Σκουριές :Εκδικητική και τιμωρητική η καταδίκη των τριών αγωνιστών

Δήλωση συνηγόρου υπεράσπισης για την καταδίκη τριών κατοίκων Ιερισσού σε 1 έτος φυλάκισης με τριετή αναστολή για «αντίσταση». Η δίκη αφορούσε τα γεγονότα της 14ης Φεβρουαρίου 2014 στο «Χοντρό Δέντρο», δηλαδή τη διασταύρωση προς το μεταλλείο Σκουριών:

 

«Η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκδικής την 1/12/2016, που κατέληξε στην αναιτιολόγητη και γι’ αυτό προκλητική καταδίκη 3 κατηγορούμενων κατοίκων της Ιερισσού για την πράξη της δήθεν αντίστασης κατά τη σύλληψή τους, σε συγκέντρωση καθιστικής διαμαρτυρίας που είχε πραγματοποιηθεί την 14/2/2014 στη θέση «Χονδρό Δένδρο», επιβεβαιώνει δυστυχώς το γεγονός ότι οι ποινικές δίκες επιχειρείται να αποτελέσουν αιχμηρότατο πολιτικό εργαλείο για το κίνημα των Σκουριών.

Η χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο παραδοχή ενός κατασκευασμένου, αντιφατικού και καταφανώς ψευδέστατου κατηγορητηρίου, η εκ του αποτελέσματος μεροληπτική αντιμετώπιση των 6 μαρτύρων υπεράσπισης και ακόμη χειρότερα η ηχηρή απαξίωση του γεγονότος ότι από τους 10 συνολικά μάρτυρες κατηγορίας (8 εκ των οποίων αστυνομικοί και οι 2 εργαζόμενοι της El Dorado) οι 9 κατέθεσαν με βεβαιότητα ότι δεν είδαν καμία πράξη αντίστασης από τους 3 κατηγορούμενους κατοίκους, ενώ ο 10ος (που ήταν και ο μόνος που κατέθεσε διαφορετικά) υπέπεσε σε τεράστιες αντιφάσεις, οι οποίες παρέμειναν ακάλυπτες από τα ίδια τα στοιχεία της δικογραφίας, αλλά και τις καταθέσεις των ίδιων των συναδέλφων του που ξεκάθαρα τον διέψευσαν, αποδεικνύουν ότι η χθεσινή απόφαση αποτελεί μια καθαρά πολιτική απόφαση, εξόχως εκδικητική και τιμωρητική για τους κατοίκους της Χαλκδικής και το γενναίο κίνημά τους. 

Κι ακόμη χειρότερα καταδεικνύει ότι ο δικαστικός μηχανισμός, που κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στις παρανομίες της εταιρείας και του Μπόμπολα, αποκτά αναβαθμισμένο ρόλο για την προώθηση κι εφαρμογή των πιο ακραίων αντιδραστικών επιλογών και απομακρύνεται τελείως από το κοινό περί δικαίου αίσθημα και το λαϊκό έλεγχο, κινούμενος σταθερά στον άξονα μιας διατυπωμένης πλέον σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των δομών του συστήματος και των «ύποπτων» δικαιωμάτων των πολιτών.

Την ίδια ώρα που στον Κάκκαβο έχουν αποψιλωθεί 100άδες στρέμματα αρχέγονου δάσους, έχουν διανοιχθεί στοές αποστράγγισης του βουνού και νέοι δρόμοι-λεωφόροι για τη διέλευση των οχημάτων και μηχανημάτων της εταιρείας, το υπόγειο δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ των μεταλλείων έχει ήδη αλλοιώσει τη σύσταση του νερού, υπάρχουν σοβαρά ατυχήματα διαρροής αρσενικού, έχουν δηλητηριασθεί υδάτινοι πόροι με βαρέα μέταλλα, τα θεμέλια του εργοστασίου εμπλουτισμού που θα επεξεργάζεται καθημερινά τόνους μεταλλεύματος ολοκληρώθηκαν και η εξόρυξη οδεύει προς υλοποίηση, αποκαλύπτονται οι τεράστιες ευθύνες αλλά και οι πραγματικές διαθέσεις της ίδιας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, διαλύοντας οριστικά και τις τελευταίες τυχόν αυταπάτες: 

σ’ αυτήν λοιπόν την κυβέρνηση, που ξεπούλησε και πρόδωσε με τον πιο ελεεινό τρόπο το κίνημα στις Σκουριές, συνεχίζοντας ακριβώς την ίδια πολιτική όλων των προηγούμενων, ως τσιράκι των πολυεθνικών και των μαφιόζων του ευρώ , που επιλέγει σταθερά πλέον να λογοδοτεί μόνο στην Ε.Ε., το κεφάλαιο, τους δανειστές και τα μεγάλα συμφέροντα και όχι στο λαό και τις τοπικές κοινωνίες, της ταιριάζει απόλυτα αυτό που κάποτε έγραφε ο Λουντέμης: «Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια που δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα έλεγαν»…

Θεσσαλονίκη 1/12/2016

Η συνήγορος υπεράσπισης
Αρετή Δ. Σκουνάκη

 [--->]

Πάρε με στο τηλέφωνο

Τόμπρα ζεις ;

Αυτή θα είναι η καθημερινή εικόνα της Σούδας

 

Με σίδερα, με ξύλα, με πέτρες ακόμα και με τα χέρια τους προσπαθούσαν να ανοίξουν «δρόμο» για να φεύγουν τα νερά και να μην μπαίνουν μέσα στις σκηνές τους, οι πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν «κατασκηνώσει» στην παραλία της Σούδας, ανάμεσα στον κυρίως καταυλισμό και στην ιχθυόσκαλα.

Η καταιγίδα που ξέσπασε λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι και διήρκεσε περίπου μισή ώρα, την Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου 2016, τα έκανε πάλι μούσκεμα.
Στο εξής, όμως, αυτές – δυστυχώς – θα είναι οι καθημερινές εικόνες από τον καταυλισμό και κυρίως έξω από αυτόν, που στήθηκε πρόχειρα, γιατί οι δομές του κυρίως καταυλισμού της Σούδας και της ΒΙΑΛ είναι υπερπλήρεις.

Μωρά να ξεπαγιάζουν, μάνες τα σφίγγουν στην αγκαλιά τους για να τα ζεστάνουν, άνδρες να προσπαθούν να σταματήσουν τα νερά. Κι αν σταματήσουν τα νερά, πώς θα σταματήσουν το κρύο και τον αέρα που παίρνει και σηκώνει στα βόρεια της τάφρου;

Η απομάκρυνση των ανθρώπων, περί τους 200 που βρίσκονται στο συγκεκριμένο σημείο, είναι επιβεβλημένο να γίνει άμεσα. Οφείλουν ο δήμος Χίου και η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες που διαχειρίζονται τον καταυλισμό να εξεύρουν χώρους για ανεκτές συνθήκες διαβίωσης και η κυβέρνηση να επιταχύνει τις διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, ώστε να απομακρύνονται όσο γίνεται περισσότεροι πρόσφυγες από το νησί και να αποσυμφορούνται οι υφιστάμενες δομές φιλοξενίας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες το αίτημα και σύνθημα του δήμου Χίου να εκκενωθεί εδώ και τώρα ο καταυλισμός της Σούδας όχι μόνον είναι ανεδαφικό, αλλά είναι και επικίνδυνο για τους ανθρώπους που μένουν εκεί.
 
Οφείλουν όλοι όσοι εμπλέκονται στην διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού άμεσα (χθες) να σκύψουν στο πρόβλημα, να βάλουν κάτω ό,τι έχουν και δεν έχουν για να δώσουν άμεσα λύση.
Ούτε ο καιρός περιμένει, ούτε οι άνθρωποι μπορούν να βασανίζονται.

 

 [--->] 

Η διάταξη των δυνάμεων στους δανειστές πριν την «πρόβα Eurogroup» της Δευτέρας

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Στο επίκεντρο των διεργασιών ο «συμβιβασμός» σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι και το 2021 - Καταλύτης η πολιτική ανασφάλεια ενόψει του ιταλικού δημοψηφίσματος.

Είναι πλέον δεδομένο ότι η βάση διαπραγμάτευσης κουαρτέτου και κυβέρνησης για τη δεύτερη αξιολόγηση είναι η δέσμευση της χώρας για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2021, με συνακόλουθες περικοπές δαπανών που θα τα εγγυώνται. Αυτό θα πρέπει να αποτυπώνεται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2017-2020, αλλά και στην επικαιροποίησή του μέχρι το 2021, όπως είχαμε γράψει στα dikaiologitika news την περασμένη Τετάρτη (23/11). Αυτό περιφέρεται ως συμβιβαστική λύση ικανή να πείσει το ΔΝΤ να συμμετάσχει ως δανειστής στο τρίτο Μνημόνιο, χωρίς να αναγκάσει τους Ευρωπαίους να κάνουν κάτι ουσιαστικό για το χρέος.

Μια πρόγευση για το αν αυτό το πλαίσιο συμβιβασμού είναι ανεκτό και από ποιους ανάμεσα στις συνιστώσες του κουαρτέτου θα έχουμε αύριο Δευτέρα. Στις Βρυξέλλες, όπου συνεδριάζει το EuroWorkingGroup, αλλά και στην Αθήνα, όπου θα βρίσκονται ο επίτροπος Μοσκοβισί και το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου Κερέ, προσκεκλημένοι σε συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου.

Τα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής επιτρέπουν να δούμε πώς περίπου διατάσσονται και ομαδοποιούνται οι συνιστώσες του κουαρτέτου και οι πρωταγωνιστές τους:

- Η Κομισιόν είναι η πιο ευνοϊκά διακείμενη στο κλείσιμο της αξιολόγησης στη βάση και του συμβιβασμού για τα πλεονάσματα. Αυτό προκύπτει και από την τηλεφωνική επικοινωνία Γιούνκερ- Τσίπρα, αλλά και από τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του αρμόδιου επιτρόπου Μοσκοβισί περί «δικαιολογημένης αισιοδοξίας», αλλά όχι και «απόλυτης βεβαιότητας». Έχει ενδιαφέρον ότι ο Μοσκοβισί, σε συνέντευξή του (στο «Έθνος») ενόψει της επίσκεψής του στην Αθήνα υπενθυμίζει ότι το πρόγραμμα του ESM για την Ελλάδα έχει χτιστεί πάνω στην παραδοχή για πλεόνασμα 3,5% «μέχρι το 2018 και μεσοπρόθεσμα».

 - Η ΕΚΤ, που έχει υποσχεθεί ότι θα αξιολογήσει ανεξάρτητα από το ΔΝΤ τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ευνοεί το συμβιβαστικό κλείσιμο της αξιολόγησης. Στο Εκτελεστικό Συμβούλιό της υπάρχει σαφής πλειοψηφία υπέρ της εμπροσθοβαρούς υλοποίησης των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, όπως θέλει και το ΔΝΤ, το οποίο στη Φρανκφούρτη θεωρούν «παράγοντα αξιοπιστίας».

 Ο Μπενουά Κερέ (συνέντευξη στην ΕΦ.ΣΥΝ.) προδιαθέτει για ενδεχόμενο θετικής εισήγησης για ένταξη των ελληνικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, ακόμη κι αν το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου περιοριστεί μόνο στα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. «Η αποσαφήνιση των μέτρων για το χρέος αποτελεί σημαντικό, όμως όχι τον μοναδικό προσδιοριστικό παράγοντα» για το ελληνικό QE, λέει ο Κερέ.

 - Ο ESM, που έχει και την ευθύνη επεξεργασίας και παρουσίασης των μέτρων για το χρέος τόσο στο αυριανό EuroWorkingGroup, όσο και στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, ρίχνει σαφώς το βάρος του υπέρ της απαίτησης Σόιμπλε να παγώσει κάθε συζήτηση για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, με συνέντευξή του σε αυστριακή εφημερίδα, λέει κατηγορηματικά: «Όταν λήξει το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018, τότε θα υπάρξει μια ανάλυση για τη βιωσιμότητα του. Αν υπάρξουν ανάγκες, τότε θα δράσουμε».

 - Στην πλευρά του ESM, που επιλέγει να εκφράσει τη γραμμή Σόιμπλε, τάσσεται και ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ, που πρόσθεσε ένα «κλικ» διαφοροποίησης, αφήνοντας προ ημερών ανοικτό το ενδεχόμενο να εξεταστεί «κάτι παραπάνω» από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. «Πρόσθετα μέτρα είναι έτοιμα γι να υλοποιηθούν αν χρειαστεί μετά το 2018», είπε ο Ντάισελμπλουμ, που κατέστησε όμως σαφές ότι τα πλεονάσματα 3,5% για αρκετά χρόνια μετά το 2018 είναι αναπόσπαστο στοιχείο της συμφωνίας του περασμένου Μαΐου.

 - Το ΔΝΤ είναι σαφώς ο βασικός υποστηρικτής αυτού του οδυνηρού για την Ελλάδα συμβιβασμού, ανεξάρτητα αν η προβολή του έχει και ένα στοιχείο εκβιασμού προς τους Ευρωπαίους δανειστές, ώστε να σκεφτούν εναλλακτικές λύσεις για μικρότερα πλεονάσματα σε συνδυασμό με μεγαλύτερη παρέμβαση στο χρέος τουλάχιστον για την περίοδο μέχρι το 2021. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα το εκφράσει αυτό η εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ντ. Βελκουλέσκου στη σχετική συζήτηση αύριο στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο υπό τον τίτλο: «Το υφιστάμενο πρόγραμμα είναι αποτελεσματικό ή χρειάζεται ένα νέο;»

 - Τέλος, ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι πώς θα εκφράσουν την αντιπαράθεσή τους με τη γερμανική γραμμή στο Eurogroup πρωτίστως η ίδια η Ιταλία, αλλά και όσες χώρες της Ευρωζώνης επηρεάζονται άμεσα από την αναταραχή στις αγορές ομολόγων ενόψει του ιταλικού δημοψηφίσματος της 4ης Δεκεμβρίου, στο οποίο δημοσκοπικά επικρατεί το «όχι». Η λογική αντίδραση θα ήταν το αυριανό EuroWorkingGroup να στείλει και μέσω Ελλάδας ένα μήνυμα χαλάρωσης που θα διευκόλυνε και τον Ρέντσι, αλλά η πολιτική συμπεριφορά της ηγεσίας της Ευρωζώνης ουδέποτε είχε καλή σχέση με την κοινή λογική.

www.dikaiologitika.gr