Ρόκε Ντάλτον: Επιλογή ποιημάτων


Μεταφράζει ο Γιώργος Μπλάνας
 
 
  blanasdalton.jpg

 
Ο ποιητής Roque Dalton, απόγονος από την πλευρά του πατέρα του της οικογένειας των Αμερικανών παρανόμων αδελφών Ντάλτον, γεννήθηκε το 1935 στο Σαν Σαλβαδόρ. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο της Χιλής και στο Πανεπιστήμιο του Σαν Σαλβαδόρ. Το 1957 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Μετά από δύο χρόνια καταδικάστηκε σε θάνατο για την επαναστατική του δράση, αλλά κατάφερε να διαφύγει στο Μεξικό, όπου και δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα με μεγάλη επιτυχία. Περνώντας στην Κούβα, γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό από τους ποιητές και εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά.
   Το καλοκαίρι του 1965, επέστρεψε στο Σαν Σαλβαδόρ, για να συνεχίσει την πολιτικό του δράση. Δύο μήνες μετά την άφιξή του, συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε και πάλι σε θάνατο. Ωστόσο, κατάφερε να ξεφύγει για μιαν ακόμη φορά, όταν ένας σεισμός κατέστρεψε τον εξωτερικό τοίχο του κελιού του. Επέστρεψε στην Κούβα και λίγους μήνες αργότερα το Κομμουνιστικό Κόμμα τον έστειλε στην Πράγα ως ανταποκριτή της διεθνούς επιθεώρησης Προβλήματα Ειρήνης και Σοσιαλισμού.
   Καρπός της παραμονής του στην Πράγα ήταν το βιβλίο Taberna y otros lugares (Ταβέρνα και άλλα μέρη), με το οποίο απέσπασε το βραβείο ποίησης Casa de las Américas το 1969 και καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους ποιητές της Λατινικής Αμερικής. Το 1970 εντάχθηκε  στις γραμμές της ένοπλης οργάνωσης  Ejército Revolucionario del Pueblo, αν και δεν πίστευε πως ο ένοπλος αγώνας θα μπορούσε να φέρει αποτέλεσμα. Αντίθετα ισχυριζόταν πως οι κομμουνιστές έπρεπε να συνδεθούν στενά με την κοινωνική βάση και να διαδώσουν το επαναστατικό όραμα. Για τον λόγο αυτό κατηγορήθηκε από την οργάνωσή του ως πράκτορας της CIA και εκτελέστηκε το 1975.
   Αργότερα, οι ηγέτες της οργάνωσης και οι εκτελεστές του έγιναν σύμβουλοι δικτατόρων και έμποροι ναρκωτικών.


27 ετών


Είναι σοβαρή υπόθεση
να είσαι είκοσι επτά ετών.
Στην πραγματικότητα
είναι πολύ σοβαρό πράγμα
να βλέπεις τους φίλους σου να χάνονται
τα παιδικά σου χρόνια να πνίγονται.
Αρχίζεις ν’ αμφιβάλεις
για την αθανασία σου.




Υπέρ πίστεως και πατρίδος


Όσο πάνε δυσκολεύουν οι νεκροί.
Κάποτε ήταν εύχρηστοί.
Δίναμε λουλούδια στους πιο νευρικούς
μια λίστα με τα ονόματα στους συγγενείς:
αυτοί υπέρ πατρίδος
αυτοί υπέρ καθήκοντος
αυτοί ήρωες εθνικοί.

Ύστερα χαιρετούσαμε τα πτώματα
κι αυτά έπαιρναν το δρόμο για τα νεκροταφεία
εν μέσω εμβατηρίων.

Τώρα όμως
έχουν αλλάξει οι νεκροί.

Κάνουν όλο και δυσκολότερες ερωτήσεις.
Όλο και πιο ειρωνικές.

Έχω την εντύπωση
πως όσο περνάει ο καιρός
διεκδικούν
ένα είδος πλειοψηφικής αυτοδυναμίας.


Πονοκέφαλος

Είναι ωραία να είσαι Κομμουνιστής,
αν και φέρνει πολλούς πονοκεφάλους.

Βλέπεις, ο πονοκέφαλος του Κομμουνισμού
έχει βάση ιστορική. Σαν να λέμε,
δεν περνάει με κανονικά παυσίπονα.
Χρειάζεται συστηματική θεραπεία
μέχρι την πραγματοποίηση του Επίγειου Παραδείσου.
Βόμβα είναι, κανονική!

Στον Καπιταλισμό,
όταν πονάει το κεφάλι,
το κόβουμε το κεφάλι.
Στην Επαναστατική Πάλη,
το κεφάλι είναι μια βραδυφλεγής βόμβα.
Όταν οικοδομούμε τον Σοσιαλισμό,
καταστρώνουμε αυστηρά πλάνα πονοκεφάλων,
γεγονός που δεν τους καθαγιάζει.
Μάλλον το αντίθετο.

Ο Κομμουνισμός
είναι, μεταξύ άλλων,
μια ασπιρίνη σε μέγεθος ήλιου.
 

Φασιστική επίθεση στον Deniz Naki





Ο Deniz Naki είναι ένας ιδιαίτερος ποδοσφαιριστής για την St. Pauli υπό την έννοια ότι αποτέλεσε αγωνιστικό και πολιτικό σύμβολο της ομάδας επί σειρά ετών με τη φανέλα της οποίας συμπλήρωσε 71 συμμετοχές και 12 γκολ σε διάστημα τριών ετών (2009-2012) που αγωνίστηκε στον αγαπημένο μας σύλλογο.

Ανάμεσα στα πολλά που έχει προσφέρει, αξέχαστες παραμένουν οι στιγμές όταν κάρφωσε τη σημαία  της  αντιφασιστικής Pauli μέσα στην έδρα της «προαιώνιας» -και δεξιών καταβολών- εχθρού, Hansa Rostock έπειτα από μια σπουδαία νίκη της ομάδας μας, ενώ οι σχέσεις του με τους οπαδούς της ομάδας ήταν και εξακολουθούν να παραμένουν σχέσεις αγάπης και λατρείας.

Γεννημένος στο Duren της Γερμανίας, αλλά με Κουρδική καταγωγή, ο Naki έφυγε πέρσι από την Paderborn για να αγωνιστεί στην Τουρκία και την Gençlerbirliği με τη φανέλα της οποίας μέχρι το βράδυ της περασμένης Κυριακής (2/11) συμπλήρωσε 13 συμμετοχές. Πλέον δεν θα κάνει άλλες στο μέλλον καθώς άμεσα έλυσε το συμβόλαιό του με την Τουρκική ομάδα και επιστρέφει στην Γερμανία με τις πιθανότητες να φορέσει ξανά τη φανέλα της Pauli να είναι πολλές.

Αιτία για το άμεσο διαζύγιο του με την Τουρκική ομάδα και την άρον – άρον επιστροφή του στην Γερμανία, αποτέλεσε η φασιστική επίθεση που δέχθηκε το βράδυ της Κυριακής από τρεις αγνώστους, οι οποίοι αφού τον γρονθοκόπησαν στη συνέχεια απείλησαν την ζωή του. Το περιστατικό αυτό συνδέεται άμεσα με τις δημόσιες τοποθετήσεις του Naki για τα γεγονότα της πόλης Kobane και τις μάχες που ξέσπασαν εκεί πριν από λίγες ημέρες.
naki

Όπως ανέφερε ο ίδιος ο Naki στη συνέντευξη που παραχώρησε: «Την περασμένη Κυριακή, δέχθηκα επίθεση από τρία άγνωστα άτομα. Με απείλησαν ότι το συγκεκριμένο χτύπημα ήταν προειδοποιητικό και πως αν συνεχίσω έτσι, οι συνέπειες θα είναι χειρότερες. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δεν το χρειάζεται η Τουρκία, καθώς ότι συνέβη, συνέβη λόγω της Κουρδικής καταγωγής μου, αλλά και της υποστήριξής μου στο θέμα της Συρο-Κουρδικής πόλης Kobane η οποία μάχεται ενάντια στο ισλαμικό κράτος.

Μέχρι σήμερα, οι απειλές είχαν περιοριστεί σε μηνύματα και σε λεκτικές επιθέσεις αλλά την Κυριακή η κατάσταση ξέφυγε. Έλυσα άμεσα το συμβόλαιό μου με την Gençlerbirliği και επιστρέφω στην Γερμανία για να παίξω ποδόσφαιρο σε μια χώρα όπου η οικογένειά μου δεν θα κινδυνεύει».

Να σημειωθεί, ότι τις προηγούμενες ημέρες πριν την επίθεση, ο Deniz Naki με δημόσιες τοποθετήσεις του στο Facebook ζητούσε την προστασία όλων των μικρών κοριτσιών από το ισλαμικό κράτος, καθώς επίσης την ελευθερία της Kobane αλλά και της Παλαιστίνης.

Όσο για το που θα συνεχίσει την καριέρα του; Αυτό προς το παρόν παραμένει άγνωστο, με τους φίλους της Pauli πάντως ήδη να έχουν εκφράσει την επιθυμία τους για επιστροφή στην ομάδα που διένυσε τα καλύτερα του χρόνια, κάτι που δηλώνει και ο ίδιος.
[--->]
 http://www.toperiodiko.gr/

Σύνθημα

"Διαπλεκόμενος" ο Πάχτας και με τη βούλα

Ο πρώην δήμαρχος Αριστοτέλη είχε καταθέσει αγωγή εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή σε ανακοίνωσή του (στα οποία καταδίκαζε την εμπρηστική καταστροφή μηχανημάτων και εγκαταστάσεων της "Ελλ. Χρυσός" - 17/2/2013), τον χαρακτήριζε ως "γνωστό διαπλεκόμενο και υπόλογο για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της πολιτικής ιστορίας" ενώ σε δηλώσεις του - ο πρώην δήμαρχος - κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του, ως "υποκινητές" των επεισοδίων και "τρομοκράτες".



Με την δικαστική απόφαση, καταρρίπτονται όχι μόνο οι αναληθείς κατηγορίες του προς μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μένει και έκθετος για το τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο της πώλησης των "Μεταλλείων Κασσάνδρας" από το Ελληνικό Δημόσιο στην Εταιρία "Ελληνικός Χρυσός". Ένα σκάνδαλο που κάποια στιγμή, θα διερευνηθεί σε βάθος.

Ένα χρόνο μετά την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο-Όλοι στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013: Ξημερώματα, ισχυρότατες δυνάμεις των ΜΑΤ, έξι μήνες μετά το «μαύρο», εισβάλουν στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ καταδιώκοντας τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και συλλαμβάνοντας συνδικαλιστές.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014: Η πινακίδα «ΝΕΡΙΤ» στην κορυφή του Ραδιομεγάρου δεν μπορεί με τίποτα να καλύψει το τεράστιο κενό πραγματικού δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, που εξακολουθεί να υπάρχει στη χώρα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, από την πρώτη στιγμή που επιχειρήθηκε να επιβληθεί το «μαύρο», επαναλαμβάνει αταλάντευτα την απαίτησή του για άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ με όλες τις δομές της στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Περιφέρεια, ώστε η χώρα να αποκτήσει ξανά πραγματική δημόσια ραδιοτηλεόραση.

Στηρίζει τον αγώνα των εργαζoμένων της, για αντικειμενική και ελεύθερη ενημέρωση στην Αθήνα (ertopen), στην ΕΡΤ3 και σε όλους τους Περιφερειακούς σταθμούς της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Και καλεί όλους τους συναδέλφους με τη φυσική τους παρουσία και με την επαγγελματική ευσυνειδησία τους να δυναμώσουν το συλλαλητήριο που οργανώνεται, ένα χρόνο μετά την εισβολή των ΜΑΤ, αύριο Παρασκευή, 7 Νοεμβρίου, στις 6 μ.μ., έξω από το Ραδιομέγαρο.
Ο αγώνας για επαναλειτουργία της ΕΡΤ τώρα είναι αγώνας για την ενημέρωση, αγώνας για όλο το δημοσιογραφικό κλάδο.