Η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην
Αθήνα εκδίδει τις προσκλήσεις για συνέντευξη τύπου της Πρεσβείας της Ουκρανίας
στην Αθήνα.
Υπάρχει τίποτε δυσνόητο; Κάτι που δεν καταλάβατε ;
Υπάρχει τίποτε δυσνόητο;
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ
Το ιταλικό περιοδικό PANORAMA έφερε στη δημοσιότητα από τα αρχεία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, τα αποχαρακτηρισμένα πλέον, αποδεικτικά στοιχεία της δέσμευσης που είχαν αναλάβει οι δυτικοί ηγέτες το 1990 με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, για την μη επέκταση του ΝΑΤΟ πέρα από την πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.
ΠΗΓΗ : ww.facebook.com/ComitatoDonbass/
Σημείωση πολιτική ενός νομικού που διαβάζει για την ισχύ του Διεθνούς Δικαίου
Επειδή για ορισμένους το Διεθνές Δίκαιο είναι πανάκεια ή Βίβλος ή απόλυτο ηθικό καταφύγιο (των στρουθοκαμήλων). .
Γνωρίζετε ότι ως την Τροποποίηση της Συνθήκης της Γενεύης του 1949 το 1974, οι εξεγερμένοι κατά της αποικιοκρατίας ή κατά ξένης κατοχής εθεωρούντο κατά το Διεθνές Δίκαιο μη εμπόλεμοι γιατί δεν φορούσαν κρατική στολή μαχητή;
Ότι ως ελεύθεροι σκοπευτές (franc- tirers, κατά την διεθνή ορολογία) ήταν θεμιτό να εκτελούνται διεθνώς νόμιμα από τις αρχές κατοχής;
Ότι οι ναζί
εκτελώντας δημοκράτες και πατριώτες στην
Ελλάδα και γενικά στην κατεχόμενη Ευρώπη επικαλούντο την προπολεμική Συνθήκη της Χάγης του 1907 που
τυπικά, επίσης, τους έδινε αυτό το
δικαίωμα;; ότι στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί του Κάιζερ εκτέλεσαν το μισό Βέλγιο επικαλούμενοι την Συνθήκη της Χάγης;
Γνωρίζετε επίσης ότι ο ιμπεριαλιστικός και αντεπαναστατικός πόλεμος της Δύσης κατά της ΛΔ Κορέας και ουσιαστικά και της ΛΔ Κίνας από το 1950-1954 ήταν απολύτως νόμιμος κατά το Διεθνές Δίκαιο διότι είχε ψηφιστεί από την ΓΣ του ΟΗΕ με πλειοψηφία των δυτικών κρατών και με την ΕΣΣΔ/Ανατολικό Μπλοκ να απέχει για να μην νομιμοποιήσει την φιλοϊμπεριαλιστική ( νόμιμη) απόφαση;
Γνωρίζετε ότι οι τότε αριστεροί στην Δύση τάσσονταν με την ΛΔ Κορέας και την ΛΔ Κίνας που τις είχαν καταδικάσει τα όργανα του Διεθνούς Δικαίου;
Ήταν οι αριστεροί εχθροί του Διεθνούς Δικαίου;
Και υπερασπιστές του βασικά ο
πρόεδρος Αιζενχάουερ και ο σήμερα πολύ επίκαιρος γερουσιαστής Μακκάρθυ;
Γνωρίζετε, τέλος, ότι με βάση απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το 1990, η στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στον Περσικό Κόλπο όχι για την σωτηρία του Κουβέιτ και τον Φτωχό Κορμοράνο αλλά για τα πετρέλαια- με συναίνεση της υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ- ήταν τυπικά νόμιμη;
Ότι με βάση αυτήν την νόμιμη επέμβαση έγιναν τεράστια εγκλήματα πολέμου, τα οποία μετά δεν εξέτασε ποτέ ούτε η ΓΣ του ΟΗΕ ούτε το Συμβούλιο Ασφαλείας;
Γνωρίζετε ότι τότε η Αριστερά κατέβαινε στον δρόμο αμφισβητώντας μια πολιτικά άδικη αλλά δικαιϊκά νόμιμη πολεμική απόφαση του ΣΑ του ΟΗΕ; όπου μάλιστα
είχε προηγηθεί καθαρά επιθετική/άδικη
κίνηση του Ιράκ με την κατάληψη του Κουβέιτ;
Όταν δεν υπάρχει ισορροπία δυνάμεων αλλά μονοπώλιο βίας και υλικής ισχύος, το Διεθνές Δίκαιο μετασχηματίζεται σε Διεθνές Άδικο και σε ρητορική του σχετικά ισχυρότερου.
Ή, εναλλακτικά, είναι ένα φύλλο συκής ή ένα ζαχαρωτό για να παρηγοριούνται αέναα οι βασανισμένοι παθόντες που δεν διαθέτουν αρκετή ισχύ ( Κύπρος, Παλαιστίνη, Γιουγκοσλαβία και τόσα άλλα).
Αυτά τα αγνοούν ή τα χλευάζουν ακόμη και κάποιοι που καμώνονται ότι εκτιμούν ή και συνεχίζουν a posteriori το έργο του Παναγιώτη Κονδύλη.
Τον οποίον παρουσιάζουν σχεδόν ως πασιφιστή φιλελεύθερο- ατομοκράτη (
"Ισχύς και απόφαση" και πολλά άλλα έργα του, καθόλα μη φιλελεύθερα
και μη πασιφιστικά ) . Ξέρετε, δεν είμαστε όλοι αγράμματοι σε αυτήν την χώρα
ούτε έχουμε πάθει μαζικά άνοια. Ούτε
έχουμε όλοι λόγους να μην φθαρεί ο Μητσοτάκης.
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ
Ισχυρά στοιχεία του πολιτισμού είναι η εθνικότητα ,η θρησκευτική πίστη, η γλώσσα, το ιστορικό παρελθόν, οι πολιτικές αντιλήψεις, τα ήθη, τα έθιμα, οι τέχνες, ο τρόπος ζωής, η καταγωγή... Και όλα αυτά που ενδεικτικά αναφέρω μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες ενότητας και δημιουργικής συνύπαρξης, αλλά και παράγοντες διαχωρισμού και καταστροφικής σύγκρουσης. Εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιούνται και για ποιο σκοπό.
Γι’ αυτό, αν θέλεις και έχεις τα μέσα και
την ισχύ μπορείς να διασφαλίσεις την ειρήνη ή να προκαλέσεις τον πόλεμο. Στη
δεύτερη περίπτωση, που επιζητείς τη ρήξη και τον πόλεμο, ξεχωρίζεις, αναδεικνύεις
και ενισχύεις όποια διαφορετικότητα ή ιδιαιτερότητα στα πολιτισμικά
χαρακτηριστικά υφίσταται ανάμεσα στους λαούς και τα κράτη. Και όλες οι υπαρκτές
και ανύπαρκτες διαφορές και αντιθέσεις επιστρατεύονται και μορφοποιούνται σαν
όπλα άμυνας και επίθεσης κατά της αντίπαλης μεριάς.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είχαμε σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας
ούτε πριν το 1991 ούτε μετά. Αντιθέτως, η συγκρότηση και η λειτουργία του
ανεξάρτητου κράτους έγινε με την καθοριστική συναίνεση και συμβολή των Ρώσων ,χωρίς
την οποία δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η εξέλιξη. Από την αρχή της ίδρυσής της ως
ανεξάρτητου κράτους, η Ουκρανία απέκτησε δικό της στρατό και διοικήθηκε αποκλειστικά
από Ουκρανούς. Διατήρησε σχέσεις με τη Ρωσία και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες και
τα παράθυρά της στη Δύση.Ούτε οι Ουκρανοί ξεχώριζαν εύκολα από τους Ρώσους στην
Ουκρανία.Οι πολιτισμικές, φυλετικές και εθνικές διαφορές μεταξύ Ρώσων και
Ουκρανών είναι τόσο μεγάλες όσο ήταν οι διαφορές Ρουμελιωτών και Πελοποννησίων
το 1821. Και τα αίτια του σημερινού «εμφύλιου» στην Ουκρανία δεν διαφέρουν πολύ
από τα αίτια του «εμφύλιου» στη διάρκεια του εθνικού αγώνα για την ανεξαρτησία
της Ελλάδας.
Οι ξένες δυνάμεις, οι προστάτιδες, τα δεσμευτικά δάνεια, οι κοτζαμπάσηδες-ολιγάρχες
κ.ά.είναι διαχρονικοί παράγοντες διχασμού σε κάθε χώρα και λαό.Από την αρχή,
όπως έγινε και στη Ρωσία, τα δυτικά κράτη υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ ενεργοποίησαν
σε όλα τα επίπεδα και τομείς τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς που διαθέτουν, δημόσιους
και ιδιωτικούς, εμφανείς και αφανείς, για τον έλεγχο της Ουκρανίας. Και για να
το πετύχουν αυτό, χρησιμοποιώντας τους «πρόθυμους» που υπάρχουν, όπως σε κάθε
χώρα, να υπηρετήσουν τα σχέδια του εισβολέα, πρόβαλαν με τον πιο επιθετικό
τρόπο διαφορές και αντιθέσεις, υπαρκτές και ανύπαρκτες μέσα από το καλάθι της
ιστορίας, αξιοποιώντας τις ανταγωνιστικές συμμορίες πλούτου και εξουσίας
προκειμένου να οδηγήσουν τη Ρωσία και την Ουκρανία και τους λαούς τους στο
διχασμό, τη σύγκρουση και εν τέλει τον πόλεμο.
ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Πρώτος στόχος των Αμερικάνων είναι η καταστροφή των σχέσεων της
Ευρώπης με τη Ρωσία. Οι Ευρωπαίοι σε καταφανή παρακμή,λύγισαν εύκολα στην πίεσή
τους.Μερικοί το επιδίωξαν κιόλας. Το πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης αποδείχτηκε
ξανά κατώτερο των περιστάσεων. Η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Λιζ Τρας μετά τη
συνάντησή της με τον Νίκο Δένδια στο Λονδίνο, σε πλήρη σύγχυση, δημοσίευσε στο
facebook ότι για το θάνατο Ελλήνων στην Ουκρανία συλλυπήθηκε τον Νίκο Βέρτη, μπερδεύοντας
τον τραγουδιστή που έχει σουξέ στο youtube με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών!
Από τον Μπορέλ μέχρι τον Σολτς και την Μπέρμποκ και από τον Κατσίνσκι και τον Μοραβιέτσκι ως την Ίνγκριντα Σιμονιτέ, η Ευρώπη έχει έλλειμμα από... μυαλά. Αδυνατώντας να κατανοήσουν τον κόσμο συνολικά, καταφεύγουν στο παλιό οπλοστάσιο της αποικιοκρατίας, χρησιμοποιούν τις ανάλογες αντιλήψεις και πολιτικές, αλλά χωρίς τη δυνατότητα να τις εφαρμόσουν εφόσον η παλιά ισχύς τους έχει εξασθενήσει.
Γι’αυτό και γονατίζουν στην Αμερική, που κι αυτή αποδυναμώνεται, αλλά
διατηρεί ακόμα πολύ ικανά αποθέματα ισχύος. Κι αυτό φαίνεται, στην παρούσα
κατάσταση,όχι τόσο στο στρατιωτικό επίπεδο, όσο στα πολλαπλά επίπεδα ελέγχου
των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, διακίνησης κεφαλαίων,
μη κυβερνητικών οργανώσεων, πολιτικού προσωπικού, ολιγοπωλίων και μονοπωλίων
της πληροφορικής και της εκπαίδευσης, αλλά και άλλων τομέων, όπως είναι η σόου-μπίζνες
και οι βιομηχανίες προϊόντων λάιφ στάιλ.
Οι Αμερικάνοι μέσα σε εκατό χρόνια δούλεψαν με εξαιρετικά συστηματικό
τρόπο όχι μόνο για να ισχυροποιηθούν οικονομικά και στρατιωτικά, αλλά και στους
τομείς που υπάγονται σ’ αυτά που ονομάζονται «μέσα ήπιας ισχύος», όπως οι
ακαδημαϊκές κοινότητες, η μαζική κουλτούρα, τα ΜΜΕ και εν γένει όλο το σύστημα στα
πεδία των γραμμάτων, των τεχνών, της συμπεριφοράς, της πληροφόρησης, της
ψυχαγωγίας και της επικοινωνίας.
Σήμερα,όπως αποδεικνύεται από την παρούσα κρίση, ενώ έχουν ήδη
κάνει υποχωρήσεις στο στρατιωτικό επίπεδο, κι ενώ ακόμα και η οικονομική τους
ισχύς μπορεί να αποδειχθεί αναποτελεσματική στην καταπόνηση και υποχώρηση του αντίπαλου,
κυριαρχούν πλήρως στους τομείς της ενημέρωσης, της επικοινωνίας και του ελέγχου
του αστικού εποικοδομήματος που περιλαμβάνει
κυβερνήσεις, κόμματα ,ακαδημαϊκές προσωπικότητες, δημοσιογραφικά συγκροτήματα, πολιτιστικούς
φορείς κ.λπ.
ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΡΩΣΟΙ!
Ξέρουμε από το παρελθόν ότι από πολύ νωρίς, τουλάχιστον από
τότε που εμφανίζεται η σύγχρονη σόουμπίζνες, η αμερικάνικη ολιγαρχική δημοκρατία
θέτει υπό τον έλεγχό της τη βιομηχανία του θεάματος-ακροάματος και την
χρησιμοποιεί εμβαθύνοντας τη δράση της,διευρύνοντας τους στόχους της και
επαυξάνοντας τα πλοκάμια της. Πολύ γρήγορα σόου-μπίζνες και λάιφσταϊλ
ταυτίζονται, συντονίζονται, αλληλοεπικαλύπτονται και επεκτείνονται απεριορίστως
καλύπτοντας όλο και περισσότερες δραστηριότητες και εκφάνσεις της πολιτιστικής,
οικονομικής,κοινωνικής και πολιτικής σφαίρας. Όλο αυτό το σύμπλεγμα λειτουργεί
μέσα σε αδιόρατα αλλά αυστηρά καθορισμένα πλαίσια.
Λειτουργεί σαν αεικίνητος κουλτουροπόντικας που σε όλα τα πεδία
της ζωής σε όλο τον κόσμο ανοίγει τούνελ για να διεισδύει η αχόρταγα επεκτατική
εξουσία της «αγοράς». Ο κουλτουροπόντικας συντρίβει όλα τα πετρώματα που
συναρθρώνουν το υπόβαθρο των απανταχού πολιτισμών, τα κάνει σκόνη. Και
συνδέεται όλο και πιο άρρηκτα, συχνά αφανώς,με το στρατιωτικοβιομηχανικό complex
του οποίου οι δράσεις είναι κατά κανόνα πιο εμφανείς.
Αυτό που αποκαλείται soft power δεν είναι τίποτα λιγότερο από
ένα εξάρτημα της μηχανής άλωσης,καθυπόταξης και εκμετάλλευσης της ανθρωπότητας
από ένα τραστ μητροπόλεων που αναπτύχθηκαν και ευδοκίμησαν κατακτώντας και λεηλατώντας
την ανθρωπότητα.
Δεν της φτάνουν πια τα δολοφονικά πολεμικά μέσα που έχει κατά
κόρον και χωρίς αναστολές,τύψεις και ενδοιασμούς, χρησιμοποιήσει εκατοντάδες
–στην κυριολεξία- φορές σε βάρος σχεδόν των πάντων, από το Βιετνάμ και τον Άγιο
Δομίνικο ως τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία, για να μείνουμε
–ενδεικτικά- στη μεταπολεμική περίοδο, έριξε κιόλας στο πεδίο της μάχης πάρα
πολλά από τα όπλα «ήπιας ισχύος» τα οποία ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε χρησιμοποιήσει
σε τέτοιο βαθμό.
Είχε χρησιμοποιήσει το όπλο των οικονομικών κυρώσεων,από την
Κούβα μέχρι τη Βενεζουέλα, το Ιράν, τη Ρωσία και τελευταία την Κίνα, αλλά είχε
κρατήσει σαν εφεδρείες τα όχι τόσο αιχμηρά αλλά με ιδιαίτερο συμβολισμό και
διεισδυτικότητα όπλα «ήπιας ισχύος» τα οποία κάνουν τη «δουλειά» τους ειρηνικά
χωρίς να βάζουν στον πολύ κόσμο υποψίες και χωρίς να δίνουν λαβή στους
πολιτικοποιημένους ακτιβιστές να αντιδράσουν.Αν αρχίσεις να λες για το πώς μόλις
δοθεί γραμμή ενεργοποιούνται οι φαινομενικά άσχετες με την πολιτική εμπορικές
εταιρίες, είτε πουλάνε παντελόνια είτε καφέδες και αναψυκτικά,θα πέσουν όλες οι
«ουδέτερες φωνές», πολιτικοί,δημοσιογράφοι, πανεπστημιακοί, καλλιτέχνες και αγαναχτισμένοι
πολίτες να σε καταγγείλουν για παρανοϊκό, εξτρεμιστή ή πράκτορα!
Μα τι είναι αυτά που λες, τρελάθηκες;!
ΌΠΛΑ ΛΑΙΦΣΤΑΙΛ
Κι όμως, όσο «παρανοϊκά» κι αν ακούγονται αυτά, πότε άλλοτε
και σε ποια χώρα έκλεισαν, αποσύρθηκαν ή ανέστειλαν τη λειτουργία τους όλες
μαζί οι επιχειρήσεις που πουλάνε καφέ (Starbucks), αναψυκτικά (Coca Cola),
γρήγορο φαγητό (McDonald’s), παιδικά παιχνίδια Nintendo),καλλυντικά (L’ Oreal)
και ρούχα (Zara); Προφανώς,το κλείσιμό τους γίνεται για πρόσθετη πίεση στον
εχθρό, όχι επειδή τα εμπορεύματα είναι πρώτης ανάγκης, αλλά επειδή επηρεάζουν
τους πολίτες που έχουν υιοθετήσει το λάιφσταϊλ που αυτές οι εταιρίες εκπροσωπούν.
Είναι κι αυτά στοιχεία από τις κουλτουροβόμβες διασποράς,που κατευθύνονται
ιδίως εναντίον αμάχων! Πότε άλλοτε απαγορεύτηκε η εκτέλεση καλλιτεχνικών έργων,
μουσικών και θεατρικών, μιας χώρας, μιας εθνότητας, ενός λαού, ενός συνθέτη ή συγγραφέα
ακόμα κι όταν αυτός είναι ο Τσέχωφ και ο Τσαϊκόφσκι;
Πότε ξανά απαγορεύτηκε η συμμετοχή των αθλητών σε αγώνες τένις,
αυτοκινήτου, ποδοσφαίρου, χωρίς να έχουν υποπέσει σε κανένα παράπτωμα, ακόμα
και των αναπήρων αθλητών σε αγώνες όπως έγινε με τον αυθαίρετο αποκλεισμό των
Ρώσων και Λευκορώσων από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2022; Και για την ιστορία,
οι Δυτικοί είχαν συμμετάσχει ακόμα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες που οργάνωσε ο
Χίτλερ το 1936!
Πότε άλλοτε απαγορεύτηκε η δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων
και έκλεισαν τηλεοπτικά κανάλια και ενημερωτικά σάιτ; Υπάρχει λογοκρισία στη
Δύση; Πότε άλλοτε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όχι μόνο απέκλεισαν εκατομμύρια
χρήστες μόνο και μόνο λόγω της εθνικότητάς τους, αλλά και παροτρύνουν άλλους
χρήστες να προβούν σε πράξεις βίας και τρομοκρατίας επιδιώκοντας «τον θάνατο
των προέδρων Ρωσίας και Λευκορωσίας,αλλά και Ρώσων στρατιωτών», όπως θρασύτατα κάνει
το facebook;
Πότε άλλοτε άρπαξαν τις περιουσίες ξένων υπηκόων χωρίς να τους
έχει ασκηθεί δίωξη για κάποιο αδίκημα, χωρίς ενόχους για πράξεις που
προβλέπονται από τους νόμους, χωρίς δικαστικές αποφάσεις και χωρίς δικαίωμα των
θυμάτων να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη; Οι
ναζί, βέβαια, το έκαναν αυτό με τις περιουσίες των Εβραίων! Και τώρα το κάνουν
οι δημοκράτες μόνο για τους Ρώσους!
Αν αυτός ο πόλεμος με όλα τα μέσα εναντίον αμάχων δεν είναι
ρατσισμός, τότε τι είναι; Είναι κι αυτά όλα απόδειξη της παρακμής. Όλα στον αέρα!
Και οι νόμοι και τα Συντάγματα και οι θεσμοί, στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού,
με ανθρωπιστικό προσωπείο, για το καλό!
Στέλιος Ελληνιάδης, Δρόμος της αριστεράς,12/03/2022
Eπιστολή 11 αγωνιστών πολιτικών κρατουμένων από την Τουρκία προς τους Δικηγορικούς Συλλόγους και τους δικηγόρους
ΟΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ!
Είμαστε 11 αγωνιστές πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρισκόμαστε στις φυλακές της Ελλάδας. Συλληφθήκαμε και φυλακιστήκαμε με τη θέληση και με την πίεση της Τουρκίας και των ΗΠΑ. Μετά από μία πολιτική δίκη και απόφαση καταδικαστήκαμε με ποινή 33 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. Μετά από την επιχείρηση της αστυνομίας όπου και συλληφθήκαμε, άρχισε η ιδεολογική προπαγάνδα της κυβέρνησης και ανακοίνωσαν ότι είμαστε τρομοκράτες.
Τα κανάλια και οι εφημερίδες της κυβέρνησης στο ίδιο μήκος κύματος, έλεγαν για αστυνομική επιχείρηση εναντίων Τούρκων τρομοκρατών. Ίδιες δηλώσεις υπήρχαν και από τις Τούρκικες αρχές και τα Τούρκικα ΜΜΕ. Μετά τη σύλληψή μας, ο υπουργός εσωτερικών της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού σε τηλεοπτικό κανάλι ανακοίνωσε ότι η επιχείρηση της Ελληνικής αστυνομίας εναντίον μας πραγματοποιήθηκε με τη θέληση και μετά από πίεση της Τουρκίας.
Σύμφωνα και με τα λεγόμενά του, το ΜΙΤ (μυστική υπηρεσία της Τουρκίας) μας ακολουθούσε πολύ καιρό και έδωσε στοιχεία στην Ελλάδα ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η επιχείρηση.
Με αυτό τον τρόπο πάρθηκε η απόφαση της σύλληψής μας. Η δίκη μας ήταν πολιτική και άδικη. Δεν υπήρχε κανένα στοιχείο το οποίο να έδειχνε την οργάνωση. Άρχισε με την πίεση και βία της αστυνομίας.
Ας πάμε και λίγο πίσω πριν τη δίκη. Οι δικηγόροι μας όταν πήγαν στο εφετείο της Αθήνας για να παραλάβουν κάποια χαρτιά, οι δικαστές τους έλεγαν ότι η δίκη δεν θα γίνει όπως άλλες φορές και ότι δεν θα μπορέσουμε να “ξεφύγουμε εύκολα”.
Έχουμε με το ξεκίνημα λοιπόν, τις απειλές του κράτους, τη θέληση της Τουρκίας και τη βία της αστυνομίας. Αστυνομική βία υποστήκαμε μέσα αλλά και έξω από τη δικαστική αίθουσα. Η επίθεση μάλιστα εντός της αίθουσας πραγματοποιήθηκε με παρόντες τους δικηγόρους μας.
Ο μάρτυρας αστυνομικός έλεγε ψέματα και αυτά αποδείχθηκαν από τους δικηγόρους μας. Μάλιστα, σε ερωτήσεις τους, τον έσωσε η πρόεδρος της έδρας λέγοντάς του “πες δεν ξέρω”, “πες δεν μπορώ να απαντήσω”, “πες δεν θυμάμαι”.
Δηλαδή έλεγε η πρόεδρος της δίκης τι να πει ή τι να κάνει ο μάρτυρας. Στη διάρκεια της δίκης οι δικαστές απέρριψαν όλα τα αιτήματα των δικηγόρων μας αλλά δέχτηκαν όλα τα αιτήματα της εισαγγελέως.
Συνέχεια διέκοπταν τους μάρτυρες υπεράσπισης. Δεν μας επέτρεψαν να εξηγήσουμε ποιοι είμαστε, γιατί, υπέρ ποιων και ενάντια σε ποιους αγωνιζόμαστε.
Όταν μιλήσαμε για την προσωπικότητά μας, μας έλεγαν ότι δεν τους ενδιαφέρει, όταν μιλήσαμε για τον αγώνα μας, μας έλεγαν ότι δεν τους ενδιαφέρει, όταν μιλήσαμε για τη δίκη ή για την αστυνομική επιχείρηση, μας έλεγαν ότι δεν τους ενδιαφέρει. Δεν τους ενδιέφερε τίποτα εκτός από την απόφαση η οποία είχε παρθεί πριν από τη δίκη.
Όταν ζήσαμε την επίθεση και βία της αστυνομίας μέσα στη δικαστική αίθουσα οι δικηγόροι μας αποφάσισαν να μην δεχτούν την επόμενη δικάσιμο και με αυτό τον τρόπο να διαμαρτυρηθούν. Κατόπιν και εμείς πήραμε απόφαση να μη συνεχίσουμε να μην συνεχίσουμε τη δίκη χωρίς τους δικηγόρους μας.
Έτσι, την ημέρα της δίκης, το ανακοινώσαμε στο δικαστήριο καθώς και το λόγο που μας οδήγησε σε αυτή τη στάση. Οι δικαστές μας πίεσαν να συνεχίσουμε χωρίς δικηγόρους. Ξανά και ξανά τους εξηγήσαμε ότι υποστήκαμε αστυνομική βία μέσα στην αίθουσα, για αυτό το λόγο διαμαρτύρονται οι δικηγόροι μας και εμείς δεν θα συνεχίσουμε χωρίς την παρουσία τους.
Εκείνη την ημέρα παρών στην αίθουσα ήταν και ο κ. Σοφός, ως εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, ο οποίος καταλαβαίνοντας την αδικία της έδρας, ζήτησε και πήρε το λόγο εξηγώντας ότι δεν είναι νόμιμο να προσπαθούν να συνεχίσουν χωρίς τους δικηγόρους μας.
Έτσι πάρθηκε η απόφαση για διακοπή.
Η πρόταση της εισαγγελέως ήταν εχθρική και μακριά από σοβαρότητα. Έλεγε ότι μας είδε να κάνουμε το σήμα της νίκης (το οποίο έδειξε) και ισχυρίστηκε ότι το σήμα της νίκης είναι σήμα της οργάνωσης DHKP-C. Επίσης, είπε ότι έβλεπε ανθρώπους που μαζεύτηκαν έξω από το δικαστήριο να φωνάζουν το σύνθημα “ζήτω το DHKP-C” οπότε έβγαλε το συμπέρασμα ότι είμαστε μέλη σε αυτή την οργάνωση.
Έλεγε ότι συλληφθήκαμε σε ίδιο σπίτι και αυτό δείχνει τρομοκρατική οργάνωση. Κάποια στιγμή μας είπε “εσείς λέτε ότι υπάρχει φασισμός στην Τουρκία αλλά ο κύριος Ερντογάν κυβερνάει μέσα από εκλογές και τις ψήφους του λαού. Νομίζω ότι αυτό είναι δημοκρατία”. Η εισαγγελέας με αυτά τα λόγια ανέλαβε υπεράσπιση της κυβέρνησης του Ερντογάν.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι δεν ήταν μία δίκαιη δίκη αλλά πολιτική δίκη, καθώς και η απόφαση ήταν πολιτική. Μετά λοιπόν από όλα αυτά και την απόφαση, άρχισε καμπάνια για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία μας. Μέσα σε αυτή την καμπάνια κάθε εβδομάδα πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία μπροστά από το υπουργείο δικαιοσύνης.
Μαζεύτηκαν υπογραφές, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις, πορείες και άλλα. Επίσης ξεκίνησε μεγάλη πορεία από την Ευρώπη προς την Ελλάδα η οποία θα φτάσει στην Ελλάδα στις 17 Μάρτη.
Εμείς, οι πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρισκόμαστε στις φυλακές της Ελλάδας ζητάμε από σας να δυναμώσετε τον αγώνα για δικαιοσύνη. Πιστεύουμε ότι είναι καθήκον όλων των δικηγόρων και δικηγορικών συλλόγων να συμπαρασταθούν σε αυτόν τον αγώνα γιατί με αυτή τη δικάσιμο και αυτή την απόφαση η κυβέρνηση και το δικαστήριο βίασαν την Ελληνική δικαιοσύνη.
Οι δικαστές και η εισαγγελέας όχι μόνο δεν σεβάστηκαν τη δικαιοσύνη αλλά τη χρησιμοποίησαν ως όπλο της κυβέρνησης εναντίον μας. Έκαναν τη δικαιοσύνη παιχνίδι της κυβέρνησης. Γι αυτό το λόγο ζητάμε να πάρετε μέρος δίπλα μας στον αγώνα μας αυτό.
Σας ευχαριστούμε,
Οι 11 Τούρκοι Επαναστάτες Κρατούμενοι στην Ελλάδα:
– Ali Ercan Gökoğlu (Φυλακές Μαλανδρίνου)
– Burak Ağarmış (Φυλακές Μαλανδρίνου)
– Hasan Kaya (Φυλακές Μαλανδρίνου)
– Sinan Çam (Φυλακές Μαλανδρίνου)
– Anıl Sayar (Φυλακές Αγίου Στεφάνου-Πάτρας)
– Şadi Naci Özpolat (Φυλακές Τρικάλων)
– Sinan Oktay Özen (Φυλακές Δομοκού)
– İsmail Zat (Φυλακές Δομοκού)
– Harika Kızılkaya (Γυναικείες Φυλακές Θήβας)
– Hazal
Seçer (Γυναικείες Φυλακές Θήβας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)