Η αρχή ενός νέου ψυχρού πολέμου

 

Ο George Kennan - ο θρυλικός διπλωμάτης, ο κατά πολλούς κορυφαίος διπλωμάτης που ανέδειξαν οι Ηνωμένες, που ήταν παρών τη στιγμή της γέννησης του ΝΑΤΟ και που ενέπνευσε το δόγμα Τρούμαν και τη στρατηγική «συγκράτησης» της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου (όχι  κανένας άπειρος, δηλαδή, και σίγουρα όχι ρωσόφιλος ), το 1998, μετά την έγκριση από την αμερικανική Γερουσία της εισόδου των τριών πρώτων νέων μελών στο ΝΑΤΟ -Πολωνία, Ουγγαρία και Τσεχία-, δήλωνε στους «New York Times»:

«Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχή ενός νέου ψυχρού πολέμου. Νομίζω ότι οι Ρώσοι θα αντιδράσουν σταδιακά μάλλον αρνητικά και αυτό θα επηρεάσει τις πολιτικές τους. Νομίζω ότι είναι τραγικό λάθος. Δεν υπήρχε λόγος γι' αυτό. Κανείς δεν απειλούσε κανέναν . Αυτή η επέκταση θα κάνει τους Ιδρυτές αυτής της χώρας να στριφογυρίσουν στους τάφους τους. [...]

Αυτό που με ενοχλεί είναι το πόσο επιφανειακή και παραπληροφορημένη ήταν όλη η συζήτηση στη Γερουσία. Με ενόχλησαν ιδιαίτερα οι αναφορές στη Ρωσία ως χώρα που πεθαίνει από την επιθυμία να επιτεθεί στη Δυτική Ευρώπη.

Μα δεν καταλαβαίνετε ότι οι διαφορές μας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ήταν με το σοβιετικό κομμουνιστικό καθεστώς, με τη «Ρωσία»;

Και τώρα γυρνάμε την πλάτη στους ίδιους ανθρώπους που οργάνωσαν τη μεγαλύτερη αναίμακτη επανάσταση στην ιστορία για να καταργήσουν αυτό το καθεστώς;

Για να μην αναφέρουμε ότι η ρωσική δημοκρατία είναι τόσο προηγμένη, όσο αν όχι περισσότερο από αυτή των χωρών που μόλις εντάξαμε στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι μια απόφαση που δείχνει πλήρη έλλειψη κατανόησης της ρωσικής ιστορίας και της σοβιετικής ιστορίας.

Προφανώς θα υπάρξει μια άσχημη αντίδραση από τη Ρωσία και σε εκείνο το σημείο [οι επεκτατιστές του ΝΑΤΟ] θα πουν "Δείτε,εμείς πάντα σας λέγαμε ότι οι Ρώσοι είναι κακοί " - αλλά αυτό είναι απλά λάθος».

- Ο Χένρι Κίσινγκερ (που δεν χρειάζεται συστάσεις- αν δεν γνωρίζετε ποιος είναι, τότε ίσως θα ήταν προτιμότερο να συνεχίσετε να βλέπετε το «The Island of the Famous» αντί να μιλάτε για την ουκρανική σύγκρουση), ήταν αυτός που το 2014, μετά το αντι- Ρωσικό πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε από τις αμερικανικές υπηρεσίες στην Ουκρανία, δήλωνε στην «Washington Post»:

«Στην τρέχουσα συγκυρία, ωστόσο, οι Ουκρανοί είναι αυτοί που παραμένουν ο καθοριστικός παράγοντας. Οι Ουκρανοί ανήκουν σε μια χώρα με πολύπλοκη ιστορία, κέντρο συγκρούσεων λόγω της ύπαρξης γλωσσικών και θρησκευτικών φραγμών.

Οποιαδήποτε προσπάθεια της Καθολικής και Ουκρανόφωνης Ουκρανίας να κυριαρχήσει στην Ορθόδοξη και Ρωσόφωνη Ουκρανία θα οδηγήσει αναγκαστικά σε εμφύλιο πόλεμο και στο τέλος της εθνικής ενότητας.

Το να θεωρήσουμε την Ουκρανία ως μέρος της αντιπαράθεσης Ανατολής-Δύσης, και να την πιέσουμε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, θα ισοδυναμεί με θάψιμο για δεκαετίες οποιασδήποτε προοπτικής ενσωμάτωσης της Ρωσίας με τη Δύση -και ιδιαίτερα τη Ρωσία με την Ευρώπη- σε ένα σύστημα διεθνούς συνεργασίας.

Μια σοφή πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ουκρανίας θα έπρεπε να είχε αναζητήσει τρόπους για να προωθήσει την κατανόηση μεταξύ των δύο τμημάτων της χώρας. Η Αμερική θα έπρεπε να είχε ευνοήσει τη συμφιλίωση και όχι, όπως έκανε, την κυριαρχία και την καταπίεση του ενός τμήματος της χώρας στο άλλο».