Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάνε οι κότες [*]

Είναι πολλά λεφτά τα 11 δισ., αλλά πού θα πάνε;

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 Η «γενναιοδωρία» των δανειστών, η μαύρη τρύπα του χρέους και η… διδακτική εμπειρία όλων των προηγούμενων χρόνων.

 Ο αξιωματούχος που «κελάηδησε» προχθές, δίνοντας λεπτομέρειες για τη συμφωνία στην οποία συγκλίνουν οι Ευρωπαίοι δανειστές και η ελληνική κυβέρνηση, ανέβασε ψηλά τον πήχη των προσδοκιών για τη δανειακή δόση που θα καταβληθεί στην Ελλάδα, εφόσον κλείσει η αξιολόγηση στις 24/5. 

Αναφέρθηκε σε ένα ποσό που θα φτάσει τα 11 δισ. ευρώ και θα καλύπτει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του κράτους περίπου μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε εκτιμά (ή ελπίζει) ότι θα έχει κλείσει και η δεύτερη αξιολόγηση.

Το ποσό είναι μεγάλο για μια οικονομία που διανύει ήδη τον 9ο συνεχή χρόνο ύφεσης και για ένα κρατικό ταμείο που έχει να δει «φως» από τον περασμένο Σεπτέμβριο, παρότι δεν έχει παραλείψει ούτε ένα ευρώ από τις μηνιαίες εξοφλήσεις οφειλών στους δανειστές (κυρίως στο ΔΝΤ, από το οποίο δεν έχει πάρει ούτε σεντ εδώ και 3 χρόνια). Προσβλέποντας σε αυτό το μαγικό νούμερο- τα περίπου 11 δισ. δανειακής δόσης- η κυβέρνηση καλλιεργεί κλίμα ευφορίας για «αλλαγή σελίδας» στην πραγματική οικονομία.

Ωστόσο, οι συμπληρωματικές πληροφορίες που δίνουν οι κοινοτικές πηγές τόσο για τον τρόπο καταβολής της δόσης όσο και για τον προορισμό τους «θολώνουν» την εικόνα. 

Πρώτον, γιατί οι δανειστές προσανατολίζονται σε τμηματική καταβολή της δόσης «ανάλογα με τις υποχρεώσεις του δημοσίου στην πληρωμή χρεολυσίων, τόκων και οφειλών σε ιδιώτες».

 Δεύτερον, γιατί δεσμεύουν ως αποκλειστικό προορισμό της δόσης των 11 δισ. την εξυπηρέτηση του χρέους, περίπου 6,7 δισ. για το επόμενο πεντάμηνο, και την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες. Από τα περίπου 6 δισ. των οφειλών αυτών, τα 4 δισ. θα πληρωθούν από τη δανειακή δόση.

 Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η πολυπόθητη, παχυλή δόση της πρώτης αξιολόγησης θα περάσει χωρίς να ακουμπήσει τα κρατικά ταμεία. Το μεγαλύτερο μέρος της θα χαθεί στη μαύρη τρύπα του δημοσίου χρέους του κράτους, για πληρωμή τόκων και χρεολυσίων που συνολικά για φέτος υπερβαίνουν τα 14 δισ., ενώ μόνο τον Ιούλιο συσσωρεύονται οφειλές 4 δισ.

 Άρα, ο τελικός του προορισμός είναι οι ίδιοι οι δανειστές και μέσω αυτών οι τράπεζές τους, όπως μας θύμισε η πρόσφατη έρευνα της γερμανικής Ευρωπαϊκής Σχολής Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας (ESMT). Το μικρότερο μέρος της δόσης θα πάει στην εξόφληση του ιδιωτικού χρέους του κράτους, δηλαδή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του προς προμηθευτές και φορολογούμενους.

 Θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς «ουδέν κακόν αμιγές καλού», αφού έστω κι έτσι ένα μέρος της «γενναιοδωρίας» των δανειστών θα πέσει στην πραγματική οικονομία και τελικά στις τσέπες των πολιτών, που με τη σειρά τους θα καταναλώσουν ή θα πληρώσουν δικά τους χρέη, κι έτσι το χρήμα θα κυκλοφορήσει και θα ζεστάνει την οικονομία.

 Ωστόσο, από τα 6 δισ. των οφειλών σε ιδιώτες μόλις τα 500-600 εκατ. αφορούν απλούς φορολογούμενους. 

Τα υπόλοιπα αφορούν προμηθευτές, κατά κανόνα μεγάλες επιχειρήσεις (κατασκευαστικές, φαρμακευτικές κ.ά.) με ήδη υψηλά χρέη στις τράπεζες, που έχουν την δια νόμου απόλυτη προτεραιότητα στα χρήματα αυτά. 

Επομένως, το μεγαλύτερο μέρος κι αυτού του «ζεστού» χρήματος θα κάνει μόνο ένα φευγαλέο πέρασμα από τα ταμεία των επιχειρήσεων πριν καταλήξει στο σύγχρονο πιθάρι των Δαναΐδων, το τραπεζικό σύστημα.

 Υπάρχει η πολύ διδακτική εμπειρία του 2012 και του δεύτερου Μνημονίου για το πού πάνε τα λεφτά του δανεισμού. Από τον Δεκέμβριο του 2012 μέχρι και τον Μάρτιο του 2013, δηλαδή σε τέσσερις μήνες, εκταμιεύτηκαν σχεδόν 44 δισ. από το δεύτερο δάνειο, τα οποία πέρασαν και δεν κόλλησαν. Τα 11 πήγαν στο αποτυχημένο πρόγραμμα επαναγοράς των απαξιωμένων ελληνικών ομολόγων (και τελικά στην τσέπη των hedge funds και των τραπεζών που τα είχαν αποκτήσει κοψοχρονιά) και τα 23 δισ. στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. 

Αν τα χρήματα αυτά άγγιζαν έστω και ελαφρώς την πραγματική οικονομία, χρηματοδοτούσαν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, θα περίμενε κανείς εύλογα ένα ευεργετικό σοκ.

 Αλλά, αυτό δεν συνέβη ούτε το 2010, ούτε το 2012 και δεν θα συμβεί το 2016. 

Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι η κυβέρνηση έχει ένα περιθώριο μερικών μηνών να διακόψει τη στάση πληρωμών προς δημόσιους φορείς και ιδιώτες που έχει επιβάλει για να εξυπηρετεί το χρέος και να παράγει «δημιουργικά» πρωτογενές πλεόνασμα.

 Αλλά αυτό έχει βραχύ ορίζοντα χωρίς να μειωθεί δραστικά και άμεσα το τρέχον κόστος εξυπηρέτησης του χρέους. Ως γνωστόν, αυτό προς το παρόν δεν βρίσκεται καν στο τραπέζι των συζητήσεων μέχρι το 2018.

www.dikaiologitika.gr 

[*]

Ζητείται υπηρετικό προσωπικό για κυβέρνηση

ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ

Συντάκτης: Περικλής Κοροβέσης

Υπάρχει μια ρήση που είναι σοφή: «Η αλήθεια δεν βλάπτει κανέναν, εκτός από αυτόν που τη λέει».
Και όντως, η αλήθεια είναι μια εξαιρετικά ριψοκίνδυνη πράξη που μπορεί να επιφέρει και την ποινή του θανάτου.
Ας θυμηθούμε μονάχα πόσοι δημοσιογράφοι εκτελούνται και φυλακίζονται κάθε χρόνο.

Αν ακόμα κάνουμε ένα ταξίδι ανά τους αιώνες θα αριθμήσουμε δεκάδες χιλιάδες μάρτυρες, του Χριστού συμπεριλαμβανομένου, άλλους επώνυμους και άλλους ανώνυμους, με κορύφωση τη χριστιανική Ιερή Εξέταση, που ήταν οι πρώτοι διδάξαντες τον τζιχαντισμό.
Το παιχνίδι παίζεται ανάμεσα στον μυθολογικό λόγο και τον ορθό λόγο.

Ο μυθολογικός λόγος δεν έχει ανάγκη επιχειρημάτων και αποδείξεων. Η αλήθεια του επιβεβαιώνεται από την αλήθεια του, δηλαδή με την αυτοαναφορά του.

Αν τώρα προσθέσεις πως είναι μια αλήθεια εξ αποκαλύψεως από κάποια μεταφυσική πηγή ή από τους νόμους της Ιστορίας, δηλαδή είναι νομοτελειακή, τότε κάθε διάλογος είναι αδύνατος και αυτό που μένει είναι η πλήρης υποταγή. Και από εδώ γεννιέται το κάθε είδος φασισμού, που δημιουργεί βία και πολέμους.

Στον ορθό λόγο δεν προϋπάρχει καμιά αλήθεια. Αυτή παράγεται με την έρευνα, το επιχείρημα και τον ισότιμο διάλογο που αποδίδει άμεση δημοκρατία. Θεμελιωτές αυτής της αντίληψης ήταν οι Αθηναίοι, κατά κύριο λόγο, του 5ου και 4ου αιώνα π.Χ. Στην αρχαία τραγωδία και κωμωδία έχει διασωθεί ο διάλογος των αρχαίων στην Αγορά.

Οποιος ήρωας και να μιλήσει σε πείθει με τα επιχειρήματά του. Και δεν υπάρχει ίχνος ρατσισμού. Να θυμηθούμε την «Ιλιάδα» και τους «Πέρσες», όπου τα αντίπαλα στρατόπεδα είναι ισότιμα και υπάρχει συμπόνια για τους ηττημένους.

Οι εθνικιστές, αυτή η μάστιγα που ξανααπειλεί την Ευρώπη, δεν έχουν ιστορικές ρίζες αλλά μυθολογικές. Θέλουν να δείξει την ανωτερότητα μιας φυλής, έστω και επινοημένης, που στην ουσία είναι θεωρία εγκλήματος προς τους αδύναμους και αντιφρονούντες.

Η Χρυσή Αυγή είναι από τη φύση της μια εγκληματική οργάνωση, γιατί αυτή είναι η δομή της και η λειτουργία της. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύχθηκε, έτσι μπήκε στο Κοινοβούλιο και έγινε τρίτη δύναμη. Για περαιτέρω ανάπτυξη, πρέπει να μεταλλάξει τον ναζισμό της και να φορέσει κουστούμι αλλάζοντας ρητορική για να περισυλλέξει τον διάχυτο φασισμό αυτής της κοινωνίας.

Αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Και η αναφορά στην Ελλάδα είναι ανθελληνική. Ταυτίζονται με τους ναζί και τα στρατόπεδα εξόντωσης και έχουν από τώρα σχεδιάσει τα «Μακρονήσια» για τους αντιφρονούντες, μπολσεβίκους, αναρχικούς κ.λπ. που αυτομάτως χάνουν την ελληνική τους υπηκοότητα και γίνονται κατώτερη φυλή.

Ο πολιτικός λόγος στην αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπως και αυτός των κομμουνιστικών κομμάτων, είναι μυθολογικός, άρα ψευδής. Για να κερδίσεις μια πλειοψηφία πρέπει να την παραμυθιάσεις με κάτι αληθοφανές που θα έρχεται σαν βάλσαμο και σωτηρία για τον δεινοπαθούντα λαό.

Και όταν με το καλό έρθει η παράταξη στην εξουσία θα ξεχάσει αυτά που υποσχόταν προεκλογικά και θα γίνει μηχανοδηγός στο δρομολόγιο του τρένου του κουαρτέτου. Οπως οι γραμμές του σιδηροδρόμου δεν μετακινούνται, έτσι και η πολιτική πλεύση δεν μπορεί να αλλάξει.

Η χώρα μας δεν είναι ανεξάρτητη, αλλά αποικία της Ε.Ε. και του χρέους. Δεν είμαστε εταίροι ισότιμοι. Είμαστε δούλοι των εταίρων μας. Αυτό που ψηφίζουμε για κυβέρνηση είναι υπηρετικό προσωπικό.

Και αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα της Βουλής που ανήκουν στο λεγόμενο ευρωπαϊκό τόξο, με άτυπο ηγέτη τον κ. Βασ. Λεβέντη που λέει σε απλά νεοελληνικά:

«Αφού, ρε παιδιά, είμαστε όλοι ίδιοι γιατί δεν κάνουμε μια οικουμενική;» Δηλαδή «όλοι οι υπηρέτες ενωμένοι είναι πιο ισχυροί από τους μεμονωμένους» και αν ο κ. Λεβέντης είχε μαρξιστικές καταβολές θα έλεγε: «Υπηρέτες-πολιτικοί όλης της χώρας ενωθείτε».

Ας υποθέσουμε πως το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ είχε καλές προθέσεις. Στην πρώτη εβδομάδα των διαπραγματεύσεων θα έπρεπε να είχαν καταλάβει πως οι εταίροι χλευάζουν την ελληνική αντιπροσωπεία (το είπε σε συνέντευξή του ο Βαρουφάκης στη «Monde Diplomatique»).

Σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε η κυβέρνηση να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να του θέσει το δίλημμα: «Αν θέλετε να μείνουμε στην Ε.Ε. και στο ευρώ, πρέπει να υποταχθούμε πλήρως, όπως ακριβώς ο φαντάρος στον λοχία, και να καταστρέψουμε όσο μπορούμε βαθύτερα τη χώρα.

Ή να φύγουμε από Ε.Ε. και ευρώ και να παλέψουμε μόνοι μας σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, με αδυσώπητους πολέμους από έξω και μέσα από τη χώρα, αλλά θα έχουμε την τύχη και την ευθύνη της χώρας στα χέρια μας». Αλλά δεν το έκανε.

Συνέχισε τον μυθολογικό της λόγο, κάνοντας το «όχι» του δημοψηφίσματος «ναι», δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα και κάνοντας αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση ετεροχρονισμένα. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η Ε.Ε. δεν έχει μέλλον.
Θα αντικατασταθεί από την TTIP, τη Διατλαντική Συμφωνία, όπου θα κυβερνούν κατευθείαν οι πολυεθνικές που δεν χρειάζονται πολιτικό μεσολαβητή και κοινωνικό κράτος ή δικαιώματα.


Αναδημοσίευση από efsyn

[--->]

Ο ''ΚΟΦΤΗΣ'' ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Πανηγυρίζει το κείμενο της απόφασης της Ευρωομάδας της Δευτέρας: ''Ένας πρόσθετος μηχανισμός απρόοπτων καταστάσεων, ο οποίος θα νομοθετηθεί για να διασφαλίσει ότι ένα πακέτο μέτρων, συμπεριλαμβανομένων μη διακριτικών μέτρων, θα εφαρμόζεται αυτομάτως αμέσως μόλις υπάρχει αντικειμενική ένδειξη αποτυχίας επίτευξης των στόχων του ετήσιου πρωτογενούς πλεονάσματος στο πρόγραμμα (3,5% μεσοπρόθεσμα)'' αναφέρει επί λέξει. Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά, ότι κάθε χρόνο θα μειώνονται οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και οι συνάξεις!  

Το γιατί είναι απλούστατο: Οι δανειστές έχουν συμφωνήσει με τις ελληνικές κυβερνήσεις(Γιωργάκη, Σαμαρά – Βενιζέλου και Τσίπρα) Η Ελλάδα για... δέκα (!) χρόνια να παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα του ανέφικτου ύψους του 3,5% του ΑΕΠ και στη συνέχεια, ως το 2030, να έχει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3%!  Σχεδόν δεκαπέντε χρόνια δηλαδή συνεχώς να έχει τέτοιο εξωπραγματικό πλεόνασμα, το οποίο στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να καλυφθεί με λογιστικές απάτες οποιοδήποτε είδους, πρέπει να είναι αληθινό. 

Για να πετύχει πραγματικούς τέτοιους στόχους η κυβέρνηση θα πρέπει αφενός να μειώνει διαρκώς τις κοινωνικές δαπάνες οδηγώντας την ελληνική κοινωνία σε καταστάσεις ανάλογες με της κοινωνίας των... σπηλαίων και αφετέρου να μειώνει διαρκώς, σχεδόν κάθε χρόνο, τις συντάξεις και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Σχεδόν κάθε χρόνο! 

Θα εκμηδενίζονται δηλαδή σταδιακά μισθοί και συντάξεις και ταυτόχρονα θα αυξάνεται η φορολογία! Ο Τσίπρας συμφώνησε ήδη να αυξήσει τον ΦΠΑ από 23% που ήταν στο 24%.  

Είναι εκπληκτικός δε ο τρόπος που το δικαιολόγησε, μιλώντας στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων( ΣΕΤΕ): ''Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι οδηγηθήκαμε στην πρόταση για αύξηση του ανώτερου συντελεστή (σ.σ του ΦΠΑ) κατά μια μονάδα προκειμένου να αποφύγουμε την αρχική πρόταση των δανειστών που ήταν η αύξηση των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος και του νερού, με την αύξηση του ΦΠΑ από 13% στο 23% υποστήριζε ο πρωθυπουργός.  

Φυσικά, το διπλό ''Όχι'' – ''Όχι'' στην αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος και του νερού και ταυτόχρονα ''Όχι'' στην αύξηση του ΦΠΑ – είναι προφανές ότι ούτε καν πέρασε από το μυαλό της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, ο Τσίπρας και οι υπουργοί του εγκατέλειψαν στην τύχη όσους Έλληνες έχουν πάρει δάνεια για την πρώτη κατοικία τους και επειδή είτε βρέθηκαν στην ανεργία είτε επειδή το οικογενειακό τους εισόδημα μειώθηκε δραματικά, αδυνατούν να πληρώνουν κάθε μήνα τις δόσεις του δανείου και παρουσιάζουν καθυστερήσεις.  

Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει ήδη συμφωνήσει να αλλάξει νόμο που ψήφισε η ίδια πέρσι (το ''νόμο Σταθάκη'' ή ν 3354 του 2015) για να επιτραπεί αμέσως η πώληση όχι μόνο ''κόκκινων'' δανείων, αλλά και απολύτως ενήμερων που εξυπηρετούνται κανονικότατα (!) σε ξένους κερδοσκόπους, οι οποίοι αποκαλούνται ''γύπες''. Αυτοί αγοράζουν ειδικά ''κόκκινα'' δάνεια και στη συνέχεια απαιτούν το 100% της αξίας τους και όταν δεν έχεις να δώσεις μια δόση, σου παίρνουν το σπίτι και σε πετούν στο δρόμο! 

Ποιος Γερμανός συνταξιούχος δεν θα ήθελε ένα σπίτι στην Αθήνα, στην Κέρκυρα ή στη Ρόδο, αλλά και σε μικρότερα μέρη της ηλιόλουστης Ελλάδας; Ο ''νόμος Κατσέλη'' προστάτεψε τα σπίτια – την πρώτη κατοικία – εννοείται – των Ελλήνων για έξι σχεδόν χρόνια, ο ''νόμος Τσίπρα'' θα τα παραδώσει στους ξένους σε ενάμιση μόλις χρόνο από σήμερα – την 1η Ιανουαρίου 2018! Και μάλιστα μόνο αν η πρώτη κατοικία έχει αντικειμενική (όχι πραγματική, αντικειμενική) αξία μέχρι 140.000 ευρώ. 

Από 140.000 και 1 ευρώ, οι κερδοσκόποι μπορεί να μπουκάρουν από τώρα και να αρπάξουν το σπίτι, δεν χρειάζεται να περιμένουν αυτόν τον ενάμιση χρόνο! Ο Τσίπρας αποδείχτηκε αναξιόπιστος εντελώς και στο κεφαλαιώδες ζήτημα του ''κουρέματος'' του χρέους. 

''Η Ευρωομάδα επαναβεβαιώνει ότι αποκλείονται ονομαστικά''κουρέματα'' του ελληνικού δημόσιου χρέους, υπογραμμίζει η απόφαση της Δευτέρας. 

Τίποτα δεν πήρε για τις υποχωρήσεις του ο Τσίπρας.  

Αυτή είναι η ΕΕ που χρησιμοποιεί ως όπλο εκβιασμών το ευρώ η Γερμανίδα για να οικοδομήσει το Τέταρτο Ράιχ της! Μπορεί αυτή τη στιγμή το ευρώ να συγκεντρώνει την οργή πρώτα απ' όλα τμημάτων την αστικής τάξης στις μεγάλες χώρες της ΕΕ – στην Αγγλία, τη Γαλλία, την Ιταλία. Αιτία όμως είναι η ύπαρξη της ίδιας της ΕΕ, η οποία σύντομα θα βρεθεί και ως σύνολο στο κέντρο της λαϊκής οργής.  

*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 15 Μαΐου 2016

 [--->]

Ελληνικό: «…Ο εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος…»

                                                                                                                    Του Πάνου Τότσικα

«Για μας το Ελληνικό δεν είναι ένα πρότζεκτ, αλλά κατάθεση ψυχής, είναι το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης, της κινηματικής και συλλογικής δράσης. Είναι η εναλλακτική αντίληψη που έχουμε για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον», σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί η μάχη για να μετατραπεί το Ελληνικό σε Μητροπολιτικό Πάρκο, ανοιχτό σε όλους και όλες τους πολίτες του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος. Μία αρμονική, λειτουργική και περιβαλλοντική αξιοποίηση ενός σημαντικού αποθέματος δημόσιου, ελεύθερου χώρου, μέσα στο τραυματισμένο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, όπως τόνισε.

Ο Αλ. Τσίπρας επισήμανε ότι το ΤΑΙΠΕΔ είναι ένα απίστευτο σκάνδαλο από μόνο του, ένα εκτροφείο σκανδάλων. «Είναι πρωτοφανές και αδιανόητο, μια κλίκα να αποφασίζει για το μέλλον του δημόσιου πλούτου, δίχως διαφάνεια, δίχως κοινοβουλευτική εποπτεία και έλεγχο, λες και πρόκειται για τα αμπελοχώραφα που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους», ανέφερε χαρακτηριστικά και ξεκαθάρισε ότι «όλες οι συμβάσεις, όλες οι παραχωρήσεις δημόσιου πλούτου, θα επανελεγχθούν ως προς τη νομιμότητα και ως προς τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος, από τη νέα Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές που σύντομα θα δώσουν εντολή σχηματισμού κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας, στον ΣΥΡΙΖΑ».

Και συνέχισε: «Ας το έχουν όλοι αυτό καλά στο μυαλό τους». Και όπου η νέα Βουλή θα κρίνει, ότι το δημόσιο συμφέρον δεν διασφαλίζεται, δε θα διστάσουμε να ακυρώσουμε ή να αναθεωρήσουμε συμβάσεις και ειλημμένες αποφάσεις. Και κάτι ακόμα: Τίποτα και κανένας δε θα ξεχαστεί. Όσοι με πράξεις ή παραλήψεις έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον, θα κριθούν από τη δικαιοσύνη για τις πράξεις και τις παραλήψεις τους».

Παράλληλα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν αναφέρθηκε στους αγώνες που έχουν δώσει τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι του Ελληνικού – και όχι μόνο. «Στο Ελληνικό όλα αυτά τα χρόνια συγκρούονται δύο κόσμοι. Αυτός που υπερασπίζεται με αγώνες το δημόσιο συμφέρον και αυτός που ευνοεί τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα. Αυτός που υπερασπίζεται την ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και αυτός που προωθεί την Fast track εκποίηση. Αυτός που υπερασπίζεται τη βιώσιμη ανάπτυξη, τους ελεύθερους χώρους, τη πρόσβαση των πολιτών στο θαλάσσιο μέτωπο, τη προοπτική του μητροπολιτικού πάρκου και αυτός που στόχο έχει να μετατρέψει την περιοχή σε ένα θύλακα τζόγου, τσιμέντου και πλούτου για τους λίγους»

 Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι…

Τα όσα αναφέρονται παραπάνω αποτελούν  αποσπάσματα από δημοσίευμα  στην ΑΥΓΗ (28 Φεβρουαρίου 2014), ομιλίας του τότε προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στην Αργυρούπολη, εν όψει των τότε Περιφερειακών και Δημοτικών εκλογών.

Τι ισχύουν σήμερα  από αυτά που έλεγε τότε για το Ελληνικό ο σημερινός  πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και τι προτίθενται να κάνουν οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και των Οικολόγων, εν όψει των όσων έχουν ήδη συμφωνηθεί  με τους δανειστές-εκβιαστές προκειμένου να εκταμιευτεί η επόμενη «δόση»;

Ρητορικό το ερώτημα… Σήμερα προωθείται η διαδικασία της fast track νομιμοποίησης όλων των αυθαίρετων μεθοδεύσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων και των διοικήσεων του ΤΑΙΠΕΔ, μέσω διαπραγματεύσεων  με τον Όμιλο Λάτση και «βελτιωμένων» όρων» μιας παράνομης Σύμβασης…

Σήμερα  προωθείται η σκανδαλώδης εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, της εμπορευματοποίησης και υπερδόμησης του πιο σημαντικού ελεύθερου-αδόμητου δημόσιου χώρου που απέμεινε στην Αττική.

 Σήμερα οι πολίτες, οι οικολόγοι, οι αριστεροί σιωπούν…Μέχρι «ο εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος»…’

[--->]