Αποχαιρετώντας τον Σαμίρ Αμίν

 

                                    Μεγάλη απώλεια ο θάνατός του

 Η πλήρης συνέντευξη του Σαμίρ Αμίν στο Contropiano.org το Μάη του 2011:

           

                       "Ήμουν και εξακολουθώ να είμαι κομμουνιστής!"

Ο Σαμίρ Αμίν γεννήθηκε στο Κάιρο, από πατέρα Αιγύπτιο και Γαλλίδα μητέρα. Πέρασε την παιδική του ηλικία και την εφηβεία στο Πορτ Σάιντ, όπου έβγαλε το γυμνάσιο. Από το 1947 έως το 1957 σπουδάζει στο Παρίσι, παίρνοντας ένα πρώτο πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες (1952), στη συνέχεια στη στατιστική (1956) και στα οικονομικά (1957).

Στην αυτοβιογραφία του «Itinéraire intellectuel» (1990) γράφει ότι περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στον αγώνα, δεν μπόρεσε να αφιερώσει παρά ένα ελάχιστο μέρος του χρόνου του στις πανεπιστημιακές εξετάσεις.

Ο Σαμίρ Αμίν  αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος του έργου του στη μελέτη των σχέσεων μεταξύ ανεπτυγμένων και υπανάπτυκτων χωρών, τη λειτουργία του κράτους σε αυτές τις χώρες αλλά κυρίως την πηγή αυτών των διαφορών, οι οποίες εντοπίζονται στα ίδια θεμέλια του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης. Για τον Αμίν, η παγκοσμιοποίηση είναι ένα φαινόμενο τόσο παλιό όσο και η ανθρωπότητα, αλλά στις αρχαίες κοινωνίες το φαινόμενο αυτό επέτρεπε κυριολεκτικά στις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές του κόσμου να φτάνουν τις πιο προηγμένες. Αντίθετα, η σημερινή παγκοσμιοποίηση, που συνδέεται με τον καπιταλισμό, είναι από τη φύση της πολωτική, δηλαδή η λογική της παγκόσμιας επέκτασης του καπιταλισμού  από μόνο της οξύνει τις ανισότητες.

Τουρκία: πλήρης κατάρρευση

Του Michael Roberts

Η τουρκική λίρα βρίσκεται σε φάση πλήρους κατάρρευσης. Τους τελευταίους έξι μήνες, έναντι του δολαρίου, έχει χάσει το 40% της αξίας της, και την τελευταία εβδομάδα άλλο ένα 20%  και αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε για την οικονομία της Τουρκίας και τη λανθασμένη οικονομική πολιτική του αυταρχικού ηγέτη (που επανεκλέχθηκε πρόσφατα), Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι: στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.

 

Αυτό που πυροδότησε την κρίση ήταν το μπλοκάρισμα των λογαριασμών του Τούρκου υπουργού δικαιοσύνης Αμπντουλχαμίτ  Γκιουλ, , και  του Σουλεϊμάν Σοϊλού,υπουργού Εσωτερικών, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, λόγω του υποτιθέμενου ρόλου τους στην κράτηση του Αντριου Μπάνσον, ενός Αμερικανού ιερωμένου. Ο κ Μπράνσον, ο οποίος διαχειριζόταν εδώ και είκοσι χρόνια μια μικρή εκκλησία στην Τουρκία, πριν από τη σύλληψή του τον Οκτώβριο του 2016 κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε συνωμοσία για την ανατροπή Ερντογάν. Ο ιερέας χαρακτηρίζει "συκοφαντία", τις εις βάρος του κατηγορίες. Η κράτησή του αφορά μία μόνο από τις πολλές διαφορές μεταξύ της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών από τις διαφορετικές θέσεις για τη Συρία μέχρι την αγορά αμερικανικών όπλων.

Την Παρασκευή, ο Γουίλμπουρ Ρος, ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διπλασιάσουν κατα 50% τους δασμούς στις εισαγωγές τουρκικού χάλυβα, και αυτό γιατί το προηγούμενο επίπεδο του 25% δεν ήταν αρκετό για να μειώσει όσο έπρεπε τις εξαγωγές τουρκικού χάλυβα στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Ο διπλασιασμός των δασμών στις εισαγωγές χάλυβα από την Τουρκία θα μειώσει περαιτέρω τις εισαγωγές, κάτι που το υπουργείο Εμπορίου θεωρεί ότι αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια», δήλωσε ο Ρος.

Η πραγματική Ελευθερία , απ'όλα!

Όχι άλλο κάρβουνο! (Για τα δηλητηριώδη ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ για την ανεργία)

 Παναγιώτης Μαυροειδής

Η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου επισήμανε πρόσφατα ότι:
«το ποσοστό της ανεργίας για πρώτη φορά, μετά τον Σεπτέμβριο του 2011, υποχώρησε κάτω από το 20%, (σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ είναι 19,5%) ενώ, ειδικά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η ανεργία έχει μειωθεί κατά περίπου 7 ποσοστιαίες μονάδες».

Ακόμη πιο πανηγυρικά σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει:

«Η πτώση της ανεργίας κάτω από το ποσοστό του 20%, για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια, αποτελεί την πιο ισχυρή ένδειξη ότι η χώρα έχει αλλάξει σελίδα οριστικά και αμετάκλητα (…).Η εξέλιξη αυτή επικυρώνει τη σκληρή και μεθοδική δουλειά που έχει γίνει από την κυβέρνηση για την καταπολέμηση της ανεργίας».

Αποδελτιώνοντας λοιπόν, η κυβέρνηση μας λέει δύο πράγματα, πρώτον ότι η κατάσταση με την ανεργία/εργασία βελτιώθηκε σημαντικά και δεύτερον, ότι αυτό δεν είναι τυχαίο, αλλά οφείλεται στη «σκληρή και μεθοδική» δουλειά της κυβέρνησης.

Πως όμως έχουν τα πράγματα;
Όπως πάντα, στοιχειωδώς σοβαρά συμπεράσματα βγαίνουν μόνο όταν «ανοίγει η εικόνα», τόσο χρονικά, όσο και ευρωπαϊκά (στον οικονομικό χώρο που κυρίως κινείται η Ελλάδα).
Το παρακάτω διάγραμμα εκμηδενίζει πλήρως τους φτηνούς προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς ότι η όποια βελτίωση στο ζήτημα της ανεργίας οφείλεται στην ιδιαίτερη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.


    
Η διακύμανση της ανεργίας σε όλη την ευρωζώνη και την ΕΕ, σχετίζεται με την εξέλιξη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και είναι ομοιόμορφη σε όλες τις χώρες. Είναι λογικό, μετά από ένα τεράστιο βύθισμα, να εμφανίζεται κάποια αναιμική ανάκαμψη. Μιλώντας συγκριτικά, στο διάστημα 2015 έως 2018, ο δείκτης ανεργίας στην ευρωζώνη μειώθηκε περίπου 32% στην ευρωζώνη και στην Ελλάδα 26%.

Κάρβουνο λοιπόν ο θησαυρός για το ΣΥΡΙΖΑ…

Εκείνο που δε λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι αυτή η μεταβολή συνοδεύεται από τη διατήρηση των θλιβερών, αρνητικών πρωτείων της Ελλάδας, που έχει με διαφορά το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ με δεύτερη την Ισπανία.

     
Η κυβέρνηση αρέσκεται να παίζει -πάντα κατά το δοκούν και εντελώς παραπλανητικά- με μεταβολές σε νούμερα, ενώ την ίδια στιγμή, αποφεύγει σαν το διάβολο το λιβάνι, να μιλήσει για την σκληρή πραγματικότητα που λέει ότι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα (με κάθε μορφή και σχέση εργασίας) στην Ελλάδα είναι 3.840.000, ενώ οι άνεργοι είναι 913.000 άνθρωποι!

Πολύ περισσότερο, η κυβέρνηση αποκρύπτει το γεγονός ότι από το σύνολο των εργαζομένων, αυτοί με μερική απασχόληση είναι 357.000, δηλαδή σχεδόν 1 στους 10 και εδώ δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι δουλεύουν με πλήρη αλλά απλά προσωρινή απασχόληση (δίμηνη, τετράμηνη κλπ). Η αυξητική τάση για την μερική απασχόληση, φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα. Βλέποντας τη μεταβολή για το διάστημα 2015-2018, δε βλέπει κανείς κάτι που θα έκανε υπερήφανο το ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του, καθώς η γενική τάση είναι για γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Και άλλο κάρβουνο λοιπόν από το ΣΥΡΙΖΑ…

 

Και τι γίνεται αλήθεια με όσους έχουν τη «δουλίτσα» τους και δεν είναι άνεργοι; Ο δείκτης για το εργατικό κόστος, βαίνει διαρκώς μειούμενος όπως φαίνεται στο γράφημα. Από 107,4 το 2009, βρίσκεται σήμερα στο 90.3, έχοντας μάλιστα μείωση και σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά που ήταν 94.1

   
Πολύ παραστατική όσο και τραγική είναι η εικόνα για την εξέλιξη του μέσου μισθού. Με ανώτατο όριο δεκαετίας τα 1462 ευρώ, βρίσκεται σήμερα στα 1060 ευρώ, ενώ το 2015 ήταν περίπου 1.160 ευρώ. Και άλλο κάρβουνο από τον ΣΥΡΙΖΑ…

    
Ας μη ξεχάσουμε ωστόσο κάτι πολύ σημαντικό: Μιλάμε για ποσοστά ή/και απόλυτα νούμερα, σε ποιο γενικό πληθυσμό;
Το 2011 η Ελλάδα είχε 11.120.000 κατοίκους, το 2015 είχαν απομείνει λόγω συνέχισης της μετανάστευσης 10.860.000 και από τότε έως σήμερα «εξαφανίστηκαν» άλλοι 120.000 άνθρωποι για να απομείνουν εδώ 10.740.000, βελτιώνοντας έτσι τεχνητά και τη μακάβρια μπακαλική αριθμητική του ΣΥΡΙΖΑ περί ανεργίας.

   
Έτσι λοιπόν, κα Αχτσιόγλου και λοιποί ψευδολόγοι και θλιβεροί απολογητές μιας άθλιας κοινωνικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, μέρες που είναι και λόγο φονικών πυρκαγιών:
Φτάνει, όχι άλλο κάρβουνο…

[--->]

Ανοιχτή Επιστολή της Λαϊκής Συνέλευσης Λευκίμμης προς τον περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων

Κε περιφερειάρχη,

Τον τελευταίο καιρό, και με το πρόβλημα της διαχείρισης απορριμμάτων, αλλά και της λειτουργίας του ΧΥΤΑ Λευκίμμης να βρίσκονται συνεχώς στο προσκήνιο, σας παρακολουθούμε να προβαίνετε σε διάφορες δηλώσεις και ανακοινώσεις, ένα μεγάλο μέρος των οποίων αναφέρονται στον αγώνα που δίνει το κίνημα της Λευκίμμης, ενάντια στη λειτουργία του ΧΥΤΑ. Καθώς οι δηλώσεις αυτές, όλες ανεξαιρέτως, καταφέρονται ενάντια στο λαό της Λευκίμμης και στον αγώνα του, νιώθουμε την ανάγκη, ως άτομα που αγωνιζόμαστε ενάντια στην υποβάθμιση της περιοχής (είτε κατοικούμε σε αυτήν είτε όχι), να απαντήσουμε τουλάχιστον σε ορισμένες από τις δηλώσεις που έχετε πραγματοποιήσει.

Αρχής γενομένης, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι θεωρούμε απαράδεκτη τη δήλωσή σας περί «φασιστών» και «αυγού του φιδιού στη Λευκίμμη». Βρίσκοντας πάτημα, αλλά και υπερτονίζοντας, την ανοχή ορισμένων στην παρουσία του χρυσαυγίτη βουλευτή Αϊβατίδη σε συναυλία διαμαρτυρίας, φροντίσατε να δημιουργήσετε μια αρνητική εικόνα για το κίνημα της Λευκίμμης, βαφτίζοντας σωρηδόν όλο τον κόσμο «φασίστες».