του system failure
Και ξαφνικά βγήκε η eurostat
μιλώντας για “... πρωτογενές πλεόνασμα 0,7% του ΑΕΠ, ή 1,1 δις ευρώ, έκλεισε
το 2015 σύμφωνα με την έκθεση της Eurostat –
μια έκθεση, που διαψεύδει ξανά τις προβλέψεις του ΔΝΤ.”
Η κυβέρνηση το διατυμπανίζει λέγοντας πως το ΔΝΤ έπεσε
πάλι έξω, αλλά ... έχει καμία σημασία πλέον; Με αυτά που έχει κάνει το ΔΝΤ, με
τις καταστροφικές συνταγές, με τα "λάθη" σε πολλαπλασιαστές και με
τόσα άλλα, θα έπρεπε κανονικά να έχει φύγει με τις κλοτσιές. Για να μην
αναφερθούμε στις τελευταίες αποκαλύψεις με την "λύση" ενός
πραξικοπήματος τύπου Ντράγκι που σκέφτονταν ο Τόμσεν με την Βελκουλέσκου στους
περίφημους διαλόγους που διέρρευσαν μέσω WikiLeaks.
Αν ήταν στην αντιπολίτευση, η "Αριστερή"
κυβέρνηση θα έλεγε το αυτονόητο: δεν έχει καμία σημασία το ΑΕΠ, το χρέος, ή, το
πρωτογενές πλεόνασμα, αφού η πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια Έλληνες
συνεχώς χειροτερεύει.
Η σχιζοφρένεια του κυρίαρχου δόγματος προσπαθεί να
φτιάξει εικονικές πραγματικότητες μέσω των αριθμών, επιχειρώντας να πείσει για
την καπιταλιστική "ευημερία", που θεωρείται η μοναδική εναλλακτική
απέναντι σε κάθε άλλο σύστημα, ακόμα και σε μια Σουηδικού τύπου
Σοσιαλδημοκρατία. Ακόμα και κει όμως, πολλές φορές αποτυγχάνει οικτρά.
Ένα μόνο παράδειγμα, μπορούμε να βρούμε στο βιβλίο Globalization and Its Discontents του νομπελίστα οικονομολόγου Γιόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος περιγράφει την
απόλυτη καταστροφή που έφεραν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβλήθηκαν στη
Ρωσία, ιδίως στα τέλη της δεκαετίας του 90. Όπως αναφέρει, η απώλεια του ΑΕΠ
της Ρωσικής οικονομίας ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη απώλεια κατά τη
διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά την περίοδο 1940-46, η βιομηχανική
παραγωγή της τότε Σοβιετικής Ένωσης μειώθηκε κατά 24%, ενώ, κατά την περίοδο
1990-99, η βιομηχανική παραγωγή της Ρωσίας μειώθηκε κατά σχεδόν 60%, ενώ το ΑΕΠ
κατά 54%.
Σε πλήθος άλλων περιπτώσεων, τα "βαμπίρ" του
ΔΝΤ είχαν να επιδείξουν μόνο απόλυτη καταστροφή, καθώς, όχι μόνο η
καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων χειροτέρευσε μέσω της φτωχοποίησης και των
μαζικών απωλειών θέσεων εργασίας, αλλά και όλοι οι οικονομικοί δείκτες την
επιβεβαίωναν.
Ωστόσο, ακόμα και πίσω από τους διάφορους οικονομικούς
δείκτες, κρύβεται πολλές φορές μια βρόμικη ιστορία, που επέβαλαν τα όργανα της
παγκόσμιας νέας τάξης. Όπως αποκαλύπτει η Daniela Penkova στο πρόσφατο άρθρο της Bulgaria in the trap of neoliberalism , ο δείκτης GNP (Gross National Product), αντικαταστάθηκε το 1990 από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, με τον
δείκτη GDP (Gross Domestic Product. Από "διαβολική" σύμπτωση, και οι δύο αυτοί δείκτες στην
Ελληνική γλώσσα έχουν τα ίδια αρχικά (ΑΕΠ - Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν), πράγμα που εξηγεί, εν μέρει, το γεγονός ότι η
ουσιώδης διαφορά τους περνά απαρατήρητη.
Όπως εξηγεί η Penkova, η διαφορά μεταξύ
των δύο αυτών δεικτών είναι σημαντική και προδίδει τον λόγο της αντικατάστασης.
Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μετράει την παραγωγή εντός μιας επικράτειας, ενώ
το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν λαμβάνει υπόψη και την υπηκοότητα. Έτσι όταν
γίνεται μια ιδιωτικοποίηση, η παραγωγή γίνεται εντός των συνόρων μιας χώρας
(που μετριέται πλέον με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν), αλλά ένα μεγάλο
μέρος των κερδών εξάγεται λόγω της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων.
Αναφέρεται και ένα παράδειγμα. Αν κάποιος ξένος υπήκοος
αγοράσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης ενός ορυχείου, θα πληρώσει ένα σχετικά
μικρό ποσό στο κράτος (στη Βουλγαρία, η Καναδική εταιρία Dundee Precious Metals, πληρώνει μόνο 1% για δικαιώματα εκμετάλλευσης - κάτι μας θυμίζει αυτό),
εξάγοντας ένα μεγάλο μέρος του κέρδους. Όταν αυξάνονται τα κέρδη της εταιρίας,
το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Βουλγαρίας αυξάνεται, αλλά το Ακαθάριστο
Εθνικό Προϊόν μειώνεται, επειδή η εταιρία είναι Καναδική. Έτσι, το εθνικό
προϊόν της Βουλγαρίας μειώνεται, ενώ την ίδια στιγμή, το εθνικό προϊόν του
Καναδά αυξάνεται.
Δείτε τώρα τι γίνεται στην Ελλάδα των μνημονίων. Η χώρα,
που είναι δέσμια του χρέους, πιέζεται για μαζικό ξεπούλημα σε ξένα μεγαθήρια,
με μισθούς πείνας για τις εταιρίες που θα έρθουν και τεράστιες φοροαπαλλαγές,
την ίδια στιγμή που εξοντώνεται συστηματικά ο μικρομεσαίος κλάδος. Αν η
κυβέρνηση (η όποια κυβέρνηση) υπακούσει σαν "καλός μαθητής", το
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα αυξηθεί και οι εκπρόσωποι της νεοφιλελεύθερης
φεουδαρχίας θα την ανταμείψουν με ένα ψεύτικο "success story". Η πραγματικότητα όμως εντός της χώρας θα είναι πολύ διαφορετική από
την εικονική πραγματικότητα που θα προβάλλεται μέσω του ΑΕΠ και άλλων δεικτών.
Στο παραπάνω παράδειγμα, φαίνεται ότι οι οικονομικοί
δείκτες παραπλάνησης ή και εξαπάτησης, δεν χρησιμοποιούνται μόνο για να
επιδείξουν ένα "success story" εκεί που υπάρχει μόνο μια σαρωτική επέλαση της νεοφιλελεύθερης
λαίλαπας, αλλά και για να συγκαλύψουν τη νέα αποικιοκρατία των μεγάλων
πολυεθνικών και τραπεζών.
Όμως για κακή τύχη των νεο-αποικιοκρατών, όλα τα
δεδομένα, και στο Ελληνικό πείραμα, πάνε κατά ... διαόλου. Δεν είναι μόνο η
πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια πολίτες, αλλά και οι αριθμοί που, εδώ
και έξι χρόνια, προδίδουν απόλυτη καταστροφή. Που και που βγαίνουν κάτι
μαγειρεμένα πλεονάσματα, ψεύτικα "success stories" και άλλοι - ρυθμισμένοι κατά το δοκούν - δείκτες για να συμμαζέψουν
τα ασυμμάζευτα. Υπάρχει
άραγε κάποιος που στ'αλήθεια τα πιστεύει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου