Η μυστική δημοσκόπηση που ρίχνει τον Σαμαρά και άλλα παραμύθια
Ήταν φθινόπωρο του 2008, πολύ πριν τον Δεκέμβρη που πέρα από τη δολοφονία του Αλέξη έφερε και τα πρώτα νέα για τη δημοσιονομική κρίση, όταν η Βάσω Παπανδρέου, παλιά πολιτική καραβάνα με πολύ γερό εκλογικό κριτήριο, εκτίμησε πως το ΠΑΣΟΚ θα έμπαινε πρώτο, στις δημοσκοπήσεις, από τις αρχές του 2009 και ότι… εκείνη η ώρα, της επιστροφής των «πράσινων» στην εξουσία, δεν θα αργούσε. Όπως και έγινε ένα χρόνο, τον Οκτώβριο του 2009, μετά από το… χρησμό της Βάσως. Ήταν ακόμα, αν και μόλις πριν από μία πενταετία, μία εποχή, ας πούμε, γραμμικών εξελίξεων, όπου η Βάσω, και η όποια Βάσω, μπορούσε με μία σχετική ασφάλεια να κάνει προβλέψεις για τα πολιτικά μελλούμενα.
Στην πενταετία που πέρασε το πρόγραμμα της φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων προκάλεσε πολιτικούς σεισμούς με βασική «δόνηση» αυτή της εκτίναξης των εκλογών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, που από τις ευρωεκλογές του Μαίου είναι το πρώτο σε δύναμη κόμμα στην Ελλάδα και πλέον, νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι και όλες, στον προθάλαμο της διακυβέρνησης της χώρας.
Το προβληματικό σε αυτή την ιστορία είναι το… μήκος αυτού που προθαλάμου. Μην ξεχνάς πως ο ΣΥΡΙΖΑ, περίπου, από τον Δεκέμβριο του 2012, με τον Σαμαρά να έχει μόλις έξι μήνες στο Μέγαρο Μαξίμου, «ρίχνει» εβδομάδα παρά εβδομάδα την κυβέρνηση καλώντας τους υποστηρικτές του να είναι με τις ταυτότητες στο στόμα και έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για να ψηφίσουν.
Η τακτική αυτή, «η κυβέρνηση πέφτει την άλλη Κυριακή», δοκιμάστηκε στο προκαθορισμένο ραντεβού των ευρωεκλογών και, αν και έφερε μία ιστορική νίκη για την Αριστερά στην Ελλάδα, δεν απέδωσε τα μέγιστα. Και κάπως έτσι τώρα, που υπάρχει ένα άλλο προκαθορισμένο ραντεβού το Φεβρουάριο του 2015, διάφοροι απίθανοι τύποι κυκλοφορούν ένα σενάριο για εκλογές το φθινόπωρο εξαιτίας μίας δημοσκόπησης που δίνει ένα πολύ χαμηλό ποσοστό στη Νέα Δημοκρατία.
Οι διάφοροι απίθανοι προφανώς μπερδεύουν τον Σαμαρά, που έχει σκληρό/κλωτσημένο ακροδεξιό μενταλιτέ, με τον Καραμανλή που βαριόταν τη ζωή του.
Προφανώς επίσης δεν έχουν ιδέα από το πώς ρίχνει μία αριστερή αντιπολίτευση μία ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Βέβαια, το σημαντικό σε αυτή την ιστορία είναι αν έχει ιδέα η αριστερή αντιπολίτευση.
Ο alterthess ιανός
[--->]
Ήταν φθινόπωρο του 2008, πολύ πριν τον Δεκέμβρη που πέρα από τη δολοφονία του Αλέξη έφερε και τα πρώτα νέα για τη δημοσιονομική κρίση, όταν η Βάσω Παπανδρέου, παλιά πολιτική καραβάνα με πολύ γερό εκλογικό κριτήριο, εκτίμησε πως το ΠΑΣΟΚ θα έμπαινε πρώτο, στις δημοσκοπήσεις, από τις αρχές του 2009 και ότι… εκείνη η ώρα, της επιστροφής των «πράσινων» στην εξουσία, δεν θα αργούσε. Όπως και έγινε ένα χρόνο, τον Οκτώβριο του 2009, μετά από το… χρησμό της Βάσως. Ήταν ακόμα, αν και μόλις πριν από μία πενταετία, μία εποχή, ας πούμε, γραμμικών εξελίξεων, όπου η Βάσω, και η όποια Βάσω, μπορούσε με μία σχετική ασφάλεια να κάνει προβλέψεις για τα πολιτικά μελλούμενα.
Στην πενταετία που πέρασε το πρόγραμμα της φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων προκάλεσε πολιτικούς σεισμούς με βασική «δόνηση» αυτή της εκτίναξης των εκλογών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, που από τις ευρωεκλογές του Μαίου είναι το πρώτο σε δύναμη κόμμα στην Ελλάδα και πλέον, νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι και όλες, στον προθάλαμο της διακυβέρνησης της χώρας.
Το προβληματικό σε αυτή την ιστορία είναι το… μήκος αυτού που προθαλάμου. Μην ξεχνάς πως ο ΣΥΡΙΖΑ, περίπου, από τον Δεκέμβριο του 2012, με τον Σαμαρά να έχει μόλις έξι μήνες στο Μέγαρο Μαξίμου, «ρίχνει» εβδομάδα παρά εβδομάδα την κυβέρνηση καλώντας τους υποστηρικτές του να είναι με τις ταυτότητες στο στόμα και έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για να ψηφίσουν.
Η τακτική αυτή, «η κυβέρνηση πέφτει την άλλη Κυριακή», δοκιμάστηκε στο προκαθορισμένο ραντεβού των ευρωεκλογών και, αν και έφερε μία ιστορική νίκη για την Αριστερά στην Ελλάδα, δεν απέδωσε τα μέγιστα. Και κάπως έτσι τώρα, που υπάρχει ένα άλλο προκαθορισμένο ραντεβού το Φεβρουάριο του 2015, διάφοροι απίθανοι τύποι κυκλοφορούν ένα σενάριο για εκλογές το φθινόπωρο εξαιτίας μίας δημοσκόπησης που δίνει ένα πολύ χαμηλό ποσοστό στη Νέα Δημοκρατία.
Οι διάφοροι απίθανοι προφανώς μπερδεύουν τον Σαμαρά, που έχει σκληρό/κλωτσημένο ακροδεξιό μενταλιτέ, με τον Καραμανλή που βαριόταν τη ζωή του.
Προφανώς επίσης δεν έχουν ιδέα από το πώς ρίχνει μία αριστερή αντιπολίτευση μία ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Βέβαια, το σημαντικό σε αυτή την ιστορία είναι αν έχει ιδέα η αριστερή αντιπολίτευση.
Ο alterthess ιανός
[--->]
