Και να που έρχεται ο νέος «αναπτυξιακός νόμος». Και κάπως
έτσι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πανηγυρίζει.
Μαζί της πανηγυρίζουν και οι θιασώτες της «ελεύθερης
αγοράς», γιατί όπως μας λένε θα έρθει η ανάπτυξη.
Επειδή όμως το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και από τις
προηγούμενες κυβερνήσεις, γι’ αυτό όταν ακούμε την
λέξη «ανάπτυξη» αυτό που καταλαβαίνουμε είναι πως ετοιμάζεται να δοθεί επιπλέον
δημόσιο χρήμα στους ολιγάρχες και τίποτα άλλο.
Και εξηγούμαστε:
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, κατέθεσε στη Βουλή τον νέο
αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος περιλαμβάνει και τα νέα «εργαλεία ενίσχυσης» όπως ονομάζονται.
Ο Σταθάκης υπόσχεται μέσω του νόμου, σε βιομήχανους και
λοιπούς αφεντάδες, να τους δώσει όλα αυτά τα εργαλεία για να επενδύσουν, ενώ το
χρήμα που θα δοθεί απλόχερα ανέρχεται
στα 4,3 δις ευρώ μέχρι το 2020.
Τα βασικά… δωράκια μεταξύ άλλων
είναι :
- 12 ετές σταθερό φορολογικό περιβάλλον για το μεγάλο κεφάλαιο ( αφορά επενδύσεις άνω των είκοσι (20) εκατομμυρίων ευρώ) – Σε περίπτωση μείωσης του φορολογικού συντελεστή επί των κερδών, θα εφαρμόζεται ο μειωμένος συντελεστής
- Δημόσια επιχορήγηση έως 45%
- Fast track αδειοδότηση
- Επιδότησηεπιτοκίου
- χρηματοδότηση επιχειρηματικού ρίσκου
- πλήρης φορολογική απαλλαγή μέχρι και για 15 χρόνια
- χρηματοδότηση «εργασιακού κόστους»
Πράγμα
που σημαίνει πως:
1)Το δημόσιο και η Ε.Ε θα
δώσει 4,3 δις ευρώ, κυρίως στο μεγάλο κεφάλαιο για νέες επενδύσεις.
2)Το δημόσιο θα πληρώνει τους
εργαζόμενους που θα δουλεύουν στις επιχειρήσεις αυτές.
3) Το δημόσιο θα χαρίσει τους φόρους στις πολύ μεγάλες
επιχειρήσεις που θα επενδύσουν στην Ελλάδα.
4) Και το δημόσιο θα χρηματοδοτήσει ακόμα και το επιχειρηματικό ρίσκο.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι προφανές:
Αν το δημόσιο είναι ο βασικός
χρηματοδότης του αναπτυξιακού νόμου, αν το δημόσιο είναι αυτό που θα πληρώνει τους μισθούς των
εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές, αν το δημόσιο είναι αυτό που αναλαμβάνει
ακόμα και το επιχειρηματικό ρίσκο των επιχειρήσεων, τότε πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τους λεγόμενους «επενδυτές»,
που θα κάνουν μπίζνες με τα λεφτά του… δημοσίου και της Ε.Ε;
Επειδή όμως υπάρχει πιθανότητα να κατηγορηθούμε ως …λαϊκιστές, αν χαρακτηρίζαμε
…παράσιτα όλους αυτούς που ετοιμάζονται να γλεντήσουν τα δισεκατομμύρια ευρώ
του αναπτυξιακού νόμου. Γι’ αυτό επιλέγουμε σε αυτό το σημείο να γίνουμε λιγάκι πιο ευγενικοί.
Έτσι, αφήνουμε τον Γιάννη Νεγρεπόντη να μας παραδώσει ένα
απλό μάθημα πολιτικής οικονομίας.