Συρία : Βουνό τα στοιχεία που αμφισβητούν την επίσημη εκδοχή των δυτικών




του Marco Santopadre

Όπως έγραφα χθες κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη στο Χαν Sheikhoun προχθές, γιατί κάθε ένα από τα αντιμαχόμενα μέρη υπερασπίζεται τη δικιά του εκδοχή των γεγονότων και για να έχει κανείς αντικειμενική πληροφόρηση σχετικά με τη σφαγή είναι πολύ περίπλοκο. Από αυτή την άποψη, είναι ευλογημένος όποιος ικανοποιείται με την προκατασκευασμένη εκδοχή της μιας ή της άλλης πλευράς ...
 
Πάντως χρειάστηκαν λίγες μόνο ώρες για να αποκαλυφτεί ένα μέρος της προπαγάνδας του μετώπου των πολεμοκάπηλων και εισβολέων προς αγαλλίαση όλων αυτών που καταπίνουν αμάσητη, και χωρίς να έχουν την οποιαδήποτε αμφιβολία, την εκδοχή του λεγόμενου Παρατηρητήριου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Συρία (ένας τύπος εγκαταστημένος εδώ και 15 χρόνια στα περίχωρα του Λονδίνου που χρηματοδοτείται από αυτές τις δυτικές κυβερνήσεις που επί έξι χρόνια προσπαθούν να ανατρέψουν το καθεστώς της Δαμασκού, τέτοια αντικειμενικότητα!) αμέσως μετά τη σφαγή.

Δεν είχε περάσει ούτε μία ώρα από τα γεγονότα και από το Λονδίνο έβγαινε η απόφαση: το αέριο που χρησιμοποιήθηκε ήταν Σαρίν, και αυτοί που το έριξαν στους πολίτες ήταν οι Ρώσοι ή οι κυβερνητικές δυνάμεις. Τελεία και παύλα.

Μια εκδοχή που αμέσως άρχισαν να την επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά τα μεγάφωνα των πετρομοναρχιών του Περσικού Κόλπου (άλλοι ορκισμένοι εχθροί της Συρίας και χρηματοδότες της τζιχαντικής τρομοκρατίας), όπως το Al Jazeera και το Al Arabiya,  βομβαρδίζοντας τη Δυτική κοινή γνώμη ώστε να δοθεί η δυνατότητα στις ΗΠΑ και την ΕΕ να ξαναβάλουν μπροστά τα σχέδια τους για μια στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Δαμασκού η οποία είχε ματαιωθεί κατ 'επανάληψη τα τελευταία χρόνια.
 
Υστερα, όμως άρχισαν οι αμφιβολίες : τι λόγο είχει το καθεστώς Άσαντ να αποκαλύψει στον κόσμο ότι κατείχε, ακόμη χημικά όπλα, τα οποία θεωρητικά, είχαν καταστραφεί ολοσχερώς το 2014, μόνο και μόνο για να σκοτώσει μερικές δεκάδες ανυπεράσπιστους αμάχους ενώ θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να βγάλει από τη μέση μερικές χιλιάδες τζιχαντιστές μαχητές που εδρεύουν στην Ιντλίμπ;
Γιατί να αυτοκτονήσει με μια εντελώς άχρηστη σφαγή από στρατηγική και στρατιωτική άποψη τώρα που οι κυβερνητικές δυνάμεις , χάρη στην υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας και τις δυνάμεων που στέλνει η Χεζμπολάχ και ο Λίβανος, έχουν ανακαταλάβει ένα μεγάλο κομμάτι του συριακού εδάφους βάζοντας στη γωνία το Ισλαμικό Κράτος και την αλ Κάιντα και τους διεθνείς χρηματοδότες του;
Ύστερα, περισσότερες από μία πηγή –ευτυχώς, στις εφημερίδες και τη τηλεόραση, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιοι δημοσιογράφοι με μνήμη και κριτική σκέψη – μας θύμισαν ότι τα τελευταία χρόνια οι λεγόμενοι «αντάρτες» ( για τον καθεστωτικό τύπο «αντάρτες» όταν μάχονται κατά του Άσαντ σφαγιάζοντας το λαό της Συρίας, και, φυσικά, «τρομοκράτες» όταν σφαγιάζουν ανυπεράσπιστους πολίτες στις πόλεις  μας ...) έχουν χρησιμοποιήσει επανειλημμένα διαφορετικού τύπου χημικά όπλα ενάντια στους εχθρούς τους, την τελευταία φορά εναντίον κουρδικών πολιτοφυλακών στο Ιράκ πριν από λίγες εβδομάδες .
 
Και ακολούθησε, ένα πλήθος ειδικών, επιστημόνων, γιατρών άρχισαν να λένε, με βάση τις εικόνες που μεταδίδονται από τα λεγόμενα «λευκά κράνη» (γνωστή και ως «πολιτική προστασία της Αλ Κάιντα») και τις μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και διασωστών στο χώρο, ότι αυτό που σκότωσε περίπου 100 ανθρώπους στο Khan Sheikhoun δεν ήταν Σαρίν, αλλά χλώριο ή κάποια άλλη δηλητηριώδης  χημική ουσία. Εξάλλου, αν είχε χρησιμοποιηθεί κάποιος άλλος νευροτοξικός παράγοντας  παρόμοιος με το Σαρίν οι διασώστες  που έτρεξαν να βοηθήσουν χωρίς να έχουν τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας θα πέθαιναν μέσα σε λίγα λεπτά, κάτι που δεν συνέβη, και ο αριθμός των θυμάτων θα ήταν απείρως μεγαλύτερος.
 
Εάν για τη χρήση Σαρίν είναι απαραίτητη η χρήση ρουκετών ή πυραύλων που διαθέτουν καλά οργανωμένοι στρατοί όπως οι κυβερνητικές δυνάμεις και οι Ρώσοι, όπως καταγγέλλει  η  χορωδία των υποστηρικτών της εκδοχής του Παρατηρητηρίου, αν και όπως υποστηρίζουν πολλοί εμπειρογνώμονες θα μπορούσε να είναι ένας όλμος των τζιχαντιστών - για το χλώριο ή παρόμοιους παράγοντες δεν απαιτούνται ιδιαίτερα εξελιγμένα μέσα.

Αυτό σημαίνει ότι έχουμε επιτέλους την αλήθεια για το τι συνέβη - δηλαδή, όπως ισχυρίζεται η Ρωσία, η συριακή αεροπορία βομβάρδισε αποθήκη με χημικά όπλα που είχαν αποθηκεύσει οι τζιχαντιστές στη μέση του χωριού, προκαλώντας τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις ; Όχι, την αλήθεια μπορεί να μη την μάθουμε ποτέ με ξεκάθαρο και ολοκληρωμένο τρόπο. Αλλά τα στοιχεία που αμφισβητούν και καταρρίπτουν την επίσημη εκδοχή, είναι βουνό.
 
Μπορεί να ακούγεται πολύ κυνικό ότι καθόμαστε και το συζητάμε αντί να εξοργιζόμαστε για τους νεκρούς ή να καταδικάζουμε «το νέο Χίτλερ» ενάντια στον οποίο η σταυροφορία που ξεκίνησε ο «πολιτισμένος και δημοκρατικός κόσμος» φαίνεται να μην έχει τέλος. Και ίσως είναι, από την άλλη όμως ο δυτικός κόσμος ξεχνά να αγανακτήσει για πολύ πιο βίαιες σφαγές, ειδικά αυτές που διαπράττονται από τους στρατούς μας ή τους συμμάχους μας, που συχνά κυβερνώνται από καθεστώτα πιο αυταρχικά και πιο αιμοδιψή  από αυτό το Συρίας.
 
Ο κίνδυνος είναι ότι αυτή η αγανάκτηση, αυτή η τηλεχειριζόμενη με βάση ψευδή πληροφόρηση  και χειραγωγημένες εκδοχές γεγονότων να μη βοηθούν στην επιβολή της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, στην καταπολέμηση του πολέμου και την αποτροπή περισσότερων θανάτων, αλλά για να νομιμοποιηθούν αυτοί που θέλουν να ξεπλύνουν το αίμα του Khan Sheikhoun με περισσότερο αίμα, να αναζωπυρώσουν ένα πόλεμο που χάνουν κάνοντας έκκληση στα αισθήματα και στα συναισθήματα που δικαίως προκαλούν οι  εικόνες των παιδιών που πεθαίνουν και προβάλλονται και ξαναπροβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα πρόσωπα των παιδιών που έχασαν τη ζωή τους στους βομβαρδισμούς των Σαουδαράβων στην Υεμένη ή των αμερικανών στη Μοσούλη, ωστόσο, δεν θα τους δείτε ποτέ ...


«Αυτό ήταν ένα σχολείο που η ένοπλη αντιπολίτευση κατά του Ασαντ το μετέτρεψε σε οχυρό: εντός του, βαρέλια με τοξικά αέρια».

Lucia Goracci, TG3, Δεκέμβρης του 2016

Video: https://www.youtube.com/watch?v=EBHmtcDIY9g

 

Carla del Ponte: «Οι Σύριοι αντάρτες χρησιμοποίησαν χημικά όπλα»
 https://www.youtube.com/watch?v=7KnbZcZbqtY


 [--->] 

Βλέπε και :  The Khan Sheikoun Show Was Trump's Production 

Top Journalist Says Hillary Approved Sending Sarin to Rebels Used to Frame Assad, Start Syrian War

 
Here’s What US Missiles Hit At the Syrian Airbase 

 Reasons to create such an incident :
The whole show was designed to let Trump look strong and presidential and to get rid of the "Russia Gate" nonsense the neocons ran against him. The prospect of stopping those attacks was an offer he could not refuse. Here a tweet of mine sent on the evening before the attack was launched:Moon of Alabama‏ @MoonofA
Prediction:
If Trump now commits to war on Syria the anti-Trump "Russia spies" campaign will immediately stop.
Ransom paid, hostage released

8:23 PM - 6 Apr 2017 

Πίσω από τα χημικά




του Mauro Bottarelli

Ήθελα να ξεκινήσω το άρθρο αυτό με ένα μεγάλο αριθμό φωτογραφιών από  παιδιά που σκοτώθηκαν σε βομβαρδισμούς  και επιθέσεις στην Υεμένη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Ντονμπάς: εν ολίγοις, σε όλα αυτά τα μέρη που δεν δίνουν δεκάρα οι ανθρωπιστές που από χθες αγωνίζονται χρησιμοποιώντας κάθε είδους ψέμα να καπαρώσουν τον ρόλο του πρεσβευτή της UNICEF για τα επόμενα 20 χρόνια. Η μαγική λέξη, εδώ, είναι τα παιδιά: από χθες, οι υποκριτές σε μόνιμη και πραγματική υπηρεσία, έχουν αρχίσει να μολύνουν τα κοινωνικά δίκτυα με ζαχαρωτές και αηδιαστικές σκέψεις, και να προβάλλουν στον κόσμο την πληγωμένη ευαισθησία  τους μέσα από έννοιες το βάθος και η αυθεντικότητα των οποίων είναι ίσο με αυτή ενός μονοκύτταρου οργανισμού του Βόρνεο. 

Υποκριτές: ο πόλεμος σκοτώνει και σκοτώνει ακόμη και παιδιά. Αλλά όταν τα παιδιά σκοτώνονται από τους απελευθερωτές τότε η ζωή τους δεν έχει καμία σημασία, είναι απλά μια παράπλευρη απώλεια της μεγάλης εκστρατείας για την ελευθερία και την αλήθεια.
 
Το ίδιο ισχύει και για την Υεμένη: Έχετε δει ποτέ αγανακτισμένα πρωτοσέλιδα για τα παιδιά που σφαγιάστηκαν σε γαμήλιες τελετές  ή σε αγορές, που χρησιμοποιούνται ως στόχοι από τα Σαουδικά πολεμικά, οπλισμένα με πυρομαχικά πρώτης κατηγορίας όλα κατασκευασμένα στις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία; Όλως τυχαίως, οι ίδιες χώρες που σήμερα θα ζητήσουν το κεφάλι του Άσαντ σε αυτό το συμπόσιο διεφθαρμένων ανεγκέφαλων γνωστό και ως Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το ανώτατο όργανο της φάρσας ενός θεσμού που τοποθέτησε τη Σαουδική Αραβία, την σφαγέα μικρών παιδιών στην Υεμένη που αποκεφαλίζει τους πολίτες ως χόμπι, επικεφαλής της επιτροπής ανθρώπινων δικαιωμάτων.

 Και οι άνθρωποι αυτοί έχουν το θράσος και μιλάνε: Δεν ξέρω ποιος μου προκαλεί μεγαλύτερη αηδία , αυτός που σκοτώνει στον πόλεμο παιδιά κάνοντας το απεχθές χρέος του, ή αυτός που κρύβεται πίσω από τα κορμιά αυτών των παιδιών στο όνομα της προπαγάνδας και βολικές ψευδείς εκδοχές που πρέπει να πουλήσει στις μάζες, για να μείνουν ήσυχες, και χαλιναγωγημένες. Απεχθάνεστε τον πόλεμο; Κλαίτε τα μικρά παιδιά; 

Πείτε μου αν θέλετε ακόμα να υπερασπιστείτε τους εξαγωγείς δημοκρατίας που εξοπλίζουν σατράπες και δικτάτορες, ενώ οι ίδιοι έχουν την δημοσιογραφική τύχη να βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Οπότε μπορούν να σκοτώνουν άφοβα και με τη σιωπηρή συγκατάθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Είστε έτοιμοι να εγκαταλείψετε το Mac-κόσμο στον οποίο ζείτε, κάνοντας τους φιλελεύθερους, αρκεί να μη δείτε πια άλλα παιδιά πεθαίνουν.
 

Το τι έγινε στην Ιντλίμπ, φαίνεται να είναι αρκετά σαφές: τα στρατεύματα του Ασσαντ δεν βομβάρδισαν με δηλητηριώδη αέρια, αλλά έπληξαν μια αποθήκη των ανταρτών γεμάτη με αυτό το δηλητήριο, προκαλώντας ένα τοξικό νέφος. Δεν πρόκειται για σαρίν, όπως θα ήθελα οι Torquemada των μμε, αλλά πάντως σκοτώνει. Και θα πρέπει να κάνουμε μια ερώτηση: τι στο διάολο κάνουν οι αντι-Άσαντ αντάρτες με όπλα που απαγορεύονται από τις Συνθήκες; Παίζουν το μικρό χημικό μεταξύ της μιας επίθεσης και της άλλης; Νόμιζαν ότι ήταν ακίνδυνα απορρυπαντικά; Αναρωτιέμαι αν κάποιος σήμερα στον ΟΗΕ θα κάνει αυτήν την ερώτηση. Ή, μία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: ποιος έδωσε αυτή τη μαλακία στους αντάρτες, που δεν νομίζω ότι αναπτύσσεται αυθόρμητα στα φυτά της Συρίας; Μας το λέει αυτή η φωτογραφία  αμερικανικής προέλευσης 

 



η οποία δείχνει σε όλη της την πλαστικότητα την Σαουδική κατασκευή των χημικών όπλων που χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία. Παρεμπιπτόντως, το Δεκέμβριο του 2012, όταν το να εξοπλίζεις και να εκπαιδεύεις  τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες ήταν ακόμη κάτι για το οποίο μπορούσες να υπερηφανεύεσαι και όχι κάτι που έπρεπε να κάνεις στα κρυφά, το ίδιο το CNN ήταν αυτό πουέδειξε βίντεο όπου αμερικανοί στρατιωτικοί  του «Τάγματος Καταστροφής Χημικών» (Destructive Wind Chemical Battalion)  φαινόντουσαν να εκπαιδεύουν αντικυβερνητικούς πολιτοφύλακες στη χρήση νευροτοξικών αεριων, με πολλά κουνέλια σε βάρος του κάποια φτωχή προσομοίωσης. Τον Μάρτιο του 2013, στις 19 για να είμαστε ακριβείς, δύο επιθέσεις με χημικά πραγματοποιήθηκαν στο χωριό Khan al-Assel δυτικά του Χαλεπίου και το προάστιο της Δαμασκού al-Atebeh  όπου 31 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους, και αρκετοί Σύριοι στρατιώτες που φρουρούσαν την πόλη. Μια ημέρα μετά η συριακή κυβέρνηση ζήτησε επίσημα από τον ΟΗΕ τη διενέργεια έρευνας για το θέμα αυτό: παραδόξως, το αίτημα δεν πήρε την ίδια δημοσιότητα στα μέσα ενημέρωσης όπως το σημερινό στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

 

Στις 30 Μαρτίου, στη συνέχεια, η τουρκική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας της βρέθηκε ένα κύλινδρο με 2 λίτρα αέριο σαρίν στο σπίτι ενός πολιτοφύλακα της Jabhat al-Nusra Front, μια τρομοκρατική ομάδα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) που δρα στη Συρία και υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία. Η ίδια χώρα που προεδρεύει της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιώματων. Πολύ περισσότερο, λοιπόν, που τα χημικά του Άσαντ είναι υπό τον έλεγχο του ίδιου του ΟΗΕ το 2014, όταν επιτεύχθηκε συμφωνία και την ίδια χρονιά το Massachusetts Institute of Technology διέψευδε όσους υποστήριζαν ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις  χρησιμοποίησαν χημικά στην επίθεση της 21 Αυγούστου του 2013 στη Goutha που κόστισε τη ζωή σε δεκάδες αμάχους. Αυτοί που τα χρησιμοποίησαν ήταν οι αντάρτες, και η ανακάλυψη αυτή ακύρωσε τα σχέδια επίθεσης του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος είχε θέσει σαν όριο για τη λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» έναντι του Άσαντ,τις επιθέσεις με χημικά  κάτι που θα σήμαινε την ανάληψη στρατιωτικής δράσης από τους αμερικανούς.

Και όλως τυχαίως, η φόρμουλα αυτή κυριάρχησε και πάλι στα μμε: ο Άσαντ ξεπέρασε το όριο. Θα έχουμε μια νέα επέμβαση; Τα πρωτοσέλιδα φαίνεται να το ζητούν μεγαλόφωνα Από την άλλη πλευρά, εχουν καλή παρέα, όπως μπορείτε να δείτε:
 
Αυτός, όμως, δικαιούται να μιλάει για κάποια πράγματα, όπως ο λευκός φωσφόρος που χρησιμοποιήθηκε ενάντια στους ιδιαίτερα επικίνδυνους Παλαιστινίους αμάχους (ανθρωπιστές του κώλου, υπήρχαν και παιδιά εκεί) στην επιχείρηση «Λιωμένο Μολύβι» (Cast Lead). Και τώρα, τι θα γίνει; Πόλεμος κατά του Άσαντ; Δηλαδή, πόλεμος κατά της Ρωσίας; Και ποιος θα τον το κάνει, η Ευρωπαϊκή Ένωση σε στυλ Sturmtruppen; Επειδή οι ΗΠΑ τα κατάφεραν καλά στη διαχείριση της κατάστασης. Βέβαια, είπαν ότι αυτό που έγινε είναι απαράδεκτο και θα έχει συνέπειες, αλλά τόνισαν επίσης ότι για το περιστατικό φταίει η εξωτερική πολιτική του Μπαράκ Ομπάμα : πολύ υποχωρητικός  με τη Δαμασκό ή πολύ συγκαταβατικός με τους αντάρτες; Δύσκολο να το πω, επειδή στην Ουάσιγκτον υπάρχουν δύο κυβερνήσεις: μια νόμιμη εν ενεργεία και μία που κινείται από τα παρασκήνια.
 
Η  πρώτη επέλεξε τη μαλακή γραμμή έναντι του Ασσαντ, παραιτήθηκε από την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία και εστίασε τις προσπάθειές της σε τρεις προτεραιότητες: το Ιράκ, όπου πριν λίγο το Ισλαμικό Κράτος προκάλεσε 50 νεκρούς σε βομβιστική επίθεση (τώρα ελέγχω αν υπάρχουν παιδιά ανάμεσά τους, σε περίπτωση που υπάρχουν θα φροντίσω να ενημερώσω  τα πενθούντα μέσα μαζικής ενημέρωσης), την Υεμένη και τη Βόρεια Κορέα, η οποία έχει μόλις εκτόξευσε ένα νέο πύραυλο μέσου βεληνεκούς στη Θάλασσα της Ιαπωνίας, αναγκάζοντας  τις ΗΠΑ να πουν ότι «έχουμε ήδη πει πάρα πολλά». 

 

Υπάρχει κάτι που πρέπει να μας κάνει σκεφτικούς. Στη χθεσινή ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο υπ 'αριθμόν ένα Rex Tillerson είπε ξεκάθαρα ότι «την ηθική ευθύνη για τη χημική επίθεση την έχουν αυτοί που υποστηρίζουν το καθεστώς Άσαντ, η Ρωσία και το Ιράν». Αλλά αυτός ο Tillerson δεν ήταν υπέρ της Μόσχας, και δεν τιμήθηκε με το «Μετάλλιο Φιλίας», το μεγαλύτερο ρωσικό βραβείο για τους ξένους πολίτες; Ναι, στην πραγματικότητα, το ζήτημα δεν αφορά άμεσα τη Μόσχα, αλλά την Τεχεράνη την παραμονή των προεδρικών εκλογών στις 19 του περασμένου Μάη. Και το κυριότερο, την επαύριο της συνάντησης της 27ης Μαρτίου στη Μόσχα μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του πρόεδρου Rouhani, όπου το Κρεμλίνο επιβεβαίωσε την αύξηση 70% των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών το 2016, κάτι που ο Πούτιν χαρακτήρισε ως «ένα γεγονός άνευ προηγουμένου»
 
 «Υπάρχουν καλές προοπτικές για την επέκταση της συνεργασίας στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Οι εταιρείες μας έχουν κλείσει μια σειρά σημαντικών συμφωνιών για την ανάπτυξη των μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Ιράν. Επιπλέον, οι δύο χώρες συνεργάζονται στα πλαίσιο του φόρουμ φυσικού αερίου (Gas Exporting Countries Forum), όπου σταθεροποιούνται οι παγκόσμιες αγορές πετρελαίου», τόνισε ο Πούτιν στους Τάιμς της Τεχεράνης. Ο Rouhani, από την πλευρά του, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι δύο χώρες «θα ενδυναμώσουν περαιτέρω τις διμερείς τους σχέσεις» και πήρε την διαβεβαίωση για την επικείμενη προσχώρηση του Ιράν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization). Οι αντιπροσωπείες του Ιράν και η Ρωσία υπόγραψαν τελικά 14 συμφωνίες συνεργασίας που καλύπτουν διάφορους τομείς: την οικονομία, την πολιτική, αλλά και τις επιστήμες και τον πολιτισμό,. Μια μικρή λεπτομέρεια - ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης - έχει ως θεμελιώδη βάση την υπέρβαση του δολαρίου ως νόμισμα συναλλαγών και νόμισμα αναφοράς.


 


Δεν είναι τυχαίο που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη χαρακτηρίσει «πολύ δύσκολη» τη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί αύριο και στη συνέχεια στη Φλόριντα με τον πρόεδρο της Κίνας, Xi Jinping, η επίσημη ατζέντα της οποίας έχει σαν πρώτο θέμα το ζήτημα του εμπορικού προστατευτισμού ,προχωράει στο ζήτημα της Κορέας και κλείνει με τα τεχνητά νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το Πεντάγωνο, θεωρεί τον άξονα Ρωσίας-Ιράν ως την βασική απειλή, δεδομένου ότι εποπτεύων της πραγματικής πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ είναι ο ισχυρός και έμπιστος σύμβουλος Steve Bannon, αξιωματικός του ναυτικού στην κρίση των ομήρων στο Ιράν, για τον οποίο η Ισλαμική Δημοκρατία είναι μια οντολογική απειλή. Όλως τυχαίως, μια άποψη που περιλαμβάνει και το Ισραήλ και την αιώνια αναποφάσιστη Τουρκία, η οποία ξανάρχισε χθες τα  χτυπήματα εναντίον της Μόσχας. Εν τω μεταξύ, από την επίθεση στην Αγία Πετρούπολη χάθηκε το οποιοδήποτε ίχνος. Σαν να μην είχε συμβεί ποτέ.

 


Αλλά, υπάρχει και το άλλο. Η υπόθεση Ρωσία-Συρία φαίνεται πως βάζει σε δεύτερη μοίρα την υπόθεση Russiagate εκτός ΗΠΑ, και το μεγάλο χάος που προκάλεσε η κατάθεση του λεγόμενου  «τυφλοπόντικα», Σούζαν Ράις, που υποτίθεται ότι αποκάλυψε τις σχέσεις του Michael Flynn με τον πρέσβη της Ρωσίας, οδηγώντας  τον στην παραίτηση . Ο Μπαράκ Ομπάμα γνώριζε ή δεν γνώριζε για το πλήθος των πληροφοριοδοτών; Μόλις σήμερα, η Wall Street Journal έβγαλε την είδηση σύμφωνα με την οποία η Ράις δεν είναι η μόνη που λειτουργούσε με αυτόν τον τρόπο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην συνομωσία συμμετείχε τουλάχιστον ένας ακόμα υψηλόβαθμος αξιωματούχος . Επιπλέον, η κατάσταση βοηθιέται αν πέσει πάνω στην υπόθεση ένα ωραίο προπέτασμα καπνού

 

 

 





 

 
δηλαδή το σύστημα «Marble» που αποκάλυψαν  τα WikiLeaks στην τελευταία δημοσίευση ντοκουμέντων, κατά περίεργο τρόπο πέρασε απαρατήρητο  από τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης. Τι είναι αυτό το σύστημα; Τίποτα το ιδιαίτερο, μόνο ένα σύστημα υποκλοπών με το οποίο η CIA χρησιμοποιεί τακτικές hacking που αφήνουν ίχνη στα ρωσικά, κινεζικά, περσικά, αραβικά και Κορεάτικα. Με λίγα λόγια, κατασκοπεύουν, υποκλέπτουν, παραβιάζουν και χειραγωγούν αλλά τα ίχνη του υπολογιστή οδηγούν σε κάποιο άλλο Χεράκι. Μια όμορφη εικόνα της παγκόσμιας πραγματικότητας, αν αποδειχθεί ότι η περίφημη υπόθεση υποκλοπής της Εκλογικής Επιτροπής του Δημοκρατικού κόμματος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια προβοκάτσια των μυστικών υπηρεσιών για το στήσιμο της υπόθεσης Russiagate, τι θα λέγατε; 

Σε μέρες σαν κι αυτές, έρχονται στο νου τα λόγια του Αντρέ Μαλρώ στο βιβλίο του «Χρόνια καταφρόνιας», λέξεις όπως τα γκράφιτι στους τοίχους των κελιών  των φυλακών, που αποπνέουν πεπρωμένα: 

«Έπρεπε να περιμένουμε. Αυτό ήταν όλο. Αντισταθείτε. Ζώντας στο ρελαντί, όπως οι παράλυτοι, οι ετοιμοθάνατοι με αυτή την ισχυρή και θαμμένη θέληση, όπως ένα πρόσωπο στο πιο βαθύ σκοτάδι. Αν όχι, η τρέλα». Πόσα πράγματα μπορεί να κρύβονται πίσω από το πληγωμένο σώμα ενός παιδιού από τη Συρία, που σκοτώθηκε για δεύτερη φορά από τα τσακάλια της πολιτικής ορθότητας. Στο όνομα μιας ελευθερίας υπέρ τρίτων που υποβαθμίζεται σχεδόν πάντα από συμφέροντα ελάχιστα ευγενή και ανομολόγητα.

 [--->] 



Εντωμεταξύ η Ρωσία αναγνωρίζει υπό όρους τη Δυτική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ, και την Ανατολική (όπως και πριν) ως πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης.
 

Η πρωτότυπη δήλωση στα ρωσικά  από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών και η αυτόματη μετάφραση της στα αγγλικά (απόσπασμα):


Moscow continues to consider the formula for negotiating a two-state settlement of an optimal and friendly to us Palestinian and Israeli people, as well as to the interests of all countries in the region and the world community as a whole.
We reaffirm our commitment to the UN resolutions on the principles of settlement, including the status of East Jerusalem as the capital of the future Palestinian state. At the same time, we consider it necessary to say that in this context we regard West Jerusalem as the capital of the State of Israel.
Specific parameters for addressing the full range of issues of the final status of the Palestinian territories, including the Jerusalem problem, should be agreed upon in direct negotiations between the parties