Έκαψαν ξανά το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή Φωκίδας

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στις φλόγες, έξι χρόνια πριν,
στις 29 Μάρτη 2009
 Κείμενο που ανέβασαν συντοπίτες του Στέφανου Κόλλια στο indymedia:

«Ξημερώματα Κυριακής 29 Μαρτίου 2015 και ακριβώς έξι χρόνια μετά από τον πρώτο εμπρησμό που έγινε στις 29 Μαρτίου το 2009,  ξαναπυρπολούν το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή (Κουκουβίστα) Φωκίδας .

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως στο παρελθόν προηγήθηκε μια απόπειρα εμπρησμού , που διαπιστώθηκε από τους ιδιοκτήτες του σπιτιού το βράδυ του Σαββάτου, αλλά επειδή μάλλον δεν ήταν αποτελεσματική,  οι εγκληματίες επανήλθαν το ίδιο βράδυ  για να το κάψουν ολοσχερώς.

Ο δεύτερος ολοκληρωτικός εμπρησμός είναι μήνυμα στο Στέφανο,  που είχε αποφασίσει να ξαναγυρίσει στο χωριό με την σύντροφο του  για να μείνουν  μόνιμα, ότι είναι ανεπιθύμητος  και αυτό το μήνυμα φέρει φασιστική και μαφιόζικη  υπογραφή.

Οι εμπρηστές όποιοι και αν είναι , κουκουλοφόροι άμισθοι ή έμμισθοι , με πρακτικές φασιστικές και μαφιόζικες,θεωρούν ότι το χωριό τους ανήκει και ότι μπορούν να διαφεντεύουν τις ζωές των ανθρώπων.  Για προσωπικά ή αλλότρια συμφέροντα, εκτελούν συμβόλαια. Αποθρασύνονται και τολμούν για δεύτερη φορά , αφού την πρώτη καλύφθηκαν στο  σκοτάδι της απουσίας ερευνών από την πλευρά των αρμοδίων αρχών.

Στοχοποίησαν έναν άνθρωπο   με παρουσία στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες , όπως σε αυτούς ενάντια στην ασυδοσία των μεταλλείων,  που αναπτύχθηκαν στο χωριό πριν τον πρώτο εμπρησμό , συνεχιστή  των αγωνιστικών παραδόσεων της οικογένειας του.
Εξάλλου σε αυτό το χωριό είναι νωπή ακόμη η μυρωδιά  του καπνού από τα σπίτια των Κουκουβιστιανών  που έκαιγαν οι φασίστες Γερμανοί, είναι  νωπές ακόμη οι μνήμες των αγωνιστών που αντιστάθηκαν,  όπως και τα ονοματεπώνυμα τους 

Το πρώτο  σπίτι που κάψανε ήταν του πατέρα του Στέφανου,  του Φοίβου και  αυτό προκάλεσε πόνο  γιατί μαζί με το σπίτι αφαιρέθηκε και ένα   κομμάτι της μνήμης του, αλλά  και της ιστορίας του χωριού.

Αυτό που νιώθουμε τώρα ξεπερνά τον πόνο και γίνεται οργή. 
Γιατί αυτό το σπίτι ξαναφτιάχτηκε με πολύ  κόπο  και προσπάθεια από τον Στέφανο  και από την  αλληλεγγύη του κόσμου.

Απαιτούμε από τις ανακριτικές αρχές να ενεργήσουν σοβαρά για την αποκάλυψη των φυσικών και ηθικών αυτουργών και όχι όπως την πρώτη φορά.

Καλούμε  τους συγχωριανούς να πάρουν θέση, να σταθούνε στο πλευρό του Στέφανου και να βοηθήσουν στην ανακριτική έρευνα.  Αν το χωριό έχει  κουκουλοφόρους , αυτοί πρέπει να  αποκαλυφθούν, γιατί αλλιώς  θα αποθρασύνονται.

Το μήνυμα μας απέναντι στους εγκληματίες ,  είναι αυτό:
Από τον εμπρησμό  κρατάμε την φωτιά και δεν θα την σβήσουμε μέχρι να αποκαλύψουμε και να απαλλαγούμε από  αυτούς που θεωρούν το χωριό , την περιοχή και τις ζωές μας  τσιφλίκι τους.
Συντοπίτες του Στέφανου Κόλλια»
_______

Διαβάστε περισσότερα »
-

Οσο τους προβοκάρουν,τόσο τους αγαπάνε

Στο φιλικό στασίδι του Βήμα fm και του Βασίλη Χιώτη της  ''υπόθεσης'' Κατρούγκαλου, αυτή τη φορά ο Μπαλάφας.Λες και ο Κατρούγκαλος είχε προσωπικά με το Χιώτη ή ανήκε σε άλλο κόμμα.

'' Την Παρασκευή 3 Απριλίου ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Γιάννης Μπαλάφας μίλησε στους Βασίλη Χιώτη, Νότη Παπαδόπουλο και Γιώργο Παπαχρήστο για το άρθρο Πανούση, τους αντιεξουσιαστές και την Εξεταστική για το Μνημόνιο.
Συνέντευξη Γ. Μπαλάφα''
Αντε μετά να πείσουν ότι η σύγκρουση τους  με τα διαπλεκόμενα δεν είναι θέατρο
-

Η πολύκροτη απεργίας πείνας που διεξάγεται και πάνω σε τι πρέπει να πάρει θέση ο καθένας.

Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα, οι απαντήσεις πάλι όχι...

 Γράφει : Κώστας Φουρίκος 

Κάπου σίγουρα έχει χαθεί το κέντρο βάρους της συζήτησης όσον αφορά την απεργία πείνας που διεξάγεται εδώ και καιρό, θέτοντας πλέον σε κίνδυνο αρκετούς από τους φυλακισμένους που συμμετέχουν σε αυτή. Κάπου ανάμεσα στις συζητήσεις για το αν η κατάληψη στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» ήταν σωστή και αν ταίριαζε με την αισθητική μας ή όχι ή για το αν η συμβολική διαμαρτυρία (με κάποια τρικάκια και ένα πανώ για λίγα λεπτά στο περιστύλιο της Βουλής) σήμανε το τέλος του αστικού κράτους, ή ίσως για το αν συνολικά προσπαθεί ο αναρχικός – αντιεξουσιαστικός χώρος άδικα και εσφαλμένα να αποδείξει άμεσα και βίαια ότι «όλοι ίδιοι είναι». Κάπου εκεί θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει την απώλεια κέντρου βάρους (χωρίς να επιθυμεί να υποβαθμίσει τις παραπάνω συζητήσεις και θεματικές) ακόμη και από ευρύτερα κομμάτια κόσμου που τοποθετούνται -με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο- έχοντας ριζοσπαστικό πρόσημο, σε ζητήματα ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Υπάρχει βέβαια και η -σχεδόν αλώβητη από ότι φαίνεται- Ελλάδα των καναλαρχών, των τηλεδικαστών, του Σαμαρά και του Άδωνι, της Μπακογιάννη, του Βορίδη και του Βενιζέλου, που παίζει σημαντικό ρόλο και προσπαθεί να ετεροπροσδιορίζει τη συζήτηση. Που δεν έχει κανένα πρόβλημα να υπερασπίζεται την ENERGA και τη Hellas Power, που κλέβουν 270 εκατομμύρια από το ελληνικό δημόσιο, ούτε έχει πρόβλημα φυσικά να κάνει παρέα με Μπαλτάκους και Χριστοφοράκους, αλλά θεωρεί ότι μπορεί να κουνάει το δάχτυλο σε όποιον επιθυμεί ένας άνθρωπος με αναπηρία ιδιαίτερα μεγάλου βαθμού, να μπορεί να αιτηθεί αποφυλάκισης! Ή σε όποιον επιθυμεί να καταλυθεί το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ νομικό οπλοστάσιο των τρομονόμων και του κουκουλονόμου, ή σε όποιον επιθυμεί να μην στήνεται κυνήγι μαγισσών με βάση τις οικογενειακές, φιλικές ή ερωτικές σχέσεις του όποιου κατηγορούμενου!

Τουλάχιστον, βέβαια, όλοι οι παραπάνω απαντάνε στα ίσια, λένε την άποψή τους, ξεδιπλώνοντας ανερυθρίαστα τον αντιδραστικό, δεξιό της χαρακτήρα. 

«Η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαπραγματεύεται με τρομοκράτες» φωνάζει σε όλους τους τόνους η κλίκα Σαμαρά, λες και πρωταγωνιστεί σε αστυνομικό θρίλερ και την ρωτήσαμε αν θα πούμε «ναι» στο αίτημα επίδοξων απαγωγέων – εκβιαστών για πίτσες, μπύρες, 100 εκ. δολλάρια και ένα ελικόπτερο για να αφήσουν ελεύθερους τους ομήρους.

Το πρόβλημα που εντοπίζεται όμως εδώ, βρίσκεται στην «απέναντι πλευρά της όχθης» και στην αδυναμία της να διακρίνει το πρωτεύον. 
Που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι άλλο, από την υπεράσπιση των ελευθεριών απέναντι στην αυταρχική μετάλλαξη – θωράκιση που έχει υποστεί το κράτος τα τελευταία, πολλά χρόνια.  
Όταν η συζήτηση που διεξάγουν τα μέσα ενημέρωσης και μεγάλο κομμάτι της πολιτικής σκηνής έχει τόσο αντιδραστικό χαρακτήρα, δεν αρκεί να λες μισές κουβέντες, να υποχωρείς και να διαγωνίζεσαι στο μετριοπαθές του λόγου, υπάρχει ανάγκη προώθησης και υπεράσπισης αριστερών, προοδευτικών και ριζοσπαστικών αξιών που θίγονται πανταχόθεν.

Κι εκεί ακριβώς θα έπρεπε να βρίσκεται το κέντρο βάρους των συζητήσεών μας, παρά τους όποιους προβληματισμούς, διαφωνίες ή άλλες προσεγγίσεις στα μέσα πάλης που χρησιμοποιούνται, στο χρονικό σημείο που επιλέχθηκε αυτά να χρησιμοποιηθούν κ.ο.κ. 
Κανείς, καλείται εκ των πραγμάτων να πάρει θέση στο εξής απλό: στα πραγματικά αιτήματα των απεργών πείνας και του κινήματος αλληλεγγύης γύρω από αυτούς. Σε 3 άξονες κινούνται αυτά και είναι αλήθεια δεν αφορούν ούτε την κατάλυση του κράτους, ούτε την κατάργηση των τάξεων, ούτε κάτι άλλο σατανικό.

Φυλακές τύπου Γ
Ο πρώτος άξονας, όπως ξεκίνησε η απεργία, αφορούσε την κατάργηση των φυλακών τύπου “Γ. Τη δημιουργία δηλαδή ειδικής κατηγορίας φυλακών με όρους απομόνωσης για λόγους ασφαλείας όσον αφορά κατηγορούμενους για τρομοκρατία και άλλα αδικήματα. Όσον αφορά αυτό το αίτημα λοιπόν, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί (και με δική της πρωτοβουλία που αφορά το πρόγραμμα με το οποίο ψηφίστηκε) ότι προχωράει στην κατάργηση του συγκεκριμένου τύπου φυλακών. όντως έχει κατατεθεί σε δημόσια θέα και στη Βουλή πλέον το νομοσχέδιο, εντός του οποίου τοποθετείται η συγκεκριμένη ρύθμιση.


Τρομονόμοι – κουκουλονόμος – χρήση DNA
Ο δεύτερος άξονας των αιτημάτων όμως αφορά την νομοθετική κατάργηση των τρομονόμων (άρθρα 187 και 187Α) και του κουκουλονόμου, καθώς και συγκεκριμένες διατάξεις που οριοθετούν τις διαδικασίες επεξεργασίας και χρήσης του γενετικού υλικού. Σε όλα αυτά τα ζητήματα η κυβέρνηση αποφεύγει να απαντήσει και δεν περιλαμβάνει κάποιες πρωτοβουλίες όσον αφορά το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν κομμάτι του πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελούν ακόμη και σήμερα άποψη του τμήματος δικαιωμάτων του.

Η κυβέρνηση οφείλει μια ξεκάθαρη απάντηση ακόμη κι αν δεν νομοθετήσει άμεσα. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι βουλευτές του έχουν υποχρέωση και δικαίωμα πρωτοβουλίας (ακόμη και με τη μορφή τροπολογιών). 
Ακόμη περισσότερο πρέπει να ενεργοποιηθούν οι κοινωνικοί φορείς, οι συλλογικότητες, οι κοινότητες αγώνα γύρω από την ανάγκη να δοθούν απαντήσεις ενάντια σε αυτό το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο της “διαρκούς έκτακτης ανάγκης». 
Σε τελική ανάλυση το συγκεκριμένο ζήτημα βρίσκει σύμφωνο εντός και εκτός Βουλής ένα μεγάλο πολιτικό φάσμα. 
Στην κατάργηση των συγκεκριμένων διατάξεων συμφωνεί το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο αναρχικός / αντιεξουσιαστικός χώρος, νομικοί επιστήμονες και ακαδημαίκοί και -τουλάχιστον σε επίπεδο διακήρυξης- η πλειοψηφία των τάσεων και των φωνών εντός ΣΥΡΙΖΑ.

Σάββας Ξηρός – Οικογένεια φυλακισμένων μελών ΣΠΦ
Ο τρίτος άξονας αφορούσε και αφορά συγκεκριμένες υποθέσεις όπως του Σάββα Ξηρού, του οποίου η κατάσταση της υγείας συνιστά τον εγκλεισμό του απάνθρωπη διαδικασία. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε προβλέπει ουσιαστικά την άμεση αποφυλάκισή του, αλλά / και τον κατ” οίκον περιορισμό του.

Η απεργία αφορά όμως, μετά και την είσοδο των φυλακισμένων μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς σε αυτή, την παύση της στοχοποίησης μελών των οικογενειών τους. 
Συγκεκριμένα οι απεργοί ζητούν να αφεθούν ελεύθερες η μητέρα δύο εκ των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ, η Αθηνά Τσάκαλου καθώς και η κοπέλα του ενός εκ των δύο, Εύη Στατήρη, που συνελήφθησαν μετά τις εξελίξεις με την σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού.

Σε αυτό το αίτημα αρκετοί αποφαίνονται, πως δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης.
Ότι η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη και ότι τέτοια αιτήματα δεν μπορεί να τα απαντήσει η κυβέρνηση.
 Βέβαια ακόμη κι έτσι να είναι (που σίγουρα δεν είναι, όπως καταδεικνύει η πραγματική εμπειρία-πραγματικότητα με πάρα πολλές πλευρές και γεγονότα της) ο αγώνας των απεργών είναι δικαιολογημένος και θεμιτός αφορώντας (έστω) την πίεση στους δικαστές. 
Όπως έχει γίνει πολλές φορές και στο παρελθόν και σε πολλά μέρη του κόσμου, όπου κινήματα αλληλεγγύης στρέφονταν προς τις δικαστικές αρχές ζητώντας την αποφυλάκιση, την παύση των διώξεων, την επανεξέταση υποθέσεων ή ό,τι άλλο. Περιπτώσεις όπως του Mumia Abu Jamal, του Rubin Hurricane Carter και της Angela Davis αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων υποθέσεων στις ΗΠΑ.

Η Αθηνά Τσάκαλου τελικά και υπό την πίεση της απαεργίας πείνας αποφασίστηκε ότι μπορεί να αποφυλακιστεί με χρηματική εγγύηση και εξαιρετικά δυσμενείς όρους (να μην απομακρυνθεί από την περιοχή της Σαλαμίνας). 
Δεν συνέβη όμως το ίδιο για την 25χρονη σύντροφος του Γ. Τσάκαλου. Και έτσι αυτή τη φορά η φιλόλογος μάλλον διδάσκει μάθημα αξιοπρέπειας, ανθρωπιάς και μάχιμης αλληλεγγύης, αρνούμενη να κάνει χρήση της δυνατότητάς της να αποφυλακιστεί, στο βαθμό που παραμένει στην φυλακή η κοπέλα του γιού της Γεράσιμου, Εύη Στατήρη.

Οι συνήγοροι της 25χρονης κατέθεσαν στον ανακριτή αίτηση άρσης της προσωρινής της κράτησης μετά την απόρριψη του αιτήματός της από το δικαστικό συμβούλιο. Η αίτηση περιγράφει τα εξής;

«Σε κανένα σημείο δεν προκύπτει άλλου είδους σχέση ή συνεργασία με τα υπόλοιπα άτομα που αναφέρονται στο κατηγορητήριο, ούτε βέβαια κάποια παράνομη συμπεριφορά μου. Αντιθέτως συγκατηγορούμενοί μου είναι ο σύντροφός μου Γεράσιμος Τσάκαλος με τον οποίο έχω υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης και ο αδελφός του Χρήστος με τους οποίους εντάχθηκα στην ίδια οργάνωση κατά το κατηγορητήριο. Η ίδια στην απολογία μου ενώπιόν Σας, ανέφερα ακριβώς τον τρόπο που γνώρισα τον σύντροφό μου ως φοιτήτρια του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Όποτε είχε επισκεπτήριο τον επισκεπτόμουν στην φυλακή και ουδέποτε είχα ανάμειξη σε παράνομες δραστηριότητες ούτε ο σύντροφός μου μου ζήτησε κάποια συνδρομή, αφού σίγουρα δεν θα ήθελε να με εμπλέξει σε κάτι που θα διακινδύνευε την ζωή ή την ελευθερία μου. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο στην ογκωδέστατη δικογραφία που να δείχνει έστω με την μορφή των ενδείξεων συμμετοχή μου στην οργάνωση που είναι μέλος ο σύντροφός μου» αναφέρει στην αίτησή της η Εύη Στατήρη.


Εν τέλει λοιπόν όσον αφορά τις περιπτώσεις των Τσάκαλου και Στατήρη κάθε ένας υπουργός, βουλευτής, δικαστής, δημοσιογράφος, νομικός, νομοθέτης ή πολίτης καλείται να πάρει θέση. Μπορεί να αποτελεί στοιχείο στοχοποίησης, κράτησης, δίκης ή καταδίκης απλά και μόνο η συγγενική ή φιλική σχέση, η υπόνοια ότι μέσω μιας τέτοιας σχέσης έχει υποβοηθηθεί στους σκοπούς του, κάποιος ή κάποια που έχει παρανομήσει;

Όπως γίνεται εμφανές, για άλλη μια φορά, εδώ δεν κρίνεται η άποψή μας για τη ΣΠΦ, την 17 Νοέμβρη, την τάδε ή την δείνα κινητοποίηση. Εδώ τα ερωτήματα είναι άλλα και συγκεκριμένα. Το ίδιο -στον έναν ή τον άλλο βαθμό- μπορούν να είναι και οι απαντήσεις…

-

Η επιχείρηση καλλιέργειας κλίματος φόβου και πανικού σε πλήρη εξέλιξη : ελλείψεις σε εισαγόμενες πρώτες ύλες και προϊόντα καταγγέλλει η νουδούλα

Μετά το  Μπουμπούκο τώρα και ο Δένδιας
«Ο ισχυρισμός ότι εμφανίζονται ελλείψεις σε εισαγόμενες πρώτες ύλες και προϊόντα, δεν τεκμηριώνεται» απαντά ο υπουργός Οικονομίας, Υποδομών Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γιώργος Σταθάκης, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση που είχε καταθέσει ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Νίκος Δένδιας. Στην ερώτησή του, ο Δένδιας ανέφερε ότι πολλοί οίκοι του εξωτερικού, διακόπτουν την πίστωση προς τις ελληνικές εισαγωγικές επιχειρήσεις και επανέρχονται σε απαιτήσεις προπληρωμών και πλήρους κάλυψης των παραγγελιών με έκδοση τραπεζικών εγγυήσεων με συνέπεια να υπάρχουν οι πρώτες ελλείψεις σε εισαγόμενες πρώτες ύλες.

Ο υπουργός Οικονομίας υπενθυμίζει στον βουλευτή ότι η Ελλάδα, με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχει εξαιρεθεί από τον κατάλογο των χωρών με τους «εμπορεύσιμους κινδύνους» («list of marketable risks countries») και έχει ενταχθεί στον αντίστοιχο των «μη εμπορεύσιμων κινδύνων» («non marketable risks countries»), τόσο το 2013 όσο και το 2014. Αυτό σημαίνει ότι για όλο αυτό το διάστημα τις ελληνικές εισαγωγές δεν τις εγγυώνται ιδιωτικοί οίκοι ασφάλισης πιστώσεων, αλλά κρατικοί ECAs (Export Credit Agencies), με πλήρη αντασφάλιση από τα αντίστοιχα υπουργεία Οικονομικών.
Ο κ. Σταθάκης στην απάντησή του επισημαίνει ακόμη ότι ενώ η εξαίρεση αυτή έληγε στις 30 Δεκεμβρίου 2014, παρατάθηκε μέχρι και τις 30 Ιουνίου 2015. Η παράταση αυτή ήταν αποτέλεσμα της αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μετά από διαβούλευση με τις αρμόδιες αρχές. Οι ίδιες οι ελληνικές αρχές ζήτησαν δωδεκάμηνη παράταση της εξαίρεσης, με επιστολή του τότε Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι η παράταση θα είναι εξάμηνη και το θέμα θα επανεξεταστεί.

«Με την απόφαση αυτή, καλύπτονται τα όποια κενά δημιουργούνται στον τομέα ασφάλισης εξαγωγικών πιστώσεων και αντισταθμίζονται οι δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εισαγωγείς για τις εισαγωγές πρώτων υλών και ενδιάμεσων προϊόντων, εφόσον οι εξαγωγείς των κρατών μελών της ΕΕ ασφαλίζουν τις εξαγωγικές πιστώσεις προς τη χώρα μας, αντασφαλιζόμενοι πλήρως από τα υπουργεία Οικονομικών τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο ισχυρισμός ότι εμφανίζονται ελλείψεις σε εισαγόμενες πρώτες ύλες και προϊόντα, δεν τεκμηριώνεται», υπογραμμίζει ο κ. Σταθάκης.
«Η αποκατάσταση της διεθνούς εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία συναρτάται από πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες.
Θα προκύψει από την διοικητική και φορολογική μεταρρύθμιση που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση» αναφέρει ο κ. Σταθάκης και εξηγεί ότι αυτή θα προχωρήσει «μέσα από τα μέτρα αντιμετώπισης της βαθειάς ανθρωπιστικής κρίσης που προκάλεσαν τα «προγράμματα σταθερότητας» που επιβλήθηκαν τα τελευταία έξι χρόνια.
Θα προκύψει μέσα από ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο που θα βελτιώνει το θεσμικό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα, θα παράσχει κίνητρα για ανάπτυξη, ιδιαίτερα σε κλάδους με ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και υψηλή προστιθέμενη αξία, καθώς εγκαταλείπουμε οριστικά το ολέθριο πείραμα της εσωτερικής υποτίμησης και το μοντέλο ανάπτυξης με μοχλό το χαμηλό κόστος εργασίας.
Ακόμα, θα προκύψει μέσα από την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους το αποτέλεσμα της οποίας θα μας παρέχει χώρο και χρόνο για την αντιστροφή της παρούσας κατάστασης. Αυτό, έχει ως προϋπόθεση την παύση των οικονομικών και πολιτικών πιέσεων που ζητάνε την επιστροφή του προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης».
[--->]
-

Ανοιχτή επιστολή - έκκληση του Γ. Χαρίση, γονέα του απεργού πείνας Φ. Χαρίση


«Ως γονέας ενός εκ των απεργών πείνας πολιτικών κρατούμενων, που σήμερα βρίσκονται στην 33η μέρα της απεργίας, κάνω έκκληση προς την κυβέρνηση και κάθε αρμόδιο φορέα να πάρουν άμεσα πολιτικές πρωτοβουλίες για να αρθεί το αδιέξοδο και να σωθούν οι απεργοί από το θάνατο ή από την πρόκληση μη αναστρέψιμων βλαβών σε ζωτικά τους όργανα!» 


Αναλυτικά η
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΙΣΗ
[ΓΟΝΕΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΦΟΙΒΟΥ ΧΑΡΙΣΗ ΠΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΤΤΙΚΟΝ]
Προς: όλους τους εμπλεκόμενους πολιτειακούς φορείς

Ως γονέας ενός εκ των απεργών πείνας πολιτικών κρατούμενων, που σήμερα βρίσκονται στην 33η μέρα της απεργίας, κάνω έκκληση προς την κυβέρνηση και κάθε αρμόδιο φορέα να πάρουν άμεσα πολιτικές πρωτοβουλίες για να αρθεί το αδιέξοδο και να σωθούν οι απεργοί από το θάνατο ή από την πρόκληση μη αναστρέψιμων βλαβών σε ζωτικά τους όργανα!

Δυόμιση μήνες από τις εκλογές στις 25 του Γενάρη, όπου ο λαός με την ψήφο του θέλησε να κάνει παρελθόν τη μαύρη περίοδο των μνημονίων, της έντασης του αυταρχισμού και της κρατικής αυθαιρεσίας, και να ανοίξει ορίζοντες για την αναγέννηση της ελπίδας για μια πιο δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία, φαίνεται σαν να μην άλλαξε τίποτα στις συνθήκες ζωής στις φυλακές αλλά και στην αντιμετώπιση των πολιτών από τα όργανα του κράτους.

Για κάθε κρατούμενο, που νοσηλεύεται σε νοσοκομείο, λόγω της απεργίας πείνας, έχουν διατεθεί και φυλάσσονται από πολλές δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες αστυνομικών, ασφαλιτών και εξωτερικών φρουρών, όταν την ίδια στιγμή 50 και 100 ασθενείς έχουν έναν νοσοκόμο, όταν Μονάδες Εντατικής Θεραπείας  είναι κλειστές λόγω έλλειψης προσωπικού, και ο κόσμος πεθαίνει, όταν τα νοσοκομεία δεν διαθέτουν ακόμη και τα στοιχειώδη και όταν το υγειονομικό προσωπικό κάνει τα πάντα για να κρατά τα νοσοκομεία ανοιχτά, χωρίς μάλιστα να πληρώνεται τις δεδουλευμένες υπερωρίες, τις εφημερίες και τα νυχτερινά.

Την ίδια στιγμή οι γονείς και οι συγγενείς των κρατουμένων, υφίστανται όχι μόνο ταλαιπωρία αλλά και εξευτελισμό από πολλά εντεταλμένα όργανα της πολιτείας που φρουρούν τους απεργούς πείνας στα νοσοκομεία όπου βρίσκονται, αφού τους υποβάλλουν σε εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο, όχι σε ειδικό χώρο, αλλά στο διάδρομο του νοσοκομείου, μπροστά στα μάτια δεκάδων αστυνομικών αλλά και πολιτών. Άλλες φορές πάλι τους κρατούν επί ώρες στην αναμονή επειδή δεν υπάρχει γυναίκα αστυνομικός να κάνει τον σωματικό έλεγχο. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να ζητήσουν  από γυναίκες του νοσηλευτικού προσωπικού να κάνουν εκείνες το σωματικό έλεγχο!!!! 

Την ύστατη στιγμή, τη στιγμή που η ζωή των παιδιών μας κρέμεται από μία κλωστή, θα ήταν τουλάχιστον οξύμωρο η κυβέρνηση της Αριστεράς να συνδεθεί με θανάτους πολιτικών κρατουμένων, όταν η Αριστερά και κυρίως οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που έχουν την ευθύνη σήμερα της διακυβέρνησης της χώρας, ήταν διαχρονικά, ακόμη και σε δυσκολότερους καιρούς, σταθερά υπέρ των δικαιωμάτων των κρατουμένων, υπέρ μιας πιο δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, υπέρ του εξανθρωπισμού των φυλακών και υπέρ της κατάργησης όλου του τρομολαγνικού νομικού θεσμικού πλαισίου που οικοδομήθηκε στη χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία.

Όλα τα αιτήματα των κρατουμένων απεργών πείνας ήταν προγραμματικές θέσεις του κυβερνώντος κόμματος, και άρα δεν έχει να κάνει τίποτα περισσότερο από την υλοποίηση των προγραμματικών του δεσμεύσεων.

Η λύση μπορεί να δοθεί με την κατάθεση και ταυτόχρονα την εισαγωγή του εν λόγω νομοσχεδίου «Για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’ και άλλες διατάξεις», για συζήτηση και ψήφιση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, με την προσθήκη και κάποιων από τα βασικά αιτήματα  των απεργών, όπως την απαγόρευση της βίαιης λήψης και την οριοθέτηση της χρήσης του DNA και την κατάργηση του λεγόμενου «κουκουλονόμου», καθώς και την άμεση απελευθέρωση της μητέρας και της συντρόφου του Γ. Τσάκαλου, γιατί δεν μπορεί σήμερα να ποινικοποιείται, απλά και μόνο η συγγενική και η φιλική σχέση, όταν αυτή δεν συνοδεύεται από ενέργειες και πράξεις που εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα.

Τα συνδικάτα, οι μαζικές λαϊκές και κοινωνικές οργανώσεις και όλη η ελληνική κοινωνία πρέπει να γυρίσουν την  πλάτη τους στις φωνές του σκοταδισμού και της συντήρησης και να απαιτήσουν την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας και την προώθηση ριζοσπαστικών - δημοκρατικών αλλαγών που θα ξηλώνουν όλο το μνημονιακό, αυταρχικό και ανελεύθερο καθεστώς που κτίστηκε τα τελευταία χρόνια, με στόχο να μετατρέψουν τη χώρα μας σε πειραματόζωο της Ευρώπης και το λαό μας σε παρία της και ζητιάνο!
[--->]  
Σχόλιο : Η  μη βίαιη λήψη και η οριοθέτηση της χρήσης του DNA και η κατάργηση του λεγόμενου «κουκουλονόμου» ήταν και αιτήματα του προεκλογικού ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, όλοι το θυμούνται
-
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)