Γιώργου Χρονά, δέκα απελπισμένα λαϊκά τραγούδια

ένατο τραγούδι: Μα όποιο δρόμο κι αν επήρα
Μουσική: Στέλιος Χρυσίνης
Στίχοι: Νίκος Μουρκάκος


Δεν το τραγουδάει η Μίνα ή η Σαντέ αυτό το τραγούδι, αλλά η Γκρέυ. Ερωτικό τραγούδι με γνώση και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια λαμπρών αισθημάτων. Το αίσθημά της- πάθος τρελλό, αρρώστια- την γυρίζει στην παλιά-πρώτη-γνωριμία που την περιγράφει με στίχους που μας κάνουν να φανταζόμαστε το πρόσωπο που γεννάει αυτούς τους στίχους. Τώρα, άραγε, είναι κάτω από το σπίτι της, περιμένει στο τηλέφωνο, στην πόρτα; Εξηγεί τη συγγνώμη και παίρνει μια θέση δίπλα της;  

Δεν υπάρχουν σχόλια: