Ο ακροβάτης

 

 

Στίχοι :Δημήτρης Αποστολάκης

Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης

Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη

που τραμπαλίζεται

για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη

πως δε ζαλίζεται

Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά

και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει

Για ιδέστε που 'χει το ερημοπούλι

αίμα στο φτερό

πετά κι ας το 'βρε θανάτου βόλι

κόντρα στον καιρό

Με τον καιρό να 'ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς

να μένεις μόνος, να μένεις μόνος

Για ιδέστε όλοι, δέστε και μένα

άλλο δε ζητώ

που 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα

και ακροβατώ

Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς

μην κλαις, πουλί μου, μην κλαις, πουλί μου

Σύμπλευση ΛΑΕ- Δούρου;

Από το μπλογκ της περιφερειακής συμβούλου Αττικής,με το συνδυασμό Δύναμη  Ζωής της Ρένας Δούρου,και ιστορικό στέλεχος του Σύριζα, Φλώρας  Νικολιδάκη:

-Τα γεγονότα στη συνεδρίαση της Περιφέρειας Αττικής για τον Προυπολογισμό του 2016, ξεπέρασαν κάθε πρόβλεψη, υμών των παροικούντων.

Θα τα εκθέσω, έτσι ώστε να αναπτυχθεί η αναγκαία συζήτηση, για ένα θέμα που αφορά τη ζωή 4.000.000 εκ. ανθρώπων που κατοικούν στο νομό Αττικής. Θα τα εκθέσω, γιατί αφορούν όλους και όλες που αγωνιούν για το μέλλον των εργαζομένων σ'αυτό τον τόπο, ένα μέλλον που έχει άμεση σχέση με ένα μεγάλο ζήτημα Δημοκρατίας:

-Οτι κανείς δεν έχει το δικαίωμα, να φτιάχνει σχέδια, στα οποία περιλαμβάνεται ο λαός, ή το "πολιτικό κεφάλαιο" (όπως αρέσκονται μερικοί να λένε), χωρίς αυτά τα σχέδια να περνούν από δημόσιες συζητήσεις.

-Τα γεγονότα:

Ο κ. Καραμάνος, αντιπεριφερειάρχης οικονομικών, εισηγήθηκε τον προυπολογισμό του 2016, πακέτο με τα εκτελεστέα έργα.
-Πήραν το λόγο οι επικεφαλείς των παρατάξεων της μειοψηφίας και πολλοί περιφερειακοί σύμβουλοι.
-Από την διοικούσα παράταξη, δηλ. τη Δύναμη Ζωής το λόγο πήραν σε επίπεδο κύριων παρεμβάσεων 3 στελέχη της ΛΑΕ: 

-ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, Γ. Γαβρίλης, η αντιπεριφερειάρχης κοινωνικής πολιτικής Κ. Θανοπούλου, και ο αντιπεριφερειάρχης πληροφορικής και αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης, Π. Αθανασιάδης. 

-Και οι τρεις ομιλητές, υπερασπίστηκαν με υπερβάλλοντα ζήλο τον προυπολογισμό και τον ψήφισαν, όπως ψήφισαν και τα εκτελεστέα έργα.
Αυτό αξίζει να αναφερθεί γιατί επιχειρήθηκε και ένα είδος κριτικής για το ποσό των 20.000.000 εκ. ευρώ προς τη Δικέφαλος ΑΕ, όπου ως γνωστό μεγαλομέτοχος είναι ο κ. Μελισσανίδης, όπως και ένας ψίθυρος κριτικής για το Γραμματικό, όπου "το έργο μπορεί να λέγεται ΧΥΤΑ στο πρόγραμμα, αλλά θα γίνει ΧΥΤΥ" (να ενημερώσουμε την κ. Θανοπούλου που το είπε, ότι μπορεί η ίδια να αγνοεί τη σχέση του τίτλου του έργου με το είδος του έργου, αλλά οι υπόλοιποι τη γνωρίζουν: και η αποκεντρωμένη διοίκηση, και η Ε. Επιτροπή και η επιτροπή κατοίκων Γραμματικού).

-Ωστόσο, όπως ανέφερα και οι τρεις εισηγητές, ψήφισαν και τον προυπολογισμό και το σύνολο των εκτελεστέων έργων.
-Το λόγο όμως πήρε και ένας τέταρτος περιφερειακός σύμβουλος και μέλος τη οικονομικής επιτροπής, ο κ. Δημάκος, κι αυτός από το χώρο της ΛΑΕ, ο οποίος ζήτησε από τους περιφερειακούς συμβούλους που δηλώσαμε ότι καταψηφίζουμε τον προυπολογισμό, να παραιτηθούμε και να παραδώσουμε τις έδρες μας.

-Παρακολουθούσα τα τεκταινόμενα και αναρωτιόμουν πότε άλλαξε το σκηνικό. Πως συμβαίνει να υποστηρίζεται η πρόταση του προυπολογισμού κυρίως από στελέχη της ΛΑΕ; Ο αντιπεριφερειάρχης οικονομικών, στενός συνεργάτης της κ. Δούρου, ούτε εισηγητική έκθεση δεν είχε, πράγμα που επεσήμαναν διάφοροι περιφερειακοί σύμβουλοι. Η πρόταση του προυπολογισμού, όπως επισημαίνουμε στη δήλωσή μας 5 περιφερειακοί σύμβουλοι που καταψηφίσαμε, είναι ένα σύνολο αριθμών και κωδικών, που δεν αποτελούν ούτε σχέδιο, ούτε άποψη για την ιεράρχιση των αναγκών των περιοχών της Αττικής. Παράδειγμα, μόνιμο, η Δυτική Αθήνα με τα μικρότερα ποσά, σε σχέση με τις άλλες περιοχές, κυρίως τα Βόρεια Προάστεια.

-Αρα, κατέληξα, εδώ έχουμε ένα γενικότερο πολιτικό ζήτημα. Έχουμε προσέγγιση κάποιων στελεχών της ΛΑΕ, με τη Ρένα Δούρου. Τι να σημαίνει άραγε αυτό? 

Υπάρχει κάποια συμφωνία, και με τι περιεχόμενο;
-Για όποιον γνωρίζει τη Ρ. Δούρου ξέρει, ότι υπάρχει ένα θέμα με το οποίο δεν παίζει: την προσωπική της προβολή και ανέλιξη. Αρα; -Βρισκόμαστε μήπως μπροστά σε μια αλλαγή επιλογής στηριγμάτων από την κ. Δούρου, λόγω της απελπιστικής πορείας του Σύριζα;

-Πως αλλιώς να εξηγήσω τις κορώνες: -"θα πάμε κόντρα στην κυβέρνηση", με αφορμή το θέμα της πληρωμής των υπαλ/λων της περιφέρειας από την περιφέρεια και όχι από το κεντρικό κράτος. Μα αν μπορεί η περιφερειάρχης, με τη στήριξη στελεχών της ΛΑΕ να πάει κόντρα σε μια κυβερνητική απόφαση που ήδη είναι νόμος, γιατί δεν το κάνει αυτό με θεμελιακά και ακανθώδη ζητήματα της ζωής των πολιτών που δεν προχωρούν ακόμη και όταν υπάρχουν τα χρήματα; όπως είναι η ανθρωπιστική κρίση που η κ. Θανοπούλου δεν κατόρθωσε, ενώ προσπάθησε, με απειρία βέβαια, να διαθέσει ούτε ένα ευρώ μέσα στο 2015, ή τη στήριξη της πρωτοβάθμιας υγείας και πολλά άλλα.

-Μεγάλο μέρος της ομιλίας του αντιπεριφερειάρχη Πειραιά ήταν για τη μεγάλη νίκη των λιπασμάτων της Δραπετσώνας.
Και εδώ υπάρχει ένα ερώτημα. Πως συμβαίνει και η κυβέρνηση και η περιφερειάρχης αττικής και τα στελέχη της περιφέρειας που αναφέρονται στη ΛΑΕ, να πανηγυρίζουν όλοι με την ίδια νίκη, τη στιγμή που η πώληση του λιμανιού του Πειραιά προχωράει κανονικά;

Όλα τα παραπάνω, πιστεύω ότι έχουν τη σημασία τους. Σίγουρα είναι αντικείμενο συζήτησης, ιδιαίτερα στις γραμμές της ΛΑΕ, η οποία είναι υπό συγκρότηση. Και σίγουρα οι πιο μεγάλοι και πιο έμπειροι, να λάβουν υπόψη τους, ότι ανάμεσά τους υπάρχουν και νέοι άνθρωποι, με καθόλου εμπειρία, ούτε καν εργασιακή, που είναι πολύ πιθανό να μη μπορούν να ξεχωρίσουν τα όρια πολύ λεπτών ισορροπιών. Πως αλλιώς να ερμηνεύσω την ομιλία του Π. Αθανασιάδη; Οχι μόνο βρήκε τον προυπολογισμό αψεγάδιαστο, αλλά έκλεισε την ομιλία του, αφού χαρακτήρισε τον προυπολογισμό "αριστερό", με τη φράση μνημείο:

"ψηφίζω και με τα δυο χέρια τον προυπολογισμό και με ζεστή καρδιά"!!!!!!!!
(τα video των ομιλιών ήδη κυκλοφορούν, προς αποφυγή αμφισβητήσεων).

-Μετά απ'όλα αυτά, πήρε η Ρ. Δούρου το λόγο και όπως μόνο αυτή ξέρει στόλησε όλους εμάς που καταψηφίσαμε, ακόμα και "ύποπτη" χαρακτήρισε την κίνησή μας. Η πιο ωραία στιγμή όμως ήταν που αφού ζήτησε συγγνώμη από τις άλλες παρατάξεις, γύρισε προς τη "δική της" παράταξη και είπε:

-"είναι η ώρα να θέσουμε άμεσα σε λειτουργία την επιτροπή δεοντολογίας". Σύσσωμη η διοικούσα παράταξη καταχειροκρότησε την περιφερειάρχη. Ήταν η στιγμή που η Ζωή Ράικου, σύμβουλος του Νότιου τομέα γύρισε και είπε σε μένα και την Αννα Βασιλάκη, που πριν λίγη ώρα είχε δηλώσει την ανεξαρτοποίησή της: "που θα στείλω την ανεξαρτοποίησή μου; είναι αδύνατο να μείνω σ'αυτή την παράταξη".

[--->]

Αφήστε το δούλεμα περί παράλληλου προγράμματος

Αν δε σας δώσουν την άδεια ,ούτε για κατούρημα...

 

 

Το τελευταίο Μνημόνιο περιλαμβάνει ρητά και κατηγορηματικά «ρήτρα ιδιοκτησίας» («ενστερνισμός», όπως είναι η φράση των …επίσημων μεταφραστών, βλ. σελ. 1014) και  των δύο προηγούμενων (ν. 3845/2010 και 4046/2012)

 

Ρήτρα μη αθέτησης υποχρέωσης (σελ. 1005)

 

Ρήτρα απαγόρευσης εναλλακτικού προγράμματος (σελ. 1014),

 

Ρήτρα κηδεμονίας του Υπουργικού Συμβουλίου από το Δημοσιονομικό Συμβούλιο (σελ. 1019)

 

Γαλλία. Σύλληψη νεοφασίστα « Πούλησε όπλα στους ισλαμιστές βομβιστές»

 

 

Συνέβη στην Ισπανία, και τώρα η σχέση μεταξύ ακροδεξιών νεοφασιστών και τζιχαντιστών βομβιστών φαίνεται να επιβεβαιώνεται και στη Γαλλία, αν και μέχρι στιγμής  θα μπορούσε να είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία δημοσίευσαν την είδηση ​​ότι ένας πρώην μισθοφόρος της άκρας δεξιάς, και πρώην μέλος του Εθνικού Μετώπου, συνελήφθη μαζί με τη φίλη του, με την υποψία ότι έχουν πουλήσει κάποια όπλα στον Amedy Coulibaly, τον νεαρό άνδρα που ευθύνεται για την επίθεση στο εβραϊκό σούπερ μάρκετ στο Παρίσι στις 9 Ιανουαρίου.
 

Ο Claude Hermant, κατηγορείται ότι πούλησε στον Coulibaly ένα καλάσνικοφ και πιστόλια Tokarev τέσσερις που χρησιμοποιήθηκαν στη σφαγή στη γαλλική πρωτεύουσα. Τα όπλα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στη δολοφονία της αστυνομικίνας στο Montrouge και στη συνέχεια των τεσσάρων ομήρων στο κατάστημα της Porte de Vincennes μετά τη σφαγή στα γραφεία του  Charlie Hebdo, φαίνεται ότι ‘πέρασαν’  από την επιχείρηση με επικεφαλής την σύντροφό του Hermant πριν πουληθούν στον Coulibaly στη βελγική πόλη της Λιέγης, λίγες δεκάδες χιλιόμετρα από τα γαλλικά σύνορα.
Claude Hermant και η σύντροφός του ήταν ήδη στη φυλακή από τις 23 του περασμένου  Ιανουάριο με την κατηγορία του λαθρεμπόριου όπλων,  δύο εβδομάδες περίπου μετά την πρώτη αιματηρή επίθεση των τζιχαντιστών εναντίον του Παρισιού , αν και η έρευνα που οδήγησε στην ' σύλληψη τους είχε ξεκινήσει την άνοιξη του 2014, και, συνεπώς, πριν και ανεξάρτητα από τις επιθέσεις του Ιανουάριου. 

Οι δύο κατηγορούμενοι εκείνη την εποχή φαίνεται ότι είχαν μετατρέψει μερικά πολυβόλα και όπλα που προοριζόντουσαν σε συλλέκτες, σε κανονικά όπλα. Αλλά ο 52 χρονος Hermant αμέσως μετά αφέθηκε ελεύθερος διότι όπως υποστήριξε ήταν πληροφοριοδότης της βελγικής και της γαλλικής αστυνομίας και ότι συνέβαλε, με τη εισχωρώντας στην αγορά του λαθρεμπορίου όπλων, στη σύλληψη  ορισμένων διακινητών. Τον περασμένο Ιανουάριο, οι ερευνητές που ερευνούσαν την υπόθεση είδαν να καλύπτεται η συμμετοχή του γνωστού ακροδεξιού σε υποθέσεις διόλου καθαρές, με την επίκληση του κρατικού μυστικού.

Αλλά η εισαγγελέας της Λιλ συνέχισε να ερευνά και βρήκε νέα στοιχεία τα οποία οδήγησαν στη εκ νέου σύλληψη του σκοτεινού αυτού ανθρώπου.

Ο Claude Hermant, ιστορική προσωπικότητα της άκρας δεξιάς – αν και  του αρέσει να αυτοαποκαλείται «αναρχικός της δεξιάς» (!) - έχει ένα βεβαρυμμένο παρελθόν ,το οποίο τα μέσα ενημέρωσης της Γαλλίας προσπαθούν να ανακατασκευάσουν μετά τη δεύτερη σύλληψή του.
Αλεξιπτωτιστής στο γαλλικό στρατό μέχρι το 1982, αποστρατεύτηκε με το βαθμό του λοχία, και κυκλοφορούν φήμες ότι υπήρξε συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών της Γαλλίας. Στη συνέχεια αναφέρεται ως μισθοφόρος σε ομάδες που συνδέονται με τη Νότιο Αφρική στην Αγκόλα, για να επανεμφανιστεί αργότερα στην Κροατία συμμετέχοντας σε λεγεώνα ακροδεξιών εθελοντών από φασίστες από όλη την Ευρώπη που τους ένωνε το μίσος τους κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Σερβίας.

 Το 1999 ξανακάνει την εμφάνιση του στο Κονγκό, όπου καταλήγει στη φυλακή ως ύποπτος για συμμετοχή σε πραξικόπημα κατά της τοπικής κυβέρνησης. Χάρη στην παρέμβαση των γαλλικών αρχών, όμως, απελευθερώνεται αμέσως.

Επιστρέφει στη Γαλλία και, από το 1994 μέχρι το 1999 «δουλεύει» στην ομάδα περιφρούρησης του Εθνικού Μετώπου, και τη συνέχεια όπως λέει συμμετείχε σε παράνομο πυρήνα που είχε δημιουργήσει  το νεοφασιστικό κόμμα το 1997 για να επηρεάσει την εξέγερση των γαλλικών προαστίων, προσπαθώντας να καθοδηγήσει και να επηρεάσει τις ομάδες των νέων  κατευθύνοντας τους προς την εξέγερση.

Μία στρατηγική, που όπως υποστήριξε, επιδιώκει  να νομιμοποιήσει τα αυταρχικά και ξενοφοβικά μηνύματα του Εθνικού Μετώπου, που σε εκείνο το σημείο θα εμφανιζόταν ως η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κοινωνική αναταραχή. Αυτό φυσικά το αρνήθηκε κατηγορηματικά η ηγεσία  της άκρας δεξιάς, και από τότε το ζήτημα έκλεισε εκεί.

Μετά από κάποια παύση, το 2008, μαζί με ένα άλλο πρώην μέλος του Εθνικού Μετώπου ιδρύουν στη Λιλ, στη βόρεια Γαλλία, την ακροδεξιά οργάνωση  «La maison du peuple flamand», που κατευθύνει την προπαγάνδα της κατά της ισλαμικής κοινότητας και φιλοξενεί μια πολυπληθή γκρούπα σκίνχεντς από την άλλη πλευρά των συνόρων. Εν τω μεταξύ διευθύνει τα λεγόμενα  «Πεδία του Άρεως», όπου εκπαιδεύονται στρατιωτικά ομάδες νεαρών νεοφασιστών. 

Τον Οκτώβριο του 2011, οργανώνει μια διαδήλωση στην Λιλ με τον Serge Ayoub, τον ηγέτη του γαλλικού τμήματος της Τρίτης Θέσης, μια οργάνωση που διαλύθηκε μετά τη δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα Clement Meric από μια ομάδα ακροδεξιών εξτρεμιστών που ανήκαν σε μια ελάχιστα γνωστή ομάδα – την Επαναστατική Εθνικιστική Νεολαία – η οποία στην πραγματικότητα συνδεόταν με το Εθνικό Μέτωπο, το οποίο εντωμεταξύ είχε ξεκινήσει την επιχείρηση εκσυγχρονισμού και εκκαθάρισης υπό την ηγεσία της Marine Le Pen. 

Μετά και το κλείσιμο της οργάνωσης του, «La Maison», ο Hermant φαινομενικά τα παρατάει, και αφιερώνεται με τη γυναίκα του στη διαχείριση ενός περίπτερου με τηγανητές πατάτες στη Λιλ, στρογγυλεύοντας το εισόδημα του με  δουλειές φύλαξης και με την οργάνωση της εποπτείας συνεδρίων προσομοίωσης πολέμου. Δραστηριότητες, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη που τις χρησιμοποιούσε για να  κάλυψει για να κρύψει τις πραγματικές δραστηριότητές του να αγοράζει όπλα τροποποιημένα για συλλέκτες ,να τα μετατρέπει σε κανονικά και να τα πουλά στη μαύρη αγορά. Κάποια από αυτά θα πρέπει να κατέληξαν στα χέρια  ληστών, κάποια άλλα, υποστηρίζουν οι ερευνητές, στα χέρια του ισλαμιστή  Amedy Coulibaly.

Βέβαια, ο ρόλος του Hermant και της συντρόφου του, ως προμηθευτή όπλων σε κομάντο καταδρομέων - ή σε κάποιο μοναχικό λύκο - που μάτωσε και τρομοκράτησε το Παρίσι τον περασμένο Ιανουάριο στο όνομα του Ισλάμ  θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μεμονωμένο περιστατικό, που αντιστοιχεί στις εγκληματικές δραστηριότητες του Hermant, ο οποίος όμως, έχει μια αρκετά προφανή σχέση με το γαλαξία των γαλλοβελγικών φασιστικών οργανώσεων όσο και με τις μυστικές υπηρεσίες και τους μηχανισμούς ασφάλειας του Παρισιού. Ο Hermant γνώριζε τις διασυνδέσεις και τις προθέσεις του Coulibaly πριν του πουλήσει τα όπλα του; Ο Coulibaly στράφηκε τυχαία σ’αυτόν ή κατέληξε μέσα από μια σταθερή σχέση μεταξύ ομάδων της ακροδεξιάς και ισλαμικών φονταμενταλιστικών οργανώσεων; Ποιος ξέρει ...

Τέλος πάντων, δεν χρειάζεται να υιοθετήσουμε θέσεις συνομοσιολογικές που επί του παρόντος δεν υποστηρίζονται από αδιάσειστα στοιχεία, δεν μπορεί κανείς να μη σημειώσει ότι τα τελευταία χρόνια, τόσο ο ισλαμικός θρησκευτικός εξτρεμισμός όσο και ο δεξιός εξτρεμισμός, αν και καλά κρυμμένος υπό την κάλυψη που του παρέχει το Εθνικό Μέτωπο με επικεφαλής τον Μαρίν Λε Πεν και όχι πλέον ο πατέρα, της έχουν μεγαλώσει μαζί στα προάστια των γαλλικών μεγαλουπόλεων. Η υποψία ότι ο ισλαμικός εξτρεμισμός και ο νεοφασισμος χρησιμοποιεί ο ένας τον άλλον για να αυτονομιμοποιηθούν και να ριζώσουν δεν είναι από την άποψη αυτή καθόλου παράλογη. Αλλά ένα πράγμα είναι η πολιτική ιδεολογία - ο πόλεμος των πολιτισμών και από τις δύο πλευρές – και άλλο η ποινικό-στρατιωτική πλευρά.

Αναμένοντας ότι η έρευνα των δικαστικών αρχών της Λιλ - αν προχωρήσει - θα διευκρινίσει ορισμένα στοιχεία, είναι αδύνατο να μην σημειώσουμε ότι αρκετά στενές σχέσεις μεταξύ ακροδεξιών ομάδων και ομάδων τζιχαντιστών, μερικές από τις οποίες ευθύνονται για ειδεχθή εγκλήματα, έχουν τεκμηριωθεί στην Ισπανία σε αρκετές περιπτώσεις, υπό την πλήρη αδιαφορία του ευρωπαϊκού τύπου.



Για παράδειγμα, φέτος τον Απρίλιο , η ισπανική αστυνομία  συνέλαβε έντεκα άτομα μεταξύ της Βαρκελώνης και της Tarragona, μαροκινούς και ισπανούς .Ενας από αυτούς ήταν ένα πολύ γνωστό μέλος της ακροδεξιάς (του Movimiento Social Republicano, Ρεπουμπλικανικό Κοινωνικό Κίνημα) στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν μια χειροβομβίδα και πυρομαχικά και θεωρείται ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του πυρήνα των τζιχαντιστών που συνελήφθη και νεοφασιστικούς κύκλους που οργάνωναν κοινές επιθέσεις κατά της εβραϊκής κοινότητας.

[--->]

Δημιουργοί τεράτων

του Alexik 

 

Αδύνατο! Παράλογο! Ο υπαινιγμός ότι ένας πιστός σύμμαχος μας, διακινεί πετρέλαιο με το Ισλαμικό Κράτος προκάλεσε πριν λίγες ημέρες ένα κύμα δυσπιστίας και έκπληξης.

Πως είναι δυνατόν,να σκέφτεται κάποιος ότι η Τουρκία,ένα μέλος του ΝΑΤΟ συνεργάζεται με το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος; 

Αυτή η ίδια η Τουρκία, ο πρωθυπουργός της οποίας, Νταβούτογλου (πρώτος από δεξιά στη φωτογραφία)διαδήλωνε στο Παρίσι για τη σφαγή στο Charlie Hebdo; 

Ένας πυλώνας του μεγάλου συνασπισμού κατά της τρομοκρατίας, η οποία ετοιμάζεται να εξολοθρεύσει τους οπαδούς του Αλ-Μπαγκντάντι και μας κάνει να αισθανόμαστε ήρεμοι βλέποντας να αποδίδεται δικαιοσύνη!
 

Yπάρχουν πράγματα που μπορούν να εξοργίσουν κάποιον βλέποντας να

συκοφαντείται η μεγάλη αυτή φίλη χώρα, η οποία έχει δεσμευθεί να προστατεύει τα σύνορά μας από τoυς απελπισμένους πρόσφυγες, απαλάσσοντας έτσι τις ευρωπαϊκές δυνάμεις από τις παρενέργειες της αποσταθεροποίησης που αυτές οι ίδιες προκαλούν.Μια χώρα μεγάλη στην οποία η ΕΕ,ευγνωμονούσα, άνοιξε και πάλι μετά από μια μακρά αναμονή το δρόμο της ένταξης.

Με τον όρο να κρατήσει τους πρόσφυγες μακριά από την Ευρώπη, αλλά και λόγω των εξαιρετικά υψηλών δημοκρατικών στάνταρτ  με τα οποία η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση  δείχνει να συμμορφώνεται (από τη χρήση του στρατού εναντίον του λαού της, μέχρι τη σύλληψη δημοσιογράφων, την εκτέλεση των πολιτικών αντιπάλων με συνοπτικές διαδικασίες, κλπ).
Τι να πει κανείς για τα κουτσομπολιά που εδώ και καιρό τραυματίζουν το καλό όνομα της πατρίδας του Ερντογάν, περί σύμπλευσης με τον εχθρό;

Τι να πει κανείς για τα κουτσομπολιά που εδώ και καιρό τραυματίζουν τη φήμη της πατρίδας του Ερντογάν, περί σύμπλευσης με τον εχθρό;

Ας κάνουμε όμως μια σύντομη χρονολογική ανασκόπηση
Ας ξεκινήσουμε από τις 24 Μαρτίου, του 2013, όταν οι New York Times υποδείκνυαν το αεροδρόμιο Esenboga, κοντά στην Άγκυρα, ως το κομβικό σημείο της αερογέφυρας 160 στρατιωτικών φορτίων που είχαν οργανώσει η Ιορδανία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ για να υποστηρίξουν τους αντάρτες που πολεμούσαν τον  Άσαντ.

Η τουρκική κυβέρνηση  είχε αναλάβει να εποπτεύει το πρόγραμμα και τη μεταφορά οδικώς της στρατιωτικής βοήθειας (3.500 τόνοι, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI)  μέχρι τα σύνορα της Συρίας. Η εφημερίδα New York Times ανέφερε ότι η επιχείρηση είχε κάνει χρήση των συμβουλών  της CIA σχετικά με την αγορά πολεμικού εξοπλισμού  από την Κροατία και την επιλογή των ανταρτικών ομάδων στις οποίες προοριζόταν.

Πολιτοφύλακας του Ισλαμικού Κράτους εξοπλισμένος με εκτοξευτήρα χειροβομβίδων RBG-6 (πηγή :Jutarnji).

 Μια επιλογή προφανώς ελάχιστα προσεκτική.

Περίπου ένα χρόνο αργότερα, ο Luca Susic έγραφε στο περιοδικό Αμυντικήανάλυση : «Τα κροατικά όπλα που αγοράστηκαν πέρυσι από τη Σαουδική Αραβία για να εξοπλίσουν τους αντάρτες της Συρίας οι οποίοι αγωνίζονται     κατά του καθεστώτος του Μπασάρ Άσαντ κατέληγαν «μυστηριωδώς» στα χέρια των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (ISIS) που τα χρησιμοποίησε στην επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα μέσα σε λίγες ημέρες να κατακτήσει όλο σχεδόν το Βόρειο Ιράκ και στην επίθεση κατά της Βαγδάτης. 

Όπως αναφέρουν μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κροατίας και της Σερβίας, στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε άφθονες φωτογραφίες με τους αντάρτες του Ισλαμικού Κράτους να είναι εξοπλισμένοι με εκτοξευτήρες χειροβομβίδων RBG-6, εκτοξευτές αντιαρματικών πυραύλων Μ79 Osa και αντιαρματικά Μ60, όλα από την Κροατία, το χρόνο που παραδόθηκαν στους αντάρτες της Συρίας».
 

Αλλά την εποχή της αερογέφυρας όποιον πολεμούσε τον Άσαντ τον κατέτασσαν στους «μαχητές της ελευθερίας», και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι κάποιοι από αυτούς θα άρχιζαν να κόβουν κεφάλια ... .. Δυτικών.
 

Το ότι έκοβαν τα κεφάλια των άλλων, δεν φαίνεται να στενοχωρούσε ιδιαίτερα κανέναν. Ήδη το Μάρτιο του 2012 το Der Spiegel έγραφε ότι οι αντάρτες στην πόλη Χομς, δεν ήταν και τόσο πιστοί στις επιταγές της Σύμβασης της Γενεύης, και πως «η Ταξιαρχία ταφής» τους δούλευε με εντατικούς ρυθμούς αποκεφαλίζοντας το συριακό τακτικό στρατό και προδότες, πραγματικούς ή υποτιθέμενους, της επανάστασης. Η ΕπιτροπήΔιερεύνησης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Right Investigation) με φωτογραφίες και βίντεο τεκμηρίωνε, πως στις εκτελέσεις στην πόλη Χομς, ως δήμιος, συμμετείχε ακόμη και ένα παιδί.

Εν τω μεταξύ, στη Δαμασκό και το Χαλέπι έσκαγαν το ένα μετά το άλλο τα παγιδευμένα αυτοκίνητα της al-Nusra Front, του  βραχίονα της Αλ Κάιντα στη Συρία. Τον Δεκέμβριο, η Daily Mail έκανε λόγο για αποκεφαλισμούς ανθρώπων που τους έριχναν μετά στα σκυλιά, για 300.000 Χριστιανούς σε φυγή, απαγωγές για λύτρα και δολοφονίες ομήρων από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Σύμφωνα με τη ΔιεθνήΑμνηστία: «Τα πτώματα που βρίσκονται καθημερινά σε πόλεις και χωριά της Συρίας με τα σημάδια των εκτελέσεων και των βασανιστηρίων είναι οι δυσάρεστες ενδείξεις της αύξησης των εγκλημάτων πολέμου και άλλες παραβιάσεις που διαπράττονται όχι μόνο από τις κυβερνητικές δυνάμεις, αλλά και από ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης ».

Ο John Mc Cain ποζάρει με εκπροσώπους του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (πηγή:από το προφίλ στο Twitter του John Mc Cain)

Τίποτα από όλα αυτά δεν εμπόδισε τον γερουσιαστή των Δημοκρατικών Τζον Μακέιν να έχει φιλική συνάντηση με τους διοικητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού στην Gaziantep , στην Τουρκία, και στην Azaz (λίγο μετά τα σύνορα) και να εγγυηθεί το ενδιαφέρον του για την προμήθεια βαρέως οπλισμού. Και αφού ένας πρώην υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο ταλαιπωριόταν προσωπικά  για να τους δηλώσει τη συμπαράσταση του, γιατί θα έπρεπε η Τουρκία να βάζει εμπόδια στις δραστηριότητες τους;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το προσπάθησε,  η αστυνομία της τουρκικής επαρχίας των Αδάνων, όταν προχώρησε στη σύλληψη 12 μελών της οργάνωσης al-Nusra ,τα οποία πιάστηκαν να έχουν στην κατοχή τους δύο κιλά αέριο Sarin . Δύο μήνες νωρίτερα, στις 19 Μαρτίου του 2013, αέριο Sarin είχε χρησιμοποιηθεί στη συριακή πόλη Khan Al-Assal, και αργότερα στις 21 Αυγούστου, στη Ghouta κάτι που αποδόθηκε αμέσως στον  Άσαντ,με κίνδυνο να προκληθεί ένας νέος «ανθρωπιστικός πόλεμος» αυτή τη φορά κατά της Δαμασκού. 

Την επέμβαση των ΗΠΑ, σύμφωνα με τον βραβευμένο με το βραβείο Πούλιτζερ, Seymour M. Hersh, σταμάτησαν την τελευταία στιγμή οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, που είχαν αποδείξεις, ότι το Sarin που είχε χρησιμοποιηθεί στις πόλεις της Συρίας δεν ήταν του ίδιου τύπου με εκείνο του τακτικού στρατού της Συρίας.

Σε συνέντευξη στον Hersh, ένας πρώην αξιωματούχος των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας έκανε την εξής ανακατασκευή των γεγονότων, «ήταν μια ενέργεια που την είχαν σχεδιάσει οι υπηρεσίες του Ερντογάν για να πιέσουν τον Ομπάμα να παρέμβει.

Η ιδέα ήταν να γίνει κάτι θεαματικό, μια επίθεση με δηλητηριώδη αέρια στη Δαμασκό ή στα περίχωρα, όταν οι επιθεωρητές του ΟΗΕ βρισκόντουσαν ακόμα στη Συρία.Η  στρατιωτική ηγεσία είχε ενημερωθεί από την DIA και άλλες υπηρεσίες πληροφοριών ότι το Sarin έχει έρθει από την Τουρκία – κάτι που είναι δυνατό μόνο αν έγινε με την τουρκική υποστήριξη. Οι Τούρκοι πρόσφεραν και την τεχνογνωσία για τον τρόπο παραγωγής και χειρισμού του Sarin». 

Όπως και να χει, οι 12 τζιχαντιστές στα Άδανα, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για απόπειρα αγοράς εξοπλισμού και χημικές ουσίες για την παραγωγή Sarin, αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από μια σύντομη κράτηση, μοναδικό γεγονός σε μια χώρα που δεν είναι και ο παράδεισος των δημοκρατικών ελευθεριών..

Στις 18 Γενάρη, του 2014, πάντα στα Άδανα, σταμάτησαν τρία Tir φορτωμένα με όπλα, πυρομαχικά και ρουκέτες που κρύβονται κάτω από ανθρωπιστική βοήθεια.Στη διάρκεια της ανάκρισης ο οδηγός Murat Kislakci είπε ότι το φορτίο είχε φορτωθεί στο αεροδρόμιο Esenboga, και όπως και πολλές άλλες φορές, το πήγαιναν στην Reyhanli, στα σύνορα με τη Συρία, όπου πράκτορες της ΜΙΤ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας )θα τους συνόδευαν για να τα 

Άδανα : κατάσχεση φορτίου όπλων με προορισμό τη Συρία

(πηγή : Cumhuriyet)

παραδώσουν στις αντάρτικες ομάδες.

 Με την άμεση παρέμβαση του διοικητή των Αδάνων οι έρευνες σταμάτησαν, σε μέλη και αξιωματικούς της αστυνομίας απαγγέλθηκαν κατηγορίες και εκδιώχθηκαν από το σώμα, τα φορτηγά επιστράφηκαν στην ΜΙΤ. Πάνω από δύο χιλιάδες νταλίκες με όπλα έχουν κάνει αυτή τη διαδρομή. Για τη δημοσίευση αυτής της είδησης ​​στην εφημερίδα Cumhuriyet, συνελήφθησαν πρόσφατα ο διευθυντής της εφημερίδας CanDundar  και ο αρχισυντάκτης της Erdem Gul , με την κατηγορία της πολιτικής και στρατιωτικής κατασκοπείας, αποκάλυψης πληροφοριών που καλύπτονται από το κρατικό απόρρητο και προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικών οργανώσεων .

Αυτά όμως συμβαίνουν σήμερα. Ας επιστρέψουμε τώρα πίσω στο 2014 και προς τα νοτιοανατολικά των Αδάνων, στην επαρχία Hatay, με το συνεχές πέρα δώθε  ξένων μαχητών από τον Κόλπο, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική. Μια τόσο μεγάλη κυκλοφορία ανθρώπων κάθε άλλο παρά άγνωστη θα έπρεπε να είναι στις αρχές της Άγκυρας, όπως μετέδωσε και το CNN.

Αλλά ούτε και εμποδίστηκε, αν κρίνουμε από την οδηγία του Υπουργείου Εσωτερικών στον κυβερνήτη της πόλης Hatay : «Σύμφωνα με την περιφερειακά μας συμφέροντα, θα βοηθήσουμε τους μαχητές της al–Nusra εναντίον του PYD, παρακλάδι της τρομοκρατικής οργάνωσης PKK ... Οι Μουτζαχεντίν της al-Nusra θα φιλοξενηθούν στις κοινωνικές δομές των δημόσιων υπηρεσιών ... η μεταφορά και υλικοτεχνική υποστήριξη σε ισλαμιστικές ομάδες, η στρατιωτική εκπαίδευση, η περίθαλψη των τραυματιών και το πέρασμα των μουτζαχεντίν στη Συρία θα γίνεται κατά κύριο λόγο από εδώ».

16 Απριλίου 2014. Ο διοικητής του Ισλαμικού Κράτους Αμπού Μοχάμεντ, τραυματίστηκε στις μάχες στη Idlib, και νοσηλεύτηκε στο δημόσιο νοσοκομείο της Hatay  (Πηγή: Daily News).

16 Απριλίου 2014. Ο τραυματίας σε μάχη, διοικητής του Ισλαμικού Κράτους Abu Muhammad,νοσηλεύτηκε στο δημόσιο νοσοκομείο της Hatay (πηγή : Daily News )

Η οδηγία προκάλεσε την αντίδραση των δικηγόρων του κόμματος Cumhuriyet HalkPartisi (CHP,Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα,το κόμμα της αντιπολίτευσης), οι οποίοι κατήγγειλαν, με φωτογραφίες, ότι από τον Απρίλιο το δημόσιο νοσοκομείο του Hatay εξασφάλιζε την ιατρική περίθαλψη των  τραυματιών της al-Nusra και του Ισλαμικού Κράτους από το μέτωπο της Συρίας. Το CHP κατήγγειλε την φιλοξενία που παρείχαν στους τζιχαντιστές οι δομές της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Hatay υπό την εποπτεία των τουρκικών υπηρεσιών και αναρωτιότανε, επίσης, πώς ήταν δυνατόν οι οπαδοί του Αλ-Μπαγκντάντι να κάνουν μαζικές συγκεντρώσεις στην Κωνσταντινούπολη χωρίς να τους εμποδίζει κανείς.

Τον Αύγουστο του 2014 με τον αποκεφαλισμό του James Foley (ο πρώτος μεταξύ των δυτικών ομήρων), και στα δικά μας τα μέρη αρχίζουν οι αμφιβολίες ότι ίσως με τους «μαχητές της ελευθερίας» κάτι να μην πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι ΗΠΑ, ως αντίποινα, άρχισαν το βομβαρδισμό της Raqqa, το προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους, προκαλώντας απώλειες στους πολιτοφύλακες που πήγαιναν για νοσηλεία στο νοσοκομείο της Saliurfa την πλησιέστερη τουρκική πόλη. Σύμφωνα με την τούρκικη εφημερίδα Taraf στην Saliurfa νοσηλεύθηκε ο Ahmet El H’nin, το δεξί χέρι του Αλ Μπαγκντάντι, μαζί με οκτώ άλλους μαχητές, με τα νοσήλια πληρωμένα από την τουρκική κυβέρνηση.
Η μετατροπή των μαχητών της ελευθερίας σε μαχαιροβγάλτες τράβηξε την προσοχή των Δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης στα σύνορα Τουρκίας / Συρίας. Εκτός από βόμβες άρχισαν να καταφτάνουν και δημοσιογράφοι που εξαπέλυσαν κυνηγητό στους τζιχαντιστές για να τους πάρουν κάποια συνέντευξη.

Στην Reyhanli, της τουρκικής επαρχίας Hatay , οι απεσταλμένοι της WashingtonPost πήραν συνέντευξη από ένα μαχητή του Ισλαμικού Κράτους: «απλοί μαχητές - αλλά και υψηλόβαθμα στελέχη του Ισλαμικού Κράτους - νοσηλεύονται στα τουρκικά νοσοκομεία. Επιπλέον, οι περισσότεροι μαχητές που έφτασαν εδώ από την αρχή του πολέμου ήλθαν μέσω Τουρκίας, όπως και τα όπλα και τα εφόδια».

Reyhanli. Βιτρίνα καταστήματος (πηγή: Daily Mail).

Πάντα στη Reyhanli,από ρεπορτάζ της Daily Mail που ακολουθούσε τα χνάρια των βρετανών τζιχαντιστών,φαινόταν ότι το πήγαινε έλα  στα σύνορα συνεχιζόταν κανονικά κάνοντας ευτυχισμένους τους καταστηματάρχες στρατιωτικών ειδών, κυνηγετικών μαχαιριών, κιάλια και φυσιγγιοθήκες.
Ότι δεν επρόκειτο για τουρίστες το επιβεβαίωσαν αργότερα οι Μονάδες Λαϊκής Άμυνας  (YPG) των Κούρδων, οι οποίοι έβρισκαν πάνω στους σκοτωμένους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους γύρω από το Κομπάνι διαβατήρια διαφορων χωρών, όλα με τη σφραγίδα εξόδου των τουρκικών τελωνείων .

Δεν είχαν έλθει, επομένως όλοι,κρυφά, ακολουθώντας τις διαδρομές των λαθρεμπόρων. Τον προηγούμενο χρόνο, κατά μήκος των συνόρων ανατολικά του Κομπάνι, οι κάτοικοι της πόλης Ceylampinar, μιλώντας στο BBC, είχαν αναφερθεί σε ένα  συνεχές πέρασμα νυχτερινών κονβόι πούλμαν. Όπως μπορεί κανείς να δει στο βίντεο, η μεταφορά πολιτοφυλάκων της  al-Nusra ​​από τα σύνορα, για την αντιμετώπιση των YPG, γινόταν με τη συνοδεία τεθωρακισμένων οχήματων του τούρκικου στρατού.

 (Συνεχίζεται)

1. Ο Mc Cain κατά την επιστροφή του στις ΗΠΑ, δεν παρέλειψε να περηφανευτεί στους LosAngeles Times  δίνοντας στη δημοσιότητα φωτογραφίες  με τις εκεί επαφές  του. Μεταξύ των  φωτογενικών συνομιλητών του και οι απαγωγείςτων 11 Λιβανέζων προσκυνητών.

2. Τις ίδιες αμφιβολίες είχε και η Carla Dal Ponte,μέλος της επιτροπής ερευνών των Ηνωμένων Εθνών : «αυτό που απορρέει  από την έρευνα που διεξάγαμε είναι ότι  [το Sarin ] το χρησιμοποίησε η αντιπολίτευση, οι αντάρτες, και  δεν είχαμε καμία ένδειξη ότι οι αρχές της κυβέρνησης της Συρίας  είχαν κάνει χρήση  χημικών όπλων».

 [--->]