Δεν είναι τυχαία όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και την Κύπρο… Ο βρώμικος ρόλος Βερολίνου και Λονδίνου

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Eχουμε να λέμε στην Κύπρο ότι τα προβλήματα του νησιού, όχι μόνο τα πολιτικά, πηγάζουν και εκπορεύονται από το Λονδίνο. Η Βρετανία είναι η κατ’ εξοχήν εχθρική χώρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία σε όλα τα διεθνή φόρα βρίσκεται απέναντι της δημιουργώντας μύρια προβλήματα. Και δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι στις πλείστες των περιπτώσεων, οι Εγγλέζοι καταλήγουν να ξεπερνούν και τους Αττίλες. Το μίσος τους για οτιδήποτε το κυπριακό είναι απύθμενο και τα παραδείγματα είναι άπειρα.

Για πολλά χρόνια, η Αμερική κρατούσε τα σκήπτρα ως η χώρα-εχθρός της Ελλάδας σε επίπεδο πολιτικό και διπλωματικό. Αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα των συντηρητικών φίλων μου να αποδεχτούν αυτήν την πραγματικότητα, αλλά «έτσι έχουν τα πράγματα αγαπητοί», όπως έλεγε βετεράνος διπλωμάτης όταν δεν δεχόταν αμφισβήτηση των λόγων του.

Η οικονομική κρίση, που μαστίζει την Ελλάδα, άλλαξε πολλά από τα δεδομένα που γνωρίζαμε και αποδεχόμασταν όλα αυτά τα χρόνια. Η Αμερική ΕΙΝΑΙ ο μεγαλύτερος σύμμαχος της χώρας μας από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η κρίση και έδειξε έμπρακτα αυτήν την υποστήριξη. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ο πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και ο αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν έπραξαν και με το παραπάνω ό,τι ζήτησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, από το 2009 μέχρι και σήμερα.

Και όπως έλεγε και ο βετεράνος διπλωμάτης, «έτσι έχουν τα πράγματα αγαπητοί». Και ο πρόεδρος των ΗΠΑ και ο κ. Μπάιντεν έχουν πλακωθεί κυριολεκτικά με την Καγκελάριο Μέρκελ και φαντάζομαι από τώρα τον τυχερό ερευνητή που θα εξασφαλίσει κάποτε τα έγγραφα και τα πρακτικά των συνομιλιών τους -και θα απολαμβάνει τους καβγάδες τους…

Η Γερμανία είναι για την Ελλάδα ό,τι η Βρετανία για την Κύπρο. Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η γερμανική ηγεσία, και η οικονομική ελίτ, εκδηλώνει μίσος για τον ελληνικό λαό, που έκρυβε βαθιά μέσα της όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η βίαιη συμπεριφορά για τους Ελληνες πολίτες, που ταπεινωμένοι από τις πράξεις των πολιτικών τους ζουν μέσα σε φτώχεια. Ποιο είναι το αμάρτημα των πολιτών που να αξίζει τη σκαιότατη συμπεριφορά των Γερμανών; Οτι πίστεψαν ένα νέο πολιτικό, που τους υποσχέθηκε ελπίδα; Και πρέπει γι’ αυτό να τους σπρώξετε πιο βαθιά στην εξαθλίωση;

Η Ελλάδα, στη χειρότερη φάση της ιστορίας της, έχει να αντιμετωπίσει έναν άγριο και μανιώδη εχθρό, που αναζητεί εκδίκηση για το παρελθόν. Τώρα, παρά ποτέ, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και πρέπει να αντέξουμε διότι τα περιθώρια για την πατρίδα είναι ελάχιστα…

http://www.ethnos.gr – http://www.mignatiou.com

Κρούγκμαν: Η Ελλάδα κέρδισε "περιθώριο ανάσας"

...έρχεται μεγαλύτερη μάχη...

Με νέο άρθρο του στη Νιου Γιορκ Τάιμς για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Eurogroup την Παρασκευή, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, αναφέρει ότι...
η Ελλάδα κέρδισε «περιθώριο ανάσας» για τη «μεγαλύτερη μάχη» που έχει μπροστά της.

Όπως επισημαίνει στην αρχή, «τώρα, που η σκόνη έχει καταλαγιάσει λίγο, μπορούμε να δούμε με ηρεμία τη συμφωνία -εάν πρόκειται πράγματι για συμφωνία που θα επιβιώσει στο αύριο- για την οποία μερικοί αμφιβάλλουν. Και γίνεται όλο και περισσότερο σαφές ότι η Ελλάδα βγήκε σε σημαντικά καλύτερη κατάσταση, τουλάχιστον για τώρα».

Σύμφωνα με το άρθρο, «η κύρια δράση, πάντα, περιλαμβάνει το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας -πόσο περισσότερο θα πρέπει να αυξήσει τα έσοδά της από ό, τι μπορεί να ξοδέψει σε άλλα πράγματα εκτός τόκων. Το ερώτημα τις τελευταίες ημέρες θα ήταν αν οι Έλληνες να αναγκαστούν να συμφωνήσουν να θέσουν ένα στόχο για πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα κάτω από την απειλή να ωθηθούν σε άμεση κρίση. Και δεν εξαναγκάστηκαν. Ένας τρόπος για να δούμε αυτό είναι μέσω της προσεκτικής φρασεολογίας, όπως γίνεται εδώ. Αυτό είναι αρκετά χρήσιμο. Αλλά, θα έλεγα ότι κατά μία σημαντική έννοια έχουμε περάσει πλέον αυτό το είδος της αλλαγής των λέξεων. Αντίθετα, θα πρέπει να σκεφτούμε τι θα συμβεί σε μεγάλο βαθμό από εδώ πέρα».

Στη συνέχεια, ο Αμερικανός οικονομολόγος τονίζει ότι «αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα έχει αποφύγει να αποκοπεί πιστωτικά και ακόμη χειρότερα μια κίνηση της ΕΚΤ να τραβήξει την πρίζα από τις τράπεζές της και το έπραξε μάλιστα πετυχαίνοντας να εξαιρεθεί πρακτικά ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015. Το επόμενο βήμα θα είναι σε τέσσερις μήνες από τώρα, όταν η Ελλάδα κάνει σοβαρή προσπάθεια, για χαμηλότερα πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια. Δεν γνωρίζουμε πώς θα πάει. Αλλά, τίποτα απ' όσα συνέβησαν δεν αποδυναμώνει την ελληνική θέση σε αυτό το μελλοντικό γύρο (διαπραγματεύσεων). Ας υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί ισχυρίζονται ότι ορισμένοι ασαφείς διατυπωμένοι όροι πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια πως η Ελλάδα πρέπει να επιτύχει πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα θα πει όχι και μετά τι; Μερικά χρόνια πριν, όταν όλοι οι VSPs της Ευρώπης πίστευαν απόλυτα στη λιτότητα, η Ελλάδα μπορεί να ερχόταν αντιμέτωπη με αντίποινα, λόγω θεμάτων φρασεολογίας. Όχι τώρα».

Καταλήγοντας, ο κ. Κρούγκμαν υπογραμμίζει ότι «έτσι, η Ελλάδα έχει κερδίσει χαλαρούς όρους για την τρέχουσα χρονιά και περιθώριο ανάσας, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη μεγαλύτερη μάχη που έχει μπροστά της. Θα μπορούσε να είναι χειρότερα».
[--->]

Τι έχασε και τι κέρδισε η Ελλάδα από τις 16 έως τις 20 Φεβρουαρίου

Ο οικονομικός αναλυτής της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt Νόρμπερτ Χάρινγκ, κάνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση: Εντοπίζει τις διαφορές μεταξύ του κειμένου που παρουσίασε ο Ντάισελμπλουμ στις 16 Φεβρουαρίου και απέρριψε η κυβέρνηση και εκείνου που συμφωνήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου. Και επειδή όπως λέγεται «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», ο Χάρινγκ ερμηνεύει παράγραφο προς παράγραφο την αρκετά δυσνόητη σε έναν απλό αναγνώστη ευρωπαϊκή συμφωνία και καταλήγει ότι είναι επωφελής για την Ελλάδα. 

 Άξιζε τον κόπο η απόρριψη του κειμένου της 16ης Φεβρουαρίου, απλά και μόνο για να συμφωνήσεις τέσσερις ημέρες αργότερα; Για την Αθήνα, σίγουρα ναι. Πήρε την υπόσχεση ότι δεν θα της ζητηθεί άλλη αυτοκαταστροφική και υπερβολική λιτότητα, καθώς και την διαβεβαίωση ότι θα μπορέσει να δημιουργήσει τις δικές της οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, εφόσον δεν επηρεάσουν αρνητικά τα συμφέροντα των εταίρων της, χωρίς να χρειάζεται να εφαρμόσει τα μέτρα που έγιναν δεκτά από την προηγούμενη κυβέρνηση και απορρίπτονται κατηγορηματικά από τον κόσμο.

[--->]

οι ''εταίροι''

[...] Ως γνωστόν οι Ευρωπαίοι, για την ώρα εφαρμόζουν αυστηρότατα τους κανόνες ΜΟΝΟ εναντίον των λαών της Ελλάδας και της Κύπρου
Με αφορμή το θέμα που προέκυψε με την υποστήριξη (ή μη) του κ. Γεωργιάδη προς τον κ. Βαρουφάκη, έχω να καταθέσω ότι η Ε.Ε. δεν είναι ούτε αυτό που ελπίζαμε ούτε αυτό που ευχόμαστε.
Οι λέξεις «εταίροι» και «σύμμαχοι» είναι άγνωστες στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Όλοι μιλούμε για το Eurogroup, αλλά ουδείς παραδέχεται πως είναι το όργανο που διευθύνει τις τύχες των ευρωπαϊκών λαών. Αυτό το σώμα διαθέτει δικτατορικές εξουσίες.

ΠΗΓΗ :  Μιχάλης Ιγνατίου :Το αμαρτωλό τρίγωνο που κατέστρεψε την οικονομία

Τα αποτελέσματα του Eurogroup (διάβασμα εντοσθίων)

Από τη στιγμή που τα είπαν άλλοι για εμένα δεν έχει νόημα να επαναλαμβανόμαστε, οπότε αναμεταδίδω πηγές από έγκυρα πρακτορεία. Στην ουσία τώρα πάμε στα δύσκολα όπως τα είχα περιγράψει προεκλογικά και μάλιστα με έξτρα δυσκολία (σε σχέση με το σκρίπτ) τους “θεσμούς” aka troika.
εγώ πάω να διαχειριστώ τώρα την υπερκόπωση μου και θα επιστρέψω με μερικά ταληράκια περί δραχμών. Έτσι για καλό και για κακό και για να ξέρουμε τι ευχόμαστε.

Ο λόγος λοιπόν στα πρακτορεία και τους ανταποκριτές μας κάτω από το τραπέζι του eurogroup. 

Bloody Angel:
Μισό να δω αν κατάλαβα καλά τι συμφώνησε ο μπουλεβάρ. Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε το δικό μας πρόγραμμα. ΑΛΛΑ μόνο αν το εγκρίνουν τα “ιδρύματα” (“θεσμούς” τους λέει αυτός). Και δεν θα έχουμε τους χαρτογιακάδες της Τρόικας να μας επισκέπτονται και να μας ελέγχουν. Θα πηγαίνουμε εμείς σ’ αυτούς. Και τα φράγκα θα τα πάρουμε (για να τους τα δώσουμε). ΑΛΛΑ μόνο αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Και τον Ιούλιο-Αύγουστο που θα πρέπει να σκάσουμε τα πολλά θα χρειαστεί παράταση της παράτασης. Και ο στόχος δεν είναι το +3% πρωτογενές, αλλά όσο θεωρηθεί κατάλληλο για το 15. Δηλαδή μπορεί και 4%;

Δυσκολεύομαι να κατανοήσω τι έχει στο μυαλό του ο V for vagueness να κάνει σε 4 μήνες. Να τους δείξει ότι εφαρμόζει καλά τα πρόγραμμά τους, για να τον αφήσουν να κάνει το δικό του μετά; Να εφαρμόσει το δικό του πρόγραμμα (που θέλει την έγκρισή τους), για να τους πει “είδατε που σας τα ‘λεγα ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος; Να δώσει χρόνο στον Λαπαβίτσα να προετοιμαστεί καλύτερα για το μετά; None of the above? None at all?

Είναι η εντύπωσή μου ή μας βγήκε το σκριπτ στην λουζ-λουζ παραλλαγή του; Λουζ για τη λεωφόρο που έκανε τα 6/5 του δρόμου, λουζ και για τον Allee που το Nein του δεν ήταν αρκετό για να ξαποστείλει τους Pleite-Griechen.
Είμαστε για τα “ιδρύματα”.

Dasko:
Πήραμε χρόνο να λύσουμε το πιο δυνατό σταυρόλεξο των τελευταίων δεκαετιών. Η συμφωνία δεν είναι καν συμφωνία, μοιάζει με μια προδιατυπωμένη με τα στοιχεία μας υπεύθυνη δήλωση με λευκό το ειδικότερο περιεχόμενό της και φαρδιά-πλατιά την υπογραφή μας – αλλά το περιεχόμενο που θα συμπληρώσουμε εμείς πρέπει να αρέσει και να εγκριθεί απ’ όξω, δηλαδή δε γράφουμε ό,τι θέλουμε. Αν είναι ήττα; Κολοσσιαία. Αν είναι διαχειρίσιμη ήττα; 

Εκτός και αν οι Συριζαίοι έχουν τρελά βέλη στη φαρέτρα και πραγματική διάθεση να τα κάνουν όλα ταναπού, όχι δεν είναι διαχειρίσιμη και θα ρίξει την κυβέρνηση γρήγορα. Αν είναι ένα βήμα μπροστά από το καθεστώς του Δεκεμβρίου; Προφανώς και είναι, καθώς τα μέτρα Χαρδούβελη + οι τερατώδεις πλεονασματικοί προϋπολογισμοί (= εξωπραγματική λιτότητα) είναι πλέον υπό αναστολή. 
Είναι καλή η εξέλιξη συνολικά, νομίζω. Το πιο πιθανό είναι ότι η κυβέρνηση είτε θα καταρρεύσει, γιατί δε θα μπορέσει να κρατήσει τις ισορροπίες και θα οδηγηθεί σε ηρωική ρήξη, πηγαίνοντας σε σκληρές επιλογές που θα στριμώξουν επιτέλους τους έξω (δεν πιστεύω ούτε μια στιγμή ότι οι Γερμανοί μας ήθελαν εκτός ευρώ – αποκαλύπτομαι) είτε θα τα κάνει όλα ταναπού και θα βουλώσει στόματα μέσα κι έξω, με άμεσο θετικό αντίκτυπο στα συμφέροντα του μέσου πολίτη.

(Κι) Όταν λέω να τα κάνουν όλα ταναπού, εννοώ να μην πάνε σε προσπάθεια εξισορρόπησης συμφερόντων/τάσεων και αντιθέτως να σπάσουν αυγά, να τολμήσουν να κάνουν όλα αυτά που δε γίνονται δεκαετίες τώρα και να συγκρουστούν με τις εσωτερικές βλαχοελίτ (γιατί αυθεντικές ελίτ δεν τις λες). 

Πώς θα γίνει αυτό χωρίς τρελή φθορά από τις βλαχοελίτ και με ταυτόχρονη λήψη (κάποιων) μέτρων ανακούφισης ώστε να μη χάσουν τον κόσμο ΚΑΙ με μετρήσιμο αποτέλεσμα στο τέλος του τετραμήνου, ειλικρινά δεν μπορώ να το συλλάβω. Θεωρώ ότι το πιο πιθανό είναι ότι δε θα καταφέρουν αυτήν την τρελή ισορροπία, γι’ αυτό και βλέπω να μην την βγάζει η κυβέρνηση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο αυτό που πάει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν του βγει βέβαια, η χώρα θα έχει κυβέρνηση για μια δεκαετία τουλάχιστον.

Η αλήθεια είναι ότι πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ δε θέλησε να ρισκάρει την εκλογή του συμπεριλαμβάνοντας ξεκάθαρα ως εναλλακτική την προοπτική ρήξης αν η διαπραγμάτευση πήγαινε σε ναυάγιο κα δεύτερον, ότι τελικά την κωλοτούμπα-γίγαντα την υπαγόρευσε ο ίδιος ο λαός. Ωραίες οι συγκεντρώσεις σε Σύνταγμα και Λευκό Πύργο αλλά από πίσω την ίδια στιγμή έφευγαν κάπου 19 δις απ’ τις τράπεζες. Και τα δύο παραπάνω γεγονότα ο μάστρο-Σόιμπλε τα είχε έγκαιρα εντοπίσει, άφησε τους δικούς μας να εξαντλήσουν την αρχική ορμή τους σε συμπαθητικά ταξιδάκια τσιμπώντας στην αρχή λίγο, έσφιξε τα γάλατα με αυξανόμενη πίεση και, μια βδομάδα πριν το τέλος, όταν οι εκροές πια ήταν ένα βήμα πριν να δημιουργήσουν πραγματικό μετρήσιμο πρόβλημα, τράβηξε το λουρί με όλη του τη δύναμη. Τόμπολα. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί είμαστε και εμείς.

Veggos:
Περιμενω αναλυση απο την τεκι, αλλα εχω την εντυπωση οτι το ουσιαστικο αποτελεσμα θα το εχουμε τη Δευτερα οταν συζητηθουν τα πιο τεχνικα θεματα.

Ανεκαθεν ο Βαρουφ ήταν της αποψης οτι την ουσια μπορεις παντα να την περιγραψεις με εναν βολικο τροπο, και αυτα που εχω διαβασει στη συμφωνια φαινεται να μπορουν να παρουν πολλες διαφορετικες μεταφρασεις. Φαινεται ότι ηθελημενα γραφτηκαν με αυτο το τροπο ετσι ωστε (τωρα που πλεον η συμφωνια είναι λιγο πολυ τετελεσμενη και οι Γερμανοι καπως απομονωμενοι στις συνειδησεις των Ευρωπαιων) να μπορουν πιο ευκολα να περασουν οι λεπτομερειες των προτασεων. Δυσκολευομαι δηλ να φανταστω ότι οταν θα τεθει πχ το ερωτημα αν η ανθρωπιστικη κριση μετραει παραπανω απο μια υποτιθεμενη ‘προβλεψη’ των Γερμανων για επιδείνωση των δημοσιονομικων, θα εχουμε ενα καινουργιο σηριαλ με τον Σοιμπλε-Δρακουμελ να φωναζει για το ποσο μισει τα καταραμενα στρουμφακια, και αντε παλι απο την αρχη…

Και αν τελικα παρουμε τους 4 μηνες, με το μπιρι μπιρι που θα πεσει σε ευρωπαικο επιπεδο μεχρι τον Ιουλιο, η διαπραγματευτικη μας θεση μας ισως να ειναι και καλυτερη και οι συμμαχοι στο γιουρογκρουπ αρκετα περισσοτεροι….
Ετσι τελος παντων θελω να πιστευω…
Κατα τα αλλα περιμενω κι εγω να δω εισαγγελεις και περιπολικα να μαζευουν μεγαλολαμογια…Σε διαφορετικη περιπτωση ολα τα παραπανω λιγη σημασία θα εχουν…..

EL SINT:
ολυμπιακος-αεκ 1-1 μεσα στο καραισκακη.
η παραταση ηταν τετραμηνη χωρις αυστηρες δεσμευσεις για εξυπηρετηση του μνημονιου,αλλα και χωρις τη δυνατοτητα η ελληνικη κυβερνηση να υλοποιησει τις μετεκλογικες εξαγγελιες της που απτονται της οικονομιας.
ενα τετραμηνο, ανασα, μεσα στο οποιο ο συριζα εχει παρει τον απαιτουμενο χρονο ωστε να επεξεργαστει ενα σχεδιο κοινωνικο και πολιτικο που να του επιτρεπει να αντιπαρατεθει στις απαιτησεις των γερμανων.
ενα διαστημα που του επιτρεπει να οικοδομησει διεθνεις συμμαχιες,ευρωπαικες και μη.
σε καθε περιπτωση στο τελους αυτου του τετραμηνου και πριν υπογραψει την τελικη συμφωνια οφειλει να προσφυγει σε δημοψηφισμα που να τον νομιμοποιει για τις οποιες επιλογες του.
αν αυτο το διαστημα, και ειδικα το τελευταιο διμηνο, μπορεσει να αναπτυχθει μια κοινωνικη δυναμικη στην κατευθυνση να πιεζει την κυβερνηση να υλοποιησει τις δεσμευσεις της θα εχει ενα ισχυρο στηριγμα σ αυτη τη μαχη.
η πολιτικη ειναι μια συνθετη και μη ευθυγαμμη διαδικασια(προτσες) οπου οι ισοπαλιες πρεπει να διδασκουν χωρις να καταβαλλουν την ομαδα.
οπως ειπε και ο βαρουφακης αν δεν εχεις οραματιστει τη ρηξη δεν μπορεις να διαπραγματευτεις.
η χαιρεκακια του σοιμπλε ειναι καλυψη και νοσταλγια (μου λειπετε) προς τους βενιζελοσαμαραδες. αλλωστε δεν ειναι τυχαιο οτι την επανελαβαν και οι δυο επακριβως

[--->] 

''π'' : διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτότυπου κειμένου