περγάδι (το)

Μας ζηλεύουν όλοι

Το τελευταίο διάστημα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν προλαβαίνει να δέχεται συγχαρητήρια και εκδηλώσεις θαυμασμού.

Από την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ μέχρι τον Μπάμπη -και άλλους τραπεζικούς υπαλλήλους που παριστάνουν τους δημοσιογράφους-, όλοι έχουν να πουν έναν καλό λόγο για τον Αλέξη Τσίπρα.

Όλοι αυτοί που έσταζαν χολή για τον Τσίπρα μέχρι πριν από μερικούς μήνες, σήμερα τον αποθεώνουν.

Αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει τον Αλέξη Τσίπρα αλλά ο Αλέξης είναι απροβλημάτιστος και δεν θα καταλάβει καν από πού του ήρθε.

Ο τελευταίος που εκδήλωσε τον θαυμασμό του για τον Αλέξη Τσίπρα ήταν ο Γάλλος πρωθυπουργός, Μανουέλ Βαλς, ο οποίος του είπε πως τον ζηλεύει που πέρασε ένα κείμενο 7.500 σελίδων με μέτρα, χωρίς απεργίες.

Ο Τσίπρας έσκασε στα γέλια και του είπε «κάτσε να δεις τώρα που θα τους παίρνουν οι τράπεζες τα σπίτια με πόση χαρά θα τα δίνουν και πόσο θα χαίρονται οι άλλοι Έλληνες με αυτούς που θα χάνουν τα σπίτια τους».

Εμάς τους Έλληνες ζηλεύει ο Βαλς, που δεν αντιδράσαμε στα νέα Μνημόνια.

Αλλά επειδή δεν μπορεί να το πει σε εμάς, το λέει στον Τσίπρα, για να μας το μεταφέρει αυτός.

Μας ζηλεύει ο Γάλλος πρωθυπουργός γιατί στην Γαλλία γίνεται πόλεμος στους δρόμους και οι απεργίες σαρώνουν τη χώρα, αφού οι Γάλλοι αντιδρούν στις αλλαγές στα εργατικά τους δικαιώματα.

Και οι Γάλλοι μας ζηλεύουν που δεν αντιδρούμε.

Γενικά, όλοι μας ζηλεύουν.

Είμαστε γαμάτοι, δεν το συζητάω.

(Η Ελλάδα και οι Έλληνες έχουν γίνει ανέκδοτο. Συγγνώμη που το γράφω αλλά έτσι είναι. Αλλά μην δίνετε σημασία. Μας ζηλεύουν όλοι.)

[--->]

Εξώδικο της Βαλαβάνη στο Πρώτο Θέμα – Παραπλανηθήκαμε, λέει η εφημερίδα

«… Από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην Εξώδικο και σ’ επιστολή της Εθνικής Τράπεζας η οποία μας συγκοινοποιήθηκε, προκύπτει ότι, η πληροφόρηση μας στηρίχθηκε σε ισχυρισμούς που προέβαλλαν στελέχη της αντιπολίτευσης στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, τα οποία αποδεικνύονται σήμερα ως ανακριβή και γι’ αυτό προς αποκατάσταση της αλήθειας δημοσιεύσαμε την Εξώδικο της κας Βαλαβάνη στο φύλλο της Κυριακής 29/05/2016 και την παρούσα ανάρτηση μας.»

Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων η απαντητική δήλωση της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» στο εξώδικο της πρώην υπουργού Οικονομικών, Νάντιας Βαλαβάνη προς την εφημερίδα και στους συνεκδότες της.

Η εφημερίδα είχε κατηγορήσει τη Νάντια Βαλαβάνη για κατάχρηση της ιδιαιτέρας ενημέρωσής της ως αναπληρώτρια υπουργού Οικονομικών όσον αφορά στην περίπτωση της μητέρας της, η οποία σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας, είχε κάνει ανάληψη ποσού από τον τραπεζικό της λογαριασμό, πριν από την επιβολή των capital controls.

Η πρ. υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έστειλε στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα και στους συνεκδότες της την ακόλουθη Εξώδικη Δήλωση, η οποία δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη έντυπη έκδοση της εφημερίδας στις 29.5.2016:

«Ενώπιον παντός αρμοδίου Δικαστηρίου και Αρχής

ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΚΛΗΣΗ

Νάντιας Βαλαβάνη κατοίκου Αθήνας, Σόλωνος 125

ΚΑΤΑ
1) Θέμου Β.

… Δείτε ολόκληρο το άρθρο στη σελίδα που δημοσιεύτηκε – Πηγή: TVXS

[--->]

UNFOLLOW 54

Είσαστε πια πρωταθλητές
στο ψέμα και την εφαρμογή
νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών

UNFOLLOW 54 - Περιεχόμενα

«Είστε ίδιοι με τους άλλους (και φαίνεστε): Ο ΣΥΡΙΖΑ στο καρτεσιανό δάσος», του Αυγουστίνου Ζενάκου και του Χρήστου Νάτση
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην αντιμετωπίζεται στο εξής με την ίδια άκαμπτη καταδίκη και επιθετικότητα, με την οποία αντιμετωπίστηκαν το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία, η ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι, τα προηγούμενα χρόνια, από το «αντιμνημονιακό μέτωπο» στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ηγεμόνευσε;
«Πυροβολώντας Συριζαίους ή καλωσορίσατε στην έρημο της ΤΙ(Ν)Α», του Δημήτρη Παπανικολάου
Το διαδεδομένο εσχάτως, από τα δεξιά αλλά και τα αριστερά, «κυνήγι του Συριζαίου», υπονομεύει την ανάγκη να αναζητήσουμε άλλες λύσεις, άλλες δυνατότητες, που θα μπορούσαν να αντισταθούν στην αδιανόητη επιτροπεία που επιβάλλεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, στη βάση, όμως, της παραδοχής ότι ο τρόπος αυτής της αντίστασης δεν είναι δεδομένος, θα είναι ευρετικός και απαιτεί τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή.
«Αναπαριστώντας την προσφυγική ροή: Παιδιά αόρατα οράματα», της Μαρίτας Βυργιώτη και της Δανάης Καρυδάκη
Στη δυτική κουλτούρα, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, το παιδικό σώμα είναι ένα σώμα με (μεγάλη) σημασία: ένα απροστάτευτο, αγνό, αφελές, αμόλυντο, καλοπροαίρετο, άφθαρτο και άφυλο σώμα. Έτσι, οι εικόνες των σωμάτων που «αξίζει» να πενθήσουμε σχεδόν μονοπωλούν τις αναπαραστάσεις τόσο της κυρίαρχης ηγεμονικής ιδεολογίας όσο και των κύκλων αλληλεγγύης: η κοινωνία δεν ευαισθητοποιείται με τα σώματα των ενήλικων μουσουλμάνων που η ΕΕ αφήνει να πεθάνουν, αλλά μόνο με το άξιο θρήνου, άφυλο, απροστάτευτο και αμόλυντο παιδικό σώμα.
«Η ανθρωπογεωγραφία, οι ιστορικές τομές, το τέλος (β΄ μέρος)», του Στέφανου Καβαλλιεράκη
Παρότι στην ιστορία του νεολαιίστικου κινήματος, οργανώσεις με μικρή διάρκεια ζωής κατέλαβαν αρκετά δυσανάλογο ιστορικό χώρο, η κεντρική νεολαιίστικη οργάνωση της Κεντροδεξιάς δεν έτυχε ανάλογης αντιμετώπισης, αν και η ιστορία της υπήρξε συχνά συναρπαστική.
«Το μνημονιακό ρομπότ (παλιά το λέγαμε κράτος)», του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Οι πρόσφατα ψηφισμένες ρυθμίσεις για τον «κόφτη», την αυτόνομη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και το Υπερταμείο διαμορφώνουν μία συνθήκη που έχει προαποφασιστεί από την έναρξη της εφαρμογής της πολιτικής των δανειστών. Με πρόσχημα την καταπολέμηση της διαφθοράς και του ρουσφετιού, ολοκληρώνεται η δημιουργία ενός κράτους-αυτόματου φύλακα των «χρυσών κανόνων» της Ευρωζώνης, το οποίο στηρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η λέξη-κλειδί; «Αποπολιτικοποίηση».
«Υπερταμείο: Όλη η χώρα ένα απέραντο πωλητήριο…», του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου
Το νέο Υπερταμείο, που διαμορφώνει ένα «παράλληλο κράτος» πλήρους ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, έξω από κάθε συνταγματικό και δημοκρατικό έλεγχο, δείχνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προετοιμάζει το δικό της «success story», τολμώντας ό,τι δεν μπόρεσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορέσει να ισορροπήσει μέσα στις απαιτήσεις ντόπιων και ξένων ολιγαρχών.
«Πλειστηριασμοί: Χέρι-χέρι τα «κοράκια» με τους τραπεζίτες», του Λεωνίδα Βατικιώτη
Η απελευθέρωση της πώλησης τραπεζικών δανείων δεν απειλεί μόνο να οδηγήσει σε μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών, αλλά θα αποτελέσει κι έναν βασικό μηχανισμό για τη βίαιη αναδιάρθρωση όλης της οικονομίας, την ίδια ώρα που η συντεχνία των τραπεζιτών κατορθώνει να μην είναι ποτέ χαμένη…
«Ξέρεις από… ΕΣΠΑ;», του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Σε πείσμα της κυβερνητικής ρητορικής, ότι το ΕΣΠΑ θα φέρει πακτωλό επενδύσεων και την πολυπόθητη ανάπτυξη, στην πραγματικότητα τα σχετικά κονδύλια ούτε την παραγωγή θα ανασυγκροτήσουν, ούτε την απασχόληση θα αυξήσουν• θα ενισχύσουν, όμως, τους κάθε λογής «εθνικούς εργολάβους» των αυτοκινητόδρομων, των «μεγάλων έργων» και της διαχείρισης απορριμμάτων. Όπως και πριν…
«Παράκτιο Μέτωπο Αττικής: Το Υπερταμείο εγγυάται την επέλαση των «επενδυτών»», του Άρη Χατζηγεωργίου
Παρότι ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με κινητοποιήσεις κατά του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, σήμερα η κυβέρνησή του μέσα από τη συγκρότηση του διαβόητου «Υπερταμείου» εξασφαλίζει ότι κανένα «εμπόδιο» και καμία «εμπλοκή» δεν θα σταματήσει την επέλαση των επενδυτών στα «φιλέτα» του Παράκτιου Μετώπου της Αττικής.
«Νίκος Φίλης: Ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών στο τιμόνι της διάλυσης της δημόσιας παιδείας», του Παναγιώτη Σωτήρη
Παρότι ο επικοινωνιακός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει τις προτάσεις για κατάργηση των παρελάσεων και του υποχρεωτικού εκκλησιασμού, στην πραγματικότητα η τρέχουσα «ειδική αποστολή» του Νίκου Φίλη αφορά μια χωρίς προηγούμενο επιχείρηση συρρίκνωσης και νεοφιλελεύθερης προσαρμογής της δημόσιας εκπαίδευσης.
«Πώς ένα πρωτότυπο κοινωνικό κίνημα πυροδότησε μια πολιτική κρίση στη Γαλλία», του Benjamin Birnbaum
Η πολιτική κρίση την οποία αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η γαλλική κυβέρνηση είναι το αποτέλεσμα της ριζοσπαστικής στροφής που έκανε το κίνημα ενάντια στην αλλαγή του εργασιακού νόμου. Βασισμένο πάνω σε γόνιμες συνεργασίες ανάμεσα στο κλασικό εργατικό κίνημα και τους ανέργους και τους επισφαλείς που παραδοσιακά στερούνταν μορφών εκπροσώπησης, ένα νέο συλλογικό πνεύμα συμμετοχής αναπτύχθηκε, που υπερβαίνει την απλή αμφισβήτηση ενός αντικοινωνικού νομοσχεδίου.
«Βραζιλία και Βενεζουέλα: Ο σοσιαλισμός απέτυχε;», του Άρη Χατζηστεφάνου
Η ταυτόχρονη κρίση που εκδηλώθηκε σε Βραζιλία και Βενεζουέλα έδωσε σε αρκετούς την ευκαιρία να μιλήσουν για το τέλος του αριστερού παραδείγματος ή ακόμη και για «αποτυχία του σοσιαλισμού» στη Λατινική Αμερική. Όμως, τόσο η πιο ριζοσπαστική όσο και η πιο μετριοπαθής χώρα στους λεγόμενους «πειρατές της Καραϊβικής» έχουν και μια άλλη ιστορία να διηγηθούν.
«διαΝΕΟσις: Το μεγάλο gaslighting», του Γιάννη-Ορέστη Παπαδημητρίου
Με τη συνδρομή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και τη χορηγία επικοινωνίας του Γιάννη Αλαφούζου, ένα νεοσύστατο think tank επιχειρεί να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι βρίσκεται σε μία κατάσταση μόνιμου παραλογισμού.

Στο UNFOLLOW Ιουνίου διαβάστε ακόμη:
«Αδέσποτοι», διήγημα του Κώστα Περούλη
«Ανακόλουθα», ο Χρήστος Νάτσης γράφει για τον «Αντόρνο στα ζαχαροκάλαμα»
«Για την αποκατάσταση της σκοτεινής ιστορίας (μας)», κριτική του Τάσου Κουκουτά για το Exhibit B του Μπρετ Μπέιλι
«Εστεμμένη Ραδιοκεφαλή», κριτική του Αλέξανδρου Παπαγεωργίου για τον νέο δίσκο των Radiohead
«Social Μήδεια», η Αργυρώ Μουστάκα-Βρεττού δηλώνει: «Ζε σουί στον κόσμο μου»
«Zaraleaks», ο Χριστόφορος Ζαραλίκος καταγγέλει τις «Ασιδέρωτες κουρτίνες» και ρωτάει: «Τυχαίο;;;»
«Depressed Pasok», ο πιο μελαγχολικός Πασόκος καταθέτει ένα «Κομμάτι ψυχής»
«Αδιάσειστος», ο Αδιάσειστος αναμετριέται με τους «Νταβόρ Σούκερ»
«Διερευνητικά», ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος γράφει: «Οι Γάλλοι στο δρόμο και οι Έλληνες στο Euro»

και όπως κάθε μήνα…
«Πουτάνες», του Σπύρου Δερβενιώτη
«Οδός κρίσης», της Αλέξιας Οθωναίου

Τρώνε και γελούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα

Αποκομμένοι απο την πραγματικότητα, καταδιωκόμενοι απο τους λαούς τους, τρώνε κ γελούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα κι αποφασίζουν για "οδικούς χάρτες στρατηγικής συνεργασίας" -ξεπούλημα υπέρ Γαλλίας, με την ψευδαίσθηση οτι αυτή θα μας παρέχει στις επόμενες δυσκολες στιγμές "προστασία", όπως ήταν με την καταστροφική συμφωνια τον Ιούλιο του 2016.

Αυτή τη φορά τα γαλλικα ΜΜΕ, ηταν πολύ πιο προσεκτικά στις διατυπώσεις τους για τα "ψώνια" του πρωθυπουργού* τους