Μαρτυρία ασυνόδευτου ανήλικου, 16 ετών, από τη Συρία στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα
Μαρτυρία 16χρονου Σύριου, που διαμένει στη φρίκη του ΚΥΤ Έβρου
και έχει ήδη αποπειραθεί να δώσει τέλος στη ζωή του. "Αυτό το μέρος είναι
η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου." δηλώνει.
Και οι αρχές, η κυβέρνηση και οι ευρωπαίοι εταίροι τους απλά
συνεχίζουν να στηρίζουν με τη στάση τους τις παράνομες απελάσεις, ξυλοδαρμούς,
δολοφονίες και αποτρόπαιες συνθήκες που υφίστανται όσοι και όσες προσπαθούν να
γλιτώσουν από την φτώχεια και τον πόλεμο.
Η πολιτισμένη Ευρώπη αυτό έχει να προσφέρει στα παιδιά που
γλιτώνουν από τους πολιτισμένους πολέμους που διεξάγει στις χώρες τους.
Αθλιότητα και θάνατο.
#ToPeriodikoGR
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières/MSF)
ολοκληρώνουν τις δραστηριότητές τους στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ)
στο Φυλάκιο του Έβρου, από όπου μας αποκαλύπτουν τραγικές καταστάσεις που ζουν
ενήλικες, αλλά και πολλά ασυνόδευτα
ανήλικα παιδιά που προσπαθούν να επιβιώσουν στο φριχτό αυτό στρατόπεδο
συγκέντρωσης. Καμία αρχή δεν έχει ενδιαφερθεί για το πώς ζουν εκεί οι πρόσφυγες
και μετανάστες, σε τι κατάσταση βρίσκεται η σωματική και ψυχική τους υγεία, για
το τι χρειάζονται τα εκατοντάδες παιδιά που βρίσκονται μόνα τους στο αφιλόξενο
αυτό μέρος.
Χθες δόθηκε στη δημοσιότητα η μαρτυρία ενός ανήλικου πρόσφυγα
από τη Συρία, ο οποίος βρίσκεται εδώ χωρίς την οικογένειά του. Και η μαρτυρία
αυτή είναι γεμάτη από θάνατο. Και ο θάνατος αυτός έχει φωλιάσει στην ψυχή ενός
παιδιού που θέλει να αυτοκτονήσει. Η πολιτισμένη Ευρώπη αυτό έχει να προσφέρει
στα παιδιά που γλιτώνουν από τους πολιτισμένους πολέμους που διεξάγει στις
χώρες τους. Αθλιότητα και θάνατο.
«Πριν από τρία χρόνια αποφάσισα να φύγω από τη Συρία εξαιτίας
του πολέμου. Η οικογένειά μου είναι ακόμα εκεί, δεν μπορούσαν να έρθουν μαζί
μου επειδή οι γονείς έχουν προβλήματα υγείας. Η μητέρα μου έχει πρόβλημα με την
καρδιά της και δεν μπορεί να περπατήσει καλά, ενώ ο πατέρας μου έχει χρόνια
ασθένεια. Έχω μια αδελφή στην Αμερική κι άλλη μία στη Σαουδική Αραβία, όμως δεν
ήθελα να πάω να τις βρω. Θέλω να φτιάξω το μέλλον μου μόνος μου, στην Ευρώπη…
Η οικογένειά μου χρειάστηκε πολύ καιρό για να μαζέψει τα
χρήματα γι’ αυτό το ταξίδι. Από τη Συρία πέρασα στην Τουρκία, όπου έμεινα οκτώ
μήνες. Εκεί δούλευα και μοιραζόμουν ένα διαμέρισμα με άλλα παιδιά. Ήμουν
σερβιτόρος και δούλευα και σε πλυντήριο αυτοκινήτων για να μαζέψω χρήματα και
να έρθω στην Ελλάδα. Ακόμα χρωστάω χρήματα στον διακινητή και πρέπει να τα βρω
όταν βγω από εδώ [το ΚΥΤ].
Κατάφερα να έρθω στην Ελλάδα με τη δεύτερη προσπάθεια. Την
πρώτη φορά, πήγα στο Μποντρούμ για να περάσω απέναντι στην Κω. Πήραμε μια μικρή
βάρκα που ήταν για 4-5 άτομα μόνο, αλλά ο διακινητής έβαλε μέσα 11 από εμάς.
Ακόμα και τα σωσίβια που μας έδωσε ήταν μεταχειρισμένα. Είχαμε φτάσει σχεδόν
στα μισά όταν η βάρκα αναποδογύρισε και πέσαμε στη θάλασσα.
Μείναμε μισή ώρα στο νερό, μέχρι που μας μάζεψε το τουρκικό
λιμενικό και μας γύρισε στην Τουρκία. Μείναμε με τα βρεγμένα ρούχα όλη μέρα.
Όποτε έκανα μια ερώτηση, με έσπρωχναν και με χτυπούσαν. Μας χτυπούσαν πολύ και
μας έδιναν φαγητό μόνο μία φορά τη μέρα, λίγα μπισκότα και χυμό μόνο.
Την άλλη μέρα με άφησαν και έστειλαν όλους τους Σύρους στην
Ούρφα (μια πόλη στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας). Ύστερα, γυρίσαμε με λεωφορείο στην
Κωνσταντινούπολη. Κάναμε 20 ώρες να φτάσουμε, επειδή ήμασταν 30-35 σε ένα
λεωφορείο που είχε μόνο 9 θέσεις. Από την Κωνσταντινούπολη πήγαμε στον ποταμό
Έβρο για να περάσουμε στην Ελλάδα.
Από τότε, εδώ και δύο μήνες, βρίσκομαι εδώ στο ΚΥΤ. Προσπάθησα
να κρεμαστώ στο κοντέινερ. Έχω προσπαθήσει να αυτοκτονήσω τρεις φορές και
συνεχίζω να κάνω τις ίδιες σκέψεις. Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να
δώσω τέλος στη ζωή μου.
Το φαγητό, για παράδειγμα, είναι χάλια, αν το δίναμε στα
σκυλιά δεν θα το έτρωγαν. Ο καθένας μού υπόσχεται ότι θα με βοηθήσει, αλλά
είμαι ακόμα εδώ. Έχω μιλήσει με ψυχολόγο τρεις φορές, κι άλλες δύο φορές με
ψυχίατρο στην Αλεξανδρούπολη. Η ψυχίατρος ήρθε εδώ μία φορά, αλλά δεν με
βοήθησε αυτό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. Θέλω μόνο να βγω, δεν χρειάζομαι κανέναν.
Θα βρω τον δρόμο μου…»
δημοσίευση από ΓΧΣ
