Τι γιατί; Για να σου πάρουν το ...μαγαζί!

Χρήστου Δημήτρης

“Οι συνηθισμένες υφέσεις είναι μέρος της ρουτίνας του επιχειρηματικού κύκλου. Συμβαίνουν, όταν τα αποθεμάτων επιχειρήσεων υπερκαλύπτουν τη ζήτηση οπότε οι επιχειρήσεις περιορίζουν απότομα την παραγωγή τους μέχρι να απορροφηθούν τα πλεονάζοντα αποθέματα. Οι καταστροφική ύφεση επέρχεται όταν η ίδια η ζήτηση καταρρέει, οι καταναλωτές παύουν να ξοδεύουν και οι επιχειρήσεις παύουν να επενδύουν.” Αυτή η συνοπτική περιγραφή είναι από το βιβλίο “Η εποχή των αναταράξεων” του Άλαν Γκρίσπαν του μακροβιότερου προέδρου της Fed (από το 1987 έως το 2006).

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ σήμερα, συμβαίνει κάτι, που ούτε ο Γκρίνσπαν θα μπορούσε να φανταστεί. Πέντε χρόνια συνεχούς ύφεσης που έχουν καταβροχθίσει πάνω από 25% του ΑΕΠ, είναι -λένε- παγκόσμιο ρεκόρ που δεν απαντάται ούτε σε χώρες που βγαίνουν από πόλεμο. Μάλιστα ο Βενιζέλος προέβλεψε, ότι η άγρια ύφεση, καθώς εφέτος καλπάζει προς το 7% (!!!), θα συνεχιστεί καθ' όλη τη διάρκεια της τετραετούς θητείας αυτή της κυβέρνησης, την οποία στηρίζει, διότι όπως δήλωσε μετά από μία συνάντηση των τριών αρχηγών, ο Σαμαράς τον εκβίασε, ότι αν δεν πει “ναι σε όλα”, θα μας πετάξουν έξω από το ευρώ.

ΕΧΟΥΜΕ λοιπόν μία ύφεση η οποία οφείλεται στην κατάρρευση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών λόγω των πολιτικών βίαιης λιτότητας των “σωτήριων” μνημονίων του ΓΑΠ και του προφέσορα Παπαδήμου. Έχουμε μια ύφεση, γενικευμένη κατεδάφιση σε ότι παραγωγικό έχει απομείνει. Έχουμε το 30% του εργατικού δυναμικού στην απόλυτη ένδεια, χωρίς αξιοπρέπεια και ελπίδα. Και ενώ η αντιμετώπισή της ύφεσης γίνεται μόνο με πολιτικές σταδιακής επανόδου του διαθέσιμου εισοδήματος σε ανεκτά επίπεδα, ώστε να μην καταρρεύσει η αγορά και η παραγωγή που την τροφοδοτεί, εδώ ακολουθούν τον ακριβώς αντίθετο δρόμο!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ μια ύφεση που δεν υπάρχει στα παγκόσμια εγχειρίδια, ούτε ακόμα και στις θεωρίες του Φρίντμαν και του Σουμπέτερ (1942) περί “δημιουργικής καταστροφής” καθώς τη θέση των καταρρέοντων επιχειρήσεων, δεν έρχεται να την καλύψει κανείς σε αυτό το ...οικόπεδο. Χωρίς εσωτερική αγορά και συνθήκες που να ευνοούν παραγωγικές εξωστρεφείς επενδύσεις, τι είδους δημιουργικότητα έχει αυτή η σκέτη καταστροφή; Είναι για παράδειγμα δημιουργική καταστροφή, να στηθεί ένα σούπερ Mall στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Γαλατσίου και να εξαφανίζει από τον δήμο τα χιλιάδες μικρομεσαία εμπορικά καταστήματα και τους εργαζόμενους σε αυτά; Όλος αυτός ο κόσμος που θα βρεθεί στο κενό, στην απόλυτη φτώχεια, με τι χρήματα θα ψωνίζει από το Mall;

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ διευθυντήριο με ευθύνη της Γερμανίας και της Γαλλίας, με φυτευτά από το δίδυμο Μπους – Μπλερ νεοφιλελεύθερα στελέχη (π.χ. Μπαρόζο), άρπαξε τα νέα οικονομικά εργαλεία και όρμησε. Μας δάνειζαν κατά παράβαση των αυστηρών και απαραβίαστων -όπως έλεγαν- όρων του Μάαστριχτ, εισέβαλαν στη χώρα και επένδυσαν κυρίως στο μεγάλο λιανικό εμπόριο, αρπάζοντας έτσι πέρα από την υπεραξία των προϊόντων που μας πουλούσαν και το εμπορικό κέρδος, συν τους τόκους από τα δάνεια που προσέφεραν. Η απάντηση σήμερα είναι ολοφάνερη. Γιατί κάποιος σε δανείζει και σου επιβάλει μέτρα με τα οποία δεν μπορείς να μαζέψεις λεφτά για να τον ξεχρεώσεις; Μα για να σου πάρει το μαγαζί.

ΚΑΤΙ μπαρούφες που ξεφούρνιζε ο Σαμαράς στα “Ζάππεια” για ανάκαμψη της οικονομίας με μείωση του ΦΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και άλλα τριτευούσης, σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος ζητήματα, ούτε καν έγιναν αντικείμενο σοβαρής διαβούλευσης από τους διαπρεπείς οικονομολόγους. Σκεφτείτε μόνο τι συμβαίνει -για παράδειγμα- στην αγορά ακινήτων. Σήμερα η αξία ενός διαμερίσματος όπως καθορίζεται από τα χρήματα που προσφέρει ο αγοραστής, είναι κάτω και από το κόστος κατασκευής του. Που σημαίνει, δραστηριότητα μηδέν για περίπου 100 βιομηχανικούς κλάδους παραγωγής υλικών και άλλες τόσες ειδικότητες εργαζομένων. Με την πολιτική των μνημονίων, θεωρείται ότι αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί; Έχει κάποια μυστική φόρμουλα ο κ. Στουρνάρας;

ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, το ερώτημα που προκύπτει, είναι ποιο είναι το σχέδιο (για να θυσιαστούμε) και πόσος χρόνος υπολογίζουν ότι χρειάζεται (για να ξέρουν όσοι σκέφτονται να την κοπανήσουν από τον μάταιο τούτο κόσμο) ώστε η Ελλάδα να ανακάμψει και να μπορέσει, όχι μόνο να σταθεί στα πόδια της, αλλά και να αναπτυχθεί; Την απάντηση αυτή οφείλουν να δώσουν στους πολίτες που τους ψήφισαν η Ν.Δ. το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Κανείς ξένος δεν πρόκειται να επενδύσει στη χώρα μας, παρά μόνο σε τομείς μονοπωλιακού χαρακτήρα, όπως η ενέργεια, το νερό, κλπ. Και αυτά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία θα πουληθούν σε εξευτελιστικές τιμές.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ της χώρας βρίσκεται στα χέρια μας. Είναι αδύνατον να ζήσουμε με τους κανόνες που έχουν επιβληθεί, όταν οι ληστρικοί όροι των δανειστών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο συγκέντρωσης πόρων για οικονομική ανασυγκρότηση και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, χρειάζεται ταυτόχρονες μεταρρυθμίσεις παντού. Μεταρρυθμίσεις ισοδύναμες επανάστασης. Χρειάζεται -κυρίως- τολμηρές ιδέες και πρωτοβουλίες από νέες δυνάμεις της πολιτικής, του επιχειρείν, των επιστημών και της εργασίας. Χρειαζόμαστε όραμα και ενότητα σε ένα στόχο που όποια ρίσκα και αν εμπεριέχει, δίνει ελπίδες και προοπτικές, ειδικά στους νέους.


[--->]

«Ραντεβού στη Σαμάρα»

Υπήρχε κάποιος έμπορος στη Βαγδάτη, που έστειλε τον υπηρέτη του στην αγορά για να ψωνίσει τρόφιμα.

Σε λίγο ο υπηρέτης γύρισε τρέμοντας και –κάτασπρος από το φόβο του- είπε:

«Κύριε, τώρα μόλις βρισκόμουν στην αγορά και κάποια γυναίκα με σκούντησε κι όταν γύρισα να την κοιτάξω είδα πως ήταν ο Θάνατος που με είχε σκουντήξει. Με κοίταξε και μου έκανε μια απειλητική χειρονομία. Τώρα, λοιπόν, δάνεισε μου το άλογο σου και θα φύγω μακριά, στη Σαμάρα, όπου ο Θάνατος δε θα με βρει.»

Ο έμπορος του δάνεισε το άλογο του, ο υπηρέτης το καβάλησε και έφυγε με ξέφρενο καλπασμό.

Τότε ο έμπορος κατέβηκε στην αγορά και είδε το Θάνατο να στέκεται ανάμεσα στο πλήθος. Τον πλησίασε και του είπε:

«Γιατί έκανες μια απειλητική κίνηση στον υπηρέτη μου, όταν τον είδες το πρωί;»

«Δεν ήταν απειλητική κίνηση», είπε ο Θάνατος, «ήταν μόνο μια κίνηση έκπληξης... Παραξενεύτηκα που τον είδα στη Βαγδάτη, γιατί σήμερα είχα ένα ραντεβού μαζί του στη Σαμάρα.»

(Αν θέλετε να κάνετε αυτό το μύθο πιο επίκαιρο αρκεί να αντικαταστήσετε το «υπηρέτης» με το «Έλληνας», το «Κύριος» με το «ΕΕ», το «Θάνατος» με το «χρεοκοπία», το «Βαγδάτη» με το «αντιμνημόνιο» και το «Σαμάρα» με το «μνημόνιο» (και ας μην κάνουμε καμιά αναφορά στη ομοιότητα ανάμεσα στον Σαμαρά και τη Σαμάρα).

(Δε γνωρίζω την αρχική πηγή της ιστορίας με το Θάνατο και τον υπηρέτη. Νομίζω ότι είναι ένας αραβικός μύθος. Η συγκεκριμένη απόδοση είναι του Σομερσετ Μομ και αναφέρεται στο εξαιρετικό βιβλίο του Τζον Ο’ Χάρα: «Ραντεβού στη Σαμάρα», εκδόσεις Αστάρτη.

[--->]

Γιώργου Χρονά, δέκα απελπισμένα λαϊκά τραγούδια

ένατο τραγούδι: Μα όποιο δρόμο κι αν επήρα

Μουσική: Στέλιος Χρυσίνης

Στίχοι: Νίκος Μουρκάκος

Δεν το τραγουδάει η Μίνα ή η Σαντέ αυτό το τραγούδι, αλλά η Γκρέυ. Ερωτικό τραγούδι με γνώση και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια λαμπρών αισθημάτων. Το αίσθημά της- πάθος τρελλό, αρρώστια- την γυρίζει στην παλιά-πρώτη-γνωριμία που την περιγράφει με στίχους που μας κάνουν να φανταζόμαστε το πρόσωπο που γεννάει αυτούς τους στίχους. Τώρα, άραγε, είναι κάτω από το σπίτι της, περιμένει στο τηλέφωνο, στην πόρτα; Εξηγεί τη συγγνώμη και παίρνει μια θέση δίπλα της;  

 [--->]

Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ

Του antapoΚΡΙΤΗ*

Σε άρθρο με υπογραφή του Σταύρου Ψυχάρη στις 12/08/2012 το γνωστό διαπλεκόμενο συγκρότημα, παρέχοντας πλήρη στήριξη στον Α. Σαμαρά, τον καλεί «να βγάλει δόντια» προς τους Ευρωπαίους, σημειώνοντας μάλιστα στο τέλος ότι Ευρωπαίοι είμαστε, βλάκες δεν είμαστε και τονίζοντας με νόημα ότι η αυλαία πέφτει...

Το συγκεκριμένο άρθρο, πολλοί φίλοι από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, το βρήκαν ως απόδειξη του λαθεμένου της τοποθέτησης για ρήξη με την Ε.Ε. και το ευρώ. Η συλλογιστική απλή, αλλά όχι συλλογιστική. Το σενάριο αποβολής το εξετάζουν οι κυρίαρχοι Γερμανικοί κύκλοι, φαίνεται να το υιοθετεί και η ελληνική αστική τάξη, άρα ο Λαφαζάνης, ο Αλαβάνος και οι λοιποί της συμμορίας της δραχμής ρίχνουν νερό στο κρασί τους. Και ας έχουμε υποστεί μια ανεπανάληπτη εσωτερική υποτίμηση εδώ και δύο χρόνια στο όνομα της παραμονής μας στο ευρώ...

Σε τελευταίο του editorial το Βήμα φαίνεται να τα «γυρίζει». Μας εγκαλεί ότι τελειώνουν οι θυσίες και να μην κλωτσήσουμε την καρδάρα με το γάλα και να αποδεχτούμε για μια τελευταία φορά τα μέτρα ώστε να παραμείνουμε στην ευρωζώνη. Και ως εκ τούτου να στηρίξουμε την κυβέρνηση Σαμαρά. Αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί να επιδείξει μετριοπάθεια και σύνεση. Και «εθνική συνεννόηση». Προφανώς καταδικάζοντας τις τελευταίες «εμπρηστικές» δηλώσεις Λαφαζάνη και Κουράκη, που χοντρικά ισχυρίζονται ότι η πραγματική χρεοκοπία είναι η λιτότητα και όχι η αθέτηση πληρωμών προς τους δανειστές. 

Αγριεμένος Άραβας

Οι ισχυρισμοί της εξόριστης Συριακής αντιπολίτευσης. 

Αν παρακολουθείτε τις  καθημερινές εκθέσεις με τους νεκρούς στη Συρία, του Συριακού Παρατηρητήριου  για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που χρηματοδοτείται από το Κατάρ  και που  αναπαράγουν ασυζητητί όλα τα δυτικά μέσα ενημέρωσης – όπως συνηθίζεται να λέγεται στη γλώσσα της ισλαμικής θεολογίας  εδώ και αιώνες (το γνωστό, πίστευε και μη ερεύνα) -  θα καταλήξετε υποχρεωτικά σε ένα και μόνο συμπέρασμα: ότι δηλαδή, οι συμμορίες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας και του καθεστωτικού στρατού, πολεμούν, σφυροκοπούν και  βομβαρδίζουν, αλλά μόνο οι σφαίρες του συριακού καθεστώτος σκοτώνουν ανθρώπους, ενώ οι βόμβες και οι  σφαίρες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας δεν καταφέρνουν ποτέ να σκοτώσουν κανέναν. Μπορεί κάποιος να μας λύσει αυτό το αίνιγμα;

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στη κάλυψη του πολέμου της Συρίας από τους δυτικούς, οι ακτιβιστές είναι ρεπόρτερς  και οι ρεπόρτερς των δυτικών ακτιβιστές
Δείτε αυτή την πρόταση στο ρεπορτάζ του απόφοιτου του  Rolling Stone, Damien Cave : "ακτιβιστές ανέφεραν ότι βρήκαν 40 πτώματα σε κάποιο προάστιο". Τώρα λοιπόν αναφέρουν και οι ακτιβιστές; Και ποιοί  ήταν αυτοί οι ακτιβιστές; Μήπως οι ακτιβιστές που δραστηριοποιούνται στις συμμορίες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας (FSA) ή μήπως τίποτα περιπλανώμενοι ακτιβιστές που αναφέρουν στον κ. Damien Cove συγκλονισμένοι από την ανάθεση; 

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Αχ, αυτές οι φτωχές συμμορίες του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας (FSA): καμία βοήθεια από πουθενά,εκτός από "κάτι πλούσιους εξόριστους σύριους επιχειρηματίες "

" Ένα μέλος της BND [Bundesnachrichtendienst, γερμανική υπηρεσία πληροφοριών ] δήλωσε στην εφημερίδα ότι η υπηρεσία πληροφοριών ήταν "υπερήφανη για τη σημαντική συμβολή [της]  στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Το BBC πιο ανέντιμο και από τους Νιού Γιορκ Τάιμς (NYT): ένα παράδειγμα από τη Συρία"

Ο σύντροφος Asa, ένας γενναίος Βρετανός δημοσιογράφος, μου έστειλε αυτό:
"Το BBC έκανε ένα ρεπορτάζ με στιγμιότυπα από το άρθρο των NYT και το βίντεο που έδειχνε
αντάρτες του FSA να υποχρεώνουν ένα υποτιθέμενο,φυλακισμένο, "Shabiha" να γίνει βομβιστής αυτοκτονίας.

http://www.nytimes.com/2012/08/21/world/middleeast/syrian-rebels-coalesce-into-a-fighting-force.html

Εμαθα ότι το ρεπορτάζ αυτό βγήκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης του BBC στις
22:00 χθες – και ότι ένα πολύ σεβαστό μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας,σε ζωντανή κάλυψη, το καταδίκασε.

Το κλιπ ανέβηκε στην ιστοσελίδα του BBC με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά σήμερα
κρυφά εξαφανίστηκε, χωρίς καμία εξήγηση από το site τους: "404
- Page Not Found"  http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-19342917

Επισυνάπτεται το screenshot σαν απόδειξη ότι η σελίδα υπήρχε στην ιστοσελίδα του BBC.
Κάποιος άλλος φορτώσε το βίντεο στο YouTube:
http://www.youtube.com/watch?v=n76o-ilK2x8&feature=youtube_gdata_player
 

αλλά το αντίγραφο κατέβηκε  "λόγω πνευματικών δικαιωμάτων του BBC".
Τώρα που γράφω το email αυτό, μπορούμε να δούμε το ρεπορτάζ εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=EZKrEtEaVnM

Αν επρόκειτο πραγματικά για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, δεν νομίζετε ότι αυτά που παραβιάζονταν ήταν τα πνευματικά δικαιώματα των NYT και όχι του BBC; "

υ.γ.  Όταν ένας τίτλος εμφανίζεται σε εισαγωγικά (όπως παραπάνω) αυτό σημαίνει ότι ο τίτλος δεν ήταν δική μου ιδέα αλλά του άτομου  που μου έστειλε το μήνυμα ή το σχόλιο.

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ενημέρωση σχετικά με τη Συρία: δεν θα μπορούσε  να είναι χειρότερη
Ο σύντροφος Laure μου έστειλε αυτό: " Ο Mosaab Mohamed Saeed Al-Odaallah, ένας δημοσιογράφος που εργάζεται στο τμήμα τεχνών και πολιτισμού της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Tishreen , σκοτώθηκε σήμερα από κυβερνητικούς στρατιώτες μετά την είσοδο του στο σπίτι του στη νότια συνοικία της Δαμασκού Nahar Aisha, αναφέρει το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές της αντιπολίτευσης".
Εργάζεται σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα, αλλά η κυβέρνηση τον σκότωσε. Ok. καλώς. διαβάσετε τώρα παρακάτω:
 

"Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα δεν μπόρεσαν να εξακριβώσουν  τις ακριβείς συνθήκες θανάτου του, διότι ήταν αδύνατο οι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι να πάνε επί τόπου."
 

Οπότε, δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν τις ακριβείς συνθήκες θανάτου του.Αποδέχονται όμως πλήρως την εκδοχή της αντιπολίτευσης. Πάμε όμως  παρακάτω:
"Εάν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν, τότε ο Al-Odaallah θα είναι ο  δέκατος επαγγελματίας δημοσιογράφος που έχει σκοτωθεί από την έναρξη των συγκρούσεων στη Συρία ..

" Ούτε για το αν πέθανε είναι σίγουροι; "

------------------------------------------------------------------------------------------

Από Aljazeera.net: Ο Ελεύθερος Στρατός της Συρίας πρέπει να αγνοήσει την κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
 

"Δεύτερον, και πιο σημαντικό, ο Ελεύθερος Στρατός της Συρίας θα πρέπει να αντισταθεί στους πειρασμούς του ΟΗΕ,στις  σειρήνες της κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και στην διπλωματία ανθρώπων, σα το Κόφι Ανάν. Αυτό που θέλουν  είναι να σταματήσουν οι εχθροπραξίες, πιστεύοντας ότι το χειρότερο είναι ο πόλεμος, όχι ο Άσαντ και το δολοφονικό καθεστώς του.
Ελεύθερη Συρία! Ο πόλεμος είναι φίλος σας,η νίκη είναι η λύση"

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

RiyadHijab
Ο πρώην πρωθυπουργός της Συρίας (ο άνθρωπος που εγκατέλειψε τη χώρα και το καθεστώς), δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι το συριακό καθεστώς ελέγχει μόνο το 30% της Συρίας. Αρκετές εφημερίδες, όμως, μετέφεραν μια ιστορία όπου ένας έμπειρος πολιτικός της Ιορδανίας σε μια συνάντηση τον ρώτησε: αφού το καθεστώς ελέγχει μόνο το 30% της Συρίας, γιατί αναγκαστήκατε να φύγετε νύχτα και δεν καταφεύγατε στο  ασφαλές 70% της Συρίας;

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Διαβάζοντας για τη Συρία
Ο Akram μου έστειλε το εξής: "Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα άρθρα που έχουν γραφτεί σχετικά με την κατάσταση στη Δαμασκό."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ενημέρωση από τη Συρία
Ο Akram,ο  ανταποκριτής του Angry Arab στη Συρία, μου έστειλε αυτό:

"Σε προηγούμενη ανάρτηση, προσπάθησα να δώσω τις δικές μου εξηγήσεις για την καταστροφική τακτική που ακολουθεί το συριακό καθεστώς και η ένοπλη αντιπολίτευση του στον πόλεμο που διεξάγεται μέσα στις πόλεις της Συρίας. Εδώ είναι ένα κείμενο που αποκαλύπτει πολλά για τον τρόπο σκέψης του ενός από τα (η και τα δύο;) αντιμαχόμενα μέρη:

Αυτό που λέμε είναι ότι θα είμαστε εδώ μόνο για όσο χρειαστεί μέχρι να γίνει η δουλειά, να απαλλαγούμε από τον Assad. Μετά από αυτό, θα φύγουμε και τότε μπορούν να χτίσουν την πόλη [Aleppo] όπως τη θέλουν, δήλωσε ο Sheikh Tawfik Abu Sleiman, ένας διοικητής των ανταρτών.

Δύο σύντομες παρατηρήσεις σχετικά με αυτό:

•   Είναι σαφές ότι οι αντάρτες συναισθηματικά διαχωρίζονται από την πόλη και τους κατοίκους της. Δεν ανήκουν στον τόπο που υποτίθεται ότι προστατεύουν. Γι 'αυτούς, η πόλη δεν είναι περισσότερο από ένας σωρός από τσιμεντόλιθους που μπορεί εύκολα να ανοικοδομηθεί "μόλις τελειώσει η δουλειά ". Ο θάνατος και η μαζική μετατόπιση των αθώων ανθρώπων είναι απλώς μια παράπλευρη απώλεια που πρέπει να καταβληθεί (όχι από αυτούς) για το καλό της Μεγάλης Υπόθεσης. Η λογική αυτή ταιριάζει περισσότερο σε με μια δύναμη κατοχής, παρά σε ένα απελευθερωτικό κίνημα.

•      Δεν θα είναι άδικο, αν την ίδια πρόταση την βάζατε στο στόμα του συριακού καθεστώτος. Απλά αντικαταστήστε τη λέξη "Assad" με τη λέξη "τρομοκράτες".

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

 

Αφιέρωμα στις συριακές ένοπλες συμμορίες στους New York Times,
Διάβασα το πολύ βαρετό κομμάτι και είδε τις συνοδευτικές εικόνες στην εφημερίδα New York Times. Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Οι ίδιοι ενσωματωμένο δημοσιογράφοι με τους αντάρτες: μοιάζει πάρα πολύ με την κάλυψη δεκαετία του 1980, των Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.

http://www.nytimes.com/2012/08/21/world/middleeast/syrian-rebels-coalesce-into-a-fighting-force.html

 Το όνομα της γκρούπας που προβάλουν οι NYT ,όπως αναφέρεται στο άρθρο,είναι : Al Tawhid Brigade. Βάλτε στο ψαχτήρι του google Al Tawhid Brigade, να δούμε τι θα βρείτε

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και  (αμετάφραστος) ο Ρόμπερτ Φισκ από Ιντεπέντεντ:

what will Walid Jumblat tell his friend Fisk about this passage???

"At least a dozen civilians emerged from their homes, retirees in their 70s, shopkeepers and local businessmen with their families and, unaware that a foreign journalist was watching, put their arms round Syrian troops. One told me he had stayed in his home as "foreign" fighters used his courtyard to fire on government soldiers. "I speak Turkish and most were speaking Turkish but some of the men had long beards and short trousers like the Saudis wear, and had strange Arab accents."  So many Aleppo citizens talked to me, out of earshot of soldiers, about armed "foreigners" in their streets along with Syrians "from the countryside" that the presence of considerable numbers of non-Syrian gunmen appeared to be true...""   I still hold that Fisk can't be trusted on any matter of the Middle East anymore and that he lost all credibility but rare is the reference in the Western media to the presence of some support of some of the Syrian population for the Asad regime--regardless whether you like it or not, and I don't like it.  (thanks Nu`man)

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Syria update

Από τον Akram,τον  ανταποκριτή του Angry Arab στη Συρία:
 

"Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έχω διαβάσει πολλές εκθέσεις, οι περισσότερες από τις οποίες βασίζονται σε απολογισμούς  "ακτιβιστών ", για κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττει το συριακό καθεστώς στις  μάχες κατά των ένοπλων ανταρτών στην επαρχία του Χαλεπιού. Είμαι, συνήθως, απρόθυμος να δημοσιεύσω ποστ που βασίζονται σε εκθέσεις της αντιπολίτευσης. Οι εκθέσεις αυτές είναι, προφανώς, προκατειλημμένες, όποτε κάποιος πρέπει να τις διαβάζει με μεγάλη προσοχή. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υποστηρίζονται από αξιόπιστες αποδείξεις ή πηγές τρίτων, και είναι γεμάτες υπερβολές και ψευδείς προσθήκες (βίντεο, φωτογραφίες φωτογραφία, ...). Πρόσφατα, είχα μια κακή εμπειρία με αυτά τα θέματα, όταν έστειλα μία ανάρτηση  που αναφερόταν στις φωτογραφίες της σφαγής στο Azaz πριν καταλάβω ότι κάποιες από τις  πιο τραγικές φωτογραφίες, ήταν από άλλα περιστατικά.

Αλλά οι πιο πολλές εκθέσεις σχετικά με Χαλέπι, που δεν έχω αναφέρει μέχρι τώρα, επιβεβαιώνονται. Στην τελευταία έκθεσή της  για την κατάσταση στη Συρία, η Διεθνής Αμνηστία τεκμηρίωσε μερικές από τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από το καθεστώς της Συρίας στο Χαλέπι. Οι παραβιάσεις μπορούν να συνοψισθούν ως εξής:


  Βομβαρδισμός αδιάκριτα, "πυκνοκατοικημένων αστικών  περιοχών" με όπλα χαμηλής ακριβείας (πυροβολικό, όλμους, άρματα μάχης, μη τηλεκατευθυνόμενες  βόμβες και πυραύλους από πολεμικά αεροσκάφη). Η Human Rights Watch είχε, προηγουμένως, τεκμηριώσει το φαινόμενο αυτό σε δύο εκθέσεις σχετικά με το Azaz και ένα νοσοκομείο στο Χαλέπι.

 Αεροπορικές επιδρομές ενάντια σε αρτοποιεία, όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται  για να αγοράσουν ψωμί.

 Εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες  που διαπράχθηκαν από το καθεστώς και τους αντάρτες εναντίον αμάχων και αιχμαλώτων μαχητών.


Οσοι διαβάζουν Αραβικά μπορούν να δουν μερικές από τις αναφορές για αγριότητες που διεπράχθησαν εναντίον αμάχων (εδώ, εδώ, εδώ και εδώ)

Αλλά τα θύματα μεταξύ των αμάχων σε άλλα μέρη της Συρίας δεν είναι τόσο "τυχερά" όσο ο άμαχος πληθυσμός στο Χαλέπι. Δημοσιογράφοι και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχουν πρόσβαση στη Δαμασκό,στη Dara'a και το Deir-Ezzor, όπου γίνονται σκληρές μάχες που συνοδεύονται από εκθέσεις που "δεν μπορούν να ελεγχθούν από τρίτους" για σοβαρά εγκλήματα που διαπράττει το συριακό καθεστώς. Για όλους εκείνους, στη Συρία, που πεθαίνουν σαν τα ζώα, χωρίς να θάβονται σε τάφους με τα ονόματά τους και, που οι δικοί τους δεν έχουν το δικαίωμα να τους κλάψουν, αισθάνομαι την υποχρέωση, επειδή θέλω να έχω καθαρή τη συνείδηση μου, να παραβώ, για μία και μοναδική φορά, τον κανόνα που έχω αποφασίσει να ακολουθώ, και να αναφέρω ορισμένες από τις χθεσινές και σημερινές "αναπόδεικτες" εκθέσεις: Kfar-Sousseh, Nahr-Eishah, (Δαμασκός), Moua'adamyieh, Darayia (αγροτική ζώνη της Δαμασκού) και Al-Heraq ( Dara'a). "

[--->]