικά συμφωνητικά με εκατοντάδες απολυμένους δημοσίους
υπαλλήλους, που εκπροσωπούσε νομικά, τα οποία προέβλεπαν ως δικηγορική
αμοιβή του το 12% επί των αποζημιώσεων που θα έπαιρναν σε περίπτωση
επαναπρόσληψής τους.
Πριν καν κυκλοφορήσει η εφημερίδα για να φανεί τι
ακριβώς λέει η είδηση και σε ποια στοιχεία το βασίζει, οι πρόθυμοι
βγήκαν στα κάγκελα: Δήλωση ο Μητσοτάκης, ανακοίνωση το ΠΑΣΟΚ, ακόμη πιο
έξαλλο το Ποτάμι, που είναι… γνωστό ότι δεν ανέχεται διαφθορά, ρεμούλα
και κρατικοδίαιτους!
Έλα σου όμως που το δημοσίευμα αποδεικνύεται ότι αποκαλύπτει έγγραφο
που δεν έχει σχέση ούτε με διαθέσιμους ούτε με απολυμένους δημοσίους
υπαλλήλους. Έλα σου που ο Γ. Κατρούγκαλος είχε φύγει από τη δικηγορική
εταιρεία, στην οποία αναφέρεται το ΒΗΜΑ, μόλις εκλέχτηκε
ευρωβουλευτής
τον Μαίο του 2014. Έλα σου που αυτό που πραγματικά ενοχλεί το ΒΗΜΑ είναι
το να μη βρεθούν οι καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες και πολύ άλλοι
πίσω στη δουλειά τους -τόσο πολύ αγωνίστηκε άλλωστε όλο το συγκρότημα
του ΔΟΛ να πείσει ότι για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, πώς θα του
το χαλάσουν τώρα;
Ο τίτλος του δημοσιεύματος «O Κατρούγκαλος υποσχόταν διορισμούς στο
Δημόσιο με προμήθεια 12%» δεν έχει ουδεμία σχέση με το περιεχόμενο του
ρεπορτάζ.
Ο συντάκτης του άρθρου παρέα με τον υλατζή της εφημερίδας
διαγωνίστηκαν στην εύρεση του πιο κίτρινου τίτλου για να πουλήσουν το
προϊόν τους.
Η λανθασμένη πληροφορία επίσης στον υπότιτλο της εφημερίδας
ότι ο κ. Κατρούγκαλος εξελέγη βουλευτής στις εκλογές (είναι
ευρωβουλευτής, από την οποία θέση παραιτήθηκε όταν έγινε υπουργός) θα
ήταν αφορμή στο λαμπράκειο Βήμα
για απόλυση του συντάκτη, του αρχισυντάκτη και του διευθυντή της
εφημερίδας.
Προφανώς όλοι μαζί θα ήταν απασχολημένοι στην Αθηναϊκή
λέσχη.
Ο ίδιος ο υπουργός έγραψε
στην ανακοίνωσή του: «Μετά την εκλογή μου ως ευρωβουλευτή έφυγα από την
εταιρία αυτή και έκτοτε δεν ανέλαβα καμιά παρόμοια υπόθεση ούτε,
προφανώς, συνέταξα καμιά σχετική εργολαβική σύμβαση.
Περαιτέρω, για να
μην υπάρχει ούτε σκιά ηθικής αμφιβολίας ως προς το ότι μπορεί να
επιφύλασσα ιδιαίτερη μεταχείριση στους πρώην εντολείς μου διαθέσιμους
υπαλλήλους, αμέσως μετά την ανάληψη των υπουργικών μου καθηκόντων κάλεσα
σε ανοικτή εκδήλωση στο αμφιθέατρο του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας
Διοίκησης όλους τους διαθέσιμους ή απολυμένους, για να τους ανακοινώσω
τον προγραμματισμό της επαναφοράς τους.
Τους δήλωσα δε, ενώπιον και των
δημοσιογράφων, ότι ακριβώς λόγω προηγούμενης δικηγορικής μου εμπλοκής
επέλεξα την δημόσια, ανοικτή συζήτηση και δεν θα είχα προσωπικά καμιά
ιδιαίτερη συνάντηση με οποιαδήποτε ομάδα από αυτούς. Ούτε στο τηλέφωνο
δεν μίλησα με τους πρώην εντολείς μου έκτοτε, με αποτέλεσμα αρκετοί από
αυτούς που δεν καταλάβαιναν το λόγο να δυσαρεστηθούν. Αυτό το τήρησα
ευλαβικά μέχρι και τη θέση σε διαβούλευση του σχετικού νομοσχεδίου».
Αφήστε που υπάρχει και το επιχείρημα της κοινής λογικής. Αν κάποιος
αποταθεί σε ένα δικηγορικό γραφείο για να προσβάλει την απόφαση της
απόλυσής του δικαστικά, πληρώνει το δικηγορικό γραφείο για την εξέλιξη
της δίκης. Αν τελικά επαναπροσληφθεί με νόμο, η δίκη ακυρώνεται και δεν
συντρέχει λόγος να πληρωθεί το δικηγορικό γραφείο. Θέλετε και κάτι ακόμα
πιο σημαντικό: Ο ίδιος ο υπουργός έχει πει ότι οι επαναπροσληφθέντες θα
επιστρέψουν στις δουλειές τους χωρίς αποζημίωση. Και το 12% του μηδέν,
παραμένει μηδέν…
Ψιλά γράμματα. Το σύστημα ακονίζει τα δόντια του και θέλει αίμα. Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα…
Όχι ότι δεν το περιμέναμε. Όσο η κυβέρνηση διατηρεί τη δημοφιλία της και -κυρίως- σε κάθε περίπτωση που παίρνει πίσω διατάξεις και ρυθμίσεις του μνημονιακού οπλοστασίου, οι αντιπολιτευτικές προσπάθειες θα γίνονται πιο έντονες, αλλά και πιο άγαρμπες και αβάσιμες. Το τελευταίο διάστημα τα πυρά που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από όλες τις κατευθύνσεις.
Πρώτο και ίσως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου που δέχεται επιθέσεις τόσο από τα συγκροτήματα του τύπου, όσο και από όλο τον γνωστό συρφετό που απαρτίζεται από την Ντόρα Μπακογιάννη, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Μάκη Βορίδη και φυσικά τον Γρηγόρη Ψαριανό που αυτόν τον καιρό (τυγχάνει να) είναι βουλευτής με το Ποτάμι.
Τι λένε όλοι αυτοί μαζί; Δύσκολα κάποιος καταλαβαίνει ανάμεσα σε κορώνες περί δήθεν δημοκρατικών ευαισθησιών και δηλώσεις εντυπωσιασμού. Δηλαδή για να το καταλάβουμε καλύτερα, ο Μάκης Βορίδης εγκαλεί τη Κωνσταντοπούλου για θέματα που άπτονται του πολιτεύματός μας. Προσέξτε: του νυν πολιτεύματός μας, της δημοκρατίας, όχι εκείνου που εγκαθίδρυσε η δικτατορία στην Ελλάδα, επαναφέροντας την -κατά Βορίδη- ομαλότητα.
Το ζήτημα της ονομαστικής ψηφοφορίας και το αν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής έχουν δικαίωμα να μετέχουν σε αυτήν, έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση. Με τη διαφορά ότι η Κωνσταντοπούλου, που είναι (προσ)κολλημένη με τη νομική τάξη, είπε ένα πολύ απλό πράγμα: Δεν μπορεί να ερμηνεύει ένας εισαγγελικός λειτουργός αν είναι ή όχι απαραίτητη η παρουσία των (τότε) προφυλακισμένων βουλευτών της Χρυσής Αυγής σε κοινοβουλευτική ψηφοφορία.
Στη συνέντευξή της στο τεύχος του UNFOLLOW, που βρίσκεται στα περίπτερα, υποστήριξε για το θέμα: «Η απόλυτη πεποίθησή μου είναι ότι δεν είναι έγκυρη η αλλοίωση της σύνθεσης της Βουλής χωρίς νόμιμο λόγο και χωρίς αιτιολογία. Δεν είναι έγκυρη η αποστέρηση του δικαιώματος συμμετοχής στην κοινοβουλευτική διαδικασία χωρίς νόμιμο λόγο και χωρίς αιτιολογία. Πρέπει δε να επισημάνω το εξής: διαρκούσης της προσωρινής κράτησης των μελών του Κοινοβουλίου που είναι προφυλακισμένα έχουν κατ’ επανάληψη δοθεί άδειες.
Έχει επομένως κριθεί ότι η συμμετοχή στη Βουλή αποτελεί λόγο χορήγησης αδείας. Η διαφοροποίηση στην απόφαση για τη χορήγηση αδείας ανάλογα με τη συνεδρίαση παράγει ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο παρέμβασης στην κοινοβουλευτική λειτουργία. Τα επιχειρήματα για τη χορήγηση αδείας, σύμφωνα με τον Σωφρονιστικό Κώδικα, ανάγονται στην κρίση των αρμοδίων οργάνων.
Η άρνηση χορήγησης πρέπει να είναι αιτιολογημένη και θεμελιωμένη σε πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν τη μη χορήγηση της αδείας».
Αυτό ήταν: Τρελάθηκε η Ντόρα και ο αδελφός Κυριάκος, ξιφούλκησε ο Μάκης, βγήκε απ’ τα ρούχα του ο Σταύρος ο Θεοδωράκης (ο ίδιος που έπινε τσαγάκι με τον Μιχαλολιάκο), πήρε σβάρνα τα φιλικά μέσα ο Ψαριανός, βούιξαν οι εφημερίδες και τα μπλογκς της διαπλοκής. Άπαντες γνωστοί στο πανελλήνιο για τις δημοκρατικές ευαισθησίες τους. Ήρεμα, παιδιά. Αυτός ο τόπος είναι αρκετά μικρός και γνωριζόμαστε όλοι. Ξέρουμε ποιος είναι ποιος, τι πρεσβεύει, ποιον έχει από πίσω του και σε τι αποσκοπούν οι όψιμες δημοκρατικές ανησυχίες του.
Κι έτσι ένα σύστημα (από πολιτικούς, ΜΜΕ και δεξιά τρολς), σαν έτοιμο από καιρό θα παρατηρούσε κάποιος, παραμονεύει για να κανιβαλίσει οποιονδήποτε πολιτικό αντίπαλο. Το περίεργο είναι ότι, στην -καθημερινή πλέον- κριτική που ασκείται στη Ζ. Κωνσταντοπούλου, διαπρέπει και η Εφημερίδα των Συντακτών, μια εφημερίδα που κατά τεκμήριο διάκειται φιλικά προς την κυβέρνηση.
Και επαναλαμβάνουμε: το λέμε εμείς, που κάναμε και κάνουμε πολύ σκληρή, αλλά πάντοτε στοιχειοθετημένη, κριτική στην όποια εξουσία. Άραγε η εμμονή της ΕφΣυν με την κριτική στην Πρόεδρο της Βουλής σχετίζεται με το δόγμα μηδενικής ανοχής σε οτιδήποτε ζητούν οι εκπρόσωποι της ναζιστικής οργάνωσης ή μήπως σχετίζεται με εσωκομματικούς εχθρούς από τον ΣΥΡΙΖΑ; Τροφή για σκέψη…
Το δεύτερο μεγάλο χτύπημα κατά στελέχους της κυβέρνησης ήταν για τον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Γιώργο Κατρούγκαλο από το… ψυχάρειο ΒΗΜΑ.
Δημοσίευμα τον παρουσιάζει να υπογράφει μετά την εκλογή του ως Ευρωβουλευτή και συγκεκριμένα έως τις 27 Ιανουαρίου, όταν και ορκίστηκε υπουργός, ιδιωτικά συμφωνητικά με εκατοντάδες απολυμένους δημοσίους υπαλλήλους, που εκπροσωπούσε νομικά, τα οποία προέβλεπαν ως δικηγορική αμοιβή του το 12% επί των αποζημιώσεων που θα έπαιρναν σε περίπτωση επαναπρόσληψής τους.
Πριν καν κυκλοφορήσει η εφημερίδα για να φανεί τι ακριβώς λέει η είδηση και σε ποια στοιχεία το βασίζει, οι πρόθυμοι βγήκαν στα κάγκελα: Δήλωση ο Μητσοτάκης, ανακοίνωση το ΠΑΣΟΚ, ακόμη πιο έξαλλο το Ποτάμι, που είναι… γνωστό ότι δεν ανέχεται διαφθορά, ρεμούλα και κρατικοδίαιτους!
Έλα σου όμως που το δημοσίευμα αποδεικνύεται ότι αποκαλύπτει έγγραφο που δεν έχει σχέση ούτε με διαθέσιμους ούτε με απολυμένους δημοσίους υπαλλήλους. Έλα σου που ο Γ. Κατρούγκαλος είχε φύγει από τη δικηγορική εταιρεία, στην οποία αναφέρεται το ΒΗΜΑ, μόλις εκλέχτηκε
ευρωβουλευτής τον Μαίο του 2014. Έλα σου που αυτό που πραγματικά ενοχλεί το ΒΗΜΑ είναι το να μη βρεθούν οι καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες και πολύ άλλοι πίσω στη δουλειά τους -τόσο πολύ αγωνίστηκε άλλωστε όλο το συγκρότημα του ΔΟΛ να πείσει ότι για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, πώς θα του το χαλάσουν τώρα;
Ο τίτλος του δημοσιεύματος «O Κατρούγκαλος υποσχόταν διορισμούς στο Δημόσιο με προμήθεια 12%» δεν έχει ουδεμία σχέση με το περιεχόμενο του ρεπορτάζ.
Ο συντάκτης του άρθρου παρέα με τον υλατζή της εφημερίδας διαγωνίστηκαν στην εύρεση του πιο κίτρινου τίτλου για να πουλήσουν το προϊόν τους.
Η λανθασμένη πληροφορία επίσης στον υπότιτλο της εφημερίδας ότι ο κ. Κατρούγκαλος εξελέγη βουλευτής στις εκλογές (είναι ευρωβουλευτής, από την οποία θέση παραιτήθηκε όταν έγινε υπουργός) θα ήταν αφορμή στο λαμπράκειο Βήμα για απόλυση του συντάκτη, του αρχισυντάκτη και του διευθυντή της εφημερίδας.
Προφανώς όλοι μαζί θα ήταν απασχολημένοι στην Αθηναϊκή λέσχη.
Ο ίδιος ο υπουργός έγραψε στην ανακοίνωσή του: «Μετά την εκλογή μου ως ευρωβουλευτή έφυγα από την εταιρία αυτή και έκτοτε δεν ανέλαβα καμιά παρόμοια υπόθεση ούτε, προφανώς, συνέταξα καμιά σχετική εργολαβική σύμβαση.
Περαιτέρω, για να μην υπάρχει ούτε σκιά ηθικής αμφιβολίας ως προς το ότι μπορεί να επιφύλασσα ιδιαίτερη μεταχείριση στους πρώην εντολείς μου διαθέσιμους υπαλλήλους, αμέσως μετά την ανάληψη των υπουργικών μου καθηκόντων κάλεσα σε ανοικτή εκδήλωση στο αμφιθέατρο του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης όλους τους διαθέσιμους ή απολυμένους, για να τους ανακοινώσω τον προγραμματισμό της επαναφοράς τους.
Τους δήλωσα δε, ενώπιον και των δημοσιογράφων, ότι ακριβώς λόγω προηγούμενης δικηγορικής μου εμπλοκής επέλεξα την δημόσια, ανοικτή συζήτηση και δεν θα είχα προσωπικά καμιά ιδιαίτερη συνάντηση με οποιαδήποτε ομάδα από αυτούς. Ούτε στο τηλέφωνο δεν μίλησα με τους πρώην εντολείς μου έκτοτε, με αποτέλεσμα αρκετοί από αυτούς που δεν καταλάβαιναν το λόγο να δυσαρεστηθούν. Αυτό το τήρησα ευλαβικά μέχρι και τη θέση σε διαβούλευση του σχετικού νομοσχεδίου».
Αφήστε που υπάρχει και το επιχείρημα της κοινής λογικής. Αν κάποιος αποταθεί σε ένα δικηγορικό γραφείο για να προσβάλει την απόφαση της απόλυσής του δικαστικά, πληρώνει το δικηγορικό γραφείο για την εξέλιξη της δίκης. Αν τελικά επαναπροσληφθεί με νόμο, η δίκη ακυρώνεται και δεν συντρέχει λόγος να πληρωθεί το δικηγορικό γραφείο. Θέλετε και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Ο ίδιος ο υπουργός έχει πει ότι οι επαναπροσληφθέντες θα επιστρέψουν στις δουλειές τους χωρίς αποζημίωση. Και το 12% του μηδέν, παραμένει μηδέν…
Ψιλά γράμματα. Το σύστημα ακονίζει τα δόντια του και θέλει αίμα. Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα…