Eric Zuesse
Συνοψίζοντας: επειδή όλοι οι δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ χρηματοδοτούν τις πολιτικές εκστρατείες ΜΟΝΟ των υποψηφίων των οποίων η #1 προτεραιότητα είναι (εκτός από το να εκλεγούν και να επανεκλεγούν) , η κυβέρνηση των ΗΠΑ να αυξήσει το μέγεθος της αυτοκρατορίας της σήμερα, ενώ η κυριαρχία της και ο εικονικός της έλεγχος σε όλες τις άλλες χώρες μειώνεται αντί να αυξάνεται όπως συνέβαινε μεταξύ 1945 και περίπου το 1995. Μόνο οι πολιτικοί η πρώτη προτεραιότητα των οποίων είναι να συνεχίσουν να επεκτείνουν την αυτοκρατορία των ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να εκλεγούν. (Άλλοι πολιτικοί με υποχρηματοδοτούμενες προεκλογικές εκστρατείες δεν έχουν ουσιαστικά καμία πιθανότητα εκλογής. Οι Ρεπουμπλικάνοι "δικαστές" του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ από το 1976 έχουν νομιμοποιήσει τη διαφθορά νόμιμη στην πολιτική των ΗΠΑ, και στη συνέχεια οι Δημοκρατικοί πολιτικοί, ξεκινώντας από τον Μπιλ Κλίντον, υπέκυψαν σε αυτό, και από τότε ανταγωνίζονται - βάσει της διαφθοράς - τους Ρεπουμπλικάνους αντιπάλους τους- οπότε, τώρα, και τα δύο κόμματα είναι εξίσου σχεδόν διεφθαρμένα). Γι' αυτό υπάρχει αυτός ο πόλεμος των ΗΠΑ εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας (η διαφθορά ελέγχει την Αμερική).Το γεγονός θα τεκμηριωθεί εδώ, ως εξήγηση για το λόγο που η Αμερική είναι σε πόλεμο εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας. Για να γίνει κατανοητό αυτό, θα πρέπει να τεκμηριωθεί το πώς λειτουργεί στην πραγματικότητα σήμερα το αμερικανικό σύστημα. Και δεν λειτουργεί όπως μας λένε τα βιβλία "ιστορίας" και τα σχολικά εγχειρίδια.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes στις 2 Μαρτίου 2020, όταν τελικά κατέγραφε σε πίνακες για κάθε έναν από τους υποψηφίους του Δημοκρατικού Κόμματος, πόσοι δισεκατομμυριούχοι είχαν υποστηρίξει το συγκεκριμένο πρόσωπο, η λίστα ήταν επίσης (εκτός από τον αυτοχρηματοδοτούμενο Michael Bloomberg) και ένας πίνακας κατάταξης ο οποίος κατέγραφε το πόσο έντονα νεοσυντηρητικοί (υπέρ της επέκτασης της αμερικανικής αυτοκρατορίας) ήταν και είναι αυτοί οι υποψήφιοι:
"Οι δισεκατομμυριούχοι που χρηματοδοτούν τους προεδρικούς υποψηφίους των Δημοκρατικών"
Biden 66
Buttigieg 61
Klobucar 33
Steyer 13
Warren 6
Gabbard 3
Michael 1 (ο ίδιος - άρα δεν περιλαμβάνεται στον πίνακα κατάταξης)
Σάντερς 0
Κανένας δισεκατομμυριούχος - κανένας απολύτως - δεν υποστηρίζει έναν αντιιμπεριαλιστή υποψήφιο.
Η πολιτική των ΗΠΑ ελέγχεται από τον πλούτο - τα χρηματικά ποσά των χορηγών των δολαρίων που ξοδεύονται στην πολιτική - ΟΧΙ από τον αριθμό των ψηφοφόρων: Η Αμερική είναι μια αριστοκρατία (του πλούτου) και όχι μια δημοκρατία (που εκπροσωπεί την πλειοψηφία του λαού). Βασίζεται δε, στην απάτη (όπως αυτή). (Ο πόλεμος της Αμερικής εναντίον της Κίνας βασίζεται στην απάτη, όπως και ο πόλεμος της Αμερικής εναντίον της Ρωσίας - και για τους δύο πολέμους, τα αμερικανικά "ειδησεογραφικά"-μέσα ενημέρωσης ψεύδονται). Το ίδιο, και ο ευρέως προβαλλόμενος ισχυρισμός ότι η σημερινή αμερικανική κυβέρνηση είναι, η ίδια, δημοκρατικά εκλεγμένη.Πρόκειται για ψέμα που διαψεύδεται εύκολα. Μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση ελέγχεται από την πλειοψηφία. Η αμερικανική κυβέρνηση κάθε άλλο παρά ελέγχεται από αυτήν. Μόνο οι πάμπλουτοι ελέγχουν την κυβέρνηση.
Στις 31 Οκτωβρίου 2018, τρεις πολιτικοί επιστήμονες τεκμηρίωσαν ότι το πλουσιότερο 1% του πλουσιότερου 1% των Αμερικανών - το πλουσιότερο δέκα τοις χιλίοις `των Αμερικανών - δωρίζει το 57,16% του χρηματικού ποσού με το οποίο χρηματοδοτούνται οι προεκλογικες εκστρατείες στις ΗΠΑ. Οι "400 κορυφαίοι δωρητές" (όλοι τους πολυ-δισεκατομμυριούχοι, όχι απλώς δισεκατομμυριούχοι) δωρίζουν το 29,86%, ή πρακτικά το 30%, των χρημάτων των προεκλογικών εκστρατειών, στις Η.Π.Α. Αλλά, στην πραγματικότητα: μόνο οι δισεκατομμυριούχοι (και περιστασιακά ένας απλός εκατομμυριούχος) που συγκαταλέγονται στους δέκα μεγαλύτερους δωρητές στην πολιτική των Η.Π.Α. το έτος των προεδρικών εκλογών, μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Αμερικής. Μόνο αυτοί οι δέκα πάμπλουτοι Αμερικανοί μπορούν να το κάνουν. Και, από τη μία προεδρική "εκλογή" μέχρι την επόμενη, πολλοί από αυτούς τους δέκα θα είναι οι ίδιοι και τις δύο φορές. Όλοι οι υπόλοιποι, 332 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι υπήκοοί τους, όχι "πολίτες" κάποιας χώρας (εκτός, ίσως, από τα διαβατήρια κ.λπ.). Αλλά η Αμερική δεν είναι βασίλειο, είναι αριστοκρατία. (Φυσικά, ορισμένα βασίλεια εκπροσωπούν την αριστοκρατία τους ή/και τη θεοκρατία τους, αλλά, σε κάθε περίπτωση, η Αμερική είναι αριστοκρατία).
Δύο προηγούμενες μελέτες, η μία το 2016 και η πρώτη το 2014, είχαν αποδείξει ότι, όπως έγραψα και για τις δύο το 2018, "Η Αμερική είναι ένα δολάριο-μία ψήφος, και όχι ένα άτομο-μία ψήφος". Ηπρώτη μελέτη, του 2014, συνοψίζεται και εξηγείται έξοχα με ένα βίντεο διάρκειας 6 λεπτώνεδώ. Επομένως: όποιος λέει ότι η κυβέρνηση της Αμερικής είναι καλύτερη από άλλες κυβερνήσεις επειδή είναι δημοκρατικά εκλεγμένη, είτε είναι ανόητος είτε είναι ψεύτης. Αυτός ο μύθος έχει, πλέον, θαφτεί τόσο βαθιά που μόνο μια δεύτερη αμερικανική επανάσταση θα μπορούσε να τον αναστήσει και πάλι σε κάποιο είδος πραγματικότητας.
Στις 29 Μαρτίου 2023, δημοσίευσα ένα άρθρο με τίτλο "Η Κίνωσία θα είναι πιθανότατα το κυρίαρχο έθνος στον κόσμο" με το επιχείρημα ότι ενώ η Κίνα τώρα ηγείται στον κόσμο σε ανθρώπινο κεφάλαιο και η Ρωσία σε συντριπτικό βαθμό ηγείται παγκοσμίως σε φυσικό κεφάλαιο, αυτές οι δύο γειτονικές χώρες θα μπορούσαν να γίνουν μία χώρα πριν το τέλος αυτού του αιώνα, αλλά ότι αυτό δεν θα αποτελούσε απειλή για την Αμερική ή για οποιαδήποτε χώρα της αμερικανικής αυτοκρατορίας, επειδή τόσο την Κίνα όσο και τη Ρωσία τους ενώνουν όχι οι υπάρχουσες δυνάμεις τους, αλλά αντίθετα, η βαθιά, κοινή και αμοιβαία δέσμευσής τους στην αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία: ο στόχος της αντικατάστασης της ιδεολογίας της Δύσης από το 1600 - της ιδεολογίας του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού - από μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, στην οποία δεν θα επιτρέπονται αυτοκρατορίες. Αυτό που ενώνει την Κίνα και τη Ρωσία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι η αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία τους (ή η αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία της).
Ήδη τόσο στην Κίνα όσο και στη Ρωσία, η κυβέρνηση δεν ελέγχεται από τους δισεκατομμυριούχους, αλλά αντίθετα αυτοί κυβερνώνται από την κυβέρνηση- ούτε κανένας κληρικός ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά όλοι οι κληρικοί είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται με νόμους που κανένας κληρικός δεν έχει συντάξει. Σε καμία από τις δύο χώρες δεν ηγεμονεύει η αριστοκρατία (όπως στις ΗΠΑ),αλλά ούτε και η θεοκρατία (όπως στο Ισραήλ, η στη Σαουδική Αραβία και στο Ιράν).
Στο τεύχος Νοεμβρίου 2022 του περιοδικού American Affairs Journal υπήρχε ένα πολύ σημαντικό άρθρο με τίτλο "Αξιολογώντας γεωστρατηγικά τη ρωσική και την κινεζική οικονομία", του Jacques Sapir, καθηγητή και διευθυντή σπουδών στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι. Όποιος έχει αμφιβολίες για την υπόθεσή που κάνω, ότι η Δύση, δηλαδή, κρύβει το βαθμό στον οποίο η Κίνα και η Ρωσία είναι ήδη καλύτερα προετοιμασμένες να ηγηθούν του μέλλοντος της ανθρωπότητας απ' ό,τι η Δύση (και κυρίως απ' ό,τι η Αμερική), θα πρέπει να το διαβάσει.
Αλλά αυτό που ίσως είναι ακόμη πιο σημαντικό και πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι, από τις 25 Ιουλίου του 1945, στην πραγματικότητα,αυτή που κυβέρνησε τον κόσμο ήταν η αριστοκρατία της Αμερικής και με ποιο τρόπο. Ο τρόπος αυτός,μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν η αποκατάσταση της παλιάς παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, των αυτοκρατοριών που έλεγχαν τον κόσμο- αλλά αυτή τη φορά, υπάρχει μόνο μια αυτοκρατορία, η αμερικανική. Ο Ρούσβελτ θέλοντας να εξαλείψει και να αντικαταστήσει τις αυτοκρατορίες, εφεύρε τον Ο.Η.Ε., αλλά ο διάδοχός του Τρούμαν ακύρωσε το σχέδιο. Το σχέδιο του Τρούμαν για μια ενιαία παγκόσμια αυτοκρατορία περιλάμβανε όχι μόνο το ΝΑΤΟ και τελικά αυτό που έγινε η Ε.Ε., αλλά και τη λεγόμενη"Συναίνεση της Ουάσιγκτον"( Διεθνές Νομισματικό Ταμείο , την Παγκόσμια Τράπεζα και το Υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών) που κυβερνά σήμερα διεθνώς και βασίζεται στο δολάριο ως το διεθνές αποθεματικόνόμισμα. Αυτή η "νέα τάξη πραγμάτων" που δημιούργησε ο Τρούμαν, και στην πραγματικότητα είναι η παλιά τάξη πραγμάτων, με την αμερικανική αριστοκρατία στην κορυφή, τώρα καταρρέει.
https://southfront.org/why-america-is-at-war-against-china-russia/
