Στο τραπέζι η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού

 Νέο σοκ περιμένει την αγορά εργασίας το φθινόπωρο, με μειώσεις του εργατικού κόστους, περικοπές 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, ντόμινο απολύσεων, πλήρη αναδιάρθρωση της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τον τρόπο λήψης της απόφασης των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Όπως αναφέρει το Βήμα της Κυριακής (5/6), ουσιαστικά πρόκειται για το «πακέτο μέτρων για τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα» το οποίο θα κληθεί να αποδεχτεί και να υλοποιήσει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης προκειμένου να απελευθερωθεί η επόμενη δόση του δανείου το ερχόμενο φθινόπωρο.

Το σκληρότερο μέτρο που θα δοκιμάσει τη συνοχή και τις αντοχές της κυβέρνησης αφορά την κατάργηση δύο μισθών (δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα και επίδομα αδείας), κυρίως για τους νεοπροσλαμβανόμενους, αφού για τους ήδη εργαζόμενους αναμένεται να προταθεί ο επιμερισμός των ποσών αυτών στους εναπομείναντες 12 μισθούς.  

   

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΑΛΑ ΓΑΛΛΙΚΑ!  

Εντείνονται οι πιέσεις των δανειστώνγια να ανατραπούν πλήρως ταεργασιακά δεδομένα στη χώρα. ''Καταιγίδα'' αλά Γαλλικά περιλαμβάνει το νέο πακέτο μέτρων που έρχεται τονΣεπτέμβριο για την ολοκλήρωση τηςδεύτερης αξιολόγησης και την εκταμίευση της δεύτερης δόσης των 2,5δισ. Στο πακέτο μέτρων περιλαμβάνονται η νέα μείωση του κατώτατου μισθού, η πλήρης ευελιξία της αγοράς εργασίας, οι ομαδικές απολύσεις και οσυνδικαλιστικός νόμος.

Ως βάση συζητήσεων η τρόικα θέτει και τα ''μοντέλα'' που εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η επίκληση από μια επιχείρηση ''σημαντικής έλλειψης ρευστότητας'' ή ''εταιρικής αναδιοργάνωσης'' για να μπορεί να προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις, καθώς και εφαρμογή παντού των επιχειρησιακών συμβάσεων, που στην πράξη μειώνουν τον κατώτατο μισθό των 586,08 ευρώ ακόμα και στα 500 ευρώ. Επίσης, προτείνουν πλήρη ευελιξία στην αγορά και νέες μορφές εργασίας (όπως η ''μικροεργασία'' ή τα συμβόλαια λίγων ωρών'') χωρίς καθόλου ασφαλιστική κάλυψη, καθώς και αλλαγές στο νόμο για τις απεργίες και τα δικαιώματα των συνδικαλιστικών εκπροσώπων, οι οποίοι δεν θα έχουν πλέον ασυλία.

Ήδη, τα κυβερνητικά στελέχη έχουν λάβει τα σχετικά μηνύματα τόσο από τους δανειστές όσο και από τους εγχώριους κύκλους, με τον Υπουργό Οικονομικών να προαναγγέλλει ότι θα υπάρξουν ισχυρές πιέσεις για τον συνδικαλιστικό νόμο και τα εργασιακά μετά το καλοκαίρι και να ζητεί στήριξη από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ώστε αυτές να αποτραπούν.

Στην ''καταιγίδα'' που έρχεται στα εργασιακά (που αποτελούν βασικό στοιχείο της επόμενης αξιολόγησης), περιλαμβάνονται τα εξής:

-Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Οι δανειστές ζητούν να καταργηθεί με νόμο τουπουργικό βετο για τις ομαδικές απολύσεις, το οποίο σήμερα έχει στην πράξης υποκατασταθεί από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, που εγκρίνει ή όχι τις απολύσεις. Επικαλούνται μελέτες ότι πουθενά στην Ευρώπη -πλην Ολλανδίας- δεν ασκείται βέτο για τις απολύσεις. Ως ενδιάμεση ''λύση'' προβάλλεται το ''γαλλικό μοντέλο'', που ορίζει ότι εάν μια επιχείρηση επικαλεστεί ''σημαντική έλλειψη ρευστότητας'' ή ''εταιρική αναδιοργάνωση, αναγκαία για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας'', τότε ενισχύεται η δυνατότητα της να προχωρεί σε απολύσεις.

-Σημειώνεται ότι το ΣτΕ έχει ζητήσει τη συνδρομή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου(η υπόθεση συζητήθηκε στα τέλη Απριλίου) ύστερα από προσφυγή ελληνικής επιχείρησης για το κατά πόσο οι διατάξεις του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις παραβιάζουν το κοινοτικό δίκαιο και συγκεκριμένα προσκρούουν στην κοινοτική οδηγία 98/59 για τις ομαδικές απολύσεις και στις διατάξεις της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ελευθερίας εγκατάστασης και ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων.

-Ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας με εφαρμογή νέων μορφών απασχόλησης. Όπως ο θεσμός της λεγόμενης ''μικροεργασίας'' (mini job), στην οποία προβλέπονται πολύ χαμηλές αμοιβέςκαι χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, τα ''συμβόλαια μηδενικών ωρών'' (zero hours contracts) που αντιστοιχούν σε δουλειά όσο, όταν κι όποτε θέλει ο εργοδότης, καθώς και διάφορες παραλλαγέςαυτών, όπως τα ''συμβόλαια λίγων ωρών'' (low hour contracts) ή ''συμβόλαια με το τηλέφωνο'' (on call contracts) κ. α.

--Μείωση του κατώτατου μισθού και επιχειρησιακές συμβάσεις παντού. Το ''γαλλικό μοντέλο'' προβλέπει ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τις κλαδικές, γεγονός που ουσιαστικά υπονομεύει ανοιχτά τις διαπραγματεύσεις κάθε κλάδου. Ένα από τα πρώτα ''θύματα'' αυτής της ανατροπή είναι οι μισθοί των εργαζομένων (μαζί με τα βασικά επιδόματα), αφού και αυτοίαποσυνδέονται από τις κλαδικές συμβάσεις και εξαρτώνται από τη συμφωνία που θα επιτευχθεί μέσα σε κάθε επιχείρηση ξεχωριστά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σύμβαση που υπεγράφη ανάμεσα σε εταιρεία και Ένωση Προσώπων στην επιχείρηση και προβλέπει βασικό μισθό στα 500 ευρώ. Μάλιστα, πληθαίνουν οι καταγγελίες για την ύπαρξη και άλλων επιχειρησιακών συμβάσεων που ''σπάνε το φράγμα'' του κατώτατου μισθού.

-Σειρά αλλαγών επί τα χείρων στον συνδικαλιστικό νόμο. Όπως η αλλαγή του τρόπου λήψης αποφάσεων για την πραγματοποίηση των απεργιών, η αύξηση στον ευρωπαϊκό μέσο όρο τουχρόνου προειδοποίησης για απεργία, η μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, οπεριορισμός των αμειβομένων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, ο περιορισμός των προσώπωνπου δικαιούνται άδειες, αλλά ακόμη και οι απολύσεις συνδικαλιστικών εκπροσώπων.  

 [--->]