Πόσος χρόνος μένει μέχρι το τέλος;
Η πλειοψηφία των
πολιτών δεν φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι το τέλος του ευρώ έχει ήδη αρχίσει: τα ευρωπαϊκά κράτη,
ή θα προχωρήσουν αμέσως στην πολιτική ένωση
της Ευρώπης ή η νομισματική ένωση θα διαλυθεί. Δεν έχει σημασία ποια διαδρομή
θα επιλέξουν - αλλά για μια λύση χαμηλού κόστους είναι πλέον πολύ αργά.
Τελευταία ταξίδευα με το τρένο από τις Βρυξέλλες στη Γερμανία, προς το εσωτερικό της,το κρατίδιο της Βεστφαλίας. Όπως άκουγα ανθρώπους να μιλούν στο βαγόνι, ξαφνικά κατάλαβα ότι δεν υποψιάζονται καν τι θα μπορούσε σύντομα να τους συμβεί. Όλα βέβαια είχαν κάτι να πουν για το ευρώ. Μιλούν για το ευρώ σαν ένα πρόβλημα που δεν τους αφορά, ενός κόσμου μακρινού.
Η Γερμανία και η υπόλοιπη Ευρώπη αισθάνονται αυτή τη στιγμή σαν 2 παράλληλα σύμπαντα. Στις Βρυξέλλες, συμμετείχα σε μια συζήτηση μεταξύ διαχειριστών hedge funds ( εταιρείες αντισταθμιστικών αμοιβαίων κεφαλαίων (υψηλού κινδύνου). Ελεγαν,μήπως ο κ. George Soros με την πρόβλεψή του για το τέλος του ευρώ σε διάστημα 3 μηνών, ήταν υπερβολικά αισιόδοξος. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμα πιο γρήγορα.
Ένας από τους δύο διαχειριστές ήταν σίγουρος ότι το ευρώ δεν θα βγάλει τον Ιούνιο. Ότι αργά ή γρήγορα θα έλθει το τέλος του ευρώ, στον τομέα μας θεωρείται πλέον δεδομένο. Και είναι η πρώτη φορά που και επαγγελματίες αρχίζουν να στοιχηματίζουν σχετικά με τη διάλυση της ζώνης του ευρώ. Και αυτή τη φορά όχι μόνο οι κερδοσκόποι. Ο τζόγος για το τέλος του ευρώ έχει αρχίσει.
Ο λόγος αυτής της απαισιοδοξίας είναι οι αυξανόμενες ανισορροπίες στο εσωτερικό της ζώνης του ευρώ.Είναι κάποια τεχνικά στοιχεία που μέχρι τώρα κανείς δεν τους είχε δώσει σημασία: για παράδειγμα, η ραγδαία άνοδος των γερμανικών δανείων στο σύστημα πληρωμών "Target 2" ή η αύξηση του αριθμού των δανείων έκτακτης ανάγκης που χορηγούν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες. Όλα αυτά είναι ενδείξεις ότι το σύστημα έχει γίνει πάρα πολύ ασταθές και είναι έτοιμο να διαλυθεί σε κομμάτια.
Τελευταία ταξίδευα με το τρένο από τις Βρυξέλλες στη Γερμανία, προς το εσωτερικό της,το κρατίδιο της Βεστφαλίας. Όπως άκουγα ανθρώπους να μιλούν στο βαγόνι, ξαφνικά κατάλαβα ότι δεν υποψιάζονται καν τι θα μπορούσε σύντομα να τους συμβεί. Όλα βέβαια είχαν κάτι να πουν για το ευρώ. Μιλούν για το ευρώ σαν ένα πρόβλημα που δεν τους αφορά, ενός κόσμου μακρινού.
Η Γερμανία και η υπόλοιπη Ευρώπη αισθάνονται αυτή τη στιγμή σαν 2 παράλληλα σύμπαντα. Στις Βρυξέλλες, συμμετείχα σε μια συζήτηση μεταξύ διαχειριστών hedge funds ( εταιρείες αντισταθμιστικών αμοιβαίων κεφαλαίων (υψηλού κινδύνου). Ελεγαν,μήπως ο κ. George Soros με την πρόβλεψή του για το τέλος του ευρώ σε διάστημα 3 μηνών, ήταν υπερβολικά αισιόδοξος. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμα πιο γρήγορα.
Ένας από τους δύο διαχειριστές ήταν σίγουρος ότι το ευρώ δεν θα βγάλει τον Ιούνιο. Ότι αργά ή γρήγορα θα έλθει το τέλος του ευρώ, στον τομέα μας θεωρείται πλέον δεδομένο. Και είναι η πρώτη φορά που και επαγγελματίες αρχίζουν να στοιχηματίζουν σχετικά με τη διάλυση της ζώνης του ευρώ. Και αυτή τη φορά όχι μόνο οι κερδοσκόποι. Ο τζόγος για το τέλος του ευρώ έχει αρχίσει.
Ο λόγος αυτής της απαισιοδοξίας είναι οι αυξανόμενες ανισορροπίες στο εσωτερικό της ζώνης του ευρώ.Είναι κάποια τεχνικά στοιχεία που μέχρι τώρα κανείς δεν τους είχε δώσει σημασία: για παράδειγμα, η ραγδαία άνοδος των γερμανικών δανείων στο σύστημα πληρωμών "Target 2" ή η αύξηση του αριθμού των δανείων έκτακτης ανάγκης που χορηγούν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες. Όλα αυτά είναι ενδείξεις ότι το σύστημα έχει γίνει πάρα πολύ ασταθές και είναι έτοιμο να διαλυθεί σε κομμάτια.
Γιατί η Ισπανία θα πρέπει να εξοφλήσει τα χρέη της;
Δεν θα δώσω τις ακριβείς εκτιμήσεις που οι διαχειριστές των hedge funds έχουν ήδη κάνει. Είδαμε τον περασμένο Δεκέμβριο ότι η ΕΚΤ μπορεί να εξουδετερώσει αυτές τις προβλέψεις, αν αποφασίσει να κρατήσει ζωντανό το σύστημα για λίγο ακόμα με ενέσεις ρευστότητας.
Όμως η κατεύθυνση της ανάλυσης είναι σωστή. Βαδίζουμε προς ένα σταυροδρόμι που μας αναγκάζει να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο δρόμους εξαιρετικά δαπανηρούς: μια πολιτική ένωση που πρέπει να αποτελέσει άμεσα αντικείμενο διαπραγμάτευσης και να εγκριθεί πολύ γρήγορα, ή μια επιστροφή στα εθνικά νομίσματα.
Η καγκελάριος Μέρκελ και οι άλλοι αρχηγοί κρατών δεν έχουν ακόμη προετοιμάσει τους ψηφοφόρους τους για το τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες. Το χειρότερο δεν είναι όλες αυτές οι υποσχέσεις που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Αλλά το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος, της απόφασης ανεξάρτητα από την κατάληξη της.
Αν αφήσουμε τη νομισματική ένωση να καταρρεύσει, τότε η Γερμανία θα επιβαρυνθεί με ένα τεράστιο κόστος. Το 650 δισεκατομμύρια των δανείων που έχει δώσει η Bundesbank στο σύστημα "Target 2" θα γίνουν καπνός σε μεγάλο βαθμό. Από τα υπόλοιπα 200 δισεκατομμύρια που έχουν πάει στο ταμείο διάσωσης θα σωθούν μόνο κάτι ψιλά.
Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε εκατοντάδες δισεκατομμύρια που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει να βρει, για να τροφοδοτήσει τις τράπεζες με νέα κεφάλαια. Οι απαιτήσεις των γερμανικών τραπεζών προς την Ισπανία ή την Πορτογαλία, με μια έξοδο των χωρών αυτών από τη ζώνη του ευρώ, θα επιβαρυνθούν με τεράστιες απώλειες που οι ίδιες οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν να καλύψουν. Και γιατί η Ισπανία θα πρέπει να πληρώσει αυτά τα χρέη; Όταν βρεθεί η χώρα σε αυτή την κατάσταση, θα έχει σίγουρα να σκεφτεί άλλα.
Για διάσωση είναι μάλλον πολύ αργά.
Η πορεία προς την αντίθετη κατεύθυνση μπορεί να είναι εξίσου δύσκολη, ανάλογα με τι θα γίνει στη συνέχεια. Το πρώτο βήμα προς ένα ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος θα είναι η τραπεζική Ένωση και η ασφάλιση όλων των καταθέσεων. Η εγγύηση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει από 4 μέχρι 9.000 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενδεικτικά θα είναι μεταξύ δύο και πέντε φορές το σύνολο των δαπανών για τη γερμανική ενοποίηση. Η ασφάλιση αυτή είναι απαραίτητη για να σταματήσει η καταιγίδα που έχει πλήξει τις τράπεζες των χωρών που βρίσκονται σε κρίση.
Μια τραπεζική Ενωση θα ήταν στην προκειμένη περίπτωση μια επανάσταση. Οι τράπεζες θα είναι τότε ευρωπαϊκές όπως είναι σήμερα οι αγρότες. Θα μπορούσε για παράδειγμα, μια ωραία πρωία ένας ευρωπαίος αξιωματούχος να μπει στην έδρα μιας τράπεζας και να αποφασίσει να την κλείσει. Οι τράπεζες τότε δεν θα είναι πια ούτε γερμανικές ούτε ισπανικές, αλλά μόνο ευρωπαικές. Εδώ και ένα χρόνο τώρα μιλάμε για λύσεις μίνιμαλ. Τώρα δεν ξέρουμε καν αν οι μαξιμαλιστικές λύσεις μπορεί να φτάσουν.
Μέχρι τώρα νόμιζα ότι κανένας λογικός πολιτικός θα δεχόταν μια ανεξέλεγκτη κατάρρευση της νομισματικής ένωσης. Εξακολουθώ να το πιστεύω, αλλά νομίζω ότι είναι πια πολύ αργά για ένα σχέδιο διάσωσης. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος τα γεγονότα να είναι καταιγιστικά και η πολιτική να μη μπορέσει να αντιδράσει.
Ο Van Rompuy, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ήθελε να οικοδομήσει γρήγορα μια Ενωση τραπεζική, δημοσιονομική και πολιτική.Πρακτικά, αυτό θα ήταν μια σημαντική εξέλιξη. Αλλά μπορεί να το πετύχει μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες; Οι επενδυτές στις χρηματαγορές θέλουν να δουν συγκεκριμένες αποφάσεις, ούτε δηλώσεις, και σίγουρα όχι μισές δουλειές.
Στο ταξίδι μου με το τρένο, μέσα από τα χωριά της Βεστφαλίας, συμπτωματικά έγινα μάρτυρας μιας συνομιλίας που δια μιας μου ξεκαθάρισε τα πολιτικά προβλήματα. Ένας περιφερειακός εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών που μόλις είχε εκλεγεί κάθισε στη καμπίνα μας, όπου καθόταν ένας άλλος άνδρα, ο οποίος του συστήθηκε ως ψηφοφόρος του. Ήταν ένας φωνακλάς μικροεπιχειρηματίας. Μίλησε στον πολιτικό για το ευρώ και ξεκαθάρισε τη θεωρία του: οι Έλληνες είναι σαν τους μαθητές λυκείου, που τους είχαν στείλει στο πανεπιστήμιο, αλλά εκεί δεντα κατάφεραν να γίνουν ανταγωνιστικοί. Ο χριστιανοδημοκράτης βρέθηκε στο στοιχείο, αλλά άφησε το ποτάμι των προκαταλήψεων να ρέει.
Ολες οι ιστορίες γύρω από αυτή τη κρίση είναι πια εκτός ελέγχου, και η πολιτική δεν ξέρει πια πώς θα τα μαζέψει. Δεν είναι και πολύ διαφορετικό για την Μέρκελ. Ίσως να υπάρξει η πολιτική ένωση της Ευρώπης. Ίσως το ενιαίο νόμισμα να καταρρεύσει. Ένα από τα δύο όμως θα γίνει και η Γερμανία δεν είναι έτοιμη για κανένα από τα 2 σενάρια.
Ιδιο θέμα και κλίμα : Το τέλοςτου ευρώ.Οδηγός επιβίωσης
Καλά σαράντα
| - Σε έξι νοσοκομεία, διακόπτεται η τροφοδοσία με υλικά
(σύριγγες, γάζες, γάντια κ.ά.) από σήμερα Τρίτη 5 Ιουνίου, σύμφωνα με
ομόφωνη απόφαση της Γενικής συνέλευσης των προμηθευτών Ιατρικών ειδών,
οι οποίοι έχουν να πληρωθούν 1,5 χρόνο. Τα νοσοκομεία είναι. 1. Γ.Ν.Α «Ο
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»,2. Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ», 3. Γ.Ν.Α «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»,
4. Γ.Ν.Α «ΣΩΤΗΡΙΑ», 5. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ,
6. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ». -Στο νοσοκομείο Νάουσας, η Μαιευτική έκλεισε παρά τις υπουργικές υποσχέσεις περί ενίσχυσης και αφού ο μοναδικός γιατρός που υπηρετούσε ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει στις ανάγκες. Πλέον, απειλείται η λειτουργία της Παιδιατρικής Κλινικής, όπου απέμειναν δυο επιμελητές, χωρίς καν διευθυντή. Τα παιδάκια από όλη την ευρύτερη περιοχή που χρειάζονται γιατρό διακομίζονται στο Νοσοκομείο Βέροιας, οι παιδίατροι του οποίου «καλύπτουν» τις εφημερίες και για λογαριασμό του Νοσοκομείου Νάουσας τις 15 μέρες το μήνα! Με νύχια και με δόντια κρατιέται και η Ορθοπεδική, καθώς λόγω της επικείμενης συνταξιοδότησης του διευθυντή θα μείνουν δυο γιατροί, οπότε θα χρειαστεί άλλος ένας για να λειτουργήσει ομαλά. Ανάλογη εικόνα παρουσιάζει και η Παθολογική, που διαθέτει μόνο δυο παθολόγους και απαιτούνται άλλοι τόσοι. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι μονάδες τεχνητού νεφρού στα νοσοκομεία Κοζάνης και Φλώρινας έχουν μόνο από ένα γιατρό η καθεμία! -Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, πριν από λίγες μέρες τα χρήματα τελείωσαν και η διοίκηση αποφάσισε να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις μόνο για έκτακτα περιστατικά, εξακολουθεί να βρίσκεται οριακά. -Οι καρκινοπαθείς αναζητούν τα φάρμακά τους και εκλιπαρούν στα κανάλια… -Ένα ακόμα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα έρχεται να προστεθεί στην ομαλή λειτουργία ζωτικών τμημάτων του Νοσοκομείου Χανίων: Η Αιματολογική Κλινική κινδυνεύει να μείνει χωρίς εξειδικευμένους αιματολόγους, δεδομένου ότι τέλος Ιουνίου λήγει η θητεία των δύο εξαιρετικά έμπειρων επικουρικών αιματολόγων. -Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, όπου εντός της βδομάδας μπήκε λουκέτο στο εξωτερικό καρδιολογικό ιατρείο υπό το φόβο της απώλειας ζωής ασθενών. «Βλέποντας ότι τελειώνουν τα ταμειακά διαθέσιμα και ότι τα 200.000 ευρώ στο ταμείο επαρκούν μόνο για τις ανάγκες του νοσοκομείου για 2-3 μέρες, αναστείλαμε τη λειτουργία του ιατρείου, μέσω του οποίου κλείνονται και τα ραντεβού για όσους πρέπει να υποβληθούν σε στεφανιογραφία ή τοποθέτηση στεντ», εξηγεί ο διοικητής Γιώργος Βέργουλας. -Στο νοσοκομείο Λευκάδας, χαρακτηριστικά καταγγέλλεται ότι λόγω έλλειψης πετρελαίου ,οι ασθενείς και το προσωπικό δεν έχουν ζεστό νερό περίπου ένα μήνα τώρα. Από μέρα σε μέρα λοιπόν κινδυνεύει να κλείσει λειτουργικά ,με τραγικές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία χιλιάδων ανθρώπων της Λευκάδας και της Αιτωλοακαρνανίας που εξυπηρετούνται από αυτό. … Μας σκοτώνουν. Μας εξαναγκάζουν σε βίαιο θάνατο. Εκβιάζουν και απειλούν ένα λαό, στερώντας του το βασικότερο δικαίωμα. Αυτό της πρόσβασης στις στοιχειώδεις υγειονομικές υπηρεσίες. Ενδιαφέρονται μόνο για να εισπράξουν τους τόκους τους, γεμίζοντας τα ταμεία τους και αυξάνοντας κι άλλο τα κέρδη τους. Αχόρταγοι ακόμη και μπροστά στο αίμα, αρκεί να κερδίσουν και από αυτό. Η Τρόικα, το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι δολοφόνοι, αυτοί και οι έλληνες συνεργάτες τους που έφεραν την χώρα στον τάφο. Αν πιστεύετε ότι στην αγκαλιά αυτών των αδίστακτων η Ελλάδα έχει μέλλον, αν πιστεύετε ότι θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να «επαναδιαπραγματευθούν» και αν πιστεύετε ότι αυτοί οι εγκληματίες ενδιαφέρονται για να σώσουν έναν λαό... συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να πεθάνω ΕΤΣΙ. Αν νομίζατε ότι θα αποφεύγαμε αυτό το φρικτό παρών, ετοιμαστείτε για ένα ζοφερό αύριο. Αυτοί μας σκοτώνουν και εμείς ελπίζουμε ακόμη ότι θα μας σώσουν; Καλά σαράντα. Θύμιος Κ. [--->] |
Αντωνάκης ο ασυμβίβαστος
Καλό είναι θυμόμαστε τι υπέγραψε και αυτός ο Τσολάκογλου... Εδώ ανεβάζουμε το κείμενο υποταγής του Σαμαρά όπως το αναδημοσιεύσανε από το κόμμα των ανεξάρτητων ελλήνων.
Άντε γιατί φοβούμενοι ότι θα χάσουν την εξουσία μέσα από τα χέρια τους βγήκαν να το παίξουνε και σκληροί στην Ευρώπη. Σιγά Πόλα (ΠΟΛιτική Άνοιξη) μη σου φύγει κανένας πόντος από το καλσόν. Καλομελέτα και έρχεται το σκαμνί του δικαστηρίου...
Ακολουθεί η μετάφραση από τον φίλο Αλέξανδρο
Όπως ήδη έχω αναφέρει στην επιστολή μου της 23ης Νοεμβρίου 2011, το Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί για την επιτυχία των στόχων του Προγράμματος Σταθεροποίησης, των βασικών πολιτικών του καθώς και της εφαρμογής τους. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημόνιο/Οικονομική και Χρηματοπιστωτική Συμφωνία (MoU/MEFP) που ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο την περασμένη Κυριακή, με μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών.
Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:
* Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. Οι προσαρμογές που συμφωνήθηκαν στην αγορά εργασίας, ελπίζουμε να δώσουν μια ισχυρή άμεση ώθηση, ώστε να προωθήσουν την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μια Οικονομία που βρίσκεται ήδη για πολλά χρόνια σε ύφεση και που η ανεργία της έχει ήδη ξεπεράσει το 20%.
* Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, προστατεύοντας όμως τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού. Υποστηρίζουμε την άμεση εφαρμογή περικοπών διαρθρωτικού χαρακτήρα και τις συνεχείς προσπάθειες να ελεγχθεί η δαπάνη και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου [προς Έλληνες ιδιώτες και επιχειρήσεις], που φτάνουν ήδη το 3% του ΑΕΠ. Πράγματι, τολμηρές φορολογικές μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να φέρουν πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να ανακόψουν τη φοροδιαφυγή.
* Να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Υποστηρίζουμε την εφαρμογή του Προγράμματος για μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος στον τραπεζικό τομέα, με ισχυρή αποφασιστικότητα και έλεγχο του χρηματοπιστωτικού πλαισίου, καθώς και τα σχέδια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία έχει στόχο να προωθήσει το δημόσιο συμφέρον και να σεβαστεί την επιχειρηματική αυτονομία των τραπεζών.
* Εκφράζουμε, προφανώς, τη δέσμευσή μας για ταχύτατη εφαρμογή της χρηματοπιστωτικής στρατηγικής που περιλαμβάνει τη Συμμετοχή του Επίσημου τομέα και του Ιδιωτικού τομέα (PSI), μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιτύχει τους απώτερους στόχους της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και να προσφέρει τα απαραίτητα χρηματοδοτικά μέσα για να στηρίξειτην προσαρμογή της χώρας μας και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της.
Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.
Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη επιστολή μου, εξακολουθούμε να δίνουμε «μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί άμεση Ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».
Πράγματι, δίνοντας προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, μαζί με τους άλλους αντικειμενικούς στόχους, θα καταστήσουμε το Πρόγραμμα πιο αποτελεσματικό και την προσπάθεια προσαρμογής πιο επιτυχή.
Έτσι λοιπόν, όπως υπογραμμίζω και στην προηγούμενη επιστολή μου, μπορεί να απαιτηθούν τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του Προγράμματος.
Και επαναλαμβάνουμε την πρόθεσή μας να φέρουμε αυτά τα ζητήματα για συζήτηση, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του.
[--->]
One (labour) market, one money-Μία αγορά εργασίας,ένα νόμισμα
Του Alberto Bagnai
Οι τρεις σωματοφύλακες
Τον Οκτώβριο του 1990 στο Ευρωπαϊκή Οικονομία (European Economy), στο περιοδικό της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσιεύτηκε μία μελέτη με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Μία αγορά, ένα νόμισμα (One market,one money), και τον επεξηγηματικό υπότιτλο: Δυνητικά ωφέλη και κόστοι οικοδόμησης μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης (An evaluation of the potential benefits and costs of forming an economic and monetary union). Η σύνταξη της μελέτης ανατέθηκε, που σημαίνει επί πληρωμή, από την Επιτροπή, σε οικονομολόγους. Αξίζει τον κόπο να τους αναφέρω, γιατί, αντίθετα με ότι συμβαίνει με τα εθνικά νομίσματα, οι συντάκτες αυτής της όμορφης μελέτης κυκλοφορούν ακόμα: συντονιστής ήταν ο Michael Emerson (Διευθυντής οικονομικής αξιολόγησης των πολιτικών της ΕΕ) και βασικοί συγγραφείς οι Pisany Ferry και Jean-Daniel Gros (σύμβουλοι), και σε πιο χαμηλό επίπεδο, πολλοί άλλοι μικρότερου βεληνεκούς (ολλανδοί, άγγλοι, γερμανοί, γάλλοι, βέλγοι).
Η απόφαση να ξεκινήσει η διαδικασία που θα κατέληγε στο ευρώ είχε ήδη παρθεί και σε μεγάλο (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου, τον Απρίλιο του 1990), αλλά, για λόγους, εθιμοτυπικούς, έπρεπε να υπάρχει και μια «επιστημονική» μελέτη που να «αποδεικνύει» ότι επρόκειτο για μια καλή ιδέα. Ζούμε σε μια οικονομία της αγοράς που σημαίνει ότι αν πληρώσεις, θάχεις τη σωστή μελέτη. Γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε πολύ καλά,οι συγγραφείς, λόγω των χρημάτων που είχαν λάβει, δεν θα μπορούσαν παρά να καταλήξουν, όπως και κατέληξαν, στο συμπέρασμα ότι η " Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) θα έχει καταπληκτικά αποτελέσματα. Ο γάιδαρος, ξέρετε, κάθεται εκεί που τον δένει το αφεντικό του. Νομίζω ότι είναι στοιχειώδης κανόνας καλής συμπεριφοράς.
Τον Οκτώβριο του 1990 στο Ευρωπαϊκή Οικονομία (European Economy), στο περιοδικό της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσιεύτηκε μία μελέτη με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Μία αγορά, ένα νόμισμα (One market,one money), και τον επεξηγηματικό υπότιτλο: Δυνητικά ωφέλη και κόστοι οικοδόμησης μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης (An evaluation of the potential benefits and costs of forming an economic and monetary union). Η σύνταξη της μελέτης ανατέθηκε, που σημαίνει επί πληρωμή, από την Επιτροπή, σε οικονομολόγους. Αξίζει τον κόπο να τους αναφέρω, γιατί, αντίθετα με ότι συμβαίνει με τα εθνικά νομίσματα, οι συντάκτες αυτής της όμορφης μελέτης κυκλοφορούν ακόμα: συντονιστής ήταν ο Michael Emerson (Διευθυντής οικονομικής αξιολόγησης των πολιτικών της ΕΕ) και βασικοί συγγραφείς οι Pisany Ferry και Jean-Daniel Gros (σύμβουλοι), και σε πιο χαμηλό επίπεδο, πολλοί άλλοι μικρότερου βεληνεκούς (ολλανδοί, άγγλοι, γερμανοί, γάλλοι, βέλγοι).
Η απόφαση να ξεκινήσει η διαδικασία που θα κατέληγε στο ευρώ είχε ήδη παρθεί και σε μεγάλο (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου, τον Απρίλιο του 1990), αλλά, για λόγους, εθιμοτυπικούς, έπρεπε να υπάρχει και μια «επιστημονική» μελέτη που να «αποδεικνύει» ότι επρόκειτο για μια καλή ιδέα. Ζούμε σε μια οικονομία της αγοράς που σημαίνει ότι αν πληρώσεις, θάχεις τη σωστή μελέτη. Γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε πολύ καλά,οι συγγραφείς, λόγω των χρημάτων που είχαν λάβει, δεν θα μπορούσαν παρά να καταλήξουν, όπως και κατέληξαν, στο συμπέρασμα ότι η " Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) θα έχει καταπληκτικά αποτελέσματα. Ο γάιδαρος, ξέρετε, κάθεται εκεί που τον δένει το αφεντικό του. Νομίζω ότι είναι στοιχειώδης κανόνας καλής συμπεριφοράς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)