Στο άρθρο λάμπει δια της απουσίας του το βασικότερο επιχείρημα:
α) για να "εμπλακούν" στο δίκτυο 353 Α/Γ των 2MW
πρέπει να κατασκευαστούν εργοστάσια φυσικού αερίου με στρεφόμενες εφεδρείες,
ισχύος 741,3 MW. Έτσι ώστε να εξομαλύνουν το ακατάστατο ρεύμα που παράγουν οι
ανεμογεννήτριες.
Το φυσικό αέριο που θα ξοδεύουν οι εξομαλυντές, θα είναι τόσο
όσο και αν παράγαμε 353 επί 2, δηλαδή 706 MW, χωρίς να είχαμε εγκαταστήσει
διόλου 353 Α/Γ των 2MW.
β) Οι άνεμοι στην ελλ. επικράτεια, είναι ή ριπαίοι, ή
ασθενείς ή δεν υπάρχουν καθόλου. Άρα είναι πολύ μικρό το ποσοστό των ανέμων που
είναι χρήσιμοι για τα αιολικά.
γ) η διεθνής πρακτική αποδεικνύει, πως το
ποσοστό της ζήτησης που παράγεται σε χρήσιμο ρεύμα από τα αιολικά, χωρίς την παρέμβαση των
εξομαλυντών φυσικού αερίου, κυμαίνεται από 1% εως 2% στις χώρες που έχουν
φυτέψει παντού αιολικά,δηλαδή Γερμανία, Δανία. ειδικά στην Δανία που έχει
εγκαταστήσει θαλάσσια αιολικά, όπου υπάρχουν πολύ πιο σταθεροί άνεμοι της
Βόρειας Θάλασσας.
Οι Δανοί πληρώνουν την Νορβηγία, με υποθαλάσσια
διασύνδεση-που είχε γίνει για να πουλάνε ρεύμα στις σκανδιναβικές χώρες-να
παραλαμβάνουν το ρεύμα και να το εξομαλύνουν, μέσω αντλησιοταμιεύσεων και υδατοπτώσεων(έχουν
πάμπολλες) και να το ξαναπουλάνε
εξομαλυμένο στην Δανία. Με αποτέλεσμα, η Δανία να έχει το ακριβότερο-με 2η την
Γερμανία-ρεύμα της Ευρώπης.
δ) Ο ρόλος των αιολικών είναι να παράγουν τσάμπα
ρεύμα και να μην εκλύουν CO2. Η δυστοπία στο μεγαλείο της : ούτε ο 1ος στόχος
ούτε ο 2ος επιτυγχάνονται. ΝΟΕΙΤΑΙ ΑΥΤΗ ΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΟΣ
ΚΡΑΤΟΥΣ????? ( σχόλιο από Γιώργος Μπαγασάκος )
