 |
Οικογένειες Παλαιστινίων σε φυγή από τη Γιάφα (Φωτό: Unrwa)
|
Το Malmab, ομάδα του Υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ, κρύβει εδώ και χρόνια τα αποδεικτικά στοιχεία του διωγμού των Παλαιστίνιων από την Παλαιστίνη. Ο στόχος; Η υπονόμευση της αξιοπιστίας της ιστορικής έρευνας μέσω της εξαφάνισης των αποχαρακτηρισμένων εγγράφων
Του Michele Giorgio
Τελ Αβίβ, 10 Σεπτεμβρίου 2019, Nena News - «Η νομοθεσία του Ισραήλ
είναι σαφής. Ολοι μπορούν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα αρχεία και να συμβουλεύονται
τα έγγραφα που είναι διαθέσιμα μετά τον αποχαρακτηρισμό τους, όπως συμβαίνει και
σε άλλες χώρες. Στην πραγματικότητα,όμως, μόνο ένα αμελητέο ποσοστό των
εγγράφων είναι προσβάσιμο». Αυτό μας λέει ο Lior Yavne, διευθυντής του Akevot,
ένα μικρό και μαχητικό ίδρυμα ερευνών που εντοπίζει, ψηφιοποιεί και καταγράφει
διάφορες μορφές τεκμηρίωσης σχετικά με την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
Ο στόχος είναι να βοηθηθούν οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, οι ερευνητές και οι εκπαιδευτικοί μέσω της ελεύθερης πρόσβασης σε ντοκουμέντα,
στα αρχεία του Ισραήλ, κρατικά και ιδιωτικά. Κάτι που δεν είναι εύκολο. «Στο
αρχείο των ενόπλων δυνάμεων, το μεγαλύτερο στο Ισραήλ - μας λέει ο Yavne - μόνο
50 χιλιάδες από τα 12 εκατομμύρια έγγραφα του είναι διαθέσιμα. Στα κρατικά
αρχεία μόλις το 1% των αρχείων είναι διαθέσιμα. Και τα αρχεία της Shin Bet, της
υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας, είναι ακόμα απροσπέλαστα».
Για το λόγο αυτό, συνεχίζει, οι ερευνητές συμβουλεύονται τα
ιδιωτικά αρχεία: «Το υπουργείο άμυνας ενεργεί παράνομα προκειμένου να μην είναι
προσβάσιμα τα έγγραφα που αφορούν τις πυρηνικές δραστηριότητες του Ισραήλ ή
άλλων κρατών, τις σχέσεις με μια σειρά χώρες, τους Παλαιστίνιους πολίτες του
Ισραήλ, την Νάκμπα και τις παλαιστινιακές κοινότητες κατά τη διάρκεια και μετά
το 1948. Το Υπουργείο Άμυνας ζητάει ή δίνει εντολή στους υπεύθυνους των αρχείων
να αποκρύψουν ορισμένους φακέλους. Αρκετές φορές πρόκειται για έγγραφα που δεν
αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια αλλά έχουν πολιτική και ιστορική
σημασία ».
Το Akevot, χάρη στις σχέσεις που διατηρεί με ερευνητές,
καθηγητές και υπαλλήλους των αρχείων, έχει ανακαλύψει ότι υπάρχουν «άτομα» που κινούνται
από το ένα γραφείο στο άλλο, διατάσσοντας να εξαφανιστούν συγκεκριμένα έγγραφα.
«Γνωρίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι εμφανίζονται ως αξιωματούχοι
των κρατικών αρχείων, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Πιστεύουμε ότι
αποτελούν μέρος του μηχανισμού ασφαλείας, ειδικότερα του Malmab, ενός ειδικού
τμήματος του Υπουργείου άμυνας», λέει ο Yavne, αποκαλύπτοντας ότι το ινστιτούτο
του κατάφερε να πάρει φωτοαντίγραφα ορισμένων αρχείων που έχουν εξαφανιστεί. Μεταξύ
αυτών ένα έγγραφο 29 σελίδων, με ημερομηνία 30 Ιουνίου 1948, που συντάχθηκε από
τις υπηρεσίες πληροφοριών σχετικά με τους λόγους της «μετανάστευσης» των
Παλαιστινίων από τις περιοχές που έλεγχε το νεοϊδρυθέν κράτος του Ισραήλ.
«Πρόκειται για ένα έγγραφο εξαιρετικά μεγάλης σημασίας που έρχεται
σε απόλυτη αντίθεση με την επίσημη αφήγηση με την οποία έχουν μεγαλώσει οι
Ισραηλινοί και αφορά την Νάκμπα («Καταστροφή») και τα αίτια της εξόδου
εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων στον πόλεμο του 1948». Αυτό που ώθησε τους Παλαιστίνιους
να εγκαταλείψουν 219 χωριά και τέσσερις πόλεις και να αναζητήσουν καταφύγιο στο
Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα δεν ήταν οι
εκκλήσεις των αραβικών ηγετών να εγκαταλείψουν την Παλαιστίνη και να περιμένουν
το τέλος του «εβραϊκού κράτους» - όπως η επίσημη ισραηλινή ιστοριογραφία προσπαθεί
από πάντα να μας κάνει να πιστέψουμε.
Αποφασιστικό ρόλο
έπαιξαν, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι απειλές και οι ένοπλες επιθέσεις
εναντίον αμάχων από τακτικές εβραϊκές δυνάμεις και ατάκτους. Θα μπορούσαμε να
πούμε, συνοψίζουν σε κάποιο σημείο του εγγράφου οι μυστικές υπηρεσίες, ότι «οι στρατιωτικές
επιχειρήσεις των Εβραίων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για τη φυγή των Παλαιστίνιων,
αφού περίπου το 70% των κατοίκων εγκατέλειψαν τις κοινότητές τους και
μετανάστευσε εξαιτίας αυτής της δράσης» .
Ο φάκελος διευκρινίζει τον αριθμό των κατοίκων σε κάθε χωριό
και πόλη και στη συνέχεια παραθέτει τον λόγο της ερήμωσης. Για παράδειγμα: «Ein
Zaytoun, ισοπέδωση του χωριού από την μεριά μας. Qabbaa, η επίθεσή μας εναντίον
τους». Και αναφέρει επίσης την κατεύθυνση της εξόδου. Το αποτέλεσμα είναι να
έχουμε μια εικόνα που δικαιώνει ευρέως τη θέση περί εθνοκάθαρσης της
Παλαιστίνης του Ilan Pappè και επιβεβαιώνει τις μελέτες και τις έρευνες που έγιναν
τα τελευταία 30-40 χρόνια από άλλους «νέους ιστορικούς» Ισραηλινούς όπως τον
Benny Morris, τον Hillel Cohen και τον Avi Shlaim.
Μετά τη δημοσίευση της έκθεσης του Akevot η δημοσιογράφος
Hagar Shezaf ξεκίνησε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουλίου στην αγγλική
έκδοση της εφημερίδας Haaretz με τον τίτλο Burying the Nakba (Θάβοντας τη
Νάκμπα, την Εξοδο, το διωγμό των Παλαιστινίων από τη γη τους) : Πώς το Ισραήλ κρύβει
συστηματικά αποδεικτικά στοιχεία για το διωγμό των Αράβων το 1948. Η έρευνα που
περιλαμβάνει μια συνέντευξη με τον Yehiel Horev, τον πρώην επικεφαλής του
Malmab ,που ήταν επιφορτισμένος με την εξαφάνιση των τα εγγράφων που βλάπτουν
την εικόνα του Ισραήλ και θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν τη διεθνή συναίνεση,
από το 1948 μέχρι σήμερα, στη δράση του και την άρνηση του Ισραήλ να έχουν πολιτικά
δικαιώματα (και όχι μόνο) οι Παλαιστίνιοι.
Ο Horev, απαντώντας στις ερωτήσεις της δημοσιογράφου, εξηγεί
ότι το καθήκον του Malmab είναι να διασφαλίσει ότι θα αμφισβητείται η
αξιοπιστία συγκεκριμένων ιστορικών ερευνών με την εξαφάνιση των επίσημων
εγγράφων για τη Nakba που οι ιστορικοί έχουν συμβουλευτεί στο παρελθόν. Σαφής
αναφορά σε όσους, χάρη στον αποχαρακτηρισμό ορισμένων αρχείων, μπόρεσαν να
αντικρούσουν την επίσημη εκδοχή των γεγονότων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά
την ιδρυτική πράξη γέννησης του Ισραήλ και να αναφέρουν τους πραγματικούς
λόγους της «αναχώρησης» των Παλαιστινίων από τη γη τους.
Κάποιους από αυτούς τους φακέλους, που ήταν διαθέσιμοι στο
παρελθόν, τους εξαφάνισαν, εξηγεί ο
Hover, για να καταστούν αναξιόπιστα όσα διαβάζεται σε πολλά βιβλία ιστορίας Ο Hagar
Shezaf αναφέρει ένα επεισόδιο που συνέβη πριν από τέσσερα χρόνια. Η ιστορικός
Tamar Novick έμεινε έκπληκτη όταν στο Αρχείο Yad Yaari του
κόμματος Mapam,έπεσε πάνω σε ένα έγγραφο που αφορούσε τη σφαγή 52 Παλαιστινίων και σοβαρές πράξεις
κακοποίησης που σημειώθηκαν στο Safsaf στην Άνω Γαλιλαία, που το κατέκτησαν οι
δυνάμεις της 7ης Ισραηλινής Ταξιαρχίας κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Hiram
προς το τέλος του 1948.
Η Novick αποφάσισε να συμβουλευτεί ορισμένους συναδέλφους της,
συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού Morris, ο οποίος σε μια σημείωση στο βιβλίο του «The
Birth of the Palestinian Refugee Problem, 1947-1949 , Η γέννηση του
παλαιστινιακού προσφυγικού προβλήματος , 1947-1949 » δηλώνει ότι βρήκε το ίδιο
έγγραφο στο Αρχείο Yad Yaari. Αλλά όταν η Novick επέστρεψε για να εξετάσει το
έγγραφο αυτό δεν υπήρχε. Στην ιστορικό, στη συνέχεια εξήγησαν, ότι είχε
εξαφανιστεί με εντολή του υπουργείου άμυνας.
«Από την αρχή της τελευταίας δεκαετίας - μας λέει ο Hagar
Shezaf - οι ομάδες του Malmab έχουν αφαιρέσει πολλά έγγραφα από τα αρχεία που
είχαν αποχαρακτηριστεί ως μέρος μιας συστηματικής προσπάθειας να κρύψουν τα
στοιχεία της Nakba». Το Malmab έκρυψε τις μαρτυρίες των στρατηγών για τη
δολοφονία αμάχων και την κατεδάφιση των χωριών, πέρα από την τεκμηρίωση της
απέλασης των Βεδουίνων κατά την πρώτη δεκαετία από την ίδρυση του κράτους.
Εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες αρχεία που γράφουν την ιστορία της
Nakba, την αληθινή ιστορία του 1948, έχουν εξαφανιστεί. Μια ιστορία που οι
Παλαιστίνιοι εδώ και 71 χρόνια προσπάθησαν μάταια να αναδείξουν σε έναν όλο και
πιο αδιάφορο κόσμο που δεν του αρέσει πλέον να τους ακούει.
Βλέπε και :
