Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ζητήσει αποζημίωση από το καρτέλ των κατασκευαστικών


Απάντηση Κομισιόν σε ευρωβουλευτή ΛΑΕ, Ν.Χουντή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
  • Ενώ οι μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες που ομολόγησαν τη συμμετοχή τους στο καρτέλ,καταλήστευαν το κράτος για δεκαετίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ζητήσει αποζημίωση
  • Απάντηση-σοκ Κομισιόν σε Νίκο Χουντή (ευρωβουλευτή ΛΑΕ)
Ενώ οι μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες ομολόγησαν ότι για δεκαετίες καταλήστευαν το ελληνικό κράτος με τη σύσταση καρτέλ,
ενώ παραγράφηκε από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού το μεγαλύτερο μέρος της ομολογημένης απάτης (1981-88 και 2001-02),
ενώ έπεσαν «στα μαλακά» με ένα αστείο πρόστιμο της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, εταιρίες που με προκλητικό τρόπο λήστευαν το δημόσιο χρήμα (ΑΚΤΩΡ, ΑΕΓΕΚ, ΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ, κά),
ενώ απαλλάχθηκαν σκανδαλωδώς οι ξένες εταιρίες, όπως οι Siemens, Vinci, Hochtieff και άλλες, που επωφελήθηκαν του καρτέλ…
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ζητήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη το ελληνικό κράτος από την αποδεδειγμένη και ομολογημένη σύσταση καρτέλ, όπως ρητά προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία 2014/104/ΕΕ) και βεβαιώνει η Κομισιόν με την παρούσα απάντηση, στην οποία τονίζει: «Το γεγονός ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε πρόστιμο στις εν λόγω εταιρίες δεν εμποδίζει το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη».

Ταυτόχρονα, ενώ η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει, τουλάχιστον 3ετή αποκλεισμό από διαγωνισμούς, εταιριών που συμμετείχαν σε καρτέλ ή επιβολή στις εταιρίες επαρκών μέτρων για τη μη επανάληψη σχετικών παράνομων πρακτικών, αποδεικνύεται ότι, ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχουν λάβει οποιοδήποτε μέτρο σε βάρος αυτών των, αφού, «έκτοτε, έχουν προκηρυχθεί δημόσια έργα (πχ, Αυτοκινητόδρομος Ε-65, Κάθετοι άξονες Εγνατίας, κά), ή βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δημοπράτησης (πχ, επέκταση Μετρό Αθήνας), στις οποίες συμμετείχαν ή έχουν ανακηρυχθεί και ανάδοχοι, εταιρίες που συμμετείχαν στο ανωτέρω καρτέλ».

Συγκεκριμένα, σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) Νίκος Χουντής, αφού επισήμαινε απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) ότι, εταιρίες που συμμετείχαν σε καρτέλ «αποκλείονται από διαγωνισμούς δημοσίων έργων για 3 τουλάχιστον έτη,… εκτός αν έχουν συνδράμει ενεργά στην έρευνα, έχουν λάβει επαρκή μέτρα για μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, αποζημίωσαν για προκληθείσες ζημίες (πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου)», υπενθύμιζε στην Κομισιόν την απόφαση της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τη σύσταση καρτέλκατασκευαστικών εταιριών και την καλούσε να αποφανθεί αν «μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη από τις εταιρίες του καρτέλ, πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου».

Η απάντηση της Κομισιόν στο ερώτημα αυτό, είναι πραγματικά κόλαφος για την κυβέρνηση:
Αφού αναφέρει ότι, «η οδηγία 2014/104/ΕΕ («οδηγία σχετικά με τις αγωγές αποζημίωσης»)  απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει υποστεί ζημία λόγω παράβασης του δικαίου ανταγωνισμού μπορεί να αξιώσει και να επιτύχει πλήρη αποζημίωση για την εν λόγω ζημία», καταλήγει τονίζοντας ότι, «Το γεγονός ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε πρόστιμο στις εν λόγω εταιρείες δεν εμποδίζει το ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη»!!!».

Στο ερώτημα του Νίκου Χουντή, γιατί δεν υπήρξε, όπως προβλέπει η νομοθεσία, 3ετής αποκλεισμός από διαγωνισμούς ή αν υπήρξαν άλλα «επαρκή μέτρα» προκειμένου για τη μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, η Επίτροπος Ανταγωνισμού κ. Vestager «δείχνει» την ελληνική κυβέρνηση, τονίζοντας: «Το άρθρο 57 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ («οδηγία για τις δημόσιες συμβάσεις») επιτρέπει σε μια εταιρεία να αποδείξει ότι έχει λάβει μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία της και να αποφύγει πιθανό αποκλεισμό από τη διαδικασία ανάθεσης. Η τελική απόφαση επί του θέματος ανήκει στην αναθέτουσα αρχή(σ.σ: ελληνική κυβέρνηση

Η πλήρης ερώτηση και απάντηση έχουν ως εξής:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-006119/2018προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού

Nikolaos Chountis (GUE/NGL)

Θέμα:  Καρτέλ κατασκευαστικών εταιριών στην Ελλάδα και απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ
Με απόφαση του ΔΕΕ  εταιρίες που συμμετείχαν σε καρτέλ αποκλείονται από διαγωνισμούς δημοσίων έργων για 3 τουλάχιστον έτη, από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης Δικαστηρίου ή Επιτροπής Ανταγωνισμού, εκτός αν έχουν συνδράμει ενεργά στην έρευνα, έχουν λάβει επαρκή μέτρα για μη επανάληψη σχετικών πρακτικών, αποζημίωσαν για προκληθείσες ζημίες (πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου), κ.λπ.
Έχοντας υπόψη ότι,
–          τον Σεπτέμβριο 2017 η ΕΕΑ  εξέδωσε απόφαση σε βάρος κατασκευαστικών εταιριών , για συμμετοχή σε καρτέλ και επιδικάστηκαν «αναλογικά» πρόστιμα,
–          έκτοτε όμως, έχουν προκηρυχθεί δημόσια έργα (π.χ. αυτοκινητόδρομος Ε-65, κάθετοι άξονες Εγνατίας, κ.ά.), ή βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δημοπράτησης (π.χ. επέκταση Μετρό Αθήνας), στις οποίες συμμετείχαν ή έχουν ανακηρυχθεί και ανάδοχοι, εταιρίες που συμμετείχαν στο ανωτέρω καρτέλ·
Ερωτάται η Επιτροπή:
  1. Μπορεί να βεβαιώσει ότι οι εταιρίες αυτές έχουν προσκομίσει τα «ελαφρυντικά στοιχεία» που προβλέπονται στο άρθρο 57 παράγραφος 6 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ;
  2. Με βάση την ανωτέρω απόφαση του ΔΕΕ, μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη από τις εταιρίες του καρτέλ, πέραν του ήδη επιβληθέντος προστίμου; Υπάρχει σχετική διεκδίκηση;
  3. Εταιρίες που δεν παραδέχθηκαν τη συμμετοχή τους στο καρτέλ, αλλά εκκρεμεί η σχετική απόφαση της ΕΕΑ (π.χ. SIEMENS, VINCI, HOCHTIEFF, κ.ά.), μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων; Πότε αναμένεται η οριστική απόφαση της ΕΕΑ;

"Οι εμπρηστές της Στροφυλιάς είναι πολλοί ... "



    
Οι εμπρηστές της Στροφυλιάς είναι πολλοί και είναι όλοι μπροστά μας. ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!

Κάηκε (πάλι) η Στροφυλιά!

Ε και τι έγινε, το ξέραμε, το περιμέναμε!

Δεν θα μπορούσε να έχει άλλη κατάληξη αυτό το «έργο».

Το παρακολουθούμε 30 χρόνια τώρα και προσπαθούμε μια χούφτα άνθρωποι (ναι για την οικολογική κίνηση Πάτρας (ΟΙΚΙΠΑ) μιλάω και για λίγους ακόμη «συνοδοιπόρους») να πείσουμε ΟΛΟΥΣ αυτούς που σήμερα λυπούνται (και μερικοί τρέχουν να βγάλουν φωτογραφίες στα καμένα και να συντονίσουν!...) πως πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με τα αυτονόητα:

Με την προστασία του πολυτιμότερου οικοσυστήματος της Πελοποννήσου, με το πολύπαθο δάσος της Στροφυλιάς..

Εγώ σήμερα δεν λυπάμαι. ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ! 

Τα συναισθήματα της λύπης στέρεψαν πια!

 Λυπήθηκα όταν η «καλή ιατρική κοινωνία» της Πάτρας, θέλησε να φτιάξει τη δεκαετία του ’90 (1993) στα Μαύρα Βουνά της Στροφυλιάς το «Ιατρικό χωριό». Με τον αγώνα της ΟΙΚΙΠΑ το αποτρέψαμε.

Λυπήθηκα λίγα χρόνια αργότερα όταν στην ίδια περίπου θέση (καλόγρια) «κάποιοι» διανοήθηκαν να αδειοδοτήσουν νέα ξενοδοχειακή μονάδα 700 κλινών. Το αποτρέψαμε κι αυτό.

Λυπήθηκα όταν το 1995 «κάποιοι» έκαψαν ολοσχερώς το ξύλινο οικοτουριστικό περίπτερο στην παραλία της Στροφυλιάς, γιατί ήταν εμπόδιο στις (χωρίς άδεια και έλεγχο) καντίνες τους.

Λυπήθηκα όταν το 1996 το –τότε- ΥΠΕΧΩΔΕ κώφευε στις εκκλήσεις μας για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ), προκειμένου να μην εκπέσει η ΚΥΑ (όπως και έγινε) και ο βιότοπος μείνει χωρίς προστασία! (ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ: Ακόμα περιμένουμε το Π.Δ)

Δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια η ΕΛ.ΑΣ.!


Νέος άθλος της ΕΛ.ΑΣ. της κ. Όλγας Γεροβασίλη! Απόψε το βράδυ, τέσσερις πολίτες προσήχθησαν στο Αστυνομικό Τμήμα Αχαρνών.

Το έγκλημά τους ήταν ότι κολλούσαν κοντά σε σχολείο ανακοινώσεις για την εκδήλωση – βιβλιοπαρουσίαση που θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Κυριακή το απόγευμα στον γνωστό Εργατικό Κοινωνικό Χώρο Αντίβαρο.

Με την αφορμή της παρουσίασης παλιότερου βιβλίου ενός Περουβιανού παιδαγωγού και συγγραφέα, η εκδήλωση θα πραγματευθεί και το ακανθώδες ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού.

Δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια η ΕΛ.ΑΣ.!

BDS: Μποϊκοτάρετε τη Eurovision - μην δώσετε άλλοθι στην ισραηλινή κατοχή


                      
      
«Αγαπητοί συμμετέχοντες στην Eurovision,


Είμαστε Ισραηλινοί καλλιτέχνες, μουσικοί, δημιουργοί ταινιών και συγγραφείς. Πολλοί από εμάς έχουμε υπογράφει επιστολή  υποστήριξης των παλαιστινιακών εκκλήσεων για αλλαγή του τόπου διεξαγωγής του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision προκειμένου να μην διεξαχθεί στο Τελ Αβίβ. Και αυτό γιατί:

Εμείς, ως Εβραίοι Ισραηλινοί που επιθυμούν να ζουν σε μια ειρηνική και δημοκρατική κοινωνία, αναγνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί αυτό αν δεν λάβει τέλος η καταπίεση της κυβέρνησής μας επί εκατομμυρίων Παλαιστινίων. Μια κοινωνία δεν μπορεί να θεωρείται δημοκρατική αν διατηρεί στρατιωτική ισχύ επί εκατομμυρίων ανθρώπων, αρνούμενη τα βασικά τους δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός τους στο εκλέγειν. Τι σημαίνει δημοκρατία όταν το ένα πέμπτο των Ισραηλινών πολιτών, οι Παλαιστίνιοι Άραβες, στερούνται ίσων δικαιωμάτων με τους υπόλοιπους πολίτες δια νόμου;

Οι νέοι μας, άνδρες και γυναίκες, είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό κατοχής, συμμετέχοντας στη διάπραξη κάθε είδους εγκλήματος εναντίον Παλαιστινίων, στα οποία περιλαμβάνεται και ο παράνομος αποκλεισμός της Γάζας.

«Θα ζούμε πάντα δια του σπαθιού» υποσχέθηκε ο φανατικός πρωθυπουργός μας Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Λοιπόν, εμείς δεν θέλουμε να ζούμε με τη δύναμη του σπαθιού! Θέλουμε να ζήσουμε κανονικές, ειρηνικές ζωές, χωρίς να καταπιέζουμε ή να υποδουλώνουμε κανέναν. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να πάνε σε έναν στρατό τον οποίο ο περισσότερος κόσμος κατηγορεί για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Στο ίδιο το Τελ Αβίβ, το Ισραήλ εκτοπίζει τους ντόπιους Παλαιστινίους της Γιάφα χρησιμοποιώντας νομικίστικα και οικονομικά μέσα, διώχνει οικογένειες, καταστρέφει σπίτια και παραμελεί και υποχρηματοδοτεί ολόκληρες γειτονιές.

Έχει προγραμματιστεί να εμφανιστείτε στο Εκθεσιακό Κέντρο του Τελ Αβίβ, πάνω στα ερείπια του παλαιστινιακού χωριού αλ Σάικχ Μουγιανίς, του οποίου οι κάτοικοι, δια της βίας, εκτοπίστηκαν και δεν τους επιτράπηκε ποτέ να επιστρέψουν.

Σκεφτήκαμε πάρα πολύ τις προγραμματισμένες σας εμφανίσεις. Από την μία, θα ήταν τόσο ωραίο να ακούσουμε την μουσική σας και τα μηνύματα της συμμετοχής σας. Από την άλλη, το μήνυμα αυτό θα δοθεί στο Τελ Αβίβ, και θα χρησιμοποιηθεί από το Ισραήλ ως μέσο για δημόσιες σχέσεις, για να απομακρύνει την προσοχή από τη στρατιωτική κατοχή, τις πολιτικές απαρτχάιντ και την εθνοκάθαρση ενάντια στον ντόπιο παλαιστινιακό λαό. Θα είναι ο τέλειος αντιπερισπασμός.

Εμείς, ως καλλιτέχνες, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί ενώ οι Παλαιστίνιοι συνάδελφοί μας υποχρεώνονται στη σιωπή, στην απανθρωποποίηση και υποφέρουν από βία. Και σας ζητάμε να ενωθείτε μαζί μας για να το καταγγείλουμε αυτό. Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες σας κάλεσαν να αποσυρθείτε από την Eurovision και εμείς ενώνουμε τις φωνές μας με το κάλεσμά τους αυτό για το καλό του κοινού μέλλοντός μας.

Aviad Albert, musician
Shlomit Altman, artist
Meira Asher, sound artist
Kerem Blumberg, filmmaker
Dror Dayan, filmaker
Anat Even, filmmaker
Ohal Grietzer, musician
Nir Harel, artist
Avi Hershkovitz, film director
Liad Hussein Kantorowicz, performance artist
Noki Katan, DJ
Jonathan Ofir, conductor and violinist.
Hagar Ophir, installation and performance artist
David Oppenheim, artist, musician
Michal Peleg, writer
Nira Pereg, artist
Timna Peretz, filmmaker
Sigal Primor, artist
Danielle Ravitzki, musician, visual artist
Ben Ronen, visual artist
Michal Sapir, musician, writer
Anka Schneidermann, artist
Yonatan Shapira, musician
Eyal Sivan, documentary filmmaker
Eran Torbiner, documentary filmmaker
Eyal Vexler, art and cultural producer and curator
Oriana Weich, artist

Ανοικτή Επιστολή  – Έκκληση Ισραηλινών καλλιτεχνών για μποϋκοτάζ της Eurovision

 
                                                  

Οι Ισραηλινοί που υψώνουν ανάστημα απέναντι στην κατοχή του παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί παρά να βρίσκονται στην κορυφή της οποιασδήποτε λίστας καταγγελίας της επίσημης ισραηλινής πολιτικής, η οποία, πλέον, συστηματικά, ανοιχτά και επίσημα προσπαθεί, μάλιστα, να ταυτίσει την καταγγελία των κατοχικών εγκλημάτων με τον αντισημιτισμό.  Οι Εβραίοι Ισραηλινοί, από οποιαδήποτε επαγγελματική θέση και αν βρίσκονται, αποτελούν ντε φάκτο την απόδειξη ότι όσο σκληρό και αν είναι το τίμημα (και για τους Εβραίους Ισραηλινούς που καταγγέλλουν την ισραηλινή κατοχή είτε ως επαγγελματίες όπως τώρα οι καλλιτέχνες, είτε ως αρνητές στράτευσης στην κατοχική εγκληματική μηχανή, είτε από οπουδήποτε αλλού), ο αγώνας αυτός παραμένει ζωντανός. Ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού για ανεξαρτησία, ελευθερία και αξιοπρέπεια, ένας αγώνας που καθημερινά γράφεται με το αίμα του, είναι και δικός μας αγώνας.

Το κάλεσμα  για μποϋκοτάζ της Eurovision έχει αποτυπωθεί στα ελληνικά με το ακόλουθο κείμενο: