Βγαίνουμε από το τούνελ, αλλάζουμε σελίδα : Σε μόνιμο καθεστώς επιτροπείας η Ελλάδα

…μέχρι να ξεπληρώσει το 75% των δανείων που έχει λάβει

·         Σε μόνιμο καθεστώς επιτροπείας και χωρίς δικαίωμα ψήφου η Ελλάδα μέχρι να ξεπληρώσει το 75% των δανείων (176 δις ευρώ) που έχει λάβει

·         Ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα μεγαλύτερου ελέγχου αφού θα «ληφθούν υπόψη η κατάσταση της χώρας και τα πλέον ενημερωμένα στοιχεία για τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές συνθήκες και προοπτικές της αγοράς εκείνη τη χρονική στιγμή»

Την επόμενη μέρα μετά την επίσημη λήξη του 3ου ελληνικού Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής (Μνημονίου) περιγράφει ο αρμόδιος Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, με απάντησή του σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ), Νίκου Χουντή, επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς πολλών ότι οι πολιτικές της λιτότητας και το καθεστώς επιτροπείας θα συνεχιστεί στην Ελλάδα για πολλές δεκαετίες ακόμα.

Πιο συγκεκριμένα, ο ευρωπαίος Επίτροπος σημειώνει ότι το πλαίσιο της εποπτείας μετά το Πρόγραμμα καταγράφεται στο άρθρο 14.1 του Κανονισμού 472/2013, το οποίο προβλέπει ότι «Τα κράτη μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ», που υπολογίζεται (μέχρι σήμερα) στα 176 δις ευρώ.

Η ουσία της εποπτείας που θα πραγματοποιείται από την Κομισιόν και την ΕΚΤ, περιγράφεται στο άρθρο 14.3 του ίδιου Κανονισμού και θα αφορά «την οικονομική, δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση» της Ελλάδας και θα μπορεί να οδηγεί σε «διορθωτικά μέτρα», για τα οποία όμως θα «ψηφίζουν μόνο τα μέλη του Συμβουλίου (σ.σ. Υπουργοί Οικονομικών) που εκπροσωπούν κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ … χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ψήφος του μέλους του Συμβουλίου που εκπροσωπεί το οικείο κράτος μέλος».

Πέραν των διαδικασιών που προβλέπονται στο άρθρο 14 του Κανονισμού 472/2013, ο Επίτροπος Οικονομικών υπογραμμίζει ότι το πλαίσιο εποπτείας της Ελλάδας θα λάβει υπόψη του την «κατάσταση της χώρας και τα πλέον ενημερωμένα στοιχεία για τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές συνθήκες και προοπτικές της αγοράς εκείνη τη χρονική στιγμή», χωρίς να ξεκαθαρίζει εάν βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σενάρια, όπως οι πιστωτικές γραμμές (PCCL, Προληπτική Πιστωτική Γραμμή &ECCL, Ενισχυμένη Πιστωτική Γραμμή) του ESM, που συνοδεύονται με Μνημόνιο.

Στη συνέχεια της απάντησής του ο Πιέρ Μοσκοβισί δίνει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη διάταξη του άρθρου 8 του Κανονισμού 473/2013, η οποία υποχρεώνει τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ να υποβάλλουν έκθεση για τα σχέδιά τους ως προς την έκδοση χρεογράφων στο οικείο σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος, υπογραμμίζοντας ότι «Στόχος της είναι η παροχή πληροφοριών και η δημιουργία πλαισίου συζήτησης και συντονισμού των σχεδίων έκδοσης χρεογράφων, εφόσον κριθεί αναγκαίο».

Τον Κανονισμό 472/2013 θα τον βρείτε εδώ:

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2013:140:0001:0010:EL:PDF

Τον Κανονισμό 473/2013 θα τον βρείτε εδώ:

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32013R0473&from=EL

Ακολουθούν η ερώτηση και η απάντηση

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-003352/2017

προς την Επιτροπή

Άρθρο 130 του Κανονισμού

Nikolaos Chountis (GUE/NGL)

Θέμα: Εποπτεία μετά το Πρόγραμμα της Ελλάδας

Μετά τη λήξη του 3ου ελληνικού Προγράμματος, η Ελλάδα θα ενταχθεί σε εποπτεία μετά το πρόγραμμα, σύμφωνα με το άρθρο 14 του Κανονισμού 472/2013, μέχρι να εξοφληθεί το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει λάβει.

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού 473/2013, κάθε χώρα οφείλει να υποβάλλει «στην Επιτροπή και τοEurogroup, εκ των προτέρων και εγκαίρως, εκθέσεις σχετικά με τα σχέδιά τους για την έκδοση χρεογράφων».

Ερωτάται η Επιτροπή:

Μπορεί να περιγράψει τη λειτουργία της εποπτείας μετά το πρόγραμμα, δηλαδή, κάθε πότε θα γίνεται αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, από ποια θεσμικά όργανα κ.λπ., στην οποία θα ενταχθεί η Ελλάδα μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου;

Η υποχρέωση του άρθρου 8 του κανονισμού 473/2013 είναι απλώς ενημερωτική ή έχουν, η Επιτροπή και τοEurogroup, αποφασιστικό ρόλο στις εκδόσεις ομολόγων ενός κράτους μέλους;

EL

E-003352/2017

Απάντηση του κ. Moscovici εξ ονόματος της Επιτροπής

(4.9.2017)

Η Επιτροπή καλωσορίζει τις πρόσφατες τεράστιες προσπάθειες της Ελλάδας για μεταρρυθμίσεις. Η ολοκλήρωση της δεύτερης επανεξέτασης του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) και η επακόλουθη εκταμίευση των 8,5 δισ. EUR θα πρέπει να ενισχύσει την εμπιστοσύνη και να στηρίξει την οικονομική ανάκαμψη.

Οι συζητήσεις σχετικά με το κατάλληλο πλαίσιο εποπτείας για την Ελλάδα μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος θα πραγματοποιηθούν πλησιέστερα προς το τέλος του προγράμματος, σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική, ώστε να ληφθούν υπόψη η κατάσταση της χώρας και τα πλέον ενημερωμένα στοιχεία για τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές συνθήκες και προοπτικές της αγοράς εκείνη τη χρονική στιγμή. Παραπέμπουμε τον κ. βουλευτή στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 472/2013, το οποίο καθορίζει το πλαίσιο για την εποπτεία μετά το πρόγραμμα.

Όσον αφορά το άρθρο 8 του κανονισμού 473/2013, αυτό υποχρεώνει τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ να υποβάλλουν έκθεση για τα σχέδιά τους ως προς την έκδοση χρεογράφων στο οικείο σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος. Η διάταξη αυτή δεν θίγει τις κυρίαρχες αποφάσεις των κρατών μελών όσον αφορά τον χρόνο και τον τρόπο έκδοσης ομολόγων. Στόχος της είναι η παροχή πληροφοριών και η δημιουργία πλαισίου συζήτησης και συντονισμού των σχεδίων έκδοσης χρεογράφων, εφόσον κριθεί αναγκαίο.

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2017/09/blog-post_57.html#ixzz4rxoE84cP

Εμείς δεν παίρνουμε μίζες . Χαρίζουμε (και όποιος θέλει το πιστεύει)

....στα συντρόφια των funds

Από τον φιλικό προς την κυβέρνηση τύπο. Θαμμένο ( μπαζωμένο),  αν και θα έπρεπε να ήταν πρωτοσέλιδο :

'' Βαρύτατες αιχμές κατά της κυβέρνησης άφησε ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ Πιερ Μοσκοβισί αρμόδιος για τις οικονομικές και δημοσιονομικές σχέσεις, ο οποίος απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη με θέμα  τη διαχείριση των «κόκκινων δανείων» άφησε σαφέστατα να εννοηθεί ότι στη σχετική νομοθέτηση μπορούσε να προβλεφθεί ότι ο δανειολήπτης θα είχε το δικαίωμα να εξαγοράσει το δάνειό του.

Και τούτο γιατί «οι ελληνικές αρχές είχαν την πρωτοβουλία για τη σύνταξη τόσο του αρχικού όσο και του αναθεωρημένου κειμένου του νόμου 4354/2015», και «η επιλογή των μέτρων και των μεθόδων εφαρμογής επαφίεται στις ελληνικές αρχές». 

Κατά συνέπεια, δεν επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι είχε κατατεθεί πρόταση να παρέχεται στον δανειολήπτη ή στον εγγυητή η δυνατότητα να εξαγοράσει το δάνειό του πριν αυτό πωληθεί, αλλά απορρίφθηκε από τους εκπροσώπους των «θεσμών» που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις. 

Να σημειωθεί ότι στην Κύπρο ο δανειολήπτης έχει τη δυνατότητα επαναγοράς του δανείου του πριν πουληθεί''

Γεωργία 4.0, φως και στο βάθος τούνελ

 

του Francesco Piccioni

Εχει περάσει αρκετός καιρός που δεν ασχολούμαστε με τις τεχνολογικές καινοτομίες στην παραγωγή και τον αρνητικό αντίκτυπο τους στην απασχόληση. Κάποια στιγμή, όμως, όπως συμβαίνει πάντα, τυχαίνει να πέφτει στα χέρια σου μια είδηση ​​και σου ξαναέρχονται αμέσως στο νου σκέψεις που έχεις ήδη κάνει για άλλους παραγωγικούς τομείς, που όμως αυτή τη φορά αφορούν κατ 'εξοχήν τον πρωτογενή τομέα. Τη γεωργία.

Το «τρακτέρ χωρίς οδηγό» αποτελεί την τελευταία εξέλιξη της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης και μια πρώτη νύξη της τέταρτης σε έναν τομέα όπου η καινοτομία προχωράει αναγκαστικά με μικρά βήματα.

Αναφορικά με τις επιπτώσεις στην απασχόληση, τα περισσότερα έγιναν μεταξύ πρώτης και δεύτερης μεταπολεμικής περιόδου, όταν το τρακτέρ έγινε το υποχρεωτικό μέσο για κάθε αγρότη που ήθελε να «παραμείνει στην αγορά». Το όργωμα, το σκάλισμα, η λίπανση, η σπορά, η συγκομιδή μιας έκτασης αρκετών στρεμμάτων μπορούσε αίφνης να γίνει από ένα ή το πολύ λίγα άτομα, βάζοντας σε αχρηστία το άροτρο τα βόδια ή τα άλογα που το τραβούσαν, το φτυάρι και την τσάπα. Εκεί που πρώτα χρειαζόντουσαν δεκάδες χέρια καθημερινά, τώρα έφταναν μόνο δύο, με  προσθήκη κάποιων εποχιακών όταν χρειαζόταν. Έτσι, το 90% των νέων της υπαίθρου έπρεπε να ψάξει αλλού για δουλειά.

Η μαζική μετανάστευση – αρχικά  στο εξωτερικό, στη συνέχεια, κυρίως την περίοδο της ανοικοδόμησης προς τα βιομηχανικά κέντρα  του εσωτερικού- ήταν η μόνη δυνατή διέξοδος για έναν κόσμο που μέσα σε λίγα χρόνια είχε χάσει μεθόδους παραγωγής αιώνων.

Με πρώτη ματιά, επομένως, δεν πρέπει να αναμένεται μεγάλη μείωση του ανθρώπινου δυναμικού λόγω της αυτοματοποίησης του τρακτέρ. Ούτε είναι πλέον απαραίτητο το «μάτι» του αγρότη που ελέγχει την ανάπτυξη των φυτών και αποφασίζει τι πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει. Ένα μη επανδρωμένο  τηλεκατευθυνόμενο ιπτάμενο μηχάνημα ( drone) θα μπορεί να κάνει την ίδια δουλειά, ακόμα και σε καλλιέργειες σε επικλινή εδάφη (όταν οι πλαγιές, για παράδειγμα, καλύπτονται με αμπελώνες και ελαιώνες), γλυτώνοντας μια εξαντλητική εργασία. Και ακόμα και αν οι πιο ευκρινείς εικόνες δεν είναι σε θέση να εξηγήσουν τις ανωμαλίες, τότε μπορείτε πάντα να στείλετε έναν «τεχνικό» να ελέγξει τα πράγματα ο ίδιος.

Ωστόσο, η αυτοματοποίηση του τρακτέρ φωτίζει έναν άλλο μετασχηματισμό τεράστιας σημασίας, που δεν αφορά τόσο την απασχόληση όσο τη σχέση παραγωγή-φύση, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό.

Θεωρείται μάλιστα κοινοτυπία αν πει κανείς ότι η καθοδήγηση ενός  «τηλεκατευθυνόμενου από απόσταση τρακτέρ», καθισμένοι άνετα στο γραφείο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για μια μακρά σειρά εργασιών και ορισμένα είδη προϊόντων.

 Σε πεδινά εδάφη  σπαρμένα συνήθως με σιτάρι ή καλαμπόκι, με εναλλαγή καλλιεργειών σε ηλιέλαιο ή τριφύλλι  για να «ξεκουραστεί» το έδαφος, το τρακτέρ (με τα διάφορα αναγκαία εξαρτήματα: άροτρο, φρέζα, μηχάνημα σποράς, θεριζοαλωνιστικό, κλπ) μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα «μόνο του». Το πολύ-πολύ να χρειαστεί κάποιος εργαζόμενος από προγράμματα voucher, για  εργασίες  αποθήκευσης ή  φόρτωσης (αυτοματοποιημένες και αυτές στο έπακρο).

Σήμερα, σε πολλούς  οπωρώνες  η διαχείριση τους γίνεται  «σχεδόν» αυτοματοποιημένα. Οι ανάγκες της βιομηχανικής παραγωγής επέβαλαν μια δομική διαμόρφωση κάποιων φυτών (μηλιά, αχλαδιά, κλπ), σε στήλες σχήμα κυπαρισσιού, με πολύ στοιχισμένες γραμμές μέσα από τις οποίες κινούνται τα τρακτέρ για τη συγκομιδή.

Πολύ λιγότερο εύκολη, αντίθετα, είναι η αντικατάσταση του ανθρώπινου χεριού για τις παραγωγές στις οποίες τα φρούτα δεν ωριμάζουν όλα ταυτόχρονα, αλλά στη διάρκεια ενός κύκλου που μπορεί να κρατήσει πάνω από ένα μήνα (ντομάτες, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, κλπ). Εδώ ένα «πέρασμα του τρακτέρ» θα ξερίζωνε το φυτό πριν αυτό προλάβει να εκφράσει όλη την παραγωγική του δύναμη. Οπότε εδώ θα εξακολουθούν να χρειάζονται πολλοί «εποχιακοί», πρόθυμοι να εργαστούν σε κτηνώδεις συνθήκες και για αστείες αμοιβές. Μετανάστες, ως επί το πλείστον, αλλά και «φτωχοποιημένοι ιθαγενείς»..

Αλλά εν τω μεταξύ, ο αυτοματισμός ολοκληρώνει το διαχωρισμό μεταξύ «σοφίας του αγρότη» και διαχείριση της γεωργίας. Η «σοφία» ανατίθεται σε «τεχνικούς» (γεωπόνους όσον αφορά τη γνώση των φυτών, πληροφορικάριους και μηχανικούς όσον αφορά τη διαχείριση των αυτοματοποιημένων μηχανημάτων). Ενώ τα υπολείμματα  της απόλυτα ανειδίκευτης εργατικής δύναμης (ντομάτες μπορεί να μαζέψει, ακόμα και κάποιος που δεν έχει φάει ποτέ του μία ...) γίνεται ένα εποχιακό φαινόμενο, πιθανόν μεγάλων διαστάσεων, αλλά χωρίς καμία νομική βάση. Ανθρώπινα χέρια μιας χρήσης, ακόμα και για σπάσιμο αν απαιτούν αξιοπρέπεια ή καλύτερο μισθό.

Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι στη γεωργία γίνεται όλο πιο εμφανής (θα χρειαστεί ακόμη κάποιος χρόνος πριν αυτή η καινοτομία αποτελέσει το νέο πρότυπο), μια διαδικασία διαχωρισμού μεταξύ ανθρώπινων δραστηριοτήτων άκρως επαγγελματικού επιπέδου (γεωπόνοι, πληροφορικάριοι, μηχανικοί και μηχανουργοί, κ.λπ.) και δραστηριότητες καθαρά  χειρωνακτικές. Ελάχιστοι καλοπληρωμένοι και ένας στρατός «κουρελήδων»  με τη διαχείριση του κνούτου.

Το κακό είναι ότι το ίδιο συμβαίνει σε κάθε τομέα της παραγωγής, από το εργοστάσιο μέχρι  τη μεγάλη διανομή. Και αυτός, ασφαλώς, είναι ένας ριζικός μετασχηματισμός τεραστίων διαστάσεων..

Φαίνεται ένα τούνελ στο βάθος του φωτός  που φωτίζει τους κάμπους 

                                                               *****

Ο αόρατος αγρότης. Το τρακτέρ χωρίς  οδηγό

Επί 5 αιώνες δοκίμαζαν να σκεφτούν  μια αγροτική παραγωγή  χωρίς αγρότες και χωρίς εργάτες γης. Χωρίς την παρουσία του ανθρώπου στο χωράφι. Ίσως  υπό την  επίδραση της κοινωνικής και πολιτικής αφάνειας του αγρότη στο «δυτικό κόσμο»  να νόμιζαν ότι στα χωράφια δεν υπήρχαν πλέον άνθρωποι. Τώρα λένε ότι μπορούν να καλλιεργούν  και χωρίς την παρουσία ανθρώπων στις μηχανές.

Τελευταία, το υποστηρίζει   η εταιρεία Case IH και New Holland Agriculture, τα εμπορικά σήματα των γεωργικών μηχανημάτων του ομίλου  CNH Industrial Group [1 ], η οποία κατασκεύασε ένα πρωτότυπο «έξυπνου» τρακτέρ  και το παρουσίασε στις 20 Φεβρουαρίου αυτού του έτους στη Γαλλία , επειδή ανησυχεί για το γεγονός ότι στις μεγάλες χώρες παραγωγούς σιτηρών «δεν βρίσκουν εργάτες». Να είναι αλήθεια; Ο χειριστής αυτού του τρακτέρ, ή πολλών τρακτέρ αυτού του τύπου , θα κάθεται  «στο γραφείο» και από εκεί θα ελέγχει αν  όλα πάνε καλά, μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή.

Μα ναι, είναι αυτοί της  FIAT.Ή μάλλον ήταν 

CNH Industrial N.V. (“CNH Industrial” or the “Company”) is incorporated in, and under the laws of, the Netherlands. The Company was formed as a result of the business combination transaction (“Merger”) between Fiat Industrial S.p.A. (“Fiat Industrial”) and CNH Global N.V. (“CNH Global”). (29 sett. 2013).

Το 29,6% της νέας αυτής εταιρείας ανήκει στην EXOR N.V, μία από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες επενδύσεων και ελέγχεται από την οικογένεια Agnelli. Έδρα της εταιρείας η Ολλανδία, όπου ισχύει  ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς.

Το τρακτέρ που τώρα έχει γίνει έξυπνο επειδή δεν έχει οδηγό, αρχικά ήταν ένα Case Magnum, δηλαδή ένα μηχάνημα του οποίου η τιμή κυμαίνεται μεταξύ 200 και 300 000 ευρώ, ανάλογα το μοντέλο . Ένα τυπικό δηλαδή τρακτέρ αγροκτήματος! 

Οι μετατροπές που ανακοινώθηκαν  το κάνουν  τώρα να οργώνει και να σπέρνει χωρίς κανένα πρόβλημα, και ταυτόχρονα να βιντεοσκοπεί και να συγκεντρώνει πολλά δεδομένα τα οποία στη συνέχεια θα χρησιμοποιηθούν από  τράπεζες, ασφαλιστικές και χρηματοοικονομικές εταιρείες για καλύτερες  προβλέψεις σχετικά με τη  συγκομιδή  των καλλιεργειών και   λιγότερα ρίσκα στο στοίχημα των συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης (future)  σιτηρών  και σε προβλέψεις πωλήσεων άλλων προϊόντων, όπως σπόροι και λιπάσματα.

 Σιγά σιγά διαμορφώνεται μια γεωργία χωρίς αγρότες με μία ενιαία μακρά αλυσίδα παραγωγής αξίας εύκολα ελεγχόμενη από το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο και επιχειρήσεις σταδιακά όλο και πιο μονοπωλιακού χαρακτήρα.

Βέβαια  η βιομηχανία, όλα αυτά τα χρόνια, ξεφούρνισε  άπειρες  και χωρίς καμία μετριοφροσύνη ιδέες για όλα τα στάδια της  γεωργικής παραγωγής και τροφίμων.Τι να πούμε για την ιδέα μιας γεωργίας που χαρακτηρίζεται από την ακρίβεια των παρεμβάσεων ,με μη επανδρωμένες ιπτάμενες μηχανές  να  πηγαινοέρχονται ανάμεσα στις σειρές των αμπελώνων; Και τους σπόρους- θαύμα; 

Και την έκρηξη των αγορών εξαγωγών; Όλες αυτές τις «καλές» ιδέες  τις χαρακτηρίζει ένα είδος χρυσού κανόνα: η εξαφάνιση της εργασίας από το χωράφι και η  είσοδος - επιτέλους - στο μέλλον και τη νεωτερικότητα. Από τα καμένα χωριά της αγγλικής βιομηχανικής επανάστασης στην ερημοποίηση που προκαλεί η  βιομηχανική γεωργία σε ολόκληρο τον πλανήτη, η εγκατάλειψη της γεωργικής εργασίας παρουσιάζεται ως ένα επίτευγμα του πολιτισμού και της νεωτερικότητας. 

Να λοιπόν, τα ευφυή τρακτέρ και οι μη επανδρωμένες ιπτάμενες μηχανές στο χωράφι και ο «αγρότης-διακοσμητικό στοιχείο» θεματοφύλακας της φύσης και του τοπίου, διαφήμιση μακέτα του «made in Italy», «θεματοφύλακας» των τοπικών ποικιλιών σπόρων και «μάγειρας» παραδοσιακών εδεσμάτων  ή  να  αναζητεί σύζυγο» στα ριάλιτι. Αλλά πάνω απ 'όλα ένας αγρότης μακριά από τα χωράφια.

Τη γη τη δίνουμε  σε όσους ξέρουν να την αξιοποιούν, με αγροτικές επιχειρήσεις τεραστίων διαστάσεων, με ρομποτοποιημένους  στάβλους 2.000 αγελάδων. Ας τη δώσουμε σε αυτούς που συνθλίβουν την εργασία στα χωράφια κάτω από το βάρος της ολοένα και πιο άθλιων συνθηκών  και τελεί υπό την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να παραχθούν υγιεινά τρόφιμα, ποιοτικά, βιώσιμα  χωρίς την εργασία, την καρδιά και την ευφυΐα των γυναικών και των ανδρών που ζουν με τη γη και από τη γη. Αλλά όχι, ζήτω λοιπόν, η  γεωργία 4.0!

[1] CNH Industrial N.V. (NYSE: CNHI / MI: CNHI) στην πρωτοπορία του τομέα κεφαλαιουχικών αγαθών παγκοσμίως ,με μεγάλη βιομηχανική βάση, μεγάλη γκάμα προϊόντων και παγκόσμια παρουσία. Όλα τα εμπορικά σήματα του Ομίλου είναι διεθνείς παίκτες μεγάλου βεληνεκούς στους αντίστοιχους τομείς: Case IH, New Holland Agriculture και Steyr - τρακτέρ και γεωργικά μηχανήματα. Case και New Holland - κατασκευαστικά μηχανήματα. Iveco - βιομηχανικά οχήματα. Iveco Bus e Helieuz Bus -λεωφορεία. Iveco Astra - ερπυστριοφόρα. Iveco Magirus - εξοπλισμός πυρόσβεσης. Iveco Defence Vehicles -  αμυντικά μέσα μεταφοράς και πολιτικής προστασίας. και FPT Industrial για κινητήρες και κιβώτια ταχυτήτων. 

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο www.cnhindustrial.com

Από τη διεύθυνση http://www.croceviaterra.it

[--->] 

Βλέπε και :

http://www.agro24.gr/agrotika/efodia/mihanimata-trakter/premiera-stis-ipa-gia-ta-nea-trakter-new-holland-kai-case-poy-den

http://www.agronews.gr/tech/trakter-kai-mihanimata/arthro/147505/horis-kabina-kai-odigo-to-neo-trakter-case/

Τα τρακτέρ χωρίς οδηγό πιάνουν δουλειά στα χωράφια της Ιαπωνίας από το 2018

http://www.agronews.gr/tech/trakter-kai-mihanimata/arthro/159285/ta-trakter-horis-odigo-pianoun-douleia-sta-horafia-tis-iaponias-apo-to-2018/

Ο πρώτος αυτόνομος ελκυστήρας είναι γεγονός. Χωρίς οδηγό μπορεί να κάνει τα πάντα, από τη φύτευση και ψεκασμό μέχρι τη συγκομιδή.

Αυτό θα επιτρέψει στους αγρότες απλά να προγραμματίζουν το όχημα, εξ αποστάσεως και απλά να το παρακολουθούν.

Εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα συστήματα πλοήγησης, με κάμερες, GPS και αισθητήρες, είναι έτοιμο να κάνει τα πάντα.