Το «νέο όραμα» του Δημήτρη Μπάτση



Της Μαρίας Καδόγλου
Ο Δημήτρης Μπάτσης, νομικός και οικονομολόγος, αριστερός αστικής καταγωγής, εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952 δίπλα στον Νίκο Μπελογιάννη. 
Το 1947, στο έργο του Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα ανέπτυξε το όραμα μιας ελεύθερης Ελλάδας που θα χρησιμοποιούσε τους δικούς της ορυκτούς της πόρους για να σταθεί στα πόδια της, αναπτύσσοντας καθετοποιημένη βαριά Βιομηχανία. Από το λαό και για το λαό.

Όμως, το 1947 που η Ελλάδα έβγαινε από τα συντρίμμια των πολέμων, όλες οι δυνατότητες φαίνονταν ακόμα να είναι ανοιχτές. Εβδομήντα χρόνια αργότερα και αφού έχουμε ακολουθήσει óπως και σχεδόν όλος ο κόσμος το δρόμο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, αυτό που ονομάζου­με «αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου», δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που οραματίστηκε ο Δημήτρης Μπάτσης. 

Τα μέταλλα είναι πρώτες ύλες «υψηλής προστιθέμενης αξίας», με την αξία να προστίθεται και να εισπράττεται κατά τα διάφορα στάδια της επεξεργασία τους μέχρι το τελικό προϊόν. Το μεγαλύτερο μέρος της προστιθέμενης αξίας ενσω­ματώνεται στο τελικό προϊόν, π.χ. στο πολυτελές γερμανικό αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε με μέταλλα από κάποια χώρα της Αφρικής.

Η εξόρυξη και ο εμπλουτισμός μεταλλευμάτων-που προωθείται στην Ελλάδα ως «αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου»- είναι βαριές και επιβαρυντικές δραστηριότητες που παράγουν χαμηλής αξίας ενδιάμεσα προϊόντα. Παγκοσμίως, οι χώρες παραγωγοί των ορυκτών πρώτων υλών κάνουν αγώνα για να κρατήσουν στη χώρα μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους, π.χ. μέσω της αύξησης της φορολογίας ή της απαγόρευσης εξαγωγών ανεπεξέργαστων συμπυκνωμάτων.

Διαμάντια της «αριστεράς»: Δρίτσας, ο μπεσαλής



Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο,
από το να καταντήσω εμπειροτέχνης ψυχολόγος, προκειμένου να αναλύσω τις κωλοτούμπες των σιχαμάτων της ΔΦΑ, προτιμώ να σου στείλω τρεις φωτογραφίες ενός (παλι)ανθρώπου, με τον οποίον συντάχθηκα κι αγωνίστηκα, πιστεύοντας ο μ@λ@κ@ς, ότι ήταν καθαρός.

 dritsas

Στην πρώτη φωτογραφία, ο γκόμενος της Τασίας ωρύεται υπέρ της εκποίησης του λιμανιού του Πειραιά, ενώ οι υπόλοιποι καθυστερημένοι διαδηλώναμε εναντίον του ξεπουλήματος. Δεν βαριέσαι, τι να καταλάβουμε οι φτωχοί…

 dritsas1

Περιχαρής, ο ίδιος (παλι)άνθρωπος, εικονίζεται στη δεύτερη φωτογραφία, απολαμβάνοντας την πραγματοποίηση του στόχου του, που ήρθε σαν καρπός των αγώνων των καθυστερημένων που τον πίστευαν.
 
Από τη σύγκριση της πρώτης και της δεύτερης φωτογραφίας, γίνεται ολοφάνερο το πώς αντιλαμβάνονται την μπέσα, τα κουτσαβάκια.

dritsas twitter 
 
Σ.Α.Μ.
(Αγαπητέ Σ.Α.Μ., κι εγώ τον είχα σε κάποια εκτίμηση τον Δρίτσα. Λάθος εκτίμηση. Θλιβερός. Και μάλλον πάντα τέτοιος ήταν. Δεν έγινε στα 70 λαμόγιο. Πάντως, η λέξη «μπέσα» είναι αλβανική. Η Πρώτη Φορά Αριστερά αποδείχτηκε μπαμπέσα. Ξεπουλημένα ανθρωπάκια, διψασμένα για μάσα και καρέκλα. Σ.Α.Μ., ευτυχώς που αποκαλύφθηκαν οι Τσίπρες, οι Δρίτσες και οι Τασίες, για να πάψουν οι ψευδαισθήσεις μεγάλου μέρους των Ελλήνων. Επίσης, να λες ευτυχώς που δεν είμαστε σαν κι αυτούς. Να μην γίνουμε σαν αυτούς. Να είσαι καλά.)





Οι φοιτητές ακύρωσαν την ομιλία της υπουργού Ρ.Αντωνοπούλου




Η προγραμματισμένη ομιλία της Αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ράνιας Αντωνοπούλου στο Αγρίνιο δεν έγινε. Ακυρώθηκε από φοιτητές του πανεπιστημιακών τμημάτων που προέβησαν σε δυναμική διαμαρτυρία.

Δεκάδες φοιτητές αιφνιδιάζοντας ακόμη και την Αστυνομία εισέβαλλαν στο χώρο του Επιμελητηρίου γύρω στις 19.00 και κατέλαβαν την αίθουσα από την οποία η υπουργός αρχικά φυγαδεύτηκε και επί δίωρου παρέμεινε αποκλεισμένη στο γραφείο της Διοίκησης του Επιμελητηρίου, στον ίδιο όροφο. Την εκδήλωση με θέμα «κοινωνική οικονομία και πολιτικές αντιμετώπισης της λιτότητας και της ανεργίας» την οργάνωνε η δημοτική παράταξη «Αγρίνιο Ανατροπή Τώρα» η οποία άλλωστε είχε προσκαλέσει την υπουργό στην πόλη.

Μάθημα Ελληνικών




 http://versobooks-prod.s3.amazonaws.com/images/000003/149/Jacobin-Series-3bdd91b95cfc219305403acaa1630163.png


     
Με την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα νωπή , η αριστερά της Σλοβενίας εκπονεί  σχέδιο  εξόδου από την ευρωζώνη.



 του Luka Mesec, 30 Μαρτίου, 2016
 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδείχτηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει την πολιτική και οικονομική κρίση – αν και έχει τη δυνατότητα. Η εμπειρία από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ  αυτό έχει δείξει.

Η ήττα από το υπερεθνικό κεφάλαιο –που έχει ενσωματωθεί στους ευρωπαϊκούς θεσμούς - μας θύμισε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η γαλλική Αριστερά στη δεκαετία του '80 και άλλες προσπάθειες των αριστερών κυβερνήσεων. Φαίνεται ότι η σύγχρονη ευρωπαϊκή αριστερά έχει μόνο δύο επιλογές: να υποκύψει στο νεοφιλελευθερισμό - και να εγκαταλείψει τους περισσότερους στόχους της - ή να εμπλακεί σε αγώνες χωρίς καμία ελπίδα για νίκη κατά της ΕΕ.

Πρόκειται για μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για νίκη, την οποία προσπαθούμε να αλλάξουμε με την Iniciativa za Demokratični Socializem (Πρωτοβουλία για το Δημοκρατικό Σοσιαλισμό), μέλος του κοινοβουλευτικού συνασπισμού Združena levica (Ενωμένη Αριστερά) της Σλοβενίας. Στην οργάνωση μας έχουμε ξεκινήσει μια ευρεία συζήτηση για το Σχέδιο Β - ένα σχέδιο για έξοδο από την ευρωζώνη. Η ελληνική εμπειρία συζητήθηκε και συγκρίθηκε με τη δικιά μας στη Σλοβενία, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε μια άλλη προσέγγιση.

Η προσέγγιση αυτή δεν είναι εντελώς καινούργια. Η προσπάθεια για τη μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ εξακολουθεί να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του προγράμματος μας. Αυτό αναδεικνύει τις σημαντικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ της κατάστασης στην Ελλάδα και τη Σλοβενία. Ο Σύριζα κέρδισε τις εκλογές σε μια χώρα χρεοκοπημένη,  με μη βιώσιμο χρέος, η οποία εξαρτάται οικονομικά  από την Τρόικα, αιχμάλωτη όχι μόνο της νομισματικής δομής της ευρωζώνης, αλλά και ενός συνόλου καταστροφικών μνημονίων λιτότητας.

Μνημονικότεροι του μνημονίου και μας το αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία



Στα «κάγκελα» βρίσκονται οι εργαζόμενοι στα λιμάνια της χώρας, αφού προχωράει και επισήμως η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ.
Στα «κάγκελα» βρίσκονται οι εργαζόμενοι στα λιμάνια της χώρας, αφού προχωράει και επισήμως η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ.

www.dikaiologitika.gr

του Τάσου Σκλάβου
του Τάσου Σκλάβου

www.dikaiologitika.gr


Το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μεταβιβάζεται σε κινεζικά χέρια, παρότι το «τιμόνι» της χώρας κρατά η πρώτη αριστερή κυβέρνηση του τόπου, της οποίας οι ιδιωτικοποιήσεις δεν ταιριάζουν με τον χαρακτήρα της, αλλά ας όψεται η καρέκλα. 

Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος έχουν προγραμματίσει για την Παρασκευή 8/4 στις 11:00 και πορεία προς το Ζάππειο Μέγαρο, όπου στις 13:00, παρουσία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, Στέργιου Πιτσιόρλα και του προέδρου της China Cosco, θα υπογραφεί η συμφωνία πώλησης του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ. 

Ο Αλέξης Τσίπρας προεκλογικά όχι μόνο απέκλειε σε κάθε τόνο την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, αλλά χαρακτήριζε «καταστροφείς» αυτούς που ξεπουλούν τον εθνικό πλούτο της χώρας και απειλούσε πως θα τα επαναφέρει υπό δημόσιο έλεγχο. Τόνιζε πως δεν αποτελεί πρόοδος το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αλλά αποτελεί ένα ακόμα βήμα καταστροφής της χώρας. Διαμήνυε κατηγορηματικά πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όλες αυτές οι προθέσεις θα αποτελέσουν παρελθόν, όμως οι προσδοκίες έπεσαν στο κενό, αφού ο ίδιος υπέγραψε το μεγαλύτερο πακέτο ιδιωτικοποιήσεων της ιστορίας, πανηγυρίζοντας που «κατάφερε» η έδρα του Ταμείου ιδιωτικοποιήσεων να μην είναι στο Λουξεμβούργο αλλά στην Αθήνα. 

Εκτός από τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ που επίσης περιμένει στον θάλαμο αναμονής, έχουν ήδη ξεπουληθεί τα αεροδρόμια-φιλέτα έναντι «πινακίου φακής» και μάλιστα στο γερμανικό δημόσιο. Ακόμα στο «στόχαστρο» των δανειστών έχουν μπει ο ΟΣΕ, ο ΑΔΜΗΕ, η ΔΕΗ, το νερό και φαίνεται πως τίποτα δεν θα μείνει σε ελληνικά χέρια στο άμεσο μέλλον. Η Ελλάδα θα γίνει η επιτομή του κράτους-προτεκτοράτου, όπως χαρακτήριζε την χώρα ο πρωθυπουργός πριν αναλάβει την εξουσία. 

Οι εργαζόμενοι είναι σε αναβρασμό, κυρίως λόγω των προεκλογικών δεσμεύσεων για «μπλόκο» στο ξεπούλημα του ΟΛΠ και του ΟΛΘ, αφού ο αρμόδιος υπουργός, Θοδωρής Δρίτσας μιλούσε συνεχώς για τον δημόσιο χαρακτήρα των λιμανιών και αφού εκμεταλλεύτηκε τους αγώνες των εργαζομένων στα λιμάνια για να πάρει την εξουσία, τώρα διοργανώνει φιέστες αγκαλιά με τους πλέον νεοφιλελεύθερους των ιδιωτικοποιήσεων και δεν είχε καν το θάρρος να παραιτηθεί από την θέση του. 

Επιπρόσθετα οι εργαζόμενοι κάνουν λόγο για ευχολόγια σχετικά με την κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων και προσθέτουν ότι η σύσταση της τριμερούς συνάντησης (ΥΝΑ, υπ. Εργασίας, υπ. Οικονομικών, ΟΛΠ, εργαζόμενοι) δεν έχει λειτουργήσει ακόμη με διάφορα προσκόμματα. Φυσικά είναι γνωστές οι εργασιακές συνήθειες της COSCO, τις οποίες είχε καταγγείλει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, πριν γίνει πρωθυπουργός. 

Να θυμίσουμε πως εκτός του Αλέξη Τσίπρα, ανεξίτηλη στη μνήμη έχει μείνει και η στάση του Γιώργου Παπανδρέου, που το 2009 κατέβαινε στο λιμάνι κατά της τότε ιδιωτικοποίησης και «έτρωγε» δακρυγόνα, αλλά μόλις ανέλαβε την εξουσία έκανε και αυτός στροφή 180 μοιρών και συνέχισε στο «μονοπάτι» της ιδιωτικοποίησης.

 Για τον Αλέξη Τσίπρα, φυσικά, αυτή του η στάση δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα, άλλωστε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκτός του ότι θα διασφαλιζόταν ο δημόσιος χαρακτήρας του εθνικού πλούτου, θα αποτελούσε «παρελθόν» ο ΕΝΦΙΑ, θα επέστρεφαν η 13η σύνταξη και ο κατώτατος μισθός των 751 ευρώ, η Τρόικα δεν θα πατούσε ποτέ το πόδι της στην Ελλάδα και άλλα πολλά ψέματα για την «αρπαγή» της εξουσίας. 

Όμως, όπως λέει και ο σοφός λαός, ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται και ο πρώτος χρόνος πέρασε για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πλέον θα αρχίσει να μετράει αντίστροφα για την αποκαθήλωση του. Ίσως το μόνο που θα παρατείνει την παραμονή του στο Μαξίμου είναι η ανικανότητα και η ανεπάρκεια όλων των άλλων εναλλακτικών που υπάρχουν στον ορίζοντα, άλλωστε στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. 

Το σίγουρο είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας, έχει γίνει πλέον μνημονικότερος του μνημονίου και μας το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία.

www.dikaiologitika.gr