Η απόλυτη διάλυση και ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού που έχει σαν αποτέλεσμα 10 και περισσότερες ημέρες μέχρι σήμερα να μαίνονται οι πυρκαγιές σε πολλά μέρη της χώρας μας είναι ολοφάνερη: απουσία αντιπυρικών ζωνών, δρόμων πρόσβασης πυροσβεστικών οχημάτων, δεξαμενών, επιχειρησιακού σχεδίου, το ασυντήρητο δίκτυο της ΔΕΗ, και η γενικότερη εγκατάλειψη των δασών. Το μόνο που δείχνει να ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι η επικοινωνιακή διαχείριση που εστιάζει στο να μη θεωρηθεί η τωρινή καταστροφή μεγαλύτερη από εκείνη στο Μάτι, οπότε εκκενώνει τα χωριά, και αυτά ανυπεράσπιστα από τους κατοίκους τους καίγονται το ένα μετά το άλλο. Η ιερότητα ακόμη και «μιας ανθρώπινης ζωής» είναι το ηθικό επίχρισμα της καταστροφικής αυτής επιλογής.
Μα τι άλλαξε; Δεν είναι
ο ίδιος αυτός ο κρατικός μηχανισμός με τους τεχνοκράτες του, το άγρυπνο μάτι
και την ετοιμότητά του, που διαχειρίζεται ενάμισι χρόνο τώρα με την τελειότητα
ενός καλλιτέχνη – χειρουργού την πανδημία; Δεν έσωσε με ένα επιστημονικά
υπολογισμένο lockdown μιας εβδομάδας τη Μύκονο;
Δεν το εφαρμόζει από αύριο στο Ηράκλειο;
Δεν έχουμε όλοι προσέξει τους προηγούμενους μήνες την διαρκή μεταβολή
των μέτρων με τα οποία η πολιτεία αποκρίνονταν άμεσα στις τρέχουσες και
διαφαινόμενες εξελίξεις της πανδημίας;
Προφανώς και δεν άλλαξε τίποτε στην ικανότητα εκείνων που
διαχειρίζονται τις καταστροφές. Αυτό που βλέπουμε είναι η διαφορά ανάμεσα σε
μια καταστροφή (πυρκαγιές) που είναι ολοφάνερη, γίνεται μπροστά στα μάτια μας
και δεν μπορεί να κρυφτεί, και σε μια άλλη που αφορά αόρατους
μικρο-οργανισμούς, ανιχνεύεται σε εργαστήρια, το μέγεθός της συνάγεται από
στατιστικά στοιχεία και φιλτράρεται εξολοκλήρου από εκείνους που τα
ανακοινώνουν. Άλλοτε με την επίκληση «κρουσμάτων» (που πιστοποιούνται από ένα
τεστ, το PCR, το οποίο ήδη βαίνει προς κατάργηση), άλλοτε με την επίκληση
«αυξημένου φορτίου λυμάτων», άλλοτε με τις δραματικές μαρτυρίες επιλεγμένων
προσώπων και καπάκι με την αυτόματη αποσιώπηση όλων αυτών όταν πρέπει να φανεί
ότι τα μέτρα δούλεψαν, φτιάχνεται η εικόνα κάποιων διαχειριστών – μάγων που
αξιώνουν την πίστη μας στην αυθεντία της
εξουσίας.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με τις πυρκαγιές και θα λάμψουν πάλι οι
ικανότητές τους.
