One (labour) market, one money-Μία αγορά εργασίας,ένα νόμισμα

Του Alberto Bagnai

 Οι τρεις σωματοφύλακες
Τον Οκτώβριο του 1990 στο Ευρωπαϊκή Οικονομία (European Economy), στο περιοδικό της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσιεύτηκε  μία μελέτη με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Μία αγορά, ένα νόμισμα (One market,one money), και τον επεξηγηματικό υπότιτλο: Δυνητικά  ωφέλη και  κόστοι οικοδόμησης  μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης (An evaluation of the potential benefits and costs of forming an economic and monetary union). Η σύνταξη της μελέτης ανατέθηκε, που σημαίνει επί πληρωμή, από την Επιτροπή, σε οικονομολόγους. Αξίζει τον κόπο να τους αναφέρω, γιατί, αντίθετα με ότι συμβαίνει  με τα εθνικά νομίσματα, οι συντάκτες αυτής της όμορφης μελέτης κυκλοφορούν ακόμα: συντονιστής ήταν ο Michael Emerson (Διευθυντής οικονομικής αξιολόγησης των πολιτικών της ΕΕ) και βασικοί συγγραφείς οι Pisany Ferry και Jean-Daniel Gros (σύμβουλοι), και σε πιο χαμηλό επίπεδο, πολλοί άλλοι μικρότερου βεληνεκούς (ολλανδοί, άγγλοι, γερμανοί, γάλλοι, βέλγοι).

Η απόφαση να ξεκινήσει η διαδικασία που θα κατέληγε στο ευρώ είχε ήδη παρθεί και σε μεγάλο (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου, τον Απρίλιο  του 1990), αλλά, για λόγους, εθιμοτυπικούς, έπρεπε να υπάρχει και  μια «επιστημονική» μελέτη που να «αποδεικνύει»  ότι  επρόκειτο για μια καλή ιδέα. Ζούμε σε μια οικονομία της αγοράς που σημαίνει ότι αν πληρώσεις, θάχεις τη  σωστή μελέτη. Γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε πολύ καλά,οι συγγραφείς, λόγω των χρημάτων που είχαν  λάβει, δεν θα μπορούσαν παρά να καταλήξουν, όπως και κατέληξαν, στο συμπέρασμα ότι η " Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) θα έχει καταπληκτικά αποτελέσματα. Ο γάιδαρος, ξέρετε, κάθεται εκεί που τον δένει  το αφεντικό του. Νομίζω ότι είναι στοιχειώδης  κανόνας  καλής συμπεριφοράς.

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ-ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ!

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ-ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ!

Posted by Left Wing at 12:30 AM 0 comments

Πηγή: iskra.gr

ΑΞΙΩΝΕΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΔΩ.

Νέα σοβαρή μείωση των μισθών απαιτεί ηΚομισιόν από την Ελλάδα στην έκθεση που δημοσίευσε χθες (30/5) με τις συστάσεις της προς όλες τις κοινοτικές χώρες και ειδικά προς τη δική μας, με την αξιολόγηση της, μέχρι σήμερα,εφαρμογής του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης - σταθερότητας.

Η Επιτροπή, μπαίνοντας πλέον απροκάλυπτα στο προεκλογικό παιχνίδι στην Ελλάδα, εξαρτά τηνεπιτυχία του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αυτού για τη σταθερότητα, των οποίων η επιτυχής εφαρμογή αντιμετωπίζει πια «υψηλούς κινδύνους», από την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή της δημοσιονομικής σταθεροποίησης και την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (μέτρων) αναπτυξιακού χαρακτήρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος (δεύτερο Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση).

Η Κομισιόν διαπιστώνει ότι, μεσοπρόθεσμα, παρατηρεί «ένταση» μεταξύ του «εσωτερικού αποπληθωρισμού» (σ.σ.: μείωση τιμών - μείωση ονομαστικών μισθών) και της «δημοσιονομικής σταθεροποίησης» (εξυγίανση - λιτότητα).

Αδιαφορώντας για την ύφεση στη χώρα μας μετά τη μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, η Επιτροπή επιμένει στην ανάγκη της «αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας» μέσω του «εσωτερικού αποπληθωρισμού», δηλαδή, συνέχιση μείωσης τιμών, άρα και μισθών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει, κατά την Επιτροπή, «στη μετάβαση της οικονομίας από την έμφαση στην... κατανάλωση, στην τόνωση των εξαγωγών». Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι αυτό το «φάρμακο» που προτείνει θα πάρει χρόνο για να αποδώσει, η Κομισιόν, για να επιταχύνει την απόδοσή του, τονίζει ότι «απαιτείται εμπροσθοβαρής μείωση των ονομαστικών μισθών και του μη μισθολογικού κόστους».

Τα άσχημα νέα δεν σταματούν εδώ, αλλά προχωρούν και στη διατύπωση απαιτήσεων για την κάλυψη της «δημοσιονομικής τρύπας για την περίοδο 2013-2014, εξαιτίας, κυρίως, της έντασης της ύφεσης, η οποία υπολογίζεται ότι θα αντιστοιχεί στο 5,5% του ΑΕΠ της χώρας (σ.σ.: γύρω στα 11,5 δισ. ευρώ). Και οι απαιτήσεις αυτές σημαίνουν ότι τους αμέσως επόμενους μήνες η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε σημαντικές περικοπές δημόσιων δαπανών και αύξηση των δημόσιων εσόδων(σ.σ.: φόροι) που θα πρέπει «να αποτυπωθούν στο επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της".

Ο εκβιασμός της Κομισιόν συνεχίζεται με τη δήλωσή της ότι «η επιστροφή της τρόικας στην Ελλάδα θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου". Ενώ η μετάβαση της τρόικας στην Αθήνα είχε προγραμματισθεί για τα μέσα Ιουνίου, το αργότερο αρχές Ιουλίου, τώρα η Κομισιόν αναγγέλλει ότι η τελική απόφαση για την οριστικοποίηση συγκεκριμένης ημερομηνίας θα επανεξετασθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες και, πάντως, μετά τις εκλογές.

Η ΤΡΟΪΚΑ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΜΕΝΟ 1,2 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Από την τρόικα δε θα εξαρτηθεί -τελείως παράνομα- ο προσδιορισμός της ημερομηνίας για την καταβολή από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕFSF) του συμπληρωματικού ποσού του 1,2 δισ. ευρώ, το οποίο είχε παρακρατήσει, αυθαίρετα, προ εβδομάδων από τα 5,2 δισ. ευρώ που ήταν το ύψος της πρώτης δόσης της κοινοτικής χρηματοδοτικής βοήθειας. Είναι φανερό, έλεγαν κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες, ότι η Κομισιόν, και πίσω από αυτήν η Γερμανία και οι άλλες νεοφιλελεύθερες χώρες της Ευρωζώνης, θέλουν να σταματήσουν κάθε δημόσια προεκλογική συζήτηση στην Ελλάδα γύρω από τα προγράμματα των κομμάτων για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Τα κεντρικά «θύματα» αυτής της επιδίωξης είναι οι ήπιες και δειλές προτάσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για επαναδιαπραγμάτευση κάποιων δυσμενών όρων του Μνημονίου, αλλά και αυτές της ΔΗΜ.ΑΡ. με την περίφημη «σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο».

Πώς είναι δυνατή μια "πολιτισμένη" διαπραγμάτευση μαζί τους όταν οι κοινοτικοί μας εταίροι θέλουν να επιβάλουν στους Έλληνες νέες μειώσεις μισθών και αυξήσεις φόρων μαζί με την περαιτέρω συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους μέσω των μειώσεων των δημόσιων δαπανών; Αυτό είναι το ερώτημα των ίδιων κοινοτικών παρατηρητών, που θεωρούν πως μόνο μια κυβέρνηση αποφασισμένη για όλα μπορεί να επιβάλει ουσιαστική διαπραγμάτευση εκμεταλλευόμενη το συνεχώς επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη (σ.σ.: κρίση στην Ιταλία και την Ισπανία) και την ύφεση που επανέρχεται στην Ευρωζώνη.

Ως προς την ίδια έκθεσή της για την Ελλάδα, η Κομισιόν διαπιστώνει ακόμη, μεταξύ άλλων:

* Την ανεπαρκή πρόοδο στη μεταρρύθμιση του καθεστώτος που διέπει τις δημόσιες συμβάσεις και την ανυπαρξία φορολογικών μεταρρυθμίσεων.

* Την ανάγκη να προχωρήσουν οι, «κολλημένες» σήμερα, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (σ.σ.: πλήρηςαπορρύθμιση της αγοράς εργασίας, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, μέτρα βελτίωσης επιχειρηματικού περιβάλλοντος και τόνωσης του ανταγωνισμού και της ανταγωνιστικότητας) στην αγορά εργασίας, που οφείλονται στην κρατική γραφειοκρατία, τις ομάδες οικονομικών συμφερόντων και τα λόμπι.

* Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα καθυστερήσει ακόμη, προβλέπει η Κομισιόν, και, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναβάλλεται μέχρι και το 2014.

* Επιμένει η Κομισιόν να αποδίδει την αποτυχία του πρώτου προγράμματος (Μνημονίου) σε παράγοντες ανεξάρτητους από το περιεχόμενό του, δηλαδή στην πολιτική αστάθεια, στην κοινωνική αναταραχή, σε ζητήματα σχετικά με την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης, αλλά και στην ύφεση, χωρίς όμως να αποδέχεται στο ελάχιστο ότι αυτή ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της λιτότητας που επέβαλε το Μνημόνιο.

* Η Κομισιόν προβλέπει επίσης ότι η Ελλάδα δεν αναμένεται να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα τρία χρόνια, υποδηλώνοντας, έμμεσα μεν, αλλά με σαφήνεια, ότι η χώρα μας είναι άμεσα εξαρτημένηαπό την κοινοτική βοήθεια, η οποία, για να της χορηγηθεί, θα πρέπει προηγουμένως να εφαρμόσειαπαρέγκλιτα όλα όσα της επιτάσσουν οι δανειστές της και είναι καταχωρημένα στο Μνημόνιο και τηδανειακή σύμβασή της μαζί τους.

Με άλλα λόγια, η Κομισιόν λέει στους Έλληνες: ξεχάστε κάθε ιδέα για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου αν θέλετε τα χρήματα του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης για να σωθείτε. Από αυτό το μπρα ντε φερ εμφανίζονται άμεσα εκτεθειμένοι στους Έλληνες ψηφοφόρους η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. με την τακτική της διατύπωσης ντροπαλών και χλιαρών προτάσεών τους σε χώρες που δεν έχουν ξεδιψάσει ακόμη από το αίμα των Ελλήνων που ήπιαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012.

Ελλάδα: το χρονικό μιας προαναγγελθείσας στάσης πληρωμών

Κάποια στιγμή αυτό το καλοκαίρι, τελικά, η ελληνική κυβέρνηση θα ανακοινώσει στάση πληρωμών, θα αθετήσει την πληρωμή των χρεών της σε ευρώ και θα προσπαθήσει να χειριστεί την έξοδο της από το ενιαίο νόμισμα. Αυτό δεν θα συμβεί επειδή οι άνθρωποι το θέλουν (ακόμα και αν κάποιος το θέλει), ούτε επειδή είναι η πιο σοφή πολιτική (δεν είναι). Πτώχευση και έξοδος θα συμβούν επειδή δεν θα μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Χρειαστήκαμε πάνω από μια δεκαετία για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Μετά από μια άνιση απόδοση στη δεκαετία του '90, η οικονομική ανάπτυξη της ενιαίας πλέον Γερμανίας άρχισε να μειώνεται στα 5 πρώτα χρόνια της κυβέρνησης Σρέντερ (Σχήμα 1). Ως απάντηση στη μείωση αυτή, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση υιοθέτησε  μια στρατηγική ανάπτυξης με βάση τις εξαγωγές. Η στρατηγική αυτή στηριζόταν στη συμφωνία με τα εργατικά συνδικάτα για περιστολή των πραγματικών μισθών, τη μείωση της προστασίας των εργαζομένων ώστε να καταστεί δυνατή η μείωση  μισθών σε μια κατακερματισμένη αγορά εργασίας, και η ντε φάκτο επιδότηση  των εξαγωγών μέσω φορολογικών κινήτρων.

Ο ρυθμός ανάπτυξης άρχισε να ανεβαίνει και πάλι, με τα τρία τέταρτα της ανάκαμψης να οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών (Σχήμα 2). Ο αποφασιστικός παράγοντας της αύξησης των εξαγωγών, που και αυτή τη φορά επηρέαζε κατά τα τρία τέταρτα τη μεταβολή, ήταν το κόστος εργασίας ανά μονάδα, το οποίο μειώθηκε ή αυξήθηκε ελάχιστα (Σχήμα 3).Όπως βλέπουμε, ένα μεγάλο μέρος, περίπου το μισό, της μεταβολής του κόστους εργασίας ανά μονάδα  προέκυψε από τις διαφορές στους ονομαστικούς μισθούς (Σχήμα 4).

Ένας απλός πολλαπλασιασμός μας δείχνει ότι το ένα τέταρτο των αναπτυξιακών επιδόσεων της πολιτικής της Γερμανίας μπορεί να  αποδωθεί στην περικοπή των πραγματικών μισθών (0,75 x 0,75 x 0,5 = 0,28 ή 28%). Μια παρενέργεια, προγραμματισμένη  ή όχι, της περικοπής των μισθών υπήρξε μια μικρή αύξηση των εισαγωγών της Γερμανίας, πράγμα που συνεπάγεται την αύξηση του πλεονάσματος του εμπορικού ισοζυγίου.

 Σημ. όλα τα στατιστικά στοιχεία από www.oecd.org

Σχ. 1. Αύξηση γερμανικού ΑΕΠ, 1999-2011

Σ

   
Σχ. 2. Ποσοστιαία μεταβολή της αύξησης των πραγματικών εξαγωγών και αύξηση του γερμανικού ΑΕΠ,1992-2011

 Σχ.3. Ποσοστιαία μεταβολή της αύξησης των πραγματικών εξαγωγών και του ονομαστικού κόστους εργασίας ανά μονάδα

 Σχ.4. Ποσοστιαία μεταβολή  του κόστους εργασίας ανά ονομαστική μονάδα εργασίας στη Γερμανία,1992-2011

Μαρτυρία φοιτητή για τις δολοφονικές επιθέσεις των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής στα τρένα και τους σταθμούς των ΗΣΑΠ: “Αν είχαμε μιλήσει όλοι μαζί οι επιβάτες, οι ναζί θα τα είχαν μαζέψει και θα είχαν φύγει σίγουρα…”

Μαρτυρία φοιτητή για τις δολοφονικές επιθέσεις των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής στα τρένα και τους σταθμούς των ΗΣΑΠ: “Αν είχαμε μιλήσει όλοι μαζί οι επιβάτες, οι ναζί θα τα είχαν μαζέψει και θα είχαν φύγει σίγουρα…”

Δημοσιευμένο 31/05/2012 Αταξινόμητα Leave a Comment

 

Tο βράδυ στις 29 Μαΐου λίγο πριν από τις 11 το βράδυ θύμα επίθεσης με μαχαίρι έπεσε ένας 33χρονος υπήκοος Μπαγκλαντές μέσα σε συρμό του Ηλεκτρικού μπροστά στα μάτια δεκάδων επιβατών. Για το περιστατικό το www.left.gr δημοσιεύει μαρτυρία φοιτητή που ήταν μπροστά στο περιστατικό.

Την Τρίτη 29/5/2012 στις 11 περίπου το βράδυ, βρισκόμουν σε συρμό του ΗΣΑΠ με κατεύθυνση προς Κηφισιά. Στην Αττική μια ομάδα 15-20 ατόμων εμφανίστηκε στην αποβάθρα, πριν κλείσουν οι πόρτες, με το γνωστό εμετικό σύνθημα ”δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ…”. Ήταν νεαρής ηλικίας με δύο μεγαλύτερους μαζί. Φορούσαν φασιστικά διακριτικά και 1-2 από αυτούς είχαν μαντήλι και κουκούλα. Οι υπόλοιποι είχαν το πρόσωπό τους ακάλυπτο. 

Απομόνωσαν έναν μετανάστη ασιατικής καταγωγής και αφού τον πέταξαν κάτω τον χτυπούσαν όλοι μαζί. Κάποιοι από αυτούς κράτησαν τις πόρτες και επιβιβάστηκαν στον συρμό. Στον Άγ. Νικόλαο ξανά το ίδιο σκηνικό. Κρατούσαν τις πόρτες δύο άτομα και οι υπόλοιποι κυνήγησαν και χτύπησαν έναν μετανάστη στην αποβάθρα.

Κάποιος άλλος πρόφτασε να φύγει, από όσο φευγαλέα είδα. Την ώρα της επίθεσης, βγήκα στην πόρτα του συρμού και άρχισα να φωνάζω εναντίον τους και να τους βρίζω, απειλώντας ότι θα τηλεφωνήσω στην Αστυνομία. Ακολούθησε και ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων, τους οποίους και ευχαριστώ για τη στήριξη που μπόρεσαν, δεδομένου των συνθηκών, να μου προσφέρουν. Η απάντηση της ομάδας αυτής ήταν να έρθει εναντίον μου και να αρχίσει να με βρίζει. ”Προδότη φύγε από τη χώρα”, ”κομμούνι θα σε μαχαιρώσουμε”, ”ψήφισε Τσίπρα στις 17 ρε μα….κα”, ήταν μερικά από τα ”γαλλικά” τους. 

Στην ψύχραιμη αντίδρασή μου, η απάντηση ήταν ακόμα πιο βίαιη. Ένας από αυτούς με κουκούλα και μαντήλι στο πρόσωπο επιχείρησε να με κλωτσήσει, αλλά ήταν εκτός βαγονιού και με χτύπησε μόνο στα χέρια που έβαλα μπροστά για να προστατευθώ. Τότε, ένας από τους ”ηγέτες” της ομάδας με φανέλα χακί Ειδικών Δυνάμεων μπήκε μέσα στο βαγόνι που βρισκόμουν λέγοντας: ”Ποιο είναι το  μου….νο”; Κινήθηκε εναντίον μου και μου έχωσε μια κουτουλιά την οποία και απέφυγα σχεδόν αλλά την ίδια στιγμή δεχόμουν χτυπήματα από πίσω, στο κεφάλι και στα πόδια, από κάποιον άλλον που μπήκε από τηδιπλανή πόρτα.

Βγήκαν έξω και η αντιπαράθεση συνεχίστηκε λεκτικά. Επιβιβάστηκαν στο διπλανό βαγόνι που χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο και κάλεσα την Αστυνομία.

Κατήγγειλα το γεγονός και με ρώτησαν πού βρίσκεται τώρα η ομάδα αυτή και ο συρμός. Στα Κάτω Πατήσια ξανά τα ίδια με μετανάστη, ο σεκιουριτάς αντέδρασε και του επιτέθηκαν λεκτικά (“κωλοπροδότη”) και με φτυσιές, χωρίς να διακρίνω αν τον χτύπησαν γιατί κατέβηκα εκεί.

Κάλεσα δεύτερη φορά το 100 και μου είπαν ότι έχουν ενημερωθεί, “τους έχουν μιλήσει και οι υπάλληλοι του ΗΣΑΠ και στέλνουν δυνάμεις”…

Επίσης με ρώτησαν αν θέλω να έρθει περιπολικό να με πάει στο Τμήμα να καταθέσω μήνυση ή αν θα κινηθώ μόνος μου. Τους απάντησα ότι δεν χρειάζεται και με ρώτησαν αν μπορούν να με βρουν σε αυτό το τηλέφωνο.

Στη συνέχεια δεν ξέρω τι συνέβη. Την ώρα της επίθεσης εναντίον μου ακούστηκαν μερικές απειλές για το τι θα γίνει στις 17 και το πως η Χρυσή Αυγή θα μας κανονίσει όλους. Μικρός μέσος όρος ηλικίας για τη φασιστική αυτή ομάδα, μεγάλος δυστυχώς ο φόβος των επιβατών. Αν είχαμε μιλήσει όλοι μαζί θα τα είχαν μαζέψει και θα είχαν φύγει σίγουρα…

Ν.Μ

[--->]

Η Ελλάδα αιχμάλωτη

του Gabriele Pastrello

 27 Μαϊου 2012

Ονομάζεται zugzwang, (Τσούγκτσβανγκ) και είναι ένας ευρέως διαδεδομένος όρος στη σκακιστική βιβλιογραφία. Η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγραφεί αποκλειστικά μία ειδική κατάσταση επάνω στη σκακιέρα.Είναι η στιγμή που ο ένας από τους δύο αντιπάλους, λόγω των απειλών που δέχτηκε, βρίσκεται ξαφνικά στη δύσκολη θέση να μην μπορεί να κάνει καμιά απολύτως ικανοποιητική κίνηση, δηλαδή ενώ είναι η σειρά του να παίξει, οποιο πιόνι ή κομμάτι μετατοπίσει, καταστρέφει αμέσως μια εύθραυστη ισορροπία στην άμυντική τακτική του, με αποτέλεσμα να χάσει τη παρτίδα. Με λίγα λόγια, τη παρτίδα τη χάνει εξαιτίας της αναγκαστικής κίνησης που υποχρεώνεται να κάνει. Αυτό μοιάζει με τη σημερινή θέση της Ελλάδας, να μείνει ή να φύγει  από το ευρώ. Αν μείνει και τηρήσει τις συμφωνίες, όπως της ζητούν να κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η καγκελάριος  Άνγκελα Μέρκελ, τότε αυτό πολύ απλά θα σημάνει τη σταδιακή εξαθλίωση της. 

Σε συνθήκες ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ύφεσης, η πολιτική μείωσης του λόγου χρέους προς ΑΕΠ δεν οδηγεί παρά στην αύξηση του λόγου αυτού. Το χρέος, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να αυξάνεται, αφού το έλλειμμα του ελληνικού δημοσίου δεν μπορεί παρά να χρηματοδοτείται με ευρωπαϊκά κονδύλια από το ευρωπαϊκό ταμείο στήριξης.

 Η άλλη εναλλακτική λύση, η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ δεν είναι ούτε αυτή σπαρμένη με ροδοπέταλα. Η επιστροφή στη δραχμή, θα οδηγούσε στη  μεγάλη υποτίμηση της κάτι που πολύ  γρήγορα θα μεταφραζόταν σε υψηλό πληθωρισμό. Επισης, λόγω της μεγάλης φοροδιαφυγής, που είναι πιο μεγάλη από αυτή της Ιταλίας, θα είχαμε μια δυναμική υπερπληθωρισμού, όπως στη Γερμανία των  αρχών της δεκαετίας του 1920. Παίρνοντας μάλιστα υπόψη και το χαμηλό ειδικό βάρος του τομέα των εξαγωγών της Ελλάδας, τα πλεονεκτήματα μιας ενδεχόμενης εξόδου της θα μπορούσαν να μην είναι και τόσο  μεγάλα.

 Δηλαδή,εαν η Ελλάδα δεν είχε ενταχθεί στο ευρώ, θα μπορούσε να έχει πλεονεκτήματα, σε περίπτωση που εγκαταλείψει το ευρώ φαίνεται πως θα έχει μόνο μειονεκτήματα. Μια λύση θα μπορούσε να είναι αυτή που προτείνει  το κόμμα της αριστεράς,ο  ΣΥΡΙΖΑ: παραμονή στη ζώνη του ευρώ, αλλά επαναδιαπραγμάτευση των  όρων των συμφωνιών. Η γραμμή αυτή μοιάζει, ωστόσο, να βρίσκει ένα φαινομενικά ανυπέρβλητο εμπόδιο. Δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να δανειστεί από τις χρηματαγορές, η βιωσιμότητα του δημοσιονομικού ελλείμματος, σήμερα, εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα του Ευρωπαϊκού Ταμείου στήριξης, με την προϋπόθεση ότι θα τηρούνται οι δεσμεύσεις.

 Έτσι, αν η ελληνική κυβέρνηση καταγγείλει τις συμφωνίες αυτές, ένας οποιοσδήποτε  αξιωματούχος του Ταμείου θα μπορούσε να κλείσει τη στρόφιγγα, και να μην επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να  κάλυψη τις τρεχούσες ανάγκες της. 

Το θέμα είναι από μόνο του απαράδεκτο, αλλά θα μπορούσε και να συμβεί. Μόνο μια πολιτική απόφαση θα μπορούσε να υποχρεώσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ αναστέλλοντας τη χρηματοδότησης  της . Αν όμως η διακοπή της χρηματοδότησης γίνει  αυτόματα, τότε η έξοδος θα μπορούσε να είναι υποχρεωτική πολύ πριν επαναληφθεί ο πολιτικός  διάλογος.