Ο οικονομικός αναλυτής της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt Νόρμπερτ Χάρινγκ, κάνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση:
Εντοπίζει τις διαφορές μεταξύ του κειμένου που παρουσίασε ο
Ντάισελμπλουμ στις 16 Φεβρουαρίου και απέρριψε η κυβέρνηση και εκείνου
που συμφωνήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου. Και επειδή όπως λέγεται «ο διάβολος
κρύβεται στις λεπτομέρειες», ο Χάρινγκ ερμηνεύει παράγραφο προς
παράγραφο την αρκετά δυσνόητη σε έναν απλό αναγνώστη ευρωπαϊκή συμφωνία
και καταλήγει ότι είναι επωφελής για την Ελλάδα.
Άξιζε τον κόπο η απόρριψη του κειμένου της 16ης Φεβρουαρίου, απλά και μόνο για να συμφωνήσεις τέσσερις ημέρες αργότερα; Για την Αθήνα, σίγουρα ναι. Πήρε την υπόσχεση ότι δεν θα της ζητηθεί άλλη αυτοκαταστροφική και υπερβολική λιτότητα, καθώς και την διαβεβαίωση ότι θα μπορέσει να δημιουργήσει τις δικές της οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, εφόσον δεν επηρεάσουν αρνητικά τα συμφέροντα των εταίρων της, χωρίς να χρειάζεται να εφαρμόσει τα μέτρα που έγιναν δεκτά από την προηγούμενη κυβέρνηση και απορρίπτονται κατηγορηματικά από τον κόσμο.
[--->]
Άξιζε τον κόπο η απόρριψη του κειμένου της 16ης Φεβρουαρίου, απλά και μόνο για να συμφωνήσεις τέσσερις ημέρες αργότερα; Για την Αθήνα, σίγουρα ναι. Πήρε την υπόσχεση ότι δεν θα της ζητηθεί άλλη αυτοκαταστροφική και υπερβολική λιτότητα, καθώς και την διαβεβαίωση ότι θα μπορέσει να δημιουργήσει τις δικές της οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, εφόσον δεν επηρεάσουν αρνητικά τα συμφέροντα των εταίρων της, χωρίς να χρειάζεται να εφαρμόσει τα μέτρα που έγιναν δεκτά από την προηγούμενη κυβέρνηση και απορρίπτονται κατηγορηματικά από τον κόσμο.
[--->]
