Αυτές οι εκλογές είναι πολύ σημαντικές...

… επειδή αν δεν τις κερδίσει αυτός…

 

 … υπάρχει ο κίνδυνος να νικήσει αυτός… 

… ο οποίος μαζί με αυτούς… 

… θα εφαρμόσει το Τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε αυτός…

 

… και το ψήφισε μαζί με αυτούς… 

… οπότε πρέπει να πάρει αυτοδυναμία αυτός… 

… για να μπορέσει να εφαρμόσει πιστά το Τρίτο Μνημόνιο, ενώ αν δεν πάρει αυτοδυναμία θα αναγκαστεί να το εφαρμόσει μαζί με αυτούς… 

… αλλά ακόμη κι αν βγει δεύτερος αυτός… 

 

… θα ψηφίζει από την αντιπολίτευση όλα τα μέτρα του Τρίτου Μνημονίου, όπως υποσχέθηκε αυτός… 

… ενώ αν είναι στην αντιπολίτευση αυτοί… 

… θα ψηφίζουν όλα τα μέτρα του Τρίτου Μνημονίου, επειδή ήδη ψήφισαν το Τρίτο Μνημόνιο. Στην ερώτηση, γιατί αυτοί… 

… κατεβαίνουν στις εκλογές με 5 διαφορετικά κόμματα και όχι με το ίδιο, η απάντηση είναι ότι η Δημοκρατία τους βασίζεται σε ψευδαισθήσεις και ως εκ τούτου το σφάγιο πρέπει να νιώθει ότι έχει δικαίωμα να επιλέγει σφαγέα. 

[--->]

Τι να κάνουμε στο σημερινό κρίσιμο σημείο καμπής;

Συντάκτης: Νάντια Βαλαβάνη 

Στο ανεμόδαρτο, μετά την υπερψήφιση του τρίτου Μνημονίου, πολιτικό τοπίο της χώρας κι εν μέσω ενός διεθνούς κραχ μ’  έντονο άρωμα από την παγκόσμια κρίση του 2009, το πώς συμπεριφέρεται πολιτικά ο καθένας μας έχει πολύ μικρότερη σημασία από το τι προσδοκούμε και τι μπορούμε να κάνουμε ως πολιτικό συλλογικό υποκείμενο.
Ωστόσο, ο καθένας μας είναι ανάγκη να μιλήσει καταρχήν προσωπικά.

Εκλέχτηκα βουλευτής με έναν ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε στη χώρα μια κυβέρνηση που θα μπορούσε να είναι αυτό που έλεγε τ’  όνομα της: Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας για απεμπλοκή της χώρας από τα μνημόνια και  για δραστικό περιορισμό ενός χρέους που σήμερα καταβροχθίζει και την τελευταία ικμάδα της.
 Έτσι ώστε να μπορέσει να σταθεί σταδιακά στα πόδια της η μεγάλη εργαζόμενη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, να πάρουν αποφασιστική ένεση ζωής δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και, προπαντός, να μείνουν στην Ελλάδα και να δώσουν τη μάχη για επιβίωση και παραγωγική ανασυγκρότηση οι νέοι, η πιο μορφωμένη γενιά που έχει ποτέ γαλουχήσει αυτός ο τόπος.

Στη διάρκεια του πρώτου 5μηνου αυτής της κυβέρνησης υπήρξαν πολλές ελπιδοφόρες στιγμές, όλες συνδεμένες με καταργήσεις ή καθυστερήσεις εφαρμογής ακραίων μνημονιακών ρυθμίσεων και με «μονομερείς» νομοθετικές πρωτοβουλίες ανακούφισης των ανθρώπων, υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, επανεκκίνησης της οικονομίας.

Η κορυφαία πολιτική και κοινωνική μάχη, το συγκλονιστικό δημοψήφισμα που «έβγαλε» ένα τέτοιο αδιαμφισβήτητο ΟΧΙ «ωθώντας» εκατομμύρια ανθρώπους και προπαντός νεολαία στο προσκήνιο, σε μοναδικές στην πολιτική ιστορία του σύγχρονου κόσμου εκλογικές συνθήκες, με κλειστές τράπεζες, έδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο τον δρόμο πού θα έπρεπε να βαδίσει η κυβέρνηση μια βδομάδα αργότερα, αντιμέτωπη με το «σφαγείο» των Βρυξελλών.

Χάραξε ταυτόχρονα και τον οδικό χάρτη που καλούμαστε να βαδίσουμε όσοι αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στη στροφή της στον δρόμο του εξωραϊσμού του μνημονιακού καθεστώτος εκατοντάδων νόμων των τελευταίων πέντε χρόνων.

Το σημερινό, πιο κρίσιμο σε όλη αυτή την περίοδο κυριαρχίας των μνημονιακών πολιτικών, σημείο καμπής δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι αυτό το καθεστώς, αντί να αποδομηθεί, τσιμεντάρεται τώρα μέσω του πρόσφατα κοινοβουλευτικά «εγκεκριμένου» Τρίτου Μνημόνιου: Xάρη στον καταλυτικό ρόλο μιας κυβέρνησης ταγμένης στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.  

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν τώρα όλοι εμείς, για να σφραγίσει τις εξελίξεις, κόντρα σε ό,τι έχει δρομολογηθεί κυρίαρχα απ’  τον Ιούλιο, αυτό που εκφράστηκε στο συγκλονιστικό αποτέλεσμα  του δημοψηφίσματος;

Τι πρέπει να κάνουμε πριν κλείσει, ανεπανόρθωτα για το λαό και ίσως για πολλές δεκαετίες, το ιστορικό παράθυρο που άνοιξε τόσο ώστε να περάσει από μέσα του η πρώτη κοινοβουλευτική κυβέρνηση της Αριστεράς, όποια κι αν ήταν η κατάληξη της;

Η πρώτη απάντηση σ’ αυτό σήμερα περνάει μέσα από τη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων στο πλαίσιο των δρομολογημένων «εκλογών-express». Express, ακριβώς για να μην υπάρξει χρόνος ουσιαστικότερης συζήτησης, αλλά και κοινωνικών εξελίξεων που θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν το επιζητούμενο αποτέλεσμα: 

Με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτη δύναμη, να «νομιμοποιηθεί» ένας μικρότερος ή μεγαλύτερος συνασπισμός κομμάτων που θα εγγυηθεί την εφαρμογή ενός προγράμματος που όλοι – δανειστές, απελθούσα κυβέρνηση και μνημονιακή «αντιπολίτευση» - ξέρουν ότι δεν είναι «βιώσιμο», άρα θα «αποσταθεροποιηθεί»: Στη χειρότερη περίπτωση, μέσω της λαϊκής απόγνωσης.    

Αντίθετα με το αφήγημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά το οποίο  τα λαϊκά στρώματα θα υποφέρουν κατά τι λιγότερο αν εφαρμόσει τις μνημονιακές πολιτικές το κόμμα που κατεξοχήν τις καταπολέμησε, οι δυνάμεις που «καταψήφισαν» μέσα κι έξω από τη Βουλή σε όλη τη χώρα το Τρίτο Μνημόνιο, δεν είχαν κάποιες διαδικασίες συνάντησης, διαλόγου και συνομολόγησης κοινών προγραμματικών θέσεων άλλων από το ίδιο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η βασική αδυναμία χρειάζεται να ξεπεραστεί – αναγκαστικά όχι σε βάθος, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μετεκλογικά – μέσα στις ελάχιστες μέρες πριν τις εκλογές.

Μερικές θέσεις, λοιπόν, στο πλαίσιο ενός διαλόγου που πρέπει να παραγάγει αποτελέσματα μέσα στα επόμενα 24ωρα:

Πρώτο, απευθυνόμαστε πολιτικά στο «όλον» ΟΧΙ, και όχι σε ένα μόνο, έστω και το πιο συνειδητοποιημένο, μέρος του. Απευθυνόμαστε ακόμα και σ’ αυτούς που ψήφισαν ΟΧΙ με επιφυλάξεις και φόβους: Σε συνθήκες κλειστών τραπεζών, κυριάρχησε ακόμα και σ’  αυτούς η ανάγκη αντίστασης σε ό,τι ισοπέδωσε εκατομμύρια ζωές. Αυτό είναι κυρίαρχα, από μεριάς των λαϊκών δυνάμεων, το ζητούμενο στην κοινωνική και πολιτική μετεκλογική κατάσταση.

Δεύτερο, η προτεραιότητα προφανώς δεν είναι ένα λεπτομερές κυβερνητικό πρόγραμμα μιας αριστερής κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας.
Το ρεαλιστικά ζητούμενο είναι μια ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι στον κοινωνικό Αρμαγεδδώνα, ικανή να κινητοποιήσει με αποτελεσματικότητα λαϊκές δυνάμεις και να βοηθήσει ώστε να ενισχυθεί η πρωτοβουλία και η αυτενέργεια στο πλαίσιο κοινωνικών και πολιτικών αγώνων.
Γι’ αυτό χρειάζεται περισσότερο να υπάρξει μια συνομολογημένη απ’  όλους κοινή κατεύθυνση. Τα υπόλοιπα μπορούν να βρεθούν μετεκλογικά μέσα από διαδικασίες σε βάθος.

Τρίτο, εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία υπήρξε η δημιουργία, σε ουσιαστικά προεκλογικές συνθήκες, της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας της Λαϊκής Ενότητας. Αυτό έδωσε μεταξύ άλλων τη δυνατότητα να παρακαμφθούν «Χρυσή Αυγή» και «Ποτάμι» ως προς την τρίτη διερευνητική εντολή – όχι βέβαια για τη δημιουργία κυβέρνησης.

Είναι φανερό ότι η Λαϊκή Ενότητα θα δώσει τον τόνο και θ’  αποτελέσει βασικό κορμό του εκλογικού σχήματος των δυνάμεων αντίστασης στην κυρίαρχη σημερινή πολιτική πριν και μετά τις εκλογές.

Είναι όμως επίσης φανερό ότι στον χώρο του ΟΧΙ και στις ζυμώσεις για την πλατιά εκλογική έκφρασή του κινούνται ομάδες, κινήσεις και προσωπικότητες εκτός πλαισίου Λαϊκής Ενότητας.

Όλος αυτός ο κόσμος, που εντάσσεται επίσης στις πιο ζωντανές δυνάμεις του ΟΧΙ, δεν είναι σωστό να κληθεί απλώς να «συμπορευτεί» σε παράλληλα, συνεργαζόμενα, σχήματα.

Κατά τη γνωστή ρήση, είναι σαν να πετάμε μαζί με τ’  απόνερα της μπανιέρας και το μωρό, στη συγκεκριμένη περίπτωση την εξαιρετικά σημαντική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ πριν τη δημιουργία του -ας πούμε- «ενιαίου», κόμματος.

Δεν είναι δυνατόν «λιγότεροι» σήμερα απ’ ό,τι «χωρούσε» ο τότε ΣΥΡΙΖΑ, να μη «χωρούν», πολιτικά και κοινωνικά, σε μια νέα πολιτικοκοινωνική μετωπική ομπρέλα, που μπορεί να μετεξελιχθεί μετεκλογικά σε συνασπισμό.

Η προτεινόμενη «συμπόρευση» όλων των υπόλοιπων σε σχήματα φτιαγμένα κυριολεκτικά στο πόδι δεν αποτελεί στοιχειωδώς σοβαρή αντιμετώπιση.

Τέταρτο, προσωπική μου γνώμη, που έχω εκφράσει διαχρονικά σε δεκάδες  άρθρα μου, είναι ότι η δυναμική του τότε ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε σε αποφασιστικό βαθμό στην αυτενέργεια και στην ανιδιοτελή προσφορά χιλιάδων ανένταχτων ανθρώπων.

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία προέρχονταν από τη συρρίκνωση ή διάλυση αριστερών κομμάτων, οργανώσεων και κινημάτων της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου, οι περισσότεροι αποσυρμένοι από την ενεργή πολιτική πάλη μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90.

Είναι φανερό ότι σε μια περίοδο – που πρέπει πάση θυσία ν’ αποφευχθεί η μετατροπή της σε «εποχή»  αποστράτευσης, πρέπει να προσφερθεί ευρύ πεδίο αυτενέργειας όχι μόνο των μεγαλύτερων σε ηλικία, αλλά κυρίως αυτών που σφράγισαν με τον πιο καταλυτικό τρόπο το συγκλονιστικό ΟΧΙ: Των νέων ανθρώπων, του πιο μαχητικού, αλλά ταυτόχρονα πιο ευάλωτου σε κινδύνους αποστράτευσης λόγω απογοήτευσης, κοινωνικού στρώματος.

Η παραπάνω σχετική εμπειρία υποβαθμίστηκε και υποτιμήθηκε στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ από το σύνολο των συνιστωσών του, ενώ το «ενιαίο» κόμμα λειτούργησε σαν χωνευτήρι των πάντων. Αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί. Ένα «χαλαρό» εκλογικό μετωπικό σχήμα δίνει τη δυνατότητα έκφρασης όλων χωρίς να γίνεται αναγκαστικός δεξιόστροφος ή αριστερόστροφος «κορσές», ενώ παραμένει ανοιχτό σε μια σε βάθος συζήτηση μετεκλογικά.

Πέμπτο, αυτή τη στιγμή υπάρχουν σημαντικές οργανώσεις και άνθρωποι που φαίνεται ότι αποφασίζουν μια πορεία προς το κίνημα και τους αγώνες με ταυτόχρονη απόσυρση από εκλογικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες, στερώντας από ένα μετωπικό εκλογικό σχήμα ακόμα και τους εξαιρετικά αξιόλογους και καταξιωμένους στις τοπικές κοινωνίες βουλευτές τους. Πρέπει ν’  αγωνιστούμε ώστε να μην υπάρξουν τέτοιες πολύ σημαντικές απώλειες.

Έκτο, αυτό δε μπορεί παρά να εκφραστεί και στις διαδικασίες. Είναι ακατανόητη η σπουδή που καταγράφεται σε βασικές επαρχιακές πόλεις για ζυμώσεις συγκρότησης ψηφοδελτίων - που είναι ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη, καθώς υπάρχει λίστα κι όχι σταυρός -, όταν ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί διαδικασίες για το ποιο θα είναι το εκλογικό σχήμα.

 Όταν ο μνημονιακός πλέον ΣΥΡΙΖΑ κάνει εκλογές-express, η δική μας δύναμη είναι ν’  αξιοποιήσουμε τα λίγα 24ωρα που έχουμε ακόμα την πολυτέλεια μιας συζήτησης για το τι ακριβώς, πώς και με ποιους πάμε να το κάνουμε στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τη Λάρισα, τα Ιωάννινα και σε κάθε γωνιά της χώρας, αντί να δημιουργούνται τετελεσμένα.

Η Αριστερά πρέπει να είναι κοινωνικά χρήσιμη, αλλιώς δεν έχει λόγο ύπαρξης. Πρέπει όμως να είναι και έξυπνη. Και όσο το δυνατό πιο στενά συνδεδεμένη με τη ζωντανή, ρέουσα και σήμερα πιο πρωτότυπη απ’  οποιεσδήποτε επεξεργασίες και συλλήψεις του «κοινωνικού εργαστηρίου», πραγματικότητα.
[--->]

“Γιατί ζητάς την ψήφο μας, Αλέξη; Για να μας ξεσχίσετε, με την έγκριση μας;”

Ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό από μία κρητικιά μετανάστρια 

Η Νίκη Λατινάκη μια γυναίκα που μετανάστευσε από τα Χανιά στην Αγγλία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων απευθύνεται στον πρώτο πρωθυπουργό της Αριστεράς στην Ελλάδα, τον Αλέξη Τσίπρα. Του θέτει ερωτήματα και ζητά εξηγήσεις για τη συνθηκολόγηση αλλά και για τη μη τήρηση των υποσχέσεων που έδωσε στον ελληνικό λαό. Εκφράζει την αγανάκτησή της και αναρωτιέται γιατί κήρυξε εκλογές; 

Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
Αλέξη,
Πριν λίγες μέρες διάβασα στο τοίχο ενός φίλου το εξής παραμύθι όπου μου άρεσε και λέω να το κρατήσω στην μνήμη μου για να το λέω στα εγγόνια μου :
– Και πώς ήταν το 2015, γιαγιά;
– Τότε ψηφίζαμε συνεχώς, κούκλα μου;
– Και τι αποφασίζατε;
– Δεν αποφασίζαμε, γιατί αποφάσιζαν άλλοι για μας.
– Και τότε γιατί ψηφίζατε;
– Για να αποφασίσουμε.
– Τι να αποφασίσετε, αφού δεν αποφασίζατε εσείς
– Ψηφίζαμε για να αποφασίσουμε ποιον θέλουμε να μην αποφασίζει.
– Κι αυτό λέγεται Δημοκρατία, γιαγιά ;
– Όχι αυτό είναι γενόσημο. Λέγεται “σε κάλπες να βρισκόμαστε”…
Τι λες δεν είναι πολύ επίκαιρο;

Σαν ένας καλός παραμυθάς που είσαι σίγουρα θα σου αρέσει.
Αλέξη,

Θέλω τόσα να πω αλλά ένα σφίξιμο στην κάρδια, εδώ και πολύ καιρό δεν μ’αφήνει ….
Μέρες γράφω, σκίζω, πετώ, αγανακτώ, περπατώ σαν υπνωτισμένη, σαστισμένη, στα κρύα σοκάκια τις γειτονιάς που μένω, εδω στην μακρινή και σκοτεινή Αγγλία.
Νοιώθω σαστισμένη, υπνωτισμένη, παγωμένη.

Νομίζω ότι ζω ένα εφιάλτη, ότι θα ξυπνήσω και θα ΕΙΝΑΙ όλα ένα ΚΑΚΟ παραμύθι……
Δεν μπορεί;;; Δεν είναι αλήθεια….Ένα γιατί είναι σφηνωμένο μέσα μου από της 12 Ιουλίου

Να σε ρωτήσω μόνο ΓΙΑΤΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Γιατί μας πρόδωσες και εσύ ;; Γιατί σκότωσες και την τελευταία ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ;;; ΓΙΑΤΙ κάνεις τώρα Εκλογές, ΓΙΑΤΙ δεν έφυγες ΤΟΤΕ την αποφράδα μέρα όπου οι αχυράνθρωποι ‘φίλοι μας’, μιά χούφτα αχυράνθρωποι, παλιάνθρωποι μέχρι το τελευταίο κύτταρο της ύπαρξής τους, που σου έβαλαν το πιστολι στον κρόταφο και σου είπαν (η αυτοκτονείς η σε γκρεμίζουμε ), ΓΙΑΤΙ δεν έφυγες ξανά και να έλθεις πίσω να πεις ανοικτά και ντόμπρα τις αλήθειες που ΟΛΟΙ γνωρίζουμε, σαν πραγματικός ΗΓΕΤΗΣ που σέβεται τον λαό του; Γιατί;;

Όλοι ήμασταν διπλά σου. Γιατί μας πούλησες;;;;

Στις 5 του Ιουλίου όταν έφυγες από τον λάκκο των λεόντων και ζήτησες την στήριξη μας, με δημοψήφισμα το 62%του Ελληνικού λαού είπαμε ΌΧΙ!!!!! ΕΙΠΑΜΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ ΟΧΙ!!!! ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΣΗΚΩΣΑΜΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ!!!!! ΝΟΙΩΣΑΜΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ !!!! Είπαμε ΌΧΙ!! στην εξαθλίωση και την λεηλασία της χώρα μας από τα κοράκια της Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ. Ο Ελληνικός λαός στάθηκε στο ύψος του και είπε ένα ΒΡΟΝΤΕΡΟ ΌΧΙ παρά τις φοβέρες των ‘φίλων μας’ στην Ε.Ε.

Είπαμε ΌΧΙ παρά την οικονομική ασφυξία που μας επέβαλαν οι κατακτητές της χώρας, με το κλείσιμο των τραπεζών.

Είπαμε ΌΧΙ παρά τον βαρβαρισμό μας από τα Ελληνικά και διεθνή βόθρο κάναλα.

Είπαμε ΌΧΙ και να είσαι σίγουρος ότι ξέραμε τις συνέπειες. Ξέραμε πολύ καλά τι πράτταμε.

Κάνεις αγώνας για ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα .
«Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται». Αυτός ο λαός το ξέρει στο πετσί του εδω και χρόνια.
Αλέξη,

Το Γενάρη του 20015 ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ σου έδωσε εντολή να μας βγάλεις από την σκλαβιά και την ντροπή των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. Αυτό μας υποσχέθηκες .

Ομολογώ ότι στην αρχή στάθηκες ‘ΠΑΛΙΚΑΡΙ ‘.
Δώσατε μια σκληρή μάχη με τους κατακτητές της χώρας μας. Ο λαός ήταν διπλά σας. Η κάρδια μας κτυπούσε κάθε λεπτό διπλά σας. Νοιώθαμε τόσο ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ!!!
Αναρωτιέμαι όμως, όταν πήγαινες σε μια σκληρή μάχη όπως γνώριζες εκ τον προτέρων, είχες βέλη στην φαρέτρα σου; Είχε πλάνο B,C,D;;;;;

Τα επιτελεία όπου σε συμβούλευαν νομίζατε, ότι θα πάτε απέναντι από ένα αδίστακτο, οργανωμένο, εχθρό όπου θα του λεγάτε , εμείς είμαστε αριστεροί και όμορφοι, αυτοί αμέσως θα σας έλεγαν ΟΚ! Πιστεύατε ότι τα αιμοσταγείς κοράκια όπου μας έδωσαν οι προηγούμενοι ΠΡΟΔΟΤΕΣ θα μας αφήναν από τα νύχια τους τόσο εύκολα ;;;;;

Δεν είμαι ούτε σπουδασμένη ούτε έχω γνώσεις οικονομικές όμως και ένα μικρό παιδι που παίζει στο δρόμο ξέρει ότι όταν παίξει πόλεμο θέλει πολλές εναλλακτικές κρυμμένες, έτοιμες. Εσείς είχατε;

Αν δεν είχατε τότε γιατί μας πήρατε στον λαιμό σας;;;
Αν είσαστε άπειροι και ανίκανοι γιατί δεν καθίσατε στα αυγά σας;;;

Γιατί παίξατε με την ελπίδα μας, την αξιοπρέπεια μας;;;;

Γιατί παίξατε με το το μέλλον των παιδιών μας;;;;;
Δεν ξέρατε ότι μια ΚΑΤΟΧΗ δεν τελειώνει τόσο εύκολα;;

Είσαστε και εσείς ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ σαν τους προκατόχους σας ή πολύ επιπόλαιοι;;; Χιλιάδες ΓΙΑΤΙ;;;ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ.

Από την Ιστορία θα κριθείς και εσύ αν ήταν όλα μια κοροϊδία, ένα παιχνίδι στημένο.
Αν είσαστε και εσείς ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ σαν τους προκατόχους σας.
Αλέξη,

Από την επομένη του Υπερήφανου ΌΧΙ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ήξερα ότι είχες λακίσει, ήξερα ότι μας είχες προδώσει και ΕΣΥ !!!! Ήξερα ότι είχες υποκύψει στις προσταγές του Χίτλερ..Α..λάθος του Σόιμπλε και των διεθνών τοκογλύφων.

Ήξερα ότι με είχες εξαπατήσει ότι στην πρώτη μάχη μας παραδώσατε άνευ όρων.
Γιατί; Για να μείνουμε σε ένα νόμισμα όπου είναι ψεύτικο και κάλπικο; Για να μείνουμε σε μια Ευρώπη όπου καμιά σχέση δεν έχει πλέον με την Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης αλλά μεταλλάχτηκε στην Ευρώπη των Γερμανών και των τοκογλύφων;
Ναι το Ευρώ τους είναι ψεύτικο, αχυρένιο χωρίς καμιά αξία όπως και αυτοί που το εκδίδουν. Δεν το θέλω τους το χαρίζω. Οι ζωές μας όμως των παιδιά μας, η Γη που μας αρπάζουν, η ΛΕΥΤΕΡΙΑ, η αξιοπρέπεια, η ελπίδα, τα όνειρα, είναι αληθινά. ΑΚΟΥΣ! ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ! Αν εσύ το ξέχασες ΕΜΕΙΣ ΌΧΙ !!!!
Αλέξη,
Αν λέω αν, στην διαπραγμάτευση δεν τα κατάφερες, οκ να πω ότι χάσαμε μια μάχη αλλά, οκτώ μήνες τώρα ποιον έβαλες φυλακή, ποιος πλήρωσε για την λεηλασία;
Εσύ άρχισες να τους βγάζεις έξω από την φυλακή όπως με τον Παπαγεωργίου. Πού είναι τα Εκατομμύρια που έκλεψε;
Από ποιο λαμογιο πήρες τα κλεμμένα πίσω;;;
Ποιο από τα αισχρά Μ.Μ.Ε έκλεισες η το έβαλες να πληρώσει τα εκατομμύρια που χρεωστάνε;;;;
Ποιες από τις απαράδεκτες φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών κατάργησες;
Εδω και πέντε χρόνια που η Ελλάδα καταστρέφετε αυτοί προκλητικά κάθονται πάνω στις περιουσίες τους, στις φοροαπαλλαγές τους, στην φοροδιαφυγή εις βάρος του Ελληνικού κράτους και χιλιάδων εργαζομένων. Πόσα από τα προκλητικά προνόμια που παίρνετε από το αίμα του Ελληνικού Λαού ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΣ;;
Γιατί δεν μείωσες τους παχυλούς μισθού σας και των υπαλλήλων της βουλής;; Ξανά τον φτωχό, τον αδύναμο ,τον υπάλληλο, τον συνταξιούχο,τα νέα παιδιά που σπουδάσαμε με ιδρώτα και αίμα,που θα συνεχίσουν να φεύγουν στην ξενιτιά ή να παίρνουν τα ψίχουλα που πετάτε από το τραπέζι που κάθεστε ΟΛΟΙ ΣΑΣ χαραμοφάηδες, ξανά αυτοί θα πληρώσουν; Αυτούς θα εξαθλιώσεις και εσύ με το ‘αριστερό’ μνημόνιο που ψήφισες;
Πόσες και πόσες άλλες κοινωνικές ανισότητες και αδικίες;
Βιάζεσαι να κάνεις εκλογές, θες και αυτοδυναμία τρομάρα σου για να προλάβεις να μην χασεις την καρέκλα προτου σαστισμενοι οι Έλληνες καταλαβουν την αθλιότητα και την σκληροτιτα του ‘αριστερου’ Μνημονίου, να μην καταλάβει ο κόσμος τι αθλιότητες υπογράψατε.
Τι απέγιναν οι επιτροπές για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους, τις Γερμανικές αποζημιώσεις;;;; Οι λίστες Λαγκάρ και όσες άλλες;;; Που είναι η ηθική, η Δημοκρατία, η διάφανεια, η αξιοπρέπεια, η δικαιοσύνη, που ξεσκιζόσουν δήθεν;;;;;
Οχι δεν κάνατε τίποτα από όλα αυτά.
ΌΧΙ μόνο μας εμπαίξατε αλλά με περίσσιο θράσος συνεργαστήκατε με όλους αυτούς και γράψατε εκεί που δεν πιάνει μελάνι το 62% του Ελληνικού λαού που είπε ΌΧΙ!!!!!!
ΕΓΙΝΕΣ ΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΑΠΙΛΑ ΤΟΥ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ.
Με περίσσιο θράσος και αναίδεια, ΤΩΡΑ μας ζητάς να ψηφίσουμε ΞΑΝΑ!!!!
ΓΙΑΤΙ;; ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΔΕΝ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΑΜΕ;;; ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΣ;;; ΤΟ ΕΛΑΒΕΣ ΥΠΟΨΗ ΣΟΥ ΤΟ ΗΧΗΤΟ ΌΧΙ ΠΟΥ ΕΙΠΑΜΕ;;; 62% ΕΙΠΑΜΕ ΌΧΙ !!!!!!!!!!!!!! ΤΩΡΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ μετά την ψήφιση και του 3 Μνημονίου μας ζητάς να ψηφίσουμε ΞΑΝΑ ΤΙ ;;;; Αυτές τις εντολές πήρες από τα αφεντικά σου;;; Μας δουλεύεις η μας υποτιμάς τόσο πολύ;;;;
Για να συνθηκολογήσετε όλες οι μνημονικές δυνάμεις για να μας ξεσχίσετε, με την έγκριση μας ;;;;
Αλέξη,
Αν είχες το σθένος και ΑΝ ήθελες να μείνεις ΗΓΕΤΗΣ όταν οι οι κατακτητές της Ελλάδος σου έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο (Αν έγινε έτσι η Ιστορία θα δείξει ) να θέσεις υπό την κρίση του Ελληνικού λαού χωρίς <Δημιουργικές Ασάφειες> όπως στο Δημοψήφισμα με το ευρώ θα έχουμε αυτές τις συνέπειες, με δραχμή θα έχουμε αυτές. Ο λαός τότε θα αποφάσιζε καθαρά και έντιμα. Αυτό είναι ΕΝΤΙΜΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΛΥΣΗ και όχι μισόλογα και κρυφτούλια.
Αλέξη,
Η Ελλάδα, οι πολίτες αυτής της χώρας εδω και πέντε χρόνια στενάζουμε κάτω από τον ζυγό τον Μνημονίων και της εξαθλίωσης. Εμείς στενάζουμε και ΌΧΙ εσείς .
Από τις πλατείες το 2011 αρχίσαμε ένα αγώνα για την λευτεριά μας και την αξιοπρέπεια μας.
Συμπορευτήκαμε μαζί στα σκληρά μέτρα των Μνημονίων, στις ατελείωτες πορείες, στο Σύνταγμα, στα χημικά, στο ξύλο. Στην απάνθρωπη καταστολή της εξουσίας. Μια πορεία που πιστέψαμε εσένα, την αριστερά που απο 4% έγινε πρώτη ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ή τουλάχιστον αυτό πιστέψαμε, ονειρευτήκαμε.
Εσύ δυστυχώς στην πρώτη μάχη άλλαξες πορεία, ακουσες τους εκ δεξιου σου και έτσι παραδόθηκες άνευ όρων.
Δεν είμαι ούτε δεξιά ούτε αριστερή.
Δεν ανήκω σε κανένα γκρουπούσκουλο σας
Δεν έχω διαβάσει κανένα θεωρητικό βιβλίο τι εστί αριστερά, αλλά ούτε και θέλω.
ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΥΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ ΟΧΙ !!
Αυτά που χρειάζομαι τα ξέρω για να μπορώ να έχω κρίση και ν’αγωνιζομαι για Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Ελευθερία, αξιοπρέπεια, ανθρωπιά. Γιατί την αριστερά χωρίς να το ξέρουμε την διδαχτήκαμε, από παιδιά στην ΖΩΗ και στην πράξη.
Στο χωριό μου, εκεί κοντά στο Μάλεμε και την Κάνδανο (Ιστορικά χωριά, αντιστάσεις εναντία στον Γερμανικό άξονα) οι άνθρωποι κάθε μέρα έδιναν ένα συνεχή και έντιμο αγώνας για επιβίωση.
Η αλληλοβοήθεια, η εντιμότητα , η συμπόρευση με τον διπλανό μας, το ζεστό φαγητό από την γειτόνισσα, ο λόγος ο αντρίκιος που ήταν συμβόλαιο, αυτό που λέγανε, η υποσχόταν ήταν ΑΤΙΜΩΣΗ να τον αθετήσουν.
Ξέρω την Ιστορία του τόπου μας, τους αγώνες του λαού μας, για λευτεριά και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Θυμάμαι τα σακατεμένα πόδια του πατέρα μου από την αντίσταση, ξέρω από τον άνδρα μου τον αγώνα που έδωσε στο Πολυτεχνείο 1973 εναντία στην χούντα ,το ξύλο, τα βασανιστήρια, χωρίς ποτέ να το βροντοφωνάξουν ή να ζητήσουν ανταλλάγματα και θέσεις.
Ξέρανε ότι η τιμή για λευτεριά ήταν υψίστο χρέος τους
Μάθαμε ότι μια στιγμή δράσης και αγώνα για ισονομία και αξιοκρατία είναι χίλια βιβλία του Μαρξ και του Λένιν μαζί.
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΝΤΙΜΕΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΌΧΙ ΛΟΓΙΑ.
Εσύ από λόγια, λόγια και ψεύτικες υποσχέσεις άλλο τίποτα. Σκέτος παραμυθάς, ένας γελαστός λαοπλάνος. Από πράξεις ΤΙΠΟΤΑ.
Αλέξη,
Να είσαι σίγουρος αν και σοκαρισμένοι, από την ανικανότητα, το βόλεμα στις καινούριες καρέκλες την προδοσία σας εμείς από τα κάτω οι απλοί αγωνιστές θα ξαναβρούμε τον δρόμο μας, θα ξανασυναντηθούμε, εκεί στις Πλατείες.
Μέσα από τα δακρυγόνα και το ξύλο που μας περιμένει από δεξιούς και ‘αριστερούς’ ματατζιδες. Θα το βρούμε ξανά το μονοπάτι της Λευτεριάς μόνο που εσύ δεν έχεις καμιά θέση διπλά μας.
Καλή Λευτεριά Ελλάδα μου.

Νίκη Λατινάκη
[--->]

Το παραμύθι συνεχίζεται

Παράλληλο πρόγραμμα - αντίβαρο για τις επιπτώσεις της συμφωνίας ανακοινώνει ο ΣΥΡΙΖΑ 

Στον επικοινωνιακό δρόμο που χάραξε η τρόϊκα :

«Κάντε το όπως οι Λετονοί»

Το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ «διασπά» και τους Podemos

25/08/2015

Πηγή: El Pais – Μετάφραση Συντακτική Ομάδα της Iskra
H Ιskra παραθέτει ολόκληρο το σχετικό άρθρο στην ισπανική εφημερίδα El Pais το οποίο έχει ως εξής :
”Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά, το κόμμα που αυτοδιαλύθηκε για να ενταχθεί στο Podemos και στο οποίο συμμετέχουν η ηγέτιδα από την Ανδαλουσία Teresa Rodríguez και ο Ευρωβουλευτής Miguel Urbán, ευθυγραμμίζεται με τους ριζοσπάστες αποχωρήσαντες του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και στην ηγεσία του Podemos, που επιμένει στην ανεπιφύλακτη υποστήριξη στον Έλληνα πρωθυπουργό.

Ο εκπρόσωπος τύπου της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, Raúl Camargo, βουλευτής του Podemos στην Βουλή της Μαδρίτης, απεύθυνε κάλεσμα το Σάββατο στην τελευταία συνάντηση του θερινού πανεπιστημίου να «υπερασπιστούν τη Λαϊκή Ενότητα, το κόμμα που αποκόπηκε από το ΣΥΡΙΖΑ» κόντρα σε ένα Τσίπρα που κατέληξε «να ισχυρίζεται ότι “no se puede” (σ.σ. Δεν γίνεται)».

Το ρεύμα αυτό του Podemos ζητά την επιστροφή σε ένα εκλογικό πρόγραμμα όπως αυτό των ευρωεκλογών, περισσότερη δημοκρατία στο κόμμα και θεωρεί ότι είναι ξεκάθαρο ότι «με κανέναν τρόπο δεν θα συγκυβερνήσουμε με το PSOE (σ.σ. σοσιαλδημοκράτες)».

Οι δυο «ψυχές» του Podemos εμφανίστηκαν και πάλι με αφορμή της αποφάσεις του αδελφού κόμματός του, του ελληνικού ΣΥΡΙΖΑ, που κατέληξε να διασπαστεί στα δυο εξαιτίας της αποδοχής της τελευταίας δανειακής σύμβασης. Το πιο ριζοσπαστικό ρεύμα του κόμματος του Pablo Iglesias, η Αντικαπιταλιστική Αριστερά, υπερασπίζεται τη «Λαϊκή Ενότητα» και απορρίπτει τις πολιτικές επιλογές του Τσίπρα.

«Παρά το γεγονός ότι σκόπευε να αγωνιστεί κατέληξε να λέει ότι δεν γίνεται. Και αυτό θεωρούμε ότι δεν ήταν αναπόφευκτο, δεν ήταν η μοναδική επιλογή. Πρέπει να υπερασπιστούμε τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ που εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι υπάρχει εναλλακτική, ότι μπορούμε να ακυρώσουμε τα μνημόνια κατανόησης, ότι μπορούμε να αγωνιστούμε κόντρα στις επιταγές της Τρόικας και ότι σε αυτή την ιστορική συγκυρία θα συνεχίσουμε να έχουμε οργανώσεις που θα υπερασπιστούν τη θέση ότι μπορούμε να σπάσουμε τα δεσμά της λιτότητας», υποστήριξε ο εκπρόσωπος τύπου της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

«Οι αμφιβολίες και ο φόβος μπορεί να είναι εύλογοι, όμως όταν υπάρχει μια λαϊκή εντολή πρέπει να την εκπληρώσεις και πρέπει να φτάσεις μέχρι το τέλος», υποσημείωσε αναφερόμενος στο δημοψήφισμα που απέρριψε την Τρίτη δανειακή σύμβαση.

«Τώρα, η μεγάλη διάκριση είναι ανάμεσα από τη μια μεριά σε αυτούς που εφαρμόζουν τις πολιτικές της λιτότητας που διατυπώνει η Τρόικα, αυτούς που λένε ότι ακόμη και αν δε μας αρέσουν πρέπει να τις εφαρμόσουμε γιατί οι συνέπειες θα είναι χειρότερες και από την άλλη σε αυτούς που επαναστατούν και λένε: όχι, υπάρχει και άλλη εναλλακτική. Όμως πρέπει να έχεις θάρρος και να πεις ότι ναι, μπορούμε», δήλωσε ο βουλευτής των Podemos στη συνάντηση που έκλεισε το θερινό πανεπιστήμιο και εορτάστηκε στη La Granja της Segovia.

«Εμείς πρέπει να υπερασπιστούμε τη Λαϊκή Ενότητα», σημείωσε. Ωστόσο, η ηγεσία του Podemos, υπερασπίστηκε τις επιλογές του Τσίπρα, ακόμη και μετά την αποδοχή της τρίτης δανειακής σύμβασης παρά το ότι οι Έλληνες πολίτες την απέρριψαν στο δημοψήφισμα. Το νούμερο δυο του κόμματος, Íñigo Errejón, διαβεβαίωσε την περασμένη Παρασκευή ότι η συμφωνία με το Eurogroup «αφήνει περιθώριο για πολιτικές κοινωνικής διάσωσης».

Επίσης, το ρεύμα του Podemos ζητά να αντιμετωπίσει το κόμμα το PP (σ.σ. Λαϊκό Κόμμα-δεξιά) και το PSOE (σ.σ. σοσιαλδημοκράτες) «με άλλο τρόπο».

«Πρέπει να γίνει μέσω δημοκρατικών συμμετοχικών και πλουραλιστικών διαδικασιών» υπέδειξε ο Raúl Camargo, που υποστήριξε επίσης την ανάγκη να επιστρέψει το πρόγραμμα του κόμματος στην αρχική του, πιο ριζοσπαστική σύλληψη. «Πρέπει να γίνει με ένα πρόγραμμα ρήξης, με ένα πρόγραμμα όπως αυτό των Ευρωεκλογών» τόνισε ο βουλευτής.

Το μέλος των Podemos ζήτησε επίσης να ξεκαθαριστεί ότι το κόμμα δεν θα συγκυβερνήσει με το PSOE μετά τις γενικές εκλογές. «Πρέπει να πούμε ότι με κανένα τρόπο δε θα συγκυβερνήσουμε με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που είναι ένα σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα, ότι ποτέ ξανά δε θα έχουμε μια πολιτική δύναμη κατώτερη των περιστάσεων που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των από πάνω», δήλωσε.

Ο γενικός γραμματέας του Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, επανέρχεται αυτή τη Δευτέρα (31/8) μετά τις διακοπές. Ο Ιγκλέσιας θα παραδώσει μια συνέντευξη τύπου εκείνο το πρωί μετά το Συμβούλιο Συντονισμού των Podemos”.
[--->]