Επειδή οι Συριζαίοι πουλάνε κοντή μνήμη

Σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου οκταμήνου του 2018, ο ΕΟΠΥΥ έπρεπε να πληρώσει το 85% της δαπάνης για τα φάρμακα της «θετικής λίστας» και οι ασφαλισμένοι το 15%. Με τα «κόλπα» της «ασφαλιστικής τιμής» και του χαρατσιού του 1 ευρώ ανά συνταγή, αυτή η αναλογία στη συμμετοχή μεταξύ ΕΟΠΥΥ και ασθενών έγινε περίπου 66% και 34%.

Και επειδή οι φασιΖΑΙΟΙ πουλάνε κοντή μνήμη να και η ντροπολογία της τελευταίας στιγμής

Παρασκευή 8 Μάρτη 2019

Ψηφίστηκε χτες η κυβερνητική τροπολογία, που προβλέπει αύξηση κατά 10% στις τιμές των «φαρμάκων αναφοράς», ενώ συνοδεύεται και από «δωράκι» 20 εκατ. ευρώ στις φαρμακοβιομηχανίες. Η τροπολογία ψηφίστηκε με τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, όπου στους 262 παρόντες βουλευτές, 152 ψήφισαν «υπέρ» και 110 «κατά».

Προβλέπει συγκεκριμένα ότι οι τιμές των φαρμάκων θα έχουν ως βάση υπολογισμού τις δύο χαμηλότερες τιμές της Ευρωζώνης και όχι τις τρεις χαμηλότερες τιμές συνολικά των κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ίσχυε μέχρι τώρα. Οπως επιβεβαιώνεται στην έκθεση της τροπολογίας, με τον νέο τρόπο υπολογισμού θα υπάρξει «σταδιακή αύξηση της τιμής των φαρμάκων αναφοράς κατά ποσοστό 10% κάθε φορά και με ανώτατο όριο τη χαμηλότερη τιμή της Ευρωζώνης». Η αύξηση αυτή θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τις τιμές των φαρμάκων, επιβαρύνοντας κι άλλο τους ασθενείς.

Στην ίδια τροπολογία προβλέπεται «δωράκι» 20 εκατ. ευρώ στους φαρμακοβιομήχανους, που αφορά την υπέρβαση στην κρατική φαρμακευτική δαπάνη για το 2018. Αντί οι φαρμακοβιομήχανοι να επιστρέψουν αυτό το ποσό στον ΕΟΠΥΥ (το λεγόμενο σύστημα «claw back») θα το βάλουν στην τσέπη και η διαφορά καλύπτεται με την αντίστοιχη αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης των νοσοκομείων του ΕΣΥ και των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ. Το ΚΚΕ καταψήφισε την τροπολογία.

[---->]

Που ήταν κρυμμένες όλες αυτές οι Μαρίες Αντουανέττες ;

Το ότι ένα ευρύ φάσμα οπαδών,μελών,στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με ύφος Μαρίας Αντουανέττας περιφρονεί η και καταγγέλλει τον λαό και την κοινωνία με τόσο οξύ τρόπο και εύχεται σχεδόν ο λαός να ποδοπατηθει,να τσακιστει για την ψήφο του ,να τιμωρηθεί για το παράπτωμα του,δείχνει μια βαθιά αντιδημοκρατική πολιτική κουλτούρα.

Ειναι το αντίστοιχο των ψευτοαναρχικων κύκλων που εδώ και χρόνια μας λένε ότι όλη σχεδόν η κοινωνία είναι ρατσιστική και φασιστική,ο κάθε μικροαστός είναι Τάγμα Εφόδου,είναι ρατσιστής ,βιαστής και ο,τι άλλο.

Προκυπτει η εξής σκέψη : δεν είναι ο ίδιος λαός που τους έδωσε την εξουσία δύο φορές το 15; Άλλος λαός είναι τώρα; Επιτρέπεται ένας τέτοιος ανώριμος λαός να έχει και να ασκεί δικαίωμα ψήφου; Αυτή η στάση δείχνει ότι μέσα στην κρίση και μέσα από μια ριζοσπαστικοποίηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων ,που υπήρξε αλλά είχε και σαφή όρια,δεν αναδείχθηκε μόνο ένα μπλοκ που υποστήριζε ότι θα φέρει την κοινωνική αναδιανομή και θα καταργήσει τα μνημόνια,ένα μπλοκ που πολλοί στηρίξαμε και ενισχύσαμε καλοπροαίρετα.

Αναδειχθηκε και ένα ευρύ κοινωνικό στρώμα μέσα σε αυτό το μπλοκ ,το οποίο συνειδητά προσέβλεπε σε μία χυδαία εκμετάλλευση της κρίσης όχι μόνο για να την σκαπουλάρει αλλά και για να ανελιχθεί κοινωνικά πατώντας πάνω στις ψευδαισθήσεις μας.

Ειναι αυτό το μπλοκ,σε ηγεσία και βάση,που όχι μόνο στήριξε τον ακραίο καπιταλισμό και τα Μνημονια ,αλλά τώρα νοιώθει οργή που οι ψηφοφόροι του στέρησαν η του περιόρισαν χρονικά την κοινωνική του ανέλιξη.

Δυστυχως, δεν είναι μόνο τα κρατικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και πολλοί μικροί και μεσαίοι ντεσπεράντος που είδαν την κρίση ως ευκαιρία για να επιβιώσουν η και να πλουτίσουν πάνω στην πλάτη μας και παρατείνοντας την καταστροφή της χώρας.

Το ήθος τους είναι ο αριστερός αυριανισμός,ο πολακισμός.

Δυστυχως,αγαπητοί κύριοι και κυρίες,όλα έχουν ένα τέλος σε αυτήν την ζωή.

[---->]

Μια μέρα σαν τις άλλες

Palestinian community in Greece - Παλαιστινιακή παροικία Ελλάδος

Israeli illegal court sentenced Child Abduljaber Yaseen from Nablus, 4 months in actual prison and 3000 NIS

Ισραηλινό παράνομο δικαστήριο καταδίκασε το μικρό Abduljaber Yaseen από τη Ναμπλούς, σε 4 μήνες πραγματικής φυλακής και πρόστιμο 3000 νις 

[----->]

Μια Ευρώπη που όλο και σκοτεινιάζει…

 

Η Ευρωβουλή απαγόρευσε την είσοδο στον πρώην πρόεδρο της Καταλονίας Κάρλες Πουτζντεμόν και στον πρώην Καταλανό υπουργό Τόνι Κομίν, που εξελέγησαν στις ευρωεκλογές της Κυριακής.

Γιατί η Ευρωβουλή δεν δέχεται εκλεγμένους εκπροσώπους ενός λαού που έχουν σε βάρος τους καταδικαστικές αποφάσεις, επειδή ηγήθηκαν ενός δημοψηφίσματος στο οποίο αυτός ο λαός, ο καταλανικός, εξέφρασε τη θέλησή του για ανεξαρτησία της χώρας του.

Η Ευρωβουλή είναι ένας ακόμη “ναός της δημοκρατίας”, που κάτι τέτοια δεν τα σηκώνει. Με τις πόρτες της ανοιχτές σε όλους εκείνους που εκλέχτηκαν αλαλάζοντας κατά των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, υποδεικνύοντας να βουλιάζονται οι βάρκες που μεταφέρουν πρόσφυγες, κραυγάζοντας και ενίοτε οργανώνοντας πογκρόμ κατά των μεταναστών απ’ άκρου εις άκρον της Ευρώπης.

Η Ευρωβουλή είναι αυτός ο ναός της δημοκρατίας που θα δεχτεί στα έδρανά του τον υπόδικο Λαγό της εγκληματικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής.

Είναι αυτή που θριαμβολογούσε όταν το Κοινοβούλιο στα Σκόπια επικύρωνε τη Συμφωνία των Πρεσπών, με τις ψήφους ακροδεξιών βουλευτών που αποφυλακίστηκαν παρά τις βαριές καταδίκες για ακραίες βιαιότητες μέσα σ’ αυτό το Κοινοβούλιο.

Η Ευρωβουλή με την απαγόρευση εισόδου των Καταλανών ευρωβουλευτών έδειξε για μια ακόμη φορά το πώς ακριβώς αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία και τον σεβασμό στη λαϊκή βούληση οι κυρίαρχες δυνάμεις σε μια Ευρώπη που όλο και περισσότερο σκοτεινιάζει.

 [----->]

Στο ταμείο

Δημήτρης Νανούρης

Η πατρότητα της νίκης διεκδικείται από άφθονους καλοθελητάδες, σε αντίθεση με την ήττα που περιφέρεται πάντα η καψερή πεντάρφανη στα σκοτεινά στενά. 

Η ηχηρή πτώση του ΣΥΡΙΖΑ στις προχθεσινές κάλπες, ωστόσο, έχει γονέα, έναν και μόνο, πατέρα και μάνα μαζί, και δεν είναι ασφαλώς άλλος από τον Αλέξη Τσίπρα. Οι σχηματισμοί της ευρύτερης Αριστεράς λειτουργούν συνήθως με συλλογικές διαδικασίες· η στρατηγική, η τακτική, οι κρίσιμες αποφάσεις και η πολιτική γραμμή καθορίζονται από πλειοψηφικούς συσχετισμούς. Κατά καιρούς, βέβαια, ελλοχεύει στους κόλπους της, ως εγγενής παθογένεια, το φαινόμενο της προσωπολατρίας. Χαρακτηριστική παραμένει παρ’ ημίν η περίπτωση του Νίκου Ζαχαριάδη με τη γνωστή τραγική κατάληξη.

Ταύτιση απόλυτη αριστερού κόμματος με τον ηγέτη του δεν υπήρξε ακόμα και σε εποχές που πρυτάνευαν στον χώρο εμβληματικές φυσιογνωμίες με το ανάστημα του Γιάννη Πασαλίδη, του Ηλία Ηλιού, άντε και του Χαρίλαου Φλωράκη. Και οι τρεις αντλούσαν την αίγλη της ΕΔΑ ή του ΚΚΕ, όχι το αντίστροφο. 

Ο Τσίπρας πολιτεύτηκε εντελώς διαφορετικά. Δεν είχε το ειδικό βάρος των προκατόχων του, αλλά ήταν νέος, άφθαρτος και διέθετε αναμφισβήτητο επικοινωνιακό χάρισμα. 

Καβαλίκεψε το αντιμνημονιακό κύμα και διεκδίκησε την εξουσία για ν’ αλλάξει τη μοίρα μας.

 Αναπτέρωσε την ελπίδα του καθημαγμένου κοσμάκη. Ευνοήθηκε από τη συγκυρία και εκτόξευσε τα ποσοστά του κόμματός του, κερδίζοντας τέσσερις απανωτές αναμετρήσεις.

Του φιλοτέχνησαν εικόνισμα στην Κουμουνδούρου και το προσκυνούσαν με ευλάβεια αυλοκόλακα. ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας έγιναν συνώνυμα. 

Αν τον αφαιρέσεις απ’ το κάδρο δεν απομένει ούτε το παλιό, ισχνό και ασθμαίνον 3%. 

Με το φωτοστέφανο του θριαμβευτή πήρε την ομάδα πάνω του να παίξει μπάλα στο άγονο τερέν. 

Είπε παχιά και εύπεπτα λόγια στην εξέδρα, μοίρασε αφειδώς υποσχέσεις, αλλά έπειτα από ανερμάτιστη διαπραγμάτευση έξι μηνών, συνθηκολόγησε με τους δυνάστες του τόπου, υπέγραψε το τρίτο και μακρύτερο μνημόνιο, εφαρμόζοντάς το απαρεγκλίτως. 

Επραξε τα άκρως αντίθετα απ’ όσα έταξε. Ασκησε σκληρή νεοφιλελεύθερη λιτότητα, εκποίησε λιμάνια, αεροδρόμια και λοιπές υποδομές –χρειάζονται σελίδες επί σελίδων να τα αναφέρεις όλα– εξακολουθώντας να παριστάνει τον αριστερό.

Απαξίωσε το πόπολο, ζαλικώνοντάς το με νέα δυσβάσταχτα μέτρα. Κομπορρημονεί για τα «αιματοβαμμένα», όπως τα χαρακτήριζε άλλοτε, πλεονάσματα χρησιμοποιώντας μοτ α μο τις ατάκες του Σαμαρά. 

Μάλλιασε η γλώσσα μου να τα γράφω, αλλά ήμουν, βλέπεις, κακεντρεχής και εμμονικός, λες και εξέφραζα μόνο την εμπάθεια και την τρέλα μου. 

Επρεπε να ’σαι θεόκουφος για να μην αφουγκράζεσαι τον υπόκωφο θυμό που γιγαντωνόταν εκκωφαντικά. 

Στον προστατευμένο γυάλινο πύργο του Μαξίμου δεν έφτανε. 

Ο Τσίπρας εισέπραξε την Κυριακή τα επίχειρα των πολιτικών του. 

Πλήρωσε με τόκο τις κυβιστήσεις, τη μετάλλαξη, τα κολπάκια και προπαντός την αλαζονεία του. 

Πλήρωσε την Παπακώστα, τη Μεγαλοοικονόμου και τις άλλες μεγάλες του επιλογές. 

Ο Πολλάκις του κόστισε πολλαπλά. 

Και τα ψίχουλα που πέταξε αναξιοπρεπώς στους αδύναμους. Δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί την κατάσταση και θα το πληρώσει με πατατράκ στις εθνικές κάλπες.

[---->]