Ο κομμουνιστοφάγος Κουρουμπλής

 

Γιάννης Λαζάρου 

Η προσπάθεια της ταύτισης των θηριωδιών του Ναζισμού με τα κομμουνιστικά καθεστώτα από το παρασκήνιο περνά στο προσκήνιο. Η επικράτηση της Ναζιστικής λαίλαπας στην αποκαλούμενη Ενωμένη Ευρώπη, εκτός των άλλων "μικρών" για τα κυβικά της εχθρών, ανοίγει κατά μέτωπο επίθεση  στον κομμουνισμό.  

Αφού βάφτισε  ευρωσκεπτικιστές όλους όσους είναι αντίθετοι με την θανατηφόρο πολιτική της έχοντας όλα τα όπλα στην διάθεσή της, κάνει και προληπτικές κινήσεις φοβούμενη μήπως υπάρξει έστω και καμία ιδεολογική αναταραχή από παλιές ιδεολογίες. Έτσι λοιπόν, ρίχνοντας το πιο ισχυρό όπλο της στους υποτακτικούς της δηλαδή το χρήμα θέλει να είναι σίγουρη πως  θα τα εξαφανίσει όλα και πάνω απ' όλα τον κομμουνισμό από τον οποίον πιστεύει πως  κινδυνεύει.

Επειδή υπάρχει μπόλικο χρήμα και όλα αγοράζονται έφτιαξε ειδικά προγράμματα με τα οποία θα ταΐζει τους υποτακτικούς. Το τελευταίο ονομάζεται «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα - Ευρώπη για τους πολίτες, 2014-2020" και θα διαθέσει 185.468.000 για τους κυνηγούς κεφαλών. Στις σελίδες  9 και 10 αναφέρεται πως "Στόχος του προγράμματος, είναι να χρηματοδοτήσει έργα που εξετάζουν τα αίτια των απολυταρχικών καθεστώτων και ειδικά το ναζισμό, σταλινισμό και τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα". 

Ο ''προστάτης΄΄ του Ολαντρέου,τρομάρα του

Και τώρα σειρά έχει το νερό - H Suez σήμερα στην ΕΥΔΑΠ

 

Με τον παρακάτω στίχο του Γιώργου Σκούρτη, “Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί / τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί / κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές…”, οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ καλούν σε συλλαλητήριο ενάντια στην διαφαινόμενη ιδιωτικοποίηση της εταιρείας. Ολόκληρο το κάλεσμα έχει ως εξής:

ΣΥΡΙΖΑ και Ισραήλ: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας φιλίας

 Άρης Χατζηστεφάνου 

 Ο Αλέξης Τσίπρας χρειάστηκε λιγότερο από ένα χρόνο για να ολοκληρώσει την προσπάθεια που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ακολούθησαν όλες οι διαδοχικές κυβερνήσεις για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε δορυφόρο του Ισραήλ.

Στο τηλέφωνο, μια βαριά φωνή ρώτησε: «Διάβασες τις θέσεις της αντιπολίτευσης;» «Δεν είχα χρόνο και δεν είχα καμία διάθεση να χάσω το πρωινό μου για αυτό», απάντησε σαρκαστικά ο συνομιλητής του. «Κανένα σοβαρό κόμμα δεν μπορεί να δεχτεί την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ», ακούστηκε πάλι η βαριά φωνή που συνέχισε να κοσμεί με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς τους αντιπάλους του: «Είναι αποκρουστικό […] είναι ντροπή, αυτές οι θέσεις είναι γραμμένες από ένα μάτσο ερασιτέχνες». «Πράγματι είναι πέρα για πέρα ανήθικο», συμπλήρωσε ο άνδρας στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.

Η συγκεκριμένη συνομιλία καταγράφηκε από τις υπηρεσίες ασφαλείας του Λευκού Οίκου στις 29 Ιουνίου του 1972. Η βαριά φωνή ανήκε στον εβραϊκής καταγωγής «μάγο της αμερικανικής διπλωματίας» Χένρι Κίσινγκερ, ενώ ο συνομιλητής, που συμφωνούσε σε κάθε κουβέντα του, ήταν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ρίτσαρντ Νίξον. Ακόμη και αυτοί οι δύο ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί, που έχουν κατηγορηθεί για το θάνατο εκατομμυρίων αμάχων σε ολόκληρο τον πλανήτη, γνώριζαν ότι υπάρχουν όρια στις απαιτήσεις του ισραηλινού κράτους. Όσο για τις κολακείες του Δημοκρατικού κόμματος προς το Τελ Αβίβ, τους προκαλούσαν ειλικρινή αηδία.

Πώς θα αντιδρούσαν άραγε οι δύο κορυφαίες φυσιογνωμίες της αμερικανικής διπλωματίας εάν μάθαιναν ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που μέχρι πριν από μερικούς μήνες λάνσαρε την παλαιστινιακή μαντίλα ως απόλυτο σύμβολο του revolution chic, θα αναγνώριζε εμμέσως την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ; «Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι στην ιστορική σας πρωτεύουσα και να συναντώ τις εξοχότητές σας», έγραψε ο Τσίπρας στο βιβλίο επισκεπτών του ισραηλινού προέδρου, κάνοντας ακόμη και παλαίμαχους έλληνες διπλωμάτες να χάσουν το χρώμα τους από αυτή την ένδειξη ολοκληρωτικής υποτέλειας στο ισραηλινό κράτος.

Οι μηχανισμοί προπαγάνδας του κυβερνώντος κόμματος δούλευαν νυχθημερόν τις επόμενες εβδομάδες για να καλύψουν την πρωτοφανή δήλωση, καταφεύγοντας ακόμη και στο πολυχρησιμοποιημένο πλέον επιχείρημα περί… ερασιτεχνισμού. Αυτό που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να αποκαλυφθεί είναι ότι ο Τσίπρας προετοίμαζε το έδαφος για τη συστράτευση με το Ισραήλ αρκετούς μήνες πριν από τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου. Η στοχευμένη επιλογή προσώπων γνωστών και ιδιαίτερα αγαπητών στο ισραηλινό λόμπι στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, αλλά και οι συνεχείς επισκέψεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα έστελναν ένα σαφές μήνυμα, το οποίο όμως κανένας δεν ήθελε να λάβει.

Ένα φλερτ που ξεκινά από παλιά
Για το ευρύ κοινό το πρώτο φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με το ισραηλινό κράτος ξεκινά τον Αύγουστο του 2012, όταν ο Τσίπρας συναντά τον Σιμόν Πέρες (υπεύθυνο, μεταξύ άλλων, για τη σφαγή δεκάδων αμάχων σε προσφυγικούς καταυλισμούς του ΟΗΕ στον Λίβανο το 1996). Καθώς η βάση του κόμματος αντιδρά και ο Τάσος Κουράκης ζητά εξηγήσεις, ο κομματικός μηχανισμός επιχειρεί να διασκεδάσει τις αντιδράσεις. Στην πρώτη γραμμή μπαίνει η Ρένα Δούρου, η οποία με δυο άρθρα της «ξεπλένει» τον κατηγορούμενο για εγκλήματα πολέμου Πέρες παρουσιάζοντάς τον ως την «αριστερή παραφωνία» του Ισραήλ ενώ επισημαίνει ότι η «χώρα μας έχει μόνο να κερδίσει από τη σύμπτωση των γεωστρατηγικών συμφερόντων με το Ισραήλ».

Όσοι παρακολουθούσαν πάντως από πιο κοντά τις τάσεις της εξωτερικής πολιτικής στο ΣΥΡΙΖΑ εντοπίζουν τα πρώτα «ερωτικά σκιρτήματα» με το Ισραήλ ήδη από το 2009. Συγκεκριμένα στις 10 Δεκεμβρίου του 2009, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, ορισμένοι εκ των οποίων θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη χάραξη και της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για την Άμυνα, συναντιούνται σε ημερίδα του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ).


Ανάμεσα στα βροντερά ονόματα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Θεόδωρου Πάγκαλου, του Γεράσιμου Αρσένη κ.ά. συναντούσαμε τότε και τον Σωτήρη Ρούσσο, αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ο οποίος τόνιζε την ανάγκη συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ σε ζητήματα ασφάλειας, ενώ επεσήμανε την ανάγκη να διεκδικήσει η Ελλάδα την επιρροή του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ.
Ενώ όμως σύντομα καταρρέει ο μύθος ότι το ισραηλινό λόμπι θα έσωζε την οικονομία μας με την επιρροή του στα διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα (μήπως δεν είναι και αυτό μια εργαλειοποίηση αντισημιτικών στερεοτύπων;), οι συγκεκριμένες αντιλήψεις παρεισφρέουν στον ηγετικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Πέντε χρόνια αργότερα ο Σωτήρης Ρούσσος είναι πλέον συντονιστής του Τμήματος Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής του κόμματος και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών για την προσέγγιση με αυτό που το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς αποκαλεί «κράτος τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής».

Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι ο Ρούσσος θα συντονίσει και την επίσημη παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την Άμυνα, στην οποία δεύτερος εισηγητής ήταν ο γνωστός «εθνικόφρων», υπότροφος του ιδρύματος Fullbright, Κώστας Γρίβας ― ο άνθρωπος που, όπως σημείωνε τότε και η Εφημερίδα των Συντακτών, προκαλεί «διθυραμβικά σχόλια» στα περισσότερα έντυπα της άκρας Δεξιάς και της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.



Έχοντας εγκαταλείψει πλέον και τις τυπικές προσπάθειες να εμφανίζεται ως φίλος των Παλαιστινίων,ο Αλέξης Τσίπρας και το περιβάλλον του αρχίζουν έναν αγώνα δρόμου για να κερδίσουν την καρδιά του Τελ Αβίβ, ενώ πιάνουν στασίδι στην ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα.

Ο ίδιος επισκέπτεται την πρέσβειρα του Ισραήλ στην Ελλάδα Ιρίτ Μπεν-Αμπά σχεδόν ένα μήνα πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου και τον ακολουθεί, μόλις τρεις ημέρες αργότερα, και η Ρένα Δούρου.
Ο γάμος όμως του ΣΥΡΙΖΑ με το Τελ Αβίβ θα επιβεβαιωθεί λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις εκλογές όταν ο Νίκος Παππάς θα περάσει από το σπίτι της Ιρίτ Μπεν-Αμπά για να τη διαβεβαιώσει για μία ακόμη φορά ότι η νέα κυβέρνηση θα διατηρήσει όχι μόνο τη στρατιωτική συνεργασία, αλλά και την
ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών των δύο χωρών.

Ρόλο συντονιστή σε αυτές τις επαφές φέρεται να παίζει ο διπλωματικός σύμβουλος του Τσίπρα, Βαγγέλης Καλπαδάκης, ο οποίος έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια στο Διπλωματικό Σώμα, καθώς τοποθετήθηκε σε εξαιρετικά νεαρή ηλικία στην ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα, θέση την οποία οι υπόλοιποι διπλωμάτες χρειάζονται δεκαετίες προϋπηρεσίας για να τη προσεγγίσουν.

Συμπτωματικά ο αδερφός του διπλωματικού συμβούλου του Τσίπρα, Γιώργος Καλπαδάκης (και οι δύο είναι ανίψια του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση), βρέθηκε επικεφαλής στο γραφείο ενός ακόμη φιλοϊσραηλινού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ― του Γιάννη Δραγασάκη.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τσίπρα δεν χάνει εκδήλωση της ισραηλινής πρεσβείας στην Αθήνα, όπου πάντα συναντά κανείς και κάποιο μέλος της οικογένειας Μητσοτάκη, από τον πατριάρχη Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέχρι και την Ντόρα Μπακογιάννη.

Άνθρωποι που γνωρίζουν χρόνια τον Γ. Δραγασάκη κάνουν λόγο για ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την οικογένεια που άνοιξε το δρόμο για τη διπλωματική συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ (ο Ζαν Κοέν, που παρουσιάζεται στο βιογραφικό του ως ο πρώτος «ανεπίσημος αγωγός επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών», ήταν για χρόνια σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη).

Ο Γ. Δραγασάκης μάλιστα είχε την ευκαιρία να εκφράσει το θαυμασμό του για το κράτος του Ισραήλ και κατά τη διάρκεια της κοινής επίσκεψης που πραγματοποίησε μαζί με την Ντόρα Μπακογιάννη στην Ιερουσαλήμ το 2014.

Η πλήρης δορυφοριοποίηση
Προφανώς εάν όλα αυτά συνέβαιναν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούσε ακόμη την εξουσία πλασάροντας τον Αλέξη Τσίπρα με την παλαιστινιακή καφίγια, εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς τι έγινε όταν ο νέος πρωθυπουργός άρχισε να τοποθετεί τους λεγόμενους «ατλαντιστές» στα σημαντικότερα πόστα της εξωτερικής πολιτικής, της Άμυνας και των υπηρεσιών πληροφοριών.

Η υπουργοποίηση του Νίκου Κοτζιά και του Πάνου Καμμένου αλλά και η τοποθέτηση Ρουμπάτη στην ΕΥΠ χαρακτηρίστηκαν ως άνοιγμα προς τις ΗΠΑ, το οποίο αξιωματικά συνεπάγεται και ενίσχυση των σχέσεων με το Ισραήλ. Η εφημερίδα Το Βήμα άλλωστε μας προειδοποιούσε με νόημα ήδη από το 2012 ότι «ο Καμμένος διατηρεί επαφές με ισραηλινούς κύκλους και συνομιλεί υπερατλαντικά».

Σε αυτό το σκηνικό άραβες διπλωμάτες θεωρούσαν σχεδόν δεδομένο ότι η Ελλάδα θα απείχε από την ιστορική ψηφοφορία για την έπαρση της παλαιστινιακής σημαίας έξω από το κτίριο του ΟΗΕ – απόφαση την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να φορτώσει στον υπηρεσιακό υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη.

Οι ίδιες διπλωματικές πηγές υποστήριζαν μιλώντας στο UNFOLLOW ότι στο διάστημα που ακολούθησε η κυβέρνηση αρνήθηκε προτάσεις αραβικών χωρών για την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος και ευρύτερα της εθνικής οικονομίας.

Αυτό που ακόμη και οι πιο σκληροί επικριτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσαν να φανταστούν όμως είναι ότι η Ελλάδα θα γινόταν η δεύτερη χώρα στον πλανήτη μετά τις ΗΠΑ που θα υπέγραφε με το Ισραήλ τη συμφωνία (Status of Forces Agreement) η οποία ρυθμίζει τη διαμονή στις δύο χώρες στρατιωτικού προσωπικού στο πλαίσιο στρατιωτικών ασκήσεων και συνεργασιών. «Η Ελλάδα», έγραφε τότε ο αναλυτής Αλί Αμπουνιμά, «προσφέρει την επικράτειά της για να εκπαιδεύονται ισραηλινοί στις δολοφονίες Παλαιστινίων».

Δυστυχώς οι «πρωτιές της κυβέρνησης Τσίπρα δεν σταματούσαν εκεί. Η «πρώτη φορά Αριστερά» μετατράπηκε σύντομα σε πρώτη φορά που… μια ξένη πολεμική αεροπορία (του Ισραήλ) συμμετείχε στην άσκηση «Ηνίοχος».
 Απαντώντας στην κίνηση καλής θέλησης το Γενικό Επιτελείο του Ισραήλ προσκάλεσε την Ελλάδα, μαζί με τις ΗΠΑ και την Πολωνία, στη μεγαλύτερη αεροπορική άσκηση που έχει πραγματοποιηθεί από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

Ο Αλέξης Τσίπρας χρειάστηκε λιγότερο από ένα χρόνο για να ολοκληρώσει την προσπάθεια που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ακολούθησαν όλες οι διαδοχικές κυβερνήσεις για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε δορυφόρο του Ισραήλ. Ξεπερνώντας, όμως, τους προκατόχους του, έκλεισε οριστικά τους διαύλους επικοινωνίας με τον αραβικό κόσμο και εξασφάλισε ότι οι επόμενες σφαγές στη Γάζα θα φέρουν και μια μικρή ελληνική σφραγίδα.

 [--->]

Πρώτη φορά αριστερά κοράκια

Του Δημήτρη Μηλάκα
Για όλα υπάρχει πρώτη φορά. Και όπως για πρώτη φορά …δεν «είδαμε» στην Ειδομένη τα ΜΑΤ να φέρονται με το γάντι (του Box;) στους πρόσφυγες και τους μετανάστες γιατί απαγορεύτηκε η πρόσβαση στο χώρο της επιχείρησης – σκούπα σε κάμερες και δημοσιογράφους έτσι ήρθε η ώρα, να δούμε για πρώτη φορά τα κοράκια να εφορμούν στα κόκκινα δάνεια.

Από τις πρώτες μέρες που η χώρα έσπευσε να ζητήσει τη βοήθεια του ΔΝΤ και των πονόψυχων Ευρωπαίων Εταίρων, το μακρινό 2010, η υπόθεση των κόκκινων – μη εξυπηρετούμενων δανείων φάνταζε ξεκάθαρα ως ένας από τους στόχους των φιλεύσπλαχνων τοκογλύφων.

 Έτσι, μαζί με το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας η οποία σιγά σιγά συντελείται μέσα από το ΤΑΙΠΕΔ και τη δημιουργία του νέου υπερ- ταμείου, τον έλεγχο των δημοσίων εσόδων, μέσα από την δημιουργία της ανεξάρτητης (από τον έλεγχο της κυβέρνησης- αλλά υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των δανειστών) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, ήρθε η ώρα να παραδοθεί στα χέρια των τοκογλύφων και η ιδιωτική περιουσία, μέσα από την κατάπτωση των εγγυήσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Κι για μια τέτοια διαδικασία, υπάρχουν οι ειδικοί του είδους, τα περίφημα distress funds, επί το λαϊκότερο τα κοράκια που τρέφονται από τα πτώματα που έχει δημιουργήσει επί μια πενταετία η καταστρεπτική πολιτική των «διασώσεων» μέσα από μνημόνια και αλλεπάλληλες και ανατροφοδοτούμενες δανειακές συμβάσεις.

Καθώς το έργο της καταστροφής που έχει ξεκινήσει από το Καστελόριζο το 2010 και την πρόσκληση του Γ. Παπανδρέου στο ΔΝΤ «για να μας σώσει» ολοκληρώνεται, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει όποιος κοιτάξει τριγύρω του, ήρθε η ώρα να τραφούν και τα κοράκια των αγορών που θα βάλουν στο χέρι πληρώνοντας τζάμπα, περιουσίες τις οποίες θα εκμεταλλευτούν ή θα μεταπωλήσουν στο πολλαπλάσιο των χρημάτων που έδωσαν για τις αποκτήσουν.

‘Ετσι, όλοι θα είναι ικανοποιημένοι. Και οι τράπεζες που θα σβήσουν από τους λογαριασμούς τους ζημιές, και τα κοράκια που θα κονομήσουν και η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση που τόλμησε αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν Σαμαροβενιζέλοι και άλλοι υπέρμαχοι της λειτουργίας ελεύθερη αγοράς. Θα μείνει, άραγε κανείς δυσαρεστημένος από τις εφορμήσεις των κορακιών οι οποίες θα ξεκινήσουν με την αρχή του νέου χρόνου κατά τις ιδιωτικής περιουσίας;

Πιθανότατα θα δυσκολευτούμε να δούμε την χαρά όλων αυτών που οι δικαστικοί κλητήρες με τη συνοδεία ΜΑΤ θα τους παίρνουν το σπίτι (ας μην είμαστε αφελείς για την προστασία της πρώτης κατοικίας και ας περιμένουμε μέχρι το τέλος Γενάρη…) καθώς, έχουμε την εντύπωση ότι θα αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία που οι αρχές απέκτησαν στην Ειδομένη: απαγορεύονται οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι…
topontiki.gr 
[--->]

Μαφιόζοι από κάλπη

 Του Γιάννη Λαζάρου
Περιμέναμε μια κυβέρνηση με καθαρά και άφθαρτα πρόσωπα για να μάθουμε ότι για να στηριχθεί η Δημοκρατία πρέπει να είσαι μεγάλο λαμόγιο, μεγάλος μπαταχτσής και μεγάλο καθίκι.
Δημοκρατία που δεν είναι κομματική δεν είναι δημοκρατία. Αν όλα τα κόμματα δεν στηρίξουν τα κόμματα που έχουν φάνε τον άμπακο και δεν έδωσαν ποτέ λογαριασμό, τότε θα έρθουν οι συνταγματάρχες και οι βασιλιάδες.

Αυτά δεν τα ακούς στα καφενεία του χωριού από χαραμοφάηδες που μετά από δέκα τσίπουρα δεν ξέρουν πού πατάνε και πού βρίσκονται αλλά τα ακούς στην Βουλή των Ελλήνων και μάλιστα από τον εξοχότατο αριστερούλη πρόεδρο αυτής, Νικόλαο Βούτση.

Όπως μάθαμε από τον εξοχότατο δημοκρατικό και πάνω απ' όλα αριστερότατο προεδράρα, τους τελευταίους τρεις μήνες οι δανειστές πιέζουν να καταργηθεί το ακατάσχετο που ισχύει για το 40% της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να πληγούν βαρύτατα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που είναι υπερχρεωμένα και έχουν στηρίξει τις ρυθμίσεις του δανεισμού τους στην κρατική επιχορήγηση. Αντί, λοιπόν, ο αριστερότατος να τρίβει τα χέρια του λέγοντας "εδώ θα τα πληρώσετε όσα φάγατε και λογαριασμό δεν δώσατε στέλνοντας την Ελλάδα στον πάτο με τα πανηγύρια σας" πήρε απάνω του το θέμα και έκρουσε κώδωνα κινδύνου.

Ακούστε τι είπε ο προεδράρας: "Αυτό σημαίνει άμεση χρεοκοπία δύο μεγάλων και ιστορικών κομμάτων". Ώπα, τα ιστορικά κόμματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν από τις στοίβες χρημάτων που έκαναν από κρατικές επιχορηγήσεις και από τα δάνεια τραπεζών και ο Σύριζα φόρεσε μαύρη πλερέζα. Όχι δεν φόρεσε τα μαύρα, ούτε δάκρυ έχυσε για όσα ψηφίζει ακατάπαυστα εναντίον των πολιτών που τους οδηγεί σε χρεοκοπία ζωής αλλά για τους Νουδούληδες και τους Πασοκούληδες που θα χάσουν τους ναούς τους που προσκυνούσαν δεκαετίες για ένα ρουσφέτι λαμογέικο σκίζουν τις δαντελένιες τους κιλότες.

Ο προεδράρας δεν σταμάτησε εκεί αλλά παίρνοντας αφορμή από την οικονομική καταστροφή των κομμάτων χρόνιας κλεψιάς είπε και το απίστευτο που πρέπει να γραφτεί με χρυσά γράμματα κάτω από τους μεγάλους θεωρητικούς της (πραγματικής) Αριστεράς που θυμάται ο πρωθυπουργάρας όταν δεν συναντιέται με δικτάτορες τύπου Αιγυπτίου αλ Σίσι και μακελάρηδες τύπου Νετανιάχου.

"Να βοηθήσουμε όλοι να βγούμε από την κρίση με πανίσχυρα δημοκρατικά κόμματα, με διαφάνεια και θεσμική ενίσχυση. Είμαι κάθετα αντίθετος με την προσπάθεια να απαξιωθεί και να πεθάνει το παρόν πολιτικό σύστημα και τα κόμματα και να αναζητήσουμε, άλλοι λοχίες και άλλοι βασιλιάδες".

Δηλαδή, αν δεν έχουμε όλα αυτά τα υπέροχα, υπέρλαμπρα, πεντακάθαρα κόμματα τότε η Δημοκρατία κινδυνεύει από αυτούς που θα φέρουν Κονδύληδες και Βασιλιάδες Παύλους. Ή θα έχουμε όλους αυτούς ή πάμε για χούντα και βασιλεία.

Ο Βούτσης μπορεί να έφαγε ένα ταψί τσιζ κέικ πριν ανεβεί στο βήμα αλλά ο εγκέφαλός του μια χαρά λειτουργεί όταν θέλει να βάλει το δίλημμα: Απατεώνες ή τανκς. Ο λαός πουθενά στο λογίδριο του Βούτση. Ο λαός είναι ένας μαλάκας ο οποίος αν χαθούν τα λαμογιοκόμματα τότε θα πέσει με τα μούτρα σε λοχίες και βασιλιάδες ως φαστιστολαός που είναι. Τα κόμματα έφεραν την δημοκρατία στην Ελλάδα και όχι ο λαός κι αν ο λαός πληρώνει τις απατεωνιές που έφεραν χρέος και επιβαλλόμενο χρέος συν κατοχή το 2010 στην Ελλάδα, πρέπει να τα στηρίξουμε διότι χωρίς αυτά πάμε χαμένοι.

Ξέρει πολύ καλά ο Βούτσης να δουλεύει για όλα τα στρατόπεδα. Πέρα από την στήριξη που δείχνει στα κολλητάρια του Πασόκους και ΝΔκρατες βγάζει λάδι παράλληλα τις δικτατορίες και τις βασιλείες που άλωσαν το κορμάκι του λαού αφού εμμέσως πλην σαφώς ο Βούτσης μάς είπε ότι αυτοί δεν καταχράστηκαν χρήμα και ο λαός θα τους επιλέξει αν καταρρεύσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Δεν έβαλε τυχαία τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα στην ίδια φράση. Για τον Βούτση και την παρέα του μόνο κομματικό σύστημα υπάρχει και όχι πολιτικό. Όποιος είναι εκτός κομμάτων είναι και εκτός δημοκρατικού τόξου (που έλεγε και ο μνημονιακός αριστερός μπάρμπα Φώτος Κουρέλας)

Δεν κρατούν πλέον ούτε τα προσχήματα, τόσο για όσα αντιλαϊκά ψηφίζουν όσο και για το πόσο φασιστοειδή είναι. Λειτουργούν φανερά ως μία Κόζα Νόστρα μέσα στο κοινοβούλιο που ο ένας καλύπτει τα νώτα του άλλου και πετάνε στον λαό την απειλή ότι χωρίς τους μαφιόζους θα έρθει η ΕΣΑ να μάς σύρει στα υπόγεια της Ασφάλειας για μια βραδιά φάλαγγας.

Παίρνουν τον όρκο για ομερτά μπροστά στα μούτρα μας μετατρέποντας την Βουλή από σπίτι του λαού σε μαφιόζικη γιάφκα. Στήνουν καρτέρι στην Δημοκρατία όποτε κινδυνεύει η φατρία τους και κονομάνε μέσω φόρων όλοι μαζί βάζοντάς σου ως όπλο την απειλή κάθε μέρα στο κούτελο.

Νονοί παντός καιρού και με την επιχείρηση "Κόμμα" ως τέλεια κάλυψη.-

Στον τοίχο

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2015/12/blog-post_876.html#ixzz3uC3keA2p