«Το κόμμα είμαι ΕΓΩ»

Ο κ. Τσίπρας δικαιούται πλέον να το βροντοφωνάξει. Πήρε ένα κόμμα του 4%. Εκμεταλλεύθηκε συγκυρίες, συνθήκες, τραγικές πολιτικές των κομμάτων εξουσίας, ιδεολογίες, απόγνωση, πολεμική στα μνημόνια, την Αριστερά, επαναστατικά τσιτάτα, συντρόφους, ψηφοφόρους και το έφτασε στο 36%.

Όταν η μετοχή πλέον έφτασε τόσο ψηλά, άρχισε να πουλάει. Ιδεολογίες, την Αριστερά, το «Όχι», τον πόλεμο στα Μνημόνια, τους συντρόφους και τους ψηφοφόρους. Όμως ήταν ήδη πρωθυπουργός. Και αυτό ήταν το μόνο που είχε σημασία για τον κ. Τσίπρα. Να παραμείνει πρωθυπουργός και να μην τον αμφισβητεί κανείς.

Η Κυριακή θα είναι μόνο η αρχή: συνοψίζοντας προεκλογικές συνομιλίες λίγο πριν την κάλπη

Δέσποινα Σπανούδη* από εδώ

 

[...]

Μας λένε κά­ποιοι:Ρί­ξα­τε την κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς.

Τους απα­ντά­με:

Η αρι­στε­ρά είναι πράξη και όχι τί­τλος. Αρι­στε­ρά που αναι­ρεί τις υπο­σχέ­σεις της, αρι­στε­ρά που υπο­γρά­φει μνη­μό­νια μαζί με την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟ­ΤΑ­ΜΙ, αρι­στε­ρά που ψη­φί­ζει κεί­με­να που γρά­φουν οι δα­νει­στές χωρίς κα­νέ­νας βου­λευ­τής να προ­λά­βει να τα δια­βά­σει, αρι­στε­ρά που νο­μο­θε­τεί ενά­ντια στα συμ­φέ­ρο­ντα της κοι­νω­νί­ας, ΤΕ­ΤΟΙΑ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡ­ΧΕΙ

   
Υπάρ­χει πε­ρι­θώ­ριο δια­πραγ­μά­τευ­σης μετά τις εκλο­γές;

127 προ­α­παι­τού­με­να έχουν συμ­φω­νη­θεί μόνο για το 2015, 223 για την επό­με­νη τριε­τία. Για κάθε στα­γό­να χρη­μα­το­δό­τη­σης, θα προη­γεί­ται η συμ­μόρ­φω­ση. Και το χρέος μας θα εξα­κο­λου­θεί να μην είναι βιώ­σι­μο. Να μην μπο­ρεί να εξυ­πη­ρε­τη­θεί. Γιατί αυτός είναι ο στό­χος. Κα­νέ­ναν δεν εν­δια­φέ­ρει το ίδιο το χρέος. Τους εν­δια­φέ­ρει ο πλού­τος που μπο­ρούν να απο­σπά­σουν χρη­σι­μο­ποιώ­ντας το ως μέσο πί­ε­σης. Όπως ο το­κο­γλύ­φος στην γνω­στή ται­νία με τον Μαυ­ρο­γυα­λού­ρο, που θέλει να πάρει το κτη­μα­τά­κι του αγρό­τη, αφού πρώτα τον έχει βάλει και του πλή­ρω­σε διπλά και τρί­δι­πλα τα δα­νει­κά.

Λένε κά­ποιοι. Θα γίνει ανα­διάρ­θρω­ση του χρέ­ους.

Τους απα­ντά­με.

Ότι και αν γίνει θα είναι κα­θο­ρι­σμέ­νο από τους δα­νει­στές. Όπως το πο­λυ­δια­φη­μι­σμέ­νο «κού­ρε­μα» που κού­ρε­ψε τα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία και τους μι­κρούς ομο­λο­γιού­χους. Η Ελ­λά­δα δεν τόλ­μη­σε ούτε να συμ­με­τέ­χει στο πρό­σφα­το ψή­φι­σμα του ΟΗΕ που όρισε ότι ««Ένα ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος έχει το δι­καί­ω­μα να χα­ράσ­σει τη μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κή του πο­λι­τι­κή, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και της ανα­διάρ­θρω­σης του χρέ­ους της». Μάλ­λον γιατί έχει πα­ρα­δε­χτεί ότι δεν απο­τε­λεί ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος, αλλά μια επαρ­χία της φε­ου­δαρ­χι­κής Ε.Ε. υπό την επο­πτεία του γερ­μα­νι­κού κρά­τους.

Δύο απάτες για μία κάλπη

Το ανύπαρκτο «σχέδιο Σόιμπλε», η διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος χωρίς την Ελλάδα

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου 

Απάτη πρώτη: Οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και όλον του μνημονιακού τόξου, υποβοηθούμενες παραδόξως από το ΚΚΕ, που θεωρεί ένα και το αυτό την Ευρωζώνη και την εναλλακτική του εθνικού νομίσματος, αλλά και από τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, που έχει προσχωρήσει εδώ και μήνες στη ρητορική τον «καταστροφικού Grexit», επιχείρησαν να κλείσουν σ' αυτή την εκλογική καμπάνια την «απαγορευμένη συζήτηση», βασισμένες σε έναν ισχυρισμό που τον περιέβαλαν με το κύρος αδιαμφισβήτητού γεγονότος: το περίφημο «σχέδιο Σόιμπλε». 

Την ίδια χρήση είχαν και οι δηλώσεις Γιούνκερ και Τονσκ στις 8 Ιουλίου, 3 μέρες μετά το δημοψήφισμα, ότι «έχουμε προετοιμάσει λεπτομερώς το σενάριο Grexit». Δυο μήνες και πλέον μετά, κι ενώ πάνω στην υποτιθέμενη απειλή τον «σχεδίου Σόιμπλε» και των παραλλαγών του έχει οικοδομηθεί η φιλοσοφία της ανυπαρξίας εναλλακτικής, της αναπόφευκτης αποδοχής του μνημονίου και της εκβιαστικής προσφυγής στις κάλπες, ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Βίτορ Κονστάντσιο κατεδαφίζει το μύθο τον σχεδίου Σόιμπλε.

 Και αποκαλύπτει μια πολιτική απάτη εις βάρος του ελληνικού λαού. Το μόνο που πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω είναι αν σχεδιαστές αυτής της απάτης ήταν ο Σόιμπλε και το ιερατείο των Βρυξελλών ή είχαν συναυτουργούς και στην Ελλάδα. Ο Πορτογάλος αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, απαντώντας στην ερώτηση δημοσιογράφων του Thomson Reuters, «τι είδους αμφιβολίες εγέρθηκαν για το ευρώ;», είπε: 

Ναι,αλλά το τσιπράκι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή...

 Το μνημόνιο προστατεύει τη φοροδιαφυγή

Το TPP είχε προειδοποιήσει για ένα τέτοιο ενδεχόμενο από τον Αύγουστο,με αποκλειστικό ρεπορτάζ του βασισμένο σε έγγραφο του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, Παναγιώτη Δανή.

του Θάνου Καμήλαλη
Να τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. Το τρίτο μνημόνιο στις διατάξεις του για τη φορολογική διοίκηση (σελ 38, ΦΕΚ 94 δημοσιευμένος στις 14/8) προβλέπει την ουσιαστική κατάργηση της αυτονομίας του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και την ενσωμάτωση του στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Όπως καταγγέλλουν οι σύλλογοι των εφοριακών, η αποδυνάμωση της «αιχμής του δόρατος» στον πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής το μόνο που θα καταφέρει είναι να αποδιοργανώσει τον φορολογικό έλεγχο. Τόσο η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες όσο και ενώσεις εφοριακών όπως ο Σύλλογος Αττικής και Κυκλάδων έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει για τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της αποδιοργάνωσης, με τελευταίες δύο ανακοινώσεις τους που δημοσιεύτηκαν στις 17 και τις 14 Σεπτεμβρίου αντίστοιχα.

Χιλιάδες υποθέσεις στα σκουπίδια

Το ΣΔΟΕ έχει αυτήν τη στιγμή στην κατοχή του περίπου 38.000 υποθέσεις πιθανής φοροδιαφυγής, πολλές από τις οποίες έχουν ελεγχθεί πλήρως και από τα πορίσματα προκύπτουν σοβαρά παραπτώματα, φόροι, πρόστιμα, άρα και άμεσα εισπράξιμα έσοδα για το ελληνικό κράτος. Σύμφωνα όμως με το νέο μνημόνιο, που καταργεί το ν. 4321/2015, αυτοί οι ολοκληρωμένοι έλεγχοι του ΣΔΟΕ μετατρέπονται σε «πληροφοριακά δελτία» και ο έλεγχος αυτών των περιπτώσεων είναι υπόθεση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Μάλιστα όπως ρητά αναφέρεται στο μνημόνιο, στους εφαρμοστικούς νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί από τη Βουλή τον Αύγουστο, η διάταξη για τα πληροφοριακά δελτία έχει, για ακατανόητους λόγους, αναδρομική ισχύ.

Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες ολοκληρωμένες εκθέσεις με πρόστιμα και φόρους για τους παραβάτες δεν έχουν πλέον καμία ισχύ, το κράτος δεν έχει τη δυνατότητα να εισπράξει τα προβλεπόμενα έσοδα και ο έλεγχος των υποθέσεων αυτών ξεκινάει από την αρχή. Μια διαδικασία που, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν σύλλογοι εφοριακών, θα χρειαστεί χρόνια για να επαναληφθεί. Κάτι τέτοιο θα στερήσει από το κράτος άμεσα έσοδα περίπου μισού δισ. ευρώ, όπως εκτιμάται, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση θα αναζητήσει ισοδύναμα μέτρα κι επιπλέον έσοδα για να καλύψει τους πιο δυσβάσταχτους όρους του προγράμματος. Θα έχει ως αποτέλεσμα επίσης πολλές από αυτές τις υποθέσεις φοροδιαφυγής να παραγραφούν, ακόμα και στο τέλος του 2015...

Η μεταφορά στην ΓΓΔΕ

Σύμφωνα πάντα με όσα προβλέπει το μνημόνιο, «με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες και κάθε διαδικαστικό ζήτημα για τη μεταφορά 3.500 υποθέσεων που ελέγχονται από την Ειδική Γραμματεία του Σ.Δ.Ο.Ε. στη Γ.Γ.Δ.Ε.» Ως υποθέσεις, όπως τονίζεται χαρακτηριστικά «νοείται έλεγχος συγκεκριμένου Φυσικού ή Νομικού Προσώπου», δηλαδή κάθε ΑΦΜ έιναι και μία υπόθεση. Παράλληλα από τους 750 υπαλλήλους που βρίσκονται στο ΣΔΟΕ μεταφέρονται στη ΓΓΔΕ οι 500 και ειδκότερα «350 έμπειροι ή πιστοποιημένοι ελεγκτές και 150 από τους υπολοίπους υπαλλήλους»

Από Δευτέρα,η προεκλογική περίοδος

- Κάντε ένα κόπο και διαβάστε το πριν πάτε να ψηφίσετε...
- Η «ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ» ΤΩΝ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Το τρίτο Μνημόνιο περιλαμβάνει 223 προαπαιτούμενα, δηλαδή νομοθετικές δράσεις από τις οποίες εξαρτώνται οι περιοδικές αξιολογήσεις της «τερατόικας» και η εκταμίευση των δόσεων του νέου δανείου, σύμφωνα με τα μνημονιακά «έθιμα» που έχουν καθιερωθεί από τον Μάιο του 2010.

Αριθμητικά τα προαπαιτούμενα κατανέμονται ως εξής στην τετραετία:

• 127 το 2015
• 81   το 2016
• 12   το 2017
• 3     το 2018

 Από το σύνολο αυτών των προαπαιτούμενων, 51 πρέπει να νομοθετηθούν-εφαρμοστούν εντός του Οκτωβρίου προκειμένου να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου.

 Στο χρονοδιάγραμμα που έχουν επιβάλει οι δανειστές, και που ουσιαστικά αποτελεί το πρόγραμμα οποιασδήποτε κυβέρνησης αναδειχθεί, υπάρχουν μέτρα διοικητικού-γραφειοκρατικού χαρακτήρα, μέτρα εκ πρώτης όψεως «ουδέτερα» και μέτρα που συνιστούν κυριολεκτικά μια «Μαύρη Βίβλο» λιτότητας, απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων, κατεδάφισης του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

 Είναι να μέτρα που έχουν εξαφανιστεί από την προεκλογική καμπάνια των μνημονιομάχων, ή προβάλλονται, επιλεκτικά, εξωραϊστικά και παραπλανητικά. Σταχυολογούμε τα πιο σημαντικά όπως αναφέρονται στο χρονοδιάγραμμα του Μνημονίου, από τον τρέχοντα μήνα μέχρι και τον Δεκέμβριο 2018: