Συγκέντρωση στο Σύνταγμα σήμερα στις 18.00 και πορεία στην τουρκική πρεσβεία
Εδώ και μήνες, η ζωή κρατά την ανάσα της στις κουρδικές περιοχές της ανατολικής Τουρκίας. Πρώτα ήρθαν οι βομβιστικές επιθέσεις, μετά οι άλλες επιθέσεις και τελευταία η ολομέτωπη έφοδος του τουρκικού στρατού. Όχι, στην ανατολική Τουρκία δεν γίνεται πόλεμος. Ο πόλεμος θέλει δύο ισοδύναμα μέρη. Στην ανατολική Τουρκία, ένα κράτος, ένας στρατός πολεμά έναν λαό. Τον κλείνει μέσα στις πόλεις του, του γκρεμίζει τα σπίτια, του στερεί το νερό και την τροφή, του μακελεύει τα παιδιά και τα αφήνει άταφα στους δρόμους να κείτονται για μέρες. Μανάδες δεν μπορούν να θρηνήσουν τους γιους και τις κόρες τους όπως τα αρχέγονα ήθη υπαγορεύουν στους αιώνες. Παιδιά βλέπουν τους γονιούς τους νεκρούς και δεν μπορούν να τους θάψουν, να συλλογιστούν την ορφάνια τους. 200.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Και αυτό το έγκλημα περνά σιωπηλά, αδιαμαρτύρητα, απαρατήρητα, άκλαυτα.
[--->]
Εδώ και μήνες, η ζωή κρατά την ανάσα της στις κουρδικές περιοχές της ανατολικής Τουρκίας. Πρώτα ήρθαν οι βομβιστικές επιθέσεις, μετά οι άλλες επιθέσεις και τελευταία η ολομέτωπη έφοδος του τουρκικού στρατού. Όχι, στην ανατολική Τουρκία δεν γίνεται πόλεμος. Ο πόλεμος θέλει δύο ισοδύναμα μέρη. Στην ανατολική Τουρκία, ένα κράτος, ένας στρατός πολεμά έναν λαό. Τον κλείνει μέσα στις πόλεις του, του γκρεμίζει τα σπίτια, του στερεί το νερό και την τροφή, του μακελεύει τα παιδιά και τα αφήνει άταφα στους δρόμους να κείτονται για μέρες. Μανάδες δεν μπορούν να θρηνήσουν τους γιους και τις κόρες τους όπως τα αρχέγονα ήθη υπαγορεύουν στους αιώνες. Παιδιά βλέπουν τους γονιούς τους νεκρούς και δεν μπορούν να τους θάψουν, να συλλογιστούν την ορφάνια τους. 200.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Και αυτό το έγκλημα περνά σιωπηλά, αδιαμαρτύρητα, απαρατήρητα, άκλαυτα.
[--->]