Ο Ομπάμα καλεί σε κοινό αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους, αυτούς που το χρηματοδοτούν

Με έκκληση για κοινό αγώνα ενάντια στον Ισλαμικό Κράτος έκλεισε το ταξίδι του προέδρου των ΗΠΑ στο Ριάντ. Λέξεις που συγκρούονται με το αίτημα πολλών Αμερικανών να αποχαρακτηριστούν τα μυστικά μέρη της έρευνας σχετικά με την 11η Σεπτεμβρίου, που μπορεί να περιέχουν στοιχεία των επαφών υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Σαουδικής Αραβίας με τους αεροπειρατές της  Αλ Κάιντα

 

του  Michele Giorgio- Il Manifesto

di Michele Giorgio – Il Manifesto

di Michele Giorgio – Il Manifesto

di Michele Giorgio – Il Manifesto

Ρώμη, 22 Απριλίου 2016, Nena News - Για την αντιμετώπιση και την ήττα του Ισλαμικού Κράτους χρειάζεται η μέγιστη δυνατή προσπάθεια από όλους τους συμμάχους. Αυτή ήταν η έκκληση του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος μίλησε χθες στη σύνοδο κορυφής των χωρών του Κόλπου, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Σαουδική Αραβία.
 

Οι ηγέτες του Κόλπου χθες συγκατένευσαν, αλλά δεν θα πεθάνουν κι όλας για να ικανοποιήσουν τον πρόεδρο των ΗΠΑ που τον θεωρούν επιζήμιο για τα συμφέροντά τους, τόσο που να θέλουν μια συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν που εξιλέωσε και νομιμοποίησε την Τεχεράνη στη διεθνή κοινότητα.

Οι στόχοι του αμερικανού πρόεδρου στον Κόλπο συγκρούονται έντονα με το περιεχόμενο της 28σέλιδης έρευνας των αμερικανών για τους εντολείς, τους χρηματοδότες και τους εκτελεστές των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο, την ευθύνη των οποίων ανέλαβε η Αλ Κάιντα,. 

Σελίδες που θα μπορούσαν να ρίξουν φως σχετικά με τη συμμετοχή ή μη της Σαουδικής Αραβίας στο θάνατο των τριών χιλιάδων Αμερικανών, και που οι οικογένειες των θυμάτων απαιτούν να αποχαρακτηριστούν αμέσως. 

Η ιστορία βρέθηκε στο επίκεντρο των συνομιλιών μεταξύ Ομπάμα και βασιλιά Σαλμάν, αν και οι δύο πλευρές δεν το παραδέχονται.

Το Ριάντ απείλησε να πουλήσει 750 δισεκατομμύρια δολάρια  σε επενδύσεις, χρεόγραφα και ακίνητα που έχει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα ζήτημα εξαιρετικής σημασίας το οποίο αρκετοί, από την αμερικανική κυβέρνηση μέχρι τους πολλούς φίλους της Σαουδικής Αραβίας στο Κογκρέσο, επιθυμούν να την καλύψουν.

Ο  Tim Roemer, πρώην μέλος του Κογκρέσου και της εξεταστικής επιτροπής, χθες κατά τη διάρκεια μιας τηλεοπτικής εκπομπής, δήλωσε ότι στην έρευνα «δεν βρέθηκε» κανένα στοιχείο για το ρόλο ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων της Σαουδικής Αραβίας στην 11η του Σεπτέμβρη. Ωστόσο, πρόσθεσε, είναι πιθανό Σαουδικές πηγές να έχουν χρηματοδοτήσει την Αλ Κάιντα.

Ακριβώς για αυτό το λόγο , οι 28 σελίδες θα πρέπει να αποχαρακτηριστούν, και να αποκαλυφτούν οι πηγές στήριξης και χρηματοδότησης των αεροπειρατών αυτοκτονίας που έπληξαν τους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο.

Είναι πολλοί αυτοί που ζητούν μια εξήγηση για το ότι βρέθηκε σε φάκελο της Σαουδικής πρεσβείας στην Washignton η άδεια πιλότου του Ghassan al Sharbi που συμμετείχε στα μαθήματα εκπαίδευση χειριστή αεροπλάνων με τον Mohammed Atta και τους άλλους αεροπειρατές - όλοι τους σχεδόν Σαουδάραβες πολίτες - αλλά στη συνέχεια δεν πήρε μέρος στην επίθεση (από τότε κρατείται στο Γκουαντάναμο). 

Δύο ακόμα μέλη των κομάντος της Αλ Κάιντα,ο Nawar al Hazmi και ο Khalid al Midhar, με τη βοήθεια του Omar al Bayoumi, υπάλληλου της Σαουδικής αεροπορικής εταιρείας, βρήκαν κρυσφύγετο στο Σαν Ντιέγκο. Ο Al Bayoumi επέστρεψε στη Σαουδική Αραβία και από τότε αγνοούνται τα ίχνη του.

Αν επιτραπεί να αποχαρακτηριστούν αυτές οι 28 σελίδες ,τότε θα μπορέσουν και οι οικογένειες των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου να διεκδικήσουν από το Ριάντ αποζημιώσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Το ταξίδι του Ομπάμα στη Σαουδική Αραβία συνέπεσε με αυτό του Νετανιάχου στη Μόσχα, όπου ο ισραηλινός πρωθυπουργός πήγε για να επαναδιαπραγματευθεί και να επεκτείνει το συντονισμό ασφαλείας μεταξύ Ρωσίας και Ισραήλ στον εναέριο χώρο της Συρίας. Στη Μόσχα ο Νετανιάχου επανέλαβε αυτό που είχε πει πριν από λίγες ημέρες για την πρόθεση του Ισραήλ να κρατήσει για πάντα, υπό τον έλεγχο του τα Υψίπεδα του Γκολάν, το οποίο είναι συριακό έδαφος και που το Ισραήλ τα κατέχει στρατιωτικά από το 1967. 

Εν τω μεταξύ, όπως αποκάλυψε χθες η εφημερίδα Haaretz, η γαλλική κυβέρνηση θα συγκαλέσει στις 30 Μαΐου στο Παρίσι διάσκεψη κορυφής με τη συμμετοχή πολλών υπουργών Εξωτερικών σε μια προσπάθεια επανέναρξης των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, με στόχο τη σύγκλιση μέσα στους επόμενους μήνες μιας ειρηνευτικής διάσκεψης. Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς είναι υπέρ της γαλλικής προσπάθειας, ο Νετανιάχου ,όμως, έκφρασε το βαθύ σκεπτικισμό του.

[--->]

''Θάνατος στους Άραβες'',το σύνθημα χιλιάδων διαδηλωτών στο Τελ Αβίβ

 

 «Στην Πλατεία Γιτζάκ Ραμπίν του Τελ Αβίβ την Τρίτη το βράδυ, χιλιάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν εκφράζοντας την υποστήριξη τους στον ElorAzarya, το στρατιώτη που βιντεοσκοπήθηκε να εκτελεί , σοβαρά τραυματισμένο Παλαιστίνιο τον περασμένο μήνα. Οι διαδηλωτές κραύγαζαν αντιαραβικά συνθήματα και επιτέθηκαν σε άτομα που τα πήραν για αριστερούς ή δημοσιογράφους. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου ζήτησε επιείκεια για το στρατιώτη». 

[--->] 

Ενημέρωση από το στρατόπεδο του (νεου ) μας ''προστάτη''

Η Εβδομάδα των Παθών του Αλ. Τσίπρα

Του Ν. Κλαυσίγελου

Η Μεγάλη Εβδομάδα, όταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκονται στις εκλογικές του περιφέρειες λόγω Πάσχα, εκτιμάται ότι θα είναι η εβδομάδα των εξελίξεων για το κλείσιμο της αξιολόγησης ή την επαναφορά στο προσκήνιο των σεναρίων Grexit που απειλούν να διαμορφώσουν μία νέα εφιαλτική πραγματικότητα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.

Τα ερωτήματα, όμως, που ανακύπτουν εν μέσω των ραγδαίων και κατακλυσμιαίων εξελίξεων είναι πολλά:

Το πρώτο ερώτημα που αφορά την κυβερνητική πορεία έχει σχέση με το ποιος θα υπογράψει την επιτευχθείσα συμφωνία, η οποία έτσι κι αλλιώς, θα επιφέρει νέα επώδυνα μέτρα κυρίως στα εργασιακά, το ασφαλιστικό και το φορολογικό.

Θα την υπογράψει ο νυν υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος έχει θέσεις τις δικές του «κόκκινες γραμμές» καθώς επενδύει και ευελπιστεί ότι μπορεί να ευθυγραμμισθεί και να ηγηθεί εν τέλει της «πρωτοβουλίας των 53+»,  ή ο αναπληρωτής υπουργός  Οικονομικών κ. Γ. Χουλιαράκης, ο οποίος επιβιώνει ως στέλεχος … παντός καιρού, χάρη στην υποστήριξη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ.  Γιάννη Δραγασάκη;

Ο κ. Δραγασάκης, μπορεί να μην αντέχει τα ξενύχτια και τις εξαντλητικές ώρες της  διαπραγμάτευσης αλλά έχει φροντίσει να να δημιουργήσει ένα «οικονομικό περιβάλλον» που υπηρετεί τις πολιτικές του φιλοδοξίες, οι οποίες, από την μία πλευρά αποβλέπουν την οικοδόμηση ισχυρών διασυνδέσεων με το οικονομικό-επιχειρηματικό κατεστημένο και από την άλλη, να ανιχνεύσει πολιτικές λύσεις διακυβέρνησης της χώρας χωρίς τον κ. Τσίπρα μέσω οικουμενικών σχημάτων.

Ο «επίμονος κηπουρός» κ. Γ. Χουλιαράκης, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι το ενδεδειγμένο πρόσωπο, τόσο για να υπογράψει τη συμφωνία με τους δανειστές, στην περίπτωση που  κάτι πάει στραβά και δεν ικανοποιηθεί το όριο του αφορολόγητου των 9.500 ευρώ που έχει θέσει ο κ. Τσακαλώτος, αλλά και να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον επικείμενο ανασχηματισμό.

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας πάντως εμφανίζεται αισιόδοξος ότι  θα κατορθώσει να κατευνάσει τις εσωκομματικές αντιδράσεις και ολοκληρωθεί  άμεσα η αξιολόγηση.

Προς τούτο μάλιστα κάλεσε και τον πρόεδρο της ΝΔ κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος, πέρα από τις φραστικές αντεγκλήσεις, παρέχει χείρα βοηθείας στον πρωθυπουργό,  να μην ποντάρει όλα τα λεφτά του στην αποτυχία της κυβέρνησης, γιατί η αξιολόγηση θα κλείσει και υπογράμμισε ότι  την Πέμπτη που δίνονται στη δημοσιότητα τα στοιχεία της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας για τα οικονομικά, θα πρέπει η ΝΔ να εξηγήσει τη βασιμότητα τού ισχυρισμού της ότι η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ κατέστρεψε την οικονομία.

Ο κ. Τσίπρας έκανε αναφορά και στη συνέντευξη του προέδρου της ΕΕ κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ότι δεν χρειάζονται έκτακτα μέτρα και κάλεσε τη ΝΔ να απαντήσει ποια θέσει παίρνει σε αυτή τη δύσκολη καμπή. Το ίδιο ερώτημα απηύθυνε και στην  κυρία Φ. Γεννηματά και τον κ. Στ. Θεοδωράκη, λέγοντας τους πως θα έπρεπε να αναλογιστούν τι γίνεται σήμερα στην Ευρώπη και να βάλουν πλάτη αντί να επιχειρούν τη συγκρότηση κεντροδεξιού μετώπου.

«Θα σας συνιστούσα κύριοι της αντιπολίτευσης να μην βάλετε τα λεφτά σας όλα στην πιθανότητα αποτυχίας της κυβέρνησης γιατί η αξιολόγηση θα κλείσει», είπε ο κ. Τσίπρας και προσέθεσε:

«Κατανοώ βεβαίως γιατί σας πιέζουν διακαώς για να το κάνετε αυτό. Ξεκινήσατε με την πρώτη σας συνέντευξη ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, λέγοντας δεν βιάζομαι, και τώρα σας βλέπω να βιάζεστε και να αγκομαχάτε. Γιατί; Κάποιοι σας πιέζουν. Αυτοί έχουν λόγο βεβαίως. Έχουν χρέη, πιθανώς έχουν διώξεις, θέλουν να κρατάνε μέσα ενημέρωσης χωρίς να πληρώνουν φόρους, κάποιοι άλλοι βλέπουν δικούς τους συνεργάτες σε κάποιες λίστες, έχουν λόγους να θέλουν, αδιαφορώντας για την πορεία αυτής της χώρας, αυτή η κυβέρνηση να φύγει. Εσείς όμως κάνετε λάθος αν παίζετε σε μια ζαριά τα πάντα, για τον απλό λόγο ότι θα διαψευστείτε. Και αμέσως μετά τι θα κάνετε; Θα βάλετε τα λεφτά σας στη δεύτερη αξιολόγηση. Και αν διαψευστείτε και εκεί; Το ξέρετε το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό. Στο τέλος δεν θα σας πιστεύει ούτε ο λύκος».

Ανεξάρτητα από τις «κορώνες περί διαπλοκής», το δεύτερο ερώτημα,  το οποίον αντιμετωπίζει ο κ. Τσίπρας είναι αν θα συνηγορήσει τελικά στο «πρόσθετο πακέτο» των περίπου 3 δισ, ευρώ, το οποίο θα ψηφιστεί μεν από τη Βουλή αλλά θα εφαρμοστεί αν πέσουν έξω οι στόχοι του προγράμματος.

Είναι μία πράξη «μείζονος υποτέλειας»,  η οποία μπορεί μεν να περάσει τελικά από τη Βουλή αλλά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα βγει ανεπανόρθωτα τραυματισμένη. Τούτο, διότι, όχι γιατί ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υπέγραψε μία παρόμοια ρήτρα στο τρίτο μνημόνιο και, ως εκ τούτου, ο «κακός κ. Σόϊμπλε» έχει κάθε λόγο να ζητεί την ενεργοποίησή της, αλλά θα καταρρεύσει οτιδήποτε απέμεινε από το «ηθικό πλεονέκτημα » του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ.  Τσίπρας, μετά την κατάρρευση των γραμμών άμυνας απέναντι στο ΔΝΤ, με  τις γελοιότητες της  επιχείρησης αξιοποίησης της  δημοσιοποίησης των υποκλαπέντων συνομιλιών του μέσω WikiLeaks,  παίζει το τελευταίο του χαρτί κυρίως απέναντι στην κυρία Άνγκερλα Μέρκελ: ότι εγώ σου «καθάρισα» το προσφυγικό, αλλά θέλω στήριξη στην αξιολόγηση, διαφορετικά θα παραιτηθώ!!! 

Είναι μία άκρως μοιρολατρική αντιμετώπιση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί.

Είναι αλήθεια πάντως ότι η κυρία Μέρκελ θα ήθελε ο κ. Τσίπρας να παραμείνει  στην  εξουσία στην Ελλάδα με δεδομένο ότι δεν γνωρίζει ακόμη τις προθέσεις του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει επενδύσει στις σχέσεις του με το Βερολίνο στο χρεοκοπημένο «μηχανισμό Σαμαρά», αλλά και κυρίως διότι η γερμανίδα καγκελάριος θέλει να ευτελιστούν περεταίρω το ευρωπαϊκά κινήματα στην Ευρώπη που αμφισβητούν στη λιτότητα.

Τι κι αν ο Τσίπρας, μ΄ άλλα λόγια, αναμένει στην αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη, γεγονός είναι ότι αναγκάζεται να κάνει την μία υποχώρηση μετά την άλλη.  Εξάλλου, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι με τους σοσιαλδημοκράτες με τους οποίους «φλερτάρει» ο κ. Τσίπρας,  η κυρία Μέρκελ συγκυβερνά…

Το τρίτο είναι ότι η έκθεση της Eurostat, η οποία θα καταγράφει θετικές εξελίξεις στα δημοσιονομικά, τις οποίες ο κ. Αέξης Τσίπρας θέλει να μετερμηνεύσει ως ένα Success Story για την ελληνική οικονομία, όπως ακριβώς και ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Δεν πρόκειται να επηρεάσει τις αποφάσεις των Ευρωπαίων, οι οποίοι, έτσι κι αλλιώς,  γνώριζαν την έκθεση πριν από τη σύνοδο Ουάσιγκτον.

Η έκθεση αυτή εκτιμάται ότι θα ανοίξει ένα νέο κύκλο πολτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό της χώρας, αφού θα αφήνει αιχμλές για παραποίηση των στοιχείων την εποχή των κ.κ. Σαμαρά Βενιζέλου.

 [--->]

Η απόλυτη παράνοια της νεοφιλελέ εικονικής πραγματικότητας

του system failure

Και ξαφνικά βγήκε η eurostat μιλώντας για “... πρωτογενές πλεόνασμα 0,7% του ΑΕΠ, ή 1,1 δις ευρώ, έκλεισε το 2015 σύμφωνα με την έκθεση της Eurostat – μια έκθεση, που διαψεύδει ξανά τις προβλέψεις του ΔΝΤ.”

Η κυβέρνηση το διατυμπανίζει λέγοντας πως το ΔΝΤ έπεσε πάλι έξω, αλλά ... έχει καμία σημασία πλέον; Με αυτά που έχει κάνει το ΔΝΤ, με τις καταστροφικές συνταγές, με τα "λάθη" σε πολλαπλασιαστές και με τόσα άλλα, θα έπρεπε κανονικά να έχει φύγει με τις κλοτσιές. Για να μην αναφερθούμε στις τελευταίες αποκαλύψεις με την "λύση" ενός πραξικοπήματος τύπου Ντράγκι που σκέφτονταν ο Τόμσεν με την Βελκουλέσκου στους περίφημους διαλόγους που διέρρευσαν μέσω WikiLeaks.

Αν ήταν στην αντιπολίτευση, η "Αριστερή" κυβέρνηση θα έλεγε το αυτονόητο: δεν έχει καμία σημασία το ΑΕΠ, το χρέος, ή, το πρωτογενές πλεόνασμα, αφού η πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια Έλληνες συνεχώς χειροτερεύει.

Η σχιζοφρένεια του κυρίαρχου δόγματος προσπαθεί να φτιάξει εικονικές πραγματικότητες μέσω των αριθμών, επιχειρώντας να πείσει για την καπιταλιστική "ευημερία", που θεωρείται η μοναδική εναλλακτική απέναντι σε κάθε άλλο σύστημα, ακόμα και σε μια Σουηδικού τύπου Σοσιαλδημοκρατία. Ακόμα και κει όμως, πολλές φορές αποτυγχάνει οικτρά.

Ένα μόνο παράδειγμα, μπορούμε να βρούμε στο βιβλίο Globalization and Its Discontents του νομπελίστα οικονομολόγου Γιόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος περιγράφει την απόλυτη καταστροφή που έφεραν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβλήθηκαν στη Ρωσία, ιδίως στα τέλη της δεκαετίας του 90. Όπως αναφέρει, η απώλεια του ΑΕΠ της Ρωσικής οικονομίας ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη απώλεια κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά την περίοδο 1940-46, η βιομηχανική παραγωγή της τότε Σοβιετικής Ένωσης μειώθηκε κατά 24%, ενώ, κατά την περίοδο 1990-99, η βιομηχανική παραγωγή της Ρωσίας μειώθηκε κατά σχεδόν 60%, ενώ το ΑΕΠ κατά 54%.

Σε πλήθος άλλων περιπτώσεων, τα "βαμπίρ" του ΔΝΤ είχαν να επιδείξουν μόνο απόλυτη καταστροφή, καθώς, όχι μόνο η καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων χειροτέρευσε μέσω της φτωχοποίησης και των μαζικών απωλειών θέσεων εργασίας, αλλά και όλοι οι οικονομικοί δείκτες την επιβεβαίωναν.

Ωστόσο, ακόμα και πίσω από τους διάφορους οικονομικούς δείκτες, κρύβεται πολλές φορές μια βρόμικη ιστορία, που επέβαλαν τα όργανα της παγκόσμιας νέας τάξης. Όπως αποκαλύπτει η Daniela Penkova στο πρόσφατο άρθρο της Bulgaria in the trap of neoliberalism , ο δείκτης GNP (Gross National Product), αντικαταστάθηκε το 1990 από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, με τον δείκτη GDP (Gross Domestic Product. Από "διαβολική" σύμπτωση, και οι δύο αυτοί δείκτες στην Ελληνική γλώσσα έχουν τα ίδια αρχικά (ΑΕΠ - Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν), πράγμα που εξηγεί, εν μέρει, το γεγονός ότι η ουσιώδης διαφορά τους περνά απαρατήρητη.

Όπως εξηγεί η Penkova, η διαφορά μεταξύ των δύο αυτών δεικτών είναι σημαντική και προδίδει τον λόγο της αντικατάστασης. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μετράει την παραγωγή εντός μιας επικράτειας, ενώ το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν λαμβάνει υπόψη και την υπηκοότητα. Έτσι όταν γίνεται μια ιδιωτικοποίηση, η παραγωγή γίνεται εντός των συνόρων μιας χώρας (που μετριέται πλέον με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν), αλλά ένα μεγάλο μέρος των κερδών εξάγεται λόγω της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων.

Αναφέρεται και ένα παράδειγμα. Αν κάποιος ξένος υπήκοος αγοράσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης ενός ορυχείου, θα πληρώσει ένα σχετικά μικρό ποσό στο κράτος (στη Βουλγαρία, η Καναδική εταιρία Dundee Precious Metals, πληρώνει μόνο 1% για δικαιώματα εκμετάλλευσης - κάτι μας θυμίζει αυτό), εξάγοντας ένα μεγάλο μέρος του κέρδους. Όταν αυξάνονται τα κέρδη της εταιρίας, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Βουλγαρίας αυξάνεται, αλλά το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν μειώνεται, επειδή η εταιρία είναι Καναδική. Έτσι, το εθνικό προϊόν της Βουλγαρίας μειώνεται, ενώ την ίδια στιγμή, το εθνικό προϊόν του Καναδά αυξάνεται.

Δείτε τώρα τι γίνεται στην Ελλάδα των μνημονίων. Η χώρα, που είναι δέσμια του χρέους, πιέζεται για μαζικό ξεπούλημα σε ξένα μεγαθήρια, με μισθούς πείνας για τις εταιρίες που θα έρθουν και τεράστιες φοροαπαλλαγές, την ίδια στιγμή που εξοντώνεται συστηματικά ο μικρομεσαίος κλάδος. Αν η κυβέρνηση (η όποια κυβέρνηση) υπακούσει σαν "καλός μαθητής", το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα αυξηθεί και οι εκπρόσωποι της νεοφιλελεύθερης φεουδαρχίας θα την ανταμείψουν με ένα ψεύτικο "success story". Η πραγματικότητα όμως εντός της χώρας θα είναι πολύ διαφορετική από την εικονική πραγματικότητα που θα προβάλλεται μέσω του ΑΕΠ και άλλων δεικτών.

Στο παραπάνω παράδειγμα, φαίνεται ότι οι οικονομικοί δείκτες παραπλάνησης ή και εξαπάτησης, δεν χρησιμοποιούνται μόνο για να επιδείξουν ένα "success story" εκεί που υπάρχει μόνο μια σαρωτική επέλαση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, αλλά και για να συγκαλύψουν τη νέα αποικιοκρατία των μεγάλων πολυεθνικών και τραπεζών.

Όμως για κακή τύχη των νεο-αποικιοκρατών, όλα τα δεδομένα, και στο Ελληνικό πείραμα, πάνε κατά ... διαόλου. Δεν είναι μόνο η πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια πολίτες, αλλά και οι αριθμοί που, εδώ και έξι χρόνια, προδίδουν απόλυτη καταστροφή. Που και που βγαίνουν κάτι μαγειρεμένα πλεονάσματα, ψεύτικα "success stories" και άλλοι - ρυθμισμένοι κατά το δοκούν - δείκτες για να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Υπάρχει άραγε κάποιος που στ'αλήθεια τα πιστεύει;

 [--->]