Αουσβιτς - Το Ολοκαύτωμα των γυναικών

                                              

Ένα πορνείο στο Άουσβιτς για τους πιο παραγωγικούς κρατούμενους, με πολλές βάρδιες, ταρίφες και ωράρια λειτουργίας. Αυτό που, εκ πρώτης όψεως ακούγεται σαν μια παράλογη ιδέα δεν ήταν παρά η θλιβερή πραγματικότητα. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης σύμβολο της ναζιστικής φρίκης τα SS οργάνωσαν ένα κλειστό σπίτι που προοριζόταν για συγκεκριμένες κατηγορίες κρατούμενων.

Και όχι μόνο στο Άουσβιτς: παρόμοιες παράγκες, που μετονομάστηκαν σε Sonderbauten ("ειδικά κτίρια"), λειτουργούσαν και σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης (Auschwitz I, Auschwitz III - Monowitz, Mauthausen-Gusen, Flossenburg, Buchenwald, Dachau, Neuengamme, Sacchsenhausen and Mittelbau-Dora).
Καταναγκαστικές σεξουαλικές πράξεις λίγα  μόλις μέτρα μακριά από βουνά πτωμάτων: ένα ελάχιστα γνωστό κεφάλαιο στην ιστορία του ναζισμού που βγαίνει τώρα στην επιφάνεια από τον Robert Sommer  και το βιβλίο του  Das Kz-Bordell   ("Το μπορντέλο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης"), ένα βιβλίο που παρουσιάστηκε στο Κοινοβούλιο της πόλης του Βερολίνου.

Η ιδέα ήταν  του αρχηγού των SS Heinrich Χίμλερ, το 1942, ο οποίος με τον τρόπο αυτό ήθελε να αυξήσει την παραγωγικότητα των κρατούμενων, όλα αυτά με την ψυχρή γερμανική προσήλωση στην τάξη, αρχίζοντας από την επιλογή των γυναικών, κυρίως νέες κοπέλες κάτω από 25, από τη Γερμανία, την Πολωνία ή την Ουκρανία που τις στρατολογούσαν με τη βία κυρίως μεταξύ των λεγόμενων ‘’αντικοινωνικών ". Εξαιρούνταν αυστηρά, από θέση αρχής, οι νεαρές Εβραίες.

Αλλά ποιοι σύχναζαν σε τέτοια μπορντέλα; Ούτε Εβραίοι, ούτε βέβαια Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου, στους οποίους η είσοδος απαγορευόταν, πόσο μάλλον           " απλοί " κρατούμενοι, αλλά οι λεγόμενοι funktionshäftlinge ("κρατούμενοι-αξιωματούχοι "), στους οποίους είχαν ανατεθεί καθήκοντα επιτήρησης  εντός του στρατοπέδου, όπως του επικεφαλής ή  του kapò . Οι μόνοι που μπορούσαν να πληρώσουν τα δύο Reichsmark που ζητούσαν τα SS

Η επίσκεψη γινόταν πειθαρχημένα και σχολαστικά: οι κρατούμενοι έπρεπε να κάνουν αίτηση, να συμπεριληφθούν σε ειδικό κατάλογο, να υποβληθούν σε ιατρική εξέταση και τελικά να περιμένουν να κληθούν μέχρι να έλθει η σειρά τους. Η ίδια η πράξη, που γινόταν υπό την επιτήρηση SS μέσω θυρίδων ελέγχου- ήταν αυστηρά οργανωμένη: 15 λεπτά ανά έγκλειστο.

Οι περιπτώσεις εγκυμοσύνης ήταν ελάχιστες (και πάντα ακολουθούσε η έκτρωση), καθώς τις νεαρές κοπέλες πριν φτάσουν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης τις στείρωναν, ή οι ακραίες συνθήκες της αιχμαλωσία τους, τις έκαναν να μην μπορούν να κάνουν παιδιά.

Όσες αρρώσταιναν ή κατέρρεαν από εξάντληση από τη συχνότητα των απαιτούμενων επιδόσεων, τις έστελναν πίσω στα στρατόπεδα προέλευσης όπου έπαιζαν το ρόλο του πειραματόζωου σε ιατρικά πειράματα ή απευθείας στο Άουσβιτς όπου τις εξόντωναν με αέρια και στα κρεματόρια . Στα τέλη του 1945 όσες γυναίκες κατάφεραν να επιζήσουν από τις θηριωδίες των Ναζί και επέστρεψαν στα σπίτια τους δεν είχαν το θάρρος να αφηγηθούν τις θηριωδίες που υπέστησαν.

[---->]