Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ*
Η
κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία να προκηρύξει Δημοψήφισμα για να μιλήσει ο
ελληνικός λαός στην πιο κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης με τους
λεγόμενους «θεσμούς», πιο απλά με τους δανειστές της χώρας μας. Γιατί ;
Γιατί, αν
και η κυβέρνηση έκανε αρκετές υποχωρήσεις ώστε ν’ ανοίξει ένας δύσκολος
αλλά ελπιδοφόρος δρόμος για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, που εξόντωσαν
οι πολιτικές των «θεσμών», η νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ θέλουν να μας γυρίσουν στην ίδια και χειρότερη κατάσταση απ’ αυτή που ζήσαμε
και ζούμε μέχρι σήμερα.
Έφεραν την πιο επώδυνη συμφωνία με μορφή
τελεσίγραφου. Έτσι έκαναν στο παρελθόν, επιβάλλοντας, μαζί με την
ελληνική ολιγαρχία, υποταγμένες κυβερνήσεις που υπέγραφαν συμφωνίες
ερήμην μας.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορούσε και δεν έπρεπε να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις.
Έκρινε, πολύ σωστά, ότι η αποδοχή της συμφωνίας των δανειστών αποτελεί
παραβίαση της εντολής του ελληνικού λαού, έτσι προκήρυξε Δημοψήφισμα για
να τοποθετηθεί ο ίδιος πάνω στη συγκεκριμένη συμφωνία - τελεσίγραφο.
Αυτό επιτάσσει η δημοκρατία. Ταυτόχρονα, η ετυμηγορία του ελληνικού λαού υπέρ του ΟΧΙ αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο της διαπραγμάτευσης
με τους «εταίρους», που εκπροσωπούν τεράστια οικονομικά συμφέροντα και
γι’ αυτό αδιαφορούν αν οι λαϊκές τάξεις θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.
Στην
Ελλάδα ανασυγκροτείται τις τελευταίες μέρες το μνημονιακό μπλοκ, που
οδήγησε, ήδη πριν την κρίση και κυρίως μέσα στην κρίση, τη χώρα στα
βράχια.
Αυτή η εγχώρια συμμαχία των προθύμων λέει «Ναι» στη συμφωνία - τελεσίγραφο
που θέτει η κυβέρνηση σε Δημοψήφισμα.
Επειδή, όμως, δεν μπορεί να το
πει καθαρά, επειδή δεν τολμά να δηλώσει υποτέλεια στους δανειστές,
ισχυρίζεται ότι ψηφίζει «Ναι» απαντώντας σ’ ένα δικό της ερώτημα : ναι ή
όχι στην Ευρώπη. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη παραχάραξη της αλήθειας.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα και την κοινή λογική τα δημοψηφίσματα διεξάγονται
πάνω σε συγκεκριμένα και όχι υποθετικά ερωτήματα.
Δεν κάνουμε Δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της Ευρώπης αλλά υπέρ ή κατά της συμφωνίας των δανειστών.
Το δικό μας ΟΧΙ σημαίνει ΟΧΙ στη συμφωνία - τελεσίγραφο και συνέχιση
της διαπραγμάτευσης με ένα νέο ισχυρό χαρτί πάνω στο τραπέζι : τη λαϊκή
βούληση για μια έντιμη συμφωνία που δεν θα καταδικάζει τον λαό της χώρας
σε αργό θάνατο.
Είναι οφθαλμοφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θέτει κανένα θέμα αποχώρησης από την Ευρωζώνη.
Γι’ αυτό δεν έχει ούτε στιγμή σταματήσει την διαπραγμάτευση. Αυτό
αναγνωρίζεται από τους «θεσμούς», αφού οι διαπραγματευτικές διαδικασίες
συνεχίζονται, όπως και οι πολιτικές δηλώσεις αρχηγών κρατών και
κορυφαίων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.
Δεν είμαστε ένας λαός χωρίς μνήμη.
Αυτοί που επί 5 χρόνια υπέγραφαν, χωρίς να διαβάζουν, την καταδίκη μας
δεν θα γίνουν τώρα σωτήρες μας. Σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση το επίδικο δεν
είναι μια εβδομάδα ταλαιπωρίας αλλά το αν θα υποθηκεύσουμε ή όχι τη ζωή
μας για τις επόμενες δεκαετίες.
Ο κόσμος
αντιμετωπίζει πραγματικά προβλήματα στην ούτως ή άλλως δύσκολη
καθημερινότητά του, προβλήματα που η κυβέρνηση προσπαθεί να επιλύσει όχι
πάντα γρήγορα και αποτελεσματικά. Αλλά οι συνταξιούχοι στις ουρές των
ΑΤΜ δεν πρέπει να ξεχνούν ούτε στιγμή ότι η κυβέρνηση προκήρυξε Δημοψήφισμα για να διασώσει, με όπλο το δικό μας ΟΧΙ, τις συντάξεις.
Είναι εξοργιστικό να ενδιαφέρονται για τα προβλήματα και την ταλαιπωρία
των συνταξιούχων, των ανέργων, των μισθωτών, των αγροτών, των
επαγγελματιών, των μικροεπιχειρηματιών αυτοί που βγάζουν τα
δισεκατομμύρια του πλούτου τους στο εξωτερικό - 80 δις μόνο το τελευταίο
διάστημα - στερώντας τις τράπεζες από ρευστότητα.
Να θυμόμαστε ότι όσοι
πλούτισαν ή δεν έχασαν από την κρίση συναλλάσσονται με το χρήμα σε άλλα
μεγέθη από τις μικροκαταθέσεις και με άλλους τρόπους.
Δεν θα μας μιλήσουν για αξιοπρέπεια αυτοί που ξοδεύουν σε μια μέρα το ετήσιο εισόδημα ενός συνταξιούχου.
Τον ίδιο εκβιασμό κάνουν και οι δανειστές. Κλείνουν τη στρόφιγγα για να γίνει δύσκολη η αναπνοή μας, δημιουργούν πανικό και επιχειρούν να υφαρπάσουν συναίνεση.
Οι επικεφαλής των «θεσμών» εκστρατεύουν υπέρ του Ναι.
Η δημοκρατία που επικαλούνται καταρρέει σαν χάρτινος πύργος ακριβώς τη
στιγμή που ο ελληνικός λαός καλείται να ασκήσει χωρίς παρεμβάσεις το
δημοκρατικό του δικαίωμα.
Δεν μπορούν ν’ αλλάξουν λαό.
Γι’ αυτό επιδιώκουν ν’ αλλάξουν την κυβέρνηση που εξέλεξε.
Όμως, αυτοί οι δυνάστες των λαών τρέμουν μπροστά στην ετυμηγορία των
αγορών, οι οποίες σήμερα βρίσκονται πάνω από την πολιτική και τους
πολιτικούς που τις υπηρετούν. Τα spreads είναι το αδύνατο σημείο τους.
Γι’ αυτό και το μέτωπό τους είναι εύθραυστο.
Η Ελλάδα μπορεί να διαπραγματευτεί με αξιοπρέπεια αν εμείς νικήσουμε τον φόβο.
Πρέπει να δούμε καθαρά τι θα συμβεί στις 6 Ιουλίου αν, με τη δική μας κούραση, τη δική μας παραίτηση, τον δικό μας φόβο, πλειοψηφήσει το Ναι.
Δύο πράγματα θα συμβούν. Από τη μια, ελληνικά και ξένα κέντρα θα
συνεργαστούν για την ανατροπή του πολιτικού χάρτη όπως διαμορφώθηκε με
τις πρόσφατες εκλογές.
Από την άλλη, θα πιέσουν για την πιο επώδυνη
συμφωνία αφού θα έχει εγκριθεί το τελεσίγραφό τους.
Λέμε, λοιπόν, ΟΧΙ
γιατί δεν θέλουμε την παλινόρθωση του μνημονιακού μπλοκ. Λέμε ΟΧΙ γιατί
αν εμείς παραιτηθούμε από τη δημοκρατία του λαού, η λαϊκή κυριαρχία θα
γίνει με τη δική μας ολιγωρία κενό γράμμα στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και
την Ελλάδα.
Λέμε ΟΧΙ γιατί οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των
λαϊκών τάξεων, της ευρείας κοινωνικής συμμαχίας στην οποία ανήκουμε,
γιατί Ναι ψηφίζουν οι καπιταλιστές και τα κόμματα που υπηρετούν τα δικά
τους συμφέροντα.
Λέμε ΟΧΙ για να δώσουμε ένα διαπραγματευτικό
όπλο στην κυβέρνηση αλλά και για να νοηματοδοτήσουμε με αυτό το ΟΧΙ τη
λαϊκή εντολή που δεσμεύει την κυβέρνηση.
Ο καθένας και η καθεμιά στις μέρες που μένουν θα δώσει μια συλλογική αλλά και μια προσωπική μάχη. ΟΧΙ, για να μην κλείσουμε τον δρόμο της ελπίδας που εμείς οι ίδιοι ανοίξαμε.
*Η Ελένη Πορτάλιου είναι μέλος της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού
[--->]
