ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τι σημαίνει το νέο νομοσχέδιο για τους ανασφάλιστους
Μπορούμε να μιλάμε για ισότιμη καθολική και δωρεάν πρόσβαση των ανασφάλιστων ασθενών;
Ή μήπως είναι απλά ένα μετέωρο βήμα της κυβέρνησης;
Ψηφίστηκε στα πλαίσια του παράλληλου προγράμματος το νέο νομοσχέδιο
για τους ανασφάλιστους ασθενείς, φιλοδοξώντας να αποκαταστήσει τις
βασικές δυσλειτουργίες και το τεράστιο έλλειμμα των προηγούμενων ΚΥΑ του
2014 (επί Υπουργίας κ. Άδωνι Γεωργιάδη), όπου δεν υπήρχε καμμία
πρόσβαση σε διαγνωστικές εξετάσεις, καμμία μείωση στην συμμετοχή των
ασθενών στα φάρμακα και η πρόσβαση στα νοσοκομεία περνούσε μέσα από
τριμελείς επιτροπές που είτε δεν συστάθηκαν ποτέ, είτε δεν λειτούργησαν
ποτέ.
Από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου το 2010 άρχισε σταδιακά το
δράμα των ανασφάλιστων ασθενών, των οποίων ο αριθμός έφτασε τα 3
εκατομμύρια. Μέχρι το καλοκαίρι του 2014 η πρόσβαση αυτών των ασθενών
στο δημόσιο σύστημα υγείας ήταν απαγορευμένη, τόσο στην Πρωτοβάθμια
Φροντίδα Υγείας (ΙΚΑ-ΠΕΔΥ) όσο και στην Δευτεροβάθμια (νοσοκομεία).
Αποτελέσματα αυτής της πολιτικής του αποκλεισμού είναι η δραματική
επιδείνωση όλων των δεικτών υγείας, νοσηρότητα-θνητότητα-θνησιμότητα, με
αποτέλεσμα η χώρα μας να παρουσιάζει από το 2012 στίς επίσημες
στατιστικές (ΕΛΣΤΑΤ), στοιχεία ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ (αύξηση βρεφικής
θνησιμότητας, περισσότερους θανάτους από τις γεννήσεις κτλ.)
Όλα αυτά τα χρόνια 2011-2014, οι κυβερνώντες και κυρίως οι υπουργοί
Υγείας, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα για την κάλυψη αυτών των ασθενών,
αλλά δημοσίως δήλωναν, με περισσό θράσος και χωρίς ίχνος ηθικού
ενδοιασμού, πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα,
την ίδια στιγμή που καρκινοπαθείς αλλά και άλλοι ασθενείς πέθαιναν αβοήθητοι.
Τέτοιες δηλώσεις που ξεπερνούν κάθε όριο ανηθικότητας και
προκλητικότητας έχουν καταγραφεί σε ρεπορτάζ και σε ντοκυματέρ ξένων ΜΜΕ
όπως CNN, BBC κτλ.
Το καλοκαίρι του 2014 μετά από την έντονη πίεση του κινήματος των
κοινωνικών ιατρείων σε όλη την Ελλάδα η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε να
πάρει Κοινές Υπουργικές αποφάσεις, χωρίς όμως να δίνει καθολική και
ουσιαστική πρόσβαση, αφού οι ανασφάλιστοι ασθενείς
δεν είχαν καμία
δυνατότητα για διαγνωστικές εξετάσεις, ενώ τα λογιστήρια των
νοσοκομείων συνέχισαν να χρεώνουν τα νοσήλειά τους και υποχρέωναν τους
ασθενείς να υπογράψουν κατά την εισαγωγή τους την ανήθικη δήλωση
ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΧΡΕΟΥΣ.
Τα κοινωνικά ιατρεία που είχαν δημιουργηθεί από το
2011 μέχρι και το καλοκαίρι του 2014 συνέχισαν με σταθερά να
λειτουργούν με προϊούσα αύξηση ροής των ασθενών και σταδιακά μέχρι
και σήμερα δημιουργήθηκαν και άλλα.
Σε αυτό το τοπίο η σημερινή κυβέρνηση, μετά από μια
αδικαιολόγητη καθυστέρηση πλέον των 12 μηνών,
ψήφισε τον νέο νόμο ισχυριζόμενη ότι αντιμετωπίζει την ισότιμη και την
καθολική πρόσβαση των ανασφάλιστων ασθενών στην δημόσια υγεία.
Ως πρώτη αποτίμηση και περιμένοντας τις νέες ΚΥΑ με τις οποίες θα
μάθουμε και τις λεπτομέρειες αυτού του νόμου (
που ελπίζουμε να εκδοθούν
άμεσα και να μην υπάρξη αδικαιολόγητη καθυστέρηση), θα αναφέρουμε κάποια
δεδομένα αλλά και πολλά ερωτήματα στα οποία οφείλει η κυβέρνηση να
απαντήσει με σαφήνεια.
Δεδομένο πρώτο: Δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότιμη και καθολική πρόσβαση των ασθενών στις διαγνωστικές εξετάσεις όταν η πρόσβαση αφορά
μόνο τις δημόσιες δομές υγείας.
Συνεχίζουμε να έχουμε πολίτες δύο κατηγοριών, τους ασφαλισμένους με
πρόσβαση τόσο σε συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ φορείς, όσο και στον
δημόσιο τομέα και τους ανασφάλιστους με πρόσβαση μόνο στο δημόσιο. Ποιές
δημόσιες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ)
στην επαρχία είναι στελεχωμένες
με επαρκή αριθμό ιατρών αλλά και με τις ειδικότητες που χρειάζονται οι ασθενείς;
Σε ποιό ΠΕΔΥ της επαρχίας μπορούν να επισκεφτούν ενδοκρινολόγο,
καρδιολόγο, παιδίατρο κτλ; Σε ποιό
δημόσιο νοσοκομείο της επαρχίας
μπορούν να κάνουν π.χ. αξονική, μαγνητική; Και δεν αναφερόμαστε μόνο
στις απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας, οι μονάδες ΠΦΥ είναι δραματικά
υποστελεχωμένες χωρίς την δυνατότητα διαγνωστικών εξετάσεων και τα
δημόσια νοσοκομεία υπό κατάρρευση και με τραγικές ελλείψεις σε όλη
σχεδόν την Ελλάδα.
Δεδομένο δεύτερο: Τα
100.000.00 ευρώ ως δαπάνη είναι
ανεπαρκέστατη.
Δεδομένο τρίτο: Η κατάργηση των τριμελών επιτροπών
είναι θετικό βήμα, αρκεί όμως να δούμε στην πράξη εάν λύνεται το
πρόβλημα της νοσηλείας των ανασφάλιστων ασθενών χωρίς νέα γραφειοκρατικά
εμπόδια.
Δεδομένο τέταρτο: Δεν δίνεται πρόσβαση στους
μετανάστες χωρίς χαρτιά και χρόνια προβλήματα υγείας, με εξαίρεση
(θετική) τις κατηγορίες ανηλίκων, εγκύων κτλ.
Δεδομένο πέμπτο: Η μεγάλη κατηγορία των ανασφάλιστων
ασθενών που χρωστούν στο ταμείο τους (ΟΑΕΕ), θα έχουν πρόσβαση με όρους
και προϋποθέσεις που θα τις καθορίζουν ΚΥΑ.
Εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα:
1. Ποιές θα είναι οι προυποθέσεις και ποιοί οι όροι γι αυτούς τους ασθενείς (ΟΑΕΕ);
2.
Γιατί δεν καταργείται η ΕΣΑΝ; Η ιδιωτική
εταιρεία που θα διαχειρίζεται τον προϋπολογισμό των δημοσίων δομών
υγείας, θα τις «αξιολογεί», και η οποία θα αναθέτει σε ιδιώτες παρόχους
(σύμφωνα με το τρίτο μνημόνιο), την λειτουργία των δομών που θα
κρίνονται
αρνητικά στην αξιολόγηση.
3. Θα στελεχωθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με τις ειδικότητες των γιατρών που σήμερα δεν υπάρχουν;
Το νέο νομοσχέδιο για την κάλυψη των ανασφάλιστων ασθενών είναι βήμα, ένα δειλό όμως βήμα που
θα μείνει μετέωρο:
– Εάν δεν δοθεί ισότιμη,
δωρεάν και καθολική πρόσβαση στους ανασφάλιστους ασθενείς.
– Εάν δεν υπάρξει ουσιαστική αύξηση των δαπανών στην δημόσια υγεία.
– Εάν δεν αναβαθμιστεί ουσιαστικά η ΠΦΥ.
– Εάν δεν καταργηθεί η ΕΣΑΝ.
Για να γίνουν όμως τα παραπάνω πρέπει η υγεία να
απελευθερωθεί από την μέγγενη και τον στραγγαλισμό των μνημονίων. Να
σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας και η εγκληματική μείωση των δαπανών.
Πρέπει η Ελληνική κυβέρνηση να αναδείξει σε όλη την Ευρώπη τα στοιχεία ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ που καταγράφονται ήδη στην χώρα μας και τα οποία είναι
άμεσο αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας
και να αποσδεσμεύσει άμεσα την υγεία από τις παράλογες αλλά και ύποπτες
»εμμονές» των «Θεσμών». Μόνο τότε θα υπάρξουν οι προυποθέσεις για μια
δημόσια υγεία στην οποία θα έχουν
ΙΣΟΤΙΜΗ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΔΩΡΕΑΝ πρόσβαση οι πολίτες.
[--->]
