Η προσπάθεια του χρηματοπιστωτικού
συστήματος να τρομάξει τους ήδη ενδεείς Έλληνες για να πούνε το μεγάλο
ναι, στα όσα μέχρι τώρα έχουν ζήσει στο πετσί τους μέσω του μεγαλύτερου
ναι που τους εξαναγκάζουν να πουν σε όσα υπόσχονται την πλήρη εξόντωση
τους,έχει πια κορυφωθεί.
Έχουν αμολήσει τα σκυλιά της εξημέρωσης, εξωνημένους δημοσιογραφίσκους -
φερέφωνα των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών κύκλων, αχρείους
πολιτικούς υπηρέτες των χορηγών τους (που είναι και τα μεγάλα αφεντικά
του τόπου), γλοιώδεις "πανελίστες - πρόεδροι ναυαγισμένων
επιμελητηρίων" και ότι μπορεί να περάσει ως θέαμα από το τσίρκο που
διαμορφώνει την κοινή γνώμη.
Έβαλαν και όριο στα ΑΤΜ πιστεύοντας πως αν ο
φτωχοποιημένος λαός δεν έχει ήδη μικρότερο όριο αφού το εισόδημα του
σε πολλές περιπτώσεις, είναι ήδη μικρότερο από το όριο που επέβαλαν.
Γεννάνε όμως εντυπώσεις. Άλλο να σε φτωχοποιούν και άλλο να σε
ειρωνεύονται λέγοντας σου πως απαγορεύεται να σηκώσεις χρήματα, από ένα
ποσό και πάνω. Ψυχολογία της αγοράς το λένε και είναι ακόμα ένα εργαλείο
που χρησιμοποιούν για να μας φορέσουν τα χειρότερα.
Και ο φόβος έπαψε να χορηγείται σε δόσεις. Χορηγείται με τον κουβά, σε
ποσότητες τεράστιες. Τόσο μεγάλες που παραλύει τη σκέψη, τον νου.
Αχρείοι πολιτικοί δεν ντρέπονται να παροτρύνουν τον κόσμο να ψηφίσει
ναι, στα βαρβαρότερα μέτρα - μέσα υποταγής και εξαθλίωσης.
Και η κοντή
μνήμη του λαού αυτού τους κάνει αισιόδοξους πως θα βρεθούν και πάλι σε
ηγετικές θέσεις. Ίσως να μη φταίνε οι αχρείοι αλλά αυτοί ποιυ τους
δίνουν το δικαίωμα να είναι αχρείοι.
Υπάρχει όμως και άλλος ένας φόβος.
Ο εξ αριστερών φόβος, ο οποίος αναλύεται ως εξής
"Το
ΟΧΙ όμως, τι θα σημαίνει; Θα σημαίνει μήπως την αποδοχή της πρότασης των 47
σελίδων του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σύμφωνα με τα λεγόμενα του Βαρουφάκη θα μπορούσε να
είναι και πρόταση δανειστών;" και
"μήπως η
κινητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κίνηση
τακτικής στη διαπραγματευτική σκακιέρα; "
Δύο
ερωτήματα για τα οποία και το ΚΚΕ προβληματίζεται -φοβαται (;;) να
στηρίξει το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, μεταφράζοντας με έναν υπερβατικό τρόπο,
τη λαϊκή αντίδραση στα κοράκια της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας, σε
στήριξη της κυβέρνησης και του "εχθρού Σύριζα" (φαντάζομαι όμως όχι
προτείνοντας το ναι στη θέση του).
Και
τα δύο ερωτήματα έχουν απαντηθεί, αλλά για κάποιο λόγο δεν έχει γίνει
πλατιά ενημέρωση του λαού για τις διευκρινίσεις που είτε δόθηκαν άμεσα
είτε είναι ξεκάθαρες από τα όσα έχουν συζητηθεί και τελεστεί, τον
τελευταίο καιρό.
Δεν
την περιμέναμε την ενημέρωση βέβαια από τα ΜΜΕ που βρήκαν άλλη μία
ευκαιρία να πουλήσουν εκδούλευση στα αφεντικά τους, αλλά από τις
συζητήσεις και τις ανοιχτές συνελεύσεις που γίνονται παντού στη χώρα.
Τέλος πάντων, για όσους (δικαίως) αναρωτιούνται :
Η πρόταση των 47 σελίδων δεν
υπαρχει χωρίς,
1.ρύθμιση με διαγραφή μέρους του χρέους και
2. ισχυρό
αναπτυξιακό πακέτο
Συνεπώς δεν υπάρχει απο μόνη της εφόσον οι δανειστές αρνούνται
τα δύο παραπάνω .
Ας τα έχουμε στο νου μας τα παραπάνω και ας κρατήσουμε πάνω πάνω, την ηθική υποχρέωση μας ως πολίτες πως
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΨΗΦΟΣ ΥΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΦΟΒΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
