Ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και την καταστολή για την εφαρμογή του
Διακόπηκε για αύριο, Πέμπτη 23 Ιουλίου, 9.30 στο κτήριο 2 της Ευελπίδων,
η δίκη των εφτά εκ των συλληφθέντων στην αντιμνημονιακή συγκέντρωση της
Τετάρτης 15 Ιουλίου. Στη σημερινή διαδικασία εξετάστηκαν οι
αστυνομικοί-μάρτυρες κατηγορίας, ένας εκ των οποίων είχε αποχωρήσει από
το δικαστήριο πριν καταθέσει και έγινε διακοπή μέχρι να βρεθεί και να
προσέλθει, πράγμα που δεν έγινε, οπότε και η δίκη συνεχίζεται αύριο.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης κατέθεσαν
αίτημα αναβολής της δίκης, κάτι σύνηθες που κατά κύριο λόγο γίνεται
αποδεκτό από την έδρα. Ωστόσο, φαίνεται ότι η δικαστική και
(πολιτική;) ηγεσία έπρεπε να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό στην
εκδίκαση της υπόθεσης σήμερα, ημέρα που έχει κληθεί συγκέντρωση για την
δεύτερη επαίσχυντη ψηφοφορία στη Βουλή. [Τυχαίο; Όλες οι υπόλοιπες υποθέσεις που αιτήθηκαν σήμερα αναβολή, την έλαβαν]
Οι αστυνομικοί που εμφανίστηκαν ως μάρτυρες σήμερα έπεσαν σε φοβερές αντιφάσεις,
και ανάμεσά τους και ανάμεσα στην αρχική τους και τη σημερινή κατάθεση.
Χαρακτηριστικά, δεν ήταν δυνατό να καταλάβει κάποιος από την
ακροαματική διαδικασία, σε ποια θέση ακριβώς έλαβαν χώρα τα γεγονότα και
πόσοι επιτέθηκαν σε ποιους και με τι!
Εκτός από τα διάφορα αστεία
επιχειρήματα τύπου «ήρθε καταπάνω μας χτυπώντας μας με γροθιές (!) ενώ
ήμασταν σε πλήρη εξάρτυση», φαινόταν ξεκάθαρα ότι υπήρχε εντολή
να στοχοποιηθεί και να χτυπηθεί άμεσα ο αγώνας ενάντια στο τρίτο
μνημόνιο και μάλιστα να δοθεί ένα μήνυμα προς όσους και όσες θελήσουν να
δράσουν από δω και στο εξής ότι η αστυνομία και οι δικαστές θα
πρωταγωνιστήσουν στη διάδοση του μηνύματος.
Αλλιώς, πώς να
εξηγήσουμε το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της έδρας, κάθε φορά που
στριμωχνόταν ένας μάρτυρας κατηγορίας-αστυνομικός επενέβαινε λέγοντας
«τι να κάνουμε; Είπε ότι δεν θυμάται» θεωρώντας προφανώς φυσικό να δίνει
κάποιος κατάθεση για να καταδικαστούν άνθρωποι και να μη θυμάται πότε
και πού ακριβώς έλαβαν χώρα τα γεγονότα!
Ή πώς να εξηγήσουμε όλη την
προανακριτική διαδικασία, με την αρχική πρόταση τα πλημμελήματα και τα
κακουργήματα να εξεταστούν όλα μαζί –πράγμα που θα σήμαινε την κράτηση
των συλληφθέντων για μέρες, και διάφορα άλλα….
Δυστυχώς, τα γεγονότα μάς βάζουν σε
προβληματισμό για το τι συμβαίνει, για το πώς η κυβέρνηση στέκεται
απέναντι στο αγωνιζόμενο κομμάτι των ανθρώπων που ψήφισαν ΟΧΙ. Τι
σημαίνει η καταστολή της προηγούμενης εβδομάδας;
Τί σημαίνει η σύλληψη
των συγκεκριμένων ατόμων; Τί σημαίνει η σημερινή δίκη; ένα »αριστερό» μάθημα δικαιοσύνης ή «αριστερή» αποτροπή του κόσμου από τη σημερινή συγκέντρωση;
Και τι θα γίνει προσεχώς;
Δεν είναι προϊόντα έκπληξης οι παραπάνω
απορίες. Άλλωστε, το ΟΧΙ της κυβέρνησης είναι απέναντι σε μας. Σήμερα θα
ακουστούν ξανά τα γεμάτα «πόνο» και «ντροπή» ΝΑΙ μέσα στο Κοινοβούλιο,
ενώ κάποιοι/κάποιες θα βρισκόμαστε απέξω, την ώρα που άλλοι είναι ήδη
κατηγορούμενοι για αυτό που θα κάνουμε εμείς το απόγευμα. ΝΑΙ στην καταστολή, ΝΑΙ στο μνημόνιο…
Αύριο θα εξεταστούν οι συλληφθέντες. Είναι ανάγκη δύο πράγματα:
Πρώτον, να είμαστε όλοι σήμερα στο Σύνταγμα, στις 19.30, για να δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε και δεν θα καταστείλουν την οργή μας.
Δεύτερον, να είμαστε
αύριο το πρωί στην Ευελπίδων, όχι μόνο από αλληλεγγύη για τους ανθρώπους
που συνελήφθησαν μέσα στον δικό μας αγώνα, αλλά και για να καταλάβουν
ότι στη θέση των εφτά ή των δώδεκα ή των είκοσι πέντε, θα μπορούσε να
είναι ο καθένας και η καθεμία από μας και αυτό μας δίνει δύναμη.
Όχι μέχρι τέλους…
