Που βρίσκονται οι βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία

 




Από Walter Benjamin.

Άρθρο του Ολεγκ Κλίμοφ, ειδικού απεσταλμένου του Ρωσικού Ομοσπονδιακού Ειδησεογραφικού Πρακτορείου.

Υποψιάζομαι πως είναι μάλλον δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ανατρέξει κάποιος στην Ελλάδα ή την ΕΕ στην πηγή, αλλά χάριν επαλήθευσης την παραθέτω στο τέλος κι ο VPN βοηθός.

Προσπάθησα να αποδώσω οσο το δυνατόν πιο εύληπτα την ορολογία ώστε να γίνει κατανοητό. Αν και είναι απολύτως λογικό να θεωρεί κάποιος το άρθρο προϊόν προπαγάνδας πιστεύω ότι από το 2014 η ΝΑΤΟποίηση της Ουκρανίας είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός.

Το άρθρο έχει τίτλο «Που βρίσκονται οι βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία» ή, σε ελεύθερη απόδοση «Που είναι οι τοποθεσίες των ΝΑΤΟϊκών βάσεων στην Ουκρανία».

«Την Κυριακή, 13 Μαρτίου, στα πλαίσια ειδικής επιχείρησης για τον εξαναγκασμό του καθεστώτος του Κιέβου σε ειρήνη, με όπλο υψηλής ακρίβειας χτυπήθηκε το κέντρο εκπαίδευσης Yavorovsky, το οποίο βρίσκεται 25 χιλιόμετρα από το Lviv. Καταστράφηκαν διοικητικά κτίρια και στρατώνες, στους οποίους την ώρα του χτυπήματος υπήρχε μεγάλος αριθμός ξένων μισθοφόρων που είχαν φτάσει στην Ουκρανία για να συμμετάσχουν σε εχθροπραξίες κατά του ρωσικού στρατού.

Αν και δεν δίνονται ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των ξένων μαχητών που σκοτώθηκαν στο χώρο δοκιμών, σύμφωνα με προκαταρκτικές εκτιμήσεις, τουλάχιστον 180 μαχητές της λεγόμενης «λεγεώνας των ξένων», την οποία οι αρχές του Κιέβου σχεδίαζαν να κινητοποιήσουν ως στρατιωτική εφεδρεία,  σκοτώθηκαν ως αποτέλεσμα της επίθεσης με πυραύλους.

Σύμφωνα με ανοιχτές πηγές στα κοινωνικά δίκτυα, εθελοντές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Βραζιλία που έφτασαν στην Ουκρανία υπήρξαν θύματα της επίθεσης των ASF (Russian Aerospace Forces). Πολλοί από αυτούς που επέζησαν προτίμησαν να εγκαταλείψουν βιαστικά την Ουκρανία - οι ιδέες τους για πολεμικό στρατιωτικό ειδύλλιο διαλύθηκαν γρήγορα.

Ακόμη και στρατιωτικό προσωπικό από χώρες του ΝΑΤΟ που έχουν εμπειρία μάχης που έχουν αντιμετωπίσει τις ενέργειες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων αλλάζουν πολύ γρήγορα τη στάση τους απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία. Εδώ αντιμετωπίζουν ένα πολύ διαφορετικό είδος πολέμου από ό,τι έχουν συνηθίσει στο Ιράκ, τη Συρία ή το Αφγανιστάν. Εάν στη Μέση Ανατολή οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους είχαν συνηθίσει να αισθάνονται κυνηγοί, τώρα οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις τους αναγκάζουν να δουν τις εχθροπραξίες από την πλευρά του «θηράματος», κάτι που είναι ασυνήθιστο για τον στρατό του ΝΑΤΟ.

Κέντρο εκπαίδευσης Yavoriv

Το κέντρο εκπαίδευσης Yavorov χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό ως μία από τις κύριες εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Είναι αυτό που χρησιμεύει ως μία από τις κύριες βάσεις εφοδιασμού για την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία. Εδώ βρισκόταν εδώ και πολύ καιρό  ομάδα στρατιωτικών εκπαιδευτών του ΝΑΤΟ, οι οποίοι εκπαίδευαν τον ουκρανικό στρατό και μαχητές των εθνικιστικών ταγμάτων. Εδώ πραγματοποιήθηκαν επίσης κοινές ασκήσεις στο πλαίσιο της συνεργασίας Ουκρανίας-ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, το πεδίο εκπαίδευσης στο Γιαβορίβ απέχει πολύ από το να είναι το μόνο στοιχείο της στρατιωτικής υποδομής του ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία συνεργάζεται ενεργά με τη Συμμαχία από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Μετά το πραξικόπημα του 2014, η Βορειοατλαντική Συμμαχία ξεκίνησε σχεδόν ανοιχτά τον «αποικισμό» του εδάφους της χώρας. Παρά το γεγονός ότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος της Συμμαχίας, οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ είχαν αρχίσει να λειτουργούν φανερά ή κρυφά σε ολόκληρη τη χώρα.

Σταθμός ελέγχου στόλου στο Ochakovo.

Υπό την άμεση επίβλεψη του Πενταγώνου, εξοπλίστηκε ναύσταθμος ελέγχου πλοίων του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού στην πόλη Ochakov, στην περιοχή Nikolaev. Εδώ, εκπονήθηκε από Αμερικανούς στρατηγούς, σχέδιο τοποθέτησης πολεμικών πλοίων και στρατιωτικού προσωπικού του Σώματος Πεζοναυτών. Αυτό θα ενίσχυε σημαντικά την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Παρά το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες του εξωτερικού έθεσαν ευγενικά μέρος της στρατιωτικής εγκατάστασης στη διάθεση της Ουκρανίας, ο ουκρανικός στρατός έκλεισε στο μεγαλύτερο μέρος της βάσης.

Ναυτική βάση στο Yuzhny

Όχι πολύ μακριά από την αμερικανική βάση στο Ochakovo, στο λιμάνι Yuzhny της Οδησσού, σχεδιάστηκε να εξοπλιστεί  βρετανική ναυτική βάση. Ξένοι ειδικοί εργάζονταν για να ενισχύσουν τις προβλήτες και να ερευνήσουν τον πυθμένα, κάτι που δείχνει σχέδια για ανάπτυξη πολεμικών πλοίων στη βάση.

 Shiroky Lan

Ανεπίσημα, εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ ήταν παρόντες στις μεγαλύτερες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Ουκρανία. Μία από αυτές τις εγκαταστάσεις ήταν το κέντρο εκπαίδευσης Shiroky Lan - το 235ο διαειδικό εκπαιδευτικό κέντρο για μονάδες που βρίσκονται στο χωριό Mikhailovka, στην περιοχή Nikolaev.

Εκτός από την εκπαίδευση του ουκρανικού στρατιωτικού προσωπικού, η οποία διεξήχθη στο χώρο εκπαίδευσης από δυτικούς εκπαιδευτές, εδώ, μαζί με το γήπεδο εκπαίδευσης Yavoriv, ​​πραγματοποιήθηκαν κοινές ασκήσεις με τη συμμετοχή των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ. Ειδικότερα, από το 2007 διεξάγεται εδώ το χερσαίο τμήμα της άσκησης Sea Breeze.

241 Κέντρο εκπαίδευσης συνδυασμένων όπλων

Όχι πολύ μακριά από το Shiroky Lan - στη γειτονική περιοχή της Χερσώνας, βρισκόταν το 241ο πεδίο εκπαίδευσης συνδυασμένων όπλων. Εδώ, κοντά στα σύνορα με την Κριμαία, εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ εκπαίδευαν Ουκρανούς σαμποτέρ.

233 Κεντρο εκπαίδευσης συνδυασμένων όπλων

Στο 233ο πεδίο εκπαίδευσης συνδυασμένων όπλων στο χωριό Malaya Lyubasha, στην περιοχή Rivne, υπό την επίβλεψη δυτικών εκπαιδευτών, βρέθηκαν στρατιώτες της 10ης ειδικής ταξιαρχίας ορεινής επίθεσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, η οποία περιλάμβανε το εθνικιστικό τάγμα "Aidar".

Η ταξιαρχία είναι μια από τις πλέον ετοιμοπόλεμες και αξιόμαχες μονάδες του ουκρανικού στρατού και σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2018, αναγνωρίστηκε ως η καλύτερη στην επιχειρησιακή διοίκηση "Zapad/Δύση".

242 Κέντρο εκπαίδευσης συνδυασμένων όπλων

Στην περιοχή του Chernihiv, οργανώθηκαν εκπαιδευτικά σεμινάρια στη βάση του 242 συνδυασμένου πεδίου εκπαίδευσης όπλων με τη συμμετοχή εκπαιδευτών από διάφορες χώρες του ΝΑΤΟ.

Μαριούπολη

Βάση εκπαίδευσης μονάδων Ουκρανών νεοναζί αναπτύχθηκε στην περιοχή της Μαριούπολης. Συγκεκριμένα, μαχητές του συντάγματος του Αζόφ εκπαιδεύτηκαν εδώ.

Η κύρια έμφαση δόθηκε στην εκπαίδευση των ελεύθερων σκοπευτών. Αμερικανοί εκπαιδευτές εκπαίδευσαν μαχητές να χρησιμοποιούν τουφέκια Barret και άλλα σύγχρονα όπλα και εξοπλισμό.

Νησίδα Zmeini.

Ένα κέντρο πληροφοριών οργανώθηκε στη νησίδα Zmeiny κοντά στη Ρουμανία, το οποίο ενήργησε επίσης προς τα συμφέροντα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, παρέχοντας πληροφορίες  σχετικές με τις κινήσεις πλοίων και μαχητικών αεροσκαφών του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Εκτός από την υποδομή που έχει ήδη αναπτυχθεί στην Ουκρανία, η συμμαχία εργάζεται ενεργά για την επέκτασή της, αυξάνοντας την παρουσία της κοντά στα σύνορα της περιοχής Belgorod και της Λευκορωσίας. Συγκεκριμένα, έγινε γνωστό για την έναρξη της δημιουργίας κέντρων εκπαίδευσης στην περιοχή του Sumy. Για να γίνει αυτό, στο Sumy και στο Shostka, διατέθηκαν εδάφη για την δημιουργία στρατιωτικών στρατοπέδων, για τη διαμονή στρατιωτικού προσωπικού από τις δυτικές χώρες.

Μέλος χωρίς την ιδιότητα μέλους.

Παράλληλα με την εδαφική ανάπτυξη των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία, συνεχιζόταν η διαδικασία αναμόρφωσης των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η δομή διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας έχει μεταφερθεί στα πρότυπα του ΝΑΤΟ.

Επιπλέον, μια γενναιόδωρη ροή δυτικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων και επιθετικών, απεστάλη στην Ουκρανία. Τα ανατολικοευρωπαϊκά μέλη της συμμαχίας προμήθευσαν το Κίεβο με όπλα, πυρομαχικά και στρατιωτικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης, καθώς και ανταλλακτικά και εξαρτήματα για αυτά.

Με την άμεση υποστήριξη και υπό την ηγεσία του μπλοκ, ο ουκρανικός στρατός ετοιμαζόταν να επιτεθεί στις δημοκρατίες του Donbass - οι αντίστοιχες εντολές βρέθηκαν στις θέσεις από τις οποίες εκδιώχθηκαν οι ουκρανικές μονάδες μετά την έναρξη της ειδικής επιχείρησης για την αποστρατικοποίηση της Ουκρανίας.

Μετά την έναρξη της ρωσικής επιχείρησης, η Βορειοατλαντική Συμμαχία συνεχίζει να προμηθεύει το καθεστώς του Κιέβου με όπλα και πυρομαχικά, γεγονός που οδηγεί μόνο σε αύξηση του αριθμού των θυμάτων μεταξύ των αμάχων στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες που γίνονται θύματα μονάδων ένοπλων επιδρομέων εδαφικής άμυνας.» το λινκ εδώ, αν ενώσετε τα δυο κομμάτια   

https://riafan.ru/22025556-?fbclid=IwAR2pQlUxmnpgnv7GOzWx9Pl8UO4UpyaYkHhUtqXdIXiJkgxNgr8EbTTCph4

Gde_raspolozheni_bazi_NaTO_na_Ukraine




[------>]

Κάποιοι στην Παιονία θα ήθελαν να ζουν στις χώρες του Βίζεγκραντ…

 


Ας προσέξουν οι ρατσιστές- φασίστες της Παιονίας. Αυτοί κάνουν διακρίσεις, αλλά ο ρατσισμός δεν κάνει. Και όταν ξεσπάσει στα κεφάλια τους θα είναι αργά γι αυτούς τους όψιμους Αρίους.

ΥΓ Σε λίγο καιρό θα βρίζουν και τους Ουκρανούς πρόσφυγες. Χωρίς αμφιβολία.

“ Πολίτες του Δήμου Παιονίας ζητούν την αντικατάσταση των Σύρων, Αφγανών και Αφρικανών προσφύγων που διαμένουν στη δομή της Νέας Καβάλας με λευκούς πρόσφυγες πολέμου, δηλαδή Ουκρανούς. 

Τα ύστερα του ρατσιστικού λόγου, με το χρώμα της επιδερμίδας του πρόσφυγα να αποτελεί μέτρο της ανθρωπιστικής στάσης και της έκφρασης αλληλεγγύης. 

Μερίδα πολιτών του Δήμου Παιονίας Κιλκίς ζητούν την αντικατάσταση των Σύρων, Αφγανών και Αφρικανών προσφύγων που διαμένουν στη δομή της Νέας Καβάλας με λευκούς πρόσφυγες πολέμου, δηλαδή Ουκρανούς. 

Και μάλιστα για να το επιτύχουν δεν απευθύνονται στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής -παρότι υπαινίσσονται επαφές με κυβερνητικά στελέχη- αλλά στον Ουκρανό πρέσβη, λέγοντας ότι αν μετακινηθούν οι 800 πρόσφυγες που διαμένουν σήμερα, τότε θα υπάρχει χώρος για 1.600 Ουκρανούς. Πού θα μεταφερθούν οι 800 που σήμερα ζουν στη δομή δεν τους ενδιαφέρει, αρκεί να φύγουν διότι όπως έλεγαν πριν από δύο χρόνια «αύριο θα ζητήσουν τζαμί και μεθαύριο ίσως εκλέξουν δήμαρχο…»! 

Η Κίνηση Πολιτών Δήμου Παιονίας και ο εκπρόσωπός τους Μιχαήλ Τσερνικούδης πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις για να μη διατεθεί ο χώρος για πρόσφυγες και να μην κατασκευαστούν οικίσκοι που επιτρέπουν μια ανθρώπινη διαμονή. 

Δύο συλλαλητήρια έγιναν στο Πολύκαστρο μόνο μέσα στο 2020, τον Μάιο και τον Ιούλιο, με τη συμμετοχή τότε και του δημάρχου Κωνσταντίνου Σιωνίδη, ο οποίος έσπευδε να διευκρινίσει ότι οι συγκεντρωμένοι «δεν είναι ρατσιστές αλλά οικογενειάρχες που ανησυχούν για την ασφάλεια, την εκπαίδευση και την προκοπή των παιδιών τους». Ωστόσο το αίτημα ήταν καθαρό: «

Οχι στην ισλαμοποίηση της Παιονίας». Εκτοτε μοιάζει να έχει περάσει αιώνας αφού ο κ. Τσερνικούδης ήρε την εμπιστοσύνη του στον δήμαρχο, τον οποίο κατήγγειλε, μαζί και τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολο Τζιτζικώστα, ότι «μας δουλεύουν» για τις μόνιμες εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν στη δομή της Νέας Καβάλας και τους ρωτούσαν ειρωνικά αν «σκοπεύετε να δημιουργήσετε μόνιμο μουσουλμανικό χωριό στη Νέα Καβάλα και πρέπει να τους κάνουμε πεζοδρόμιο;».

 Η προσφυγιά, το δράμα και ο πόνος των Ουκρανών φαντάζουν τώρα γι’ αυτούς τους πολίτες ως «λύση» για την απομάκρυνση των σκουρόχρωμων προσφύγων, εξάλλου, όπως λένε, «είναι αδιανόητο να μην μπορούμε να φιλοξενήσουμε τους πραγματικούς πρόσφυγες (γυναικόπαιδα από Ουκρανία) γιατί έχουμε περιμαζώξει όλους αυτούς τους παράνομους που ήδη έχουν αρχίσει και δημιουργούν πολλά προβλήματα στην τοπική κοινωνία». 

Επιπλέον, τώρα εκθειάζουν τις υπηρεσίες που προσφέρει η δομή αφού, όπως γράφουν στον Ουκρανό πρέσβη, «το καμπ διαθέτει box-container τελευταίου τύπου με κλιματισμό, θέρμανση, ηλεκτροδότηση, ύδρευση, σύνδεση με τον βιολογικό καθαρισμό λυμάτων του Πολυκάστρου και σύνδεση με wi-fi internet και άλλα». Ποια είναι τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τόσα χρόνια που λειτουργεί η δομή δεν το λένε, ούτε αν υπήρξε πρόβλημα με τα παιδιά στα σχολεία όταν μιλούσαν για τη δήθεν απειλή που συνιστούσε «ο Χασάν που θα πηγαίνει σχολείο με τα βλαστάρια σας»! Κάποιοι στην Παιονία θα ήθελαν να ζουν στις χώρες του Βίζεγκραντ…

[----->]

 

 

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους απανταχού αμνήμονες ΙV

 

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν και η Κοκκινοσκουφίτσα - 4

Κλιμάκωση. Προς την “λύση” του δράματος. 

  Τον Σεπτέμβριο του 2015 “ο Πούτιν” αποδεχόμενος την “πρόσκληση” του Άσαντ σπεύδει να τον βοηθήσει στον Συριακό εμφύλιο. Mε μια έξυπνη τακτική ανατρέπει την πορεία του πολέμου και υποχρεώνει την Αμερική σε μια “μισοήττα”. Το πολιτικό κατεστημένο στις ΗΠΑ βράζει και ο Ομπάμα ξεχνά τους καλούς του τρόπους και ξεσπάει δημόσια χαρακτηρίζοντας ντροπή το γεγονός ότι πάνω από το 30% των Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων συμπαθεί “τον Πούτιν”.  Η απρόσμενη εκλογή του Ντόλναντ Τραμπ όμως αποσόβησε μια άμεση σύγκρουση ΗΠΑ – Ρωσίας που έμοιαζε αναπόφευκτη εάν κέρδιζε η Χίλαρυ .

Ο Τραμπ (παρόλα όσα) είχε μια απλή, Αμερικάνικη, οπτική, που έβγαζε νόημα. “Ο πραγματικός αντίπαλός μας, αυτός που ήδη μας αμφισβητεί στο οικονομικό πεδίο, είναι η Κίνα. Πρέπει λοιπόν να κάνω συμμαχία με την Ρωσία για να “τακτοποιήσω” την Κίνα. Όσο για τους Ευρωπαίους, θα τους στείλω το λογαριασμό”. Απλά πράγματα, κατανοητά, χωρίς γαρνιτούρες.

Έλα όμως που το κατεστημένο του Δημοκρατικού κόμματος δεν τον άφησε σε χλωρό κλαρί. Ξεκίνησε μια γελοία ιστορία με την Ρωσική εμπλοκή στις εκλογές, που τάχα έδωσε τη νίκη στον Τραμπ, φτάνοντας ως το σημείο να τον κατηγορήσουν για πράκτορα “του Πούτιν”. Όλη αυτή η παρωδία όμως είχε ως αποτέλεσμα να υποχρεώσει τον Τραμπ να συνεχίσει την αντιρωσική πολιτική των δημοκρατικών και να κλιμακώσει.

  Η Ρωσία, εν τω μεταξύ, από το 2015 έχει συμφωνήσει με ένα κονσόρτσιουμ δυτικών εταιρειών για έναν ακόμα αγωγό φυσικού αερίου προς την Γερμανία. Μετά από πολλά εμπόδια,γκρίνιες, πιέσεις και αναβολές, στις αρχές του 2018 δίνεται η άδεια από τη Γερμανική πλευρά και σχεδόν άμεσα ξεκινά η κατασκευή του. Σε λίγους μήνες ο Αμερικανός πρέσβης στην Γερμανία στέλνει επιστολή στις εταιρείες που εμπλέκονται στην κατασκευή του αγωγού και τις προειδοποιεί να σταματήσουν γιατί θα μπουν κυρώσεις. 

Αρχίζει ένας χορός απειλών, προστίμων, κυρώσεων και εμποδίων που φτάνει στα όρια της γελοιότητας. Ακόμα και η Γερμανία, που ξεκίνησε και θέλει όσο τίποτα τον αγωγό, βάζει εμπόδια! Κομμάτια του Γερμανικού κράτους, που προφανώς δεν ελέγχονται απ’ αυτό, αντιδρούν. (Ίσως οι αναγνώστες, έχοντας βιώσει τη Γερμανική τυραννία για μια δεκαετία και πλέον, έχουν μια εικόνα παντοδυναμίας και δεν ξέρουν ότι είναι κράτος περιορισμένης κυριαρχίας). Αποφεύγοντας τις λεπτομέρειες θα πούμε ότι τελικά οι Ρώσοι ολοκλήρωσαν τον αγωγό Nord Stream 2 μόνοι τους και τον Σεπτέμβριο του 2021 είναι έτοιμος προς λειτουργία. Σχεδόν αμέσως ο Γερμανικός οργανισμός ενέργειας αναστέλλει την έκδοση άδειας λειτουργίας!

  Στο πεδίο τώρα και μέσα σε ένα τέτοιο τεταμένο περιβάλλον, η Ουκρανία συνεχίζει, με φουλ τις μηχανές, να προκαλεί. Συσφίγγει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και στρατιωτικοποιεί την κοινωνία της με μια σειρά Πολιτοφυλακών, Ομάδων Αυτοάμυνας, Ασφάλειας κλπ. Δυτικοί στρατιωτικοί εκπαιδεύουν τις μονάδες τους και ο δυτικός οπλισμός αρχίζει να ρέει. Η βίαιη προσπάθεια “Ουκρανοποίησης” του Ρωσικού πληθυσμού εντείνεται. Στο Ντονμπάς τεστάρει την Ρωσία διακηρύσσοντας σε κάθε ευκαιρία ότι οι συνθήκες του Μινσκ δεν της κάνουν. Αφήνει να εννοηθεί ότι ετοιμάζεται να επιτεθεί να το ανακαταλάβει. Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2021 “ο Πούτιν” συγκεντρώνει χιλιάδες στρατιώτες, εξοπλισμό, βαρέα όπλα και πυραύλους, στα σύνορα με την Ουκρανία. Δημιουργείται μια διεθνής αναταραχή, διαβουλεύσεις, συναντήσεις, τηλεφωνήματα. Τελικά τα Ρωσικά στρατεύματα αρχίζουν να αποσύρονται το Μάιο . 

Σκύλο που γαυγίζει μην τον φοβάσαι!

Λίγες μέρες μετά, στις 14 Ιούνη, η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες επιβεβαιώνει την απόφαση του Βουκουρεστίου για την είσοδο στη συμμαχία της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Όχι, δεν ρίχνουν ηθελημένα λάδι στη φωτιά, υπερασπίζουν το άρθρο 10 της συμμαχίας που προβλέπει “open door policy¨.

Ολυμπιακοί αγώνες για άλλη μια φορά. Με την Ρωσία τιμωρία στη γωνία

  Τον Οκτώβρη και Νοέμβρη τα στρατεύματα “του Πούτιν” συγκεντρώνονται  και πάλι στα σύνορα και κυκλώνουν την Ουκρανία από τρεις πλευρές. Αρχίζει, όπως πάντα, η αναταραχή και τα σούρτα φέρτα στη “διεθνή κοινότητα”.  Ένας καταιγισμός προειδοποιήσεων και εκφοβισμών ξεκινά και πάλι. Οι απειλές για “κυρώσεις“ πέφτουν βροχή, σε σημείο που η Ρωσική πλευρά να πάθει ανοσία, πριν καν ξεκινήσουν.

   Τούτη τη φορά η Ρωσία στέλνει επισήμως δύο προσχέδια συνθήκης, στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, το Δεκέμβριο, και απαιτεί έγγραφες διαβεβαιώσεις ασφαλείας. Μεταξύ των άλλων ζητά έγγραφη υπόσχεση ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, ζητά απόσυρση ενός μέρους του στρατιωτικού προσωπικού και συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και προειδοποιεί ότι αν οι απαιτήσεις της δεν γίνουν δεκτές θα απαντήσει στρατιωτικά. 

Σημειώστε την τελευταία πρόταση γιατί οι δυτικοί “ηγέτες” κλαψουρίζουν ότι “ο Πούτιν” τους κορόιδεψε. Ίσως και να μην είναι ψεύτες οι παλικαράδες αυτοί αλλά να θεώρησαν  ότι ο Πρόεδρος θα τους καλούσε να παίξουν stratego. Προς το τέλος Ιανουαρίου δίνεται η απάντηση της Αμερικής που είναι τουλάχιστον προσβλητική και εκ των υστέρων μοιάζει να ήθελε να προκαλέσει την ρήξη. Η Αμερικάνικη πλευρά ζήτησε να μην δοθεί η απάντησή της στη δημοσιότητα - για να μην δει ίσως ο κόσμος το μέγεθος της πρόκλησης. Από διάφορες διαρροές φαίνεται ότι όχι μόνο απάντησε αρνητικά σε όλες τις Ρωσικές απαιτήσεις, αλλά ζήτησε και να παραδώσει η Ρωσία την Κριμαία και το Ντονμπάς. Τότε θα μπορούσαν να ξεκινήσουν συνομιλίες και ανταλλαγές αποστολών που θα... παίξουν τρίλιζα.

  Μια ησυχία απλώνεται μετά την απάντηση των Αμερικανών. Η ρωσική πλευρά φαίνεται ήρεμη και υπάρχει μια ατμόσφαιρα business as usual. Ο ρωσικός στρατός αρχίζει να αποσύρεται μερικώς από τα σύνορα με την Ουκρανία και ο Πούτιν φεύγει για το Πεκίνο, όπου συναντά τον Σι Τζινπίνγκ.  Με κοινή δήλωσή τους μιλούν για άνευ προηγουμένου διμερείς σχέσεις, εκφράζουν την αντίθεσή τους στην περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ, εκφράζουν την κοινή τους θέση για την Ταϊβάν και τις ανησυχίες τους για το AUKUS. Ακολούθως παρακολουθούν την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων. Οι Ρώσοι αθλητές δεν συμμετέχουν ως Ρωσία αλλά ως άτομα. Και χάρη τους κάνουν, αφού έπιασαν κάποιους ντοπαρισμένους πριν μερικά χρόνια. Δεν κοιτάνε τους δυτικούς συναθλητές τους που δυναμώνουν με σπανάκι και σοκολάτα Carnation;

  Εν τω μεταξύ ενώ ο Μπάιντεν αστειεύεται με τους δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο για το μπαίνουν δεν μπαίνουν οι Ρώσοι στην Ουκρανία, πόσο θα μπουν και άλλα τέτοια, τους Ευρωπαίους αρχίζει να τους κόβει κρύος ιδρώτας. Και με την επιστροφή του Πούτιν από το Πεκίνο αρχίζουν τα ταξίδια τους στη Μόσχα. 

Ο Πρόεδρος τους δέχεται σε τραπέζι έξι μέτρων. Είναι πια απόμακρος έτσι κι αλλιώς. Θα πρέπει εδώ να ανοίξουμε μια παρένθεση, για να αναφέρουμε το δίκαιο παράπονο και τον θυμό των Μακρόν και Σολτζ μετά τις συναντήσεις. Δείχνει και το ποιόν της δυτικής κυβερνητικής ελίτ. Και οι δύο ισχυρίστηκαν ότι “διαβεβαίωσαν “τον Πούτιν” ότι, όσο είναι αυτοί κι ο Πούτιν στα πράγματα, η Ουκρανία δεν μπαίνει στο ΝΑΤΟ. Αυτός όμως εκεί! Αμετάπειστος. Μετά την απάτη των διαβεβαιώσεων στον Γκορμπατσώφ, ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ούτε μια ίντσα ανατολικά, είναι προφανές ότι μόνο ηλίθιος ή προδότης θα δέχονταν τέτοιες εγγυήσεις. Αλλά αυτό είναι δευτερεύον.  Αυτό που “μαρτύρησαν” οι άμοιροι είναι η λογική με την οποία κυβερνούν.

Τι σε νοιάζει αφού φύγεις; Μετά...φούρνος να μην καπνίσει.

Δεν μπορούν ούτε να διανοηθούν ότι ο άλλος μπορεί να νοιάζεται για τις ερχόμενες γενιές, για την χώρα του, για την ιστορία στο κάτω κάτω. Αυτή όμως είναι πια η λογική της δύσης παντού. Ακόμα και στις επιχειρήσεις.

   Στις 21 Φλεβάρη, την επομένη της τελετής λήξης των  Ολυμπιακών αγώνων στο Πεκίνο, ο Βλαδίμηρος Πούτιν κάνει δεκτό το ψήφισμα της Δούμας για αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Λαϊκών Δημοκρατιών στο Ντονιέτσκ και το Λουχάνσκ στα νόμιμα σύνορά τους, καθώς και την παροχή στρατιωτικής βοήθειας. Το πρωί της 24ης Φλεβάρη σε διάγγελμά του αναγγέλλει ότι έχει ξεκινήσει μια Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση για την Αποστρατιωτικοποίηση και Αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Έχει πια αφήσει πίσω του τον Ρουβίκωνα για τα καλά. Ο Πρόεδρος, από δω και πέρα είναι μόνος. Με την ιστορία.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ