Ερωτηματικά για την απόφαση της Περιφέρειας για τα «Αστέρια» Γλυφάδας

Παρά τη σωρεία αντιδράσεων, ακόμα και στο εσωτερικό της πλειοψηφούσας
παράταξης του συνδυασμού της κυρίας Δούρου, η «επένδυση» εγκρίθηκε από
την Περιφέρεια Αττικής.

 

Η έγκριση της «επένδυσης» πέρασε με τη σύμπραξη της παράταξης Δούρου, με τις παρατάξεις Σγουρού και Κουμουτσάκου, καθώς από τους συμβούλους της Δύναμης Ζωής της Ρένας Δούρου 5 καταψήφισαν, 4 ψήφισαν λευκό και 1 δήλωσε «απών»..

Η απόφαση που πήρε χθες η διοικούσα παράταξη "Δύναμη Ζωής" της Ρένας Δούρου, να υπερψηφίσει την ΜΠΕ παρά τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν στο εσωτερικό της 

Την ΜΠΕ για τ' "ΑΣΤΕΡΙΑ" δεν ψήφισαν 10 περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξης της Ρένας Δούρου, ενώ υπερψηφίστηκε και από τις παρατάξεις του Γιάννη Σγουρού και του Γιώργου Κουμουτσάκου.   

Καταψήφισαν οι: ‘Αννα Βασιλάκη, Γιάννης Πρωτονοτάριος, Φλωρεντία Νικολιδάκη, Ζωή Ράϊκου και Μαρίνα Κούκα, οι Παναγιώτης Πατσαβός, Ασημάκης Μαντάς, Παρασκευή Τουτουντζή και Απόστολος Γούλας ψήφισαν λευκό, ενώ απείχε ο Κώστας Βλάχος.

Όπως σημείωσε ο αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών Χρίστος Καραμάνος, η σημερινή ΜΠΕ απέχει παρασάγγας από τη μελέτη περιβαλλοντικών όρων που ακυρώθηκε το 2003 από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Την αίτηση ακυρώσεως για τη μελέτη εκείνη είχαν προσυπογράψει μεταξύ άλλων, η πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Στέλλα Αλιφιέρη, η βουλευτής ΚΚΕ Λιάνα Κανέλη, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο πρώην δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης κ.α..

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Καραμάνος, «ο χώρος μας είναι ο βασικός κορμός όλων των κινητοποιήσεων για την προστασία του Περιβάλλοντος. Είμαστε καρφωμένοι στις ίδιες αρχές, την υπεράσπιση του Περιβάλλοντος και του δημοσίου συμφέροντος».

Αναφερόμενος στη γνωμοδότηση της σημερινής ΜΠΕ σημείωσε ότι ο εισηγητής έχει θέσει αυστηρούς όρους, ότι παραμένουν μόνο τα υπάρχοντα κτίσματα στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα αυθαίρετα κτίσματα των τελευταίων 20-30 χρόνων και ότι υπάρχει απόλυτη προστασία της δασικής έκτασης και του αρχαιολογικού χώρου.

Ο αντιπεριφερειάρχης Νότιου Τομέα Αθηνών Χρήστος Καπάταης σημείωσε ότι η Περιφέρεια θέτει τους όρους και προσδοκεί να έχει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να επιτηρήσει το σεβασμό τους. Υποστήριξε ότι η λειτουργία του ξενοδοχείου θα αποτρέψει τη λειτουργία νυχτερινών κέντρων, που δεν μπορεί κανένας να κλείσει εδώ και χρόνια. Πρόσθεσε ότι σύμφωνα με τη μελέτη δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον. Κατέληξε πως οι όροι που τέθηκαν είναι προς την κατεύθυνση της λειτουργίας του ξενοδοχειακού συγκροτήματος με ασφάλεια και ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

Ο εισηγητής της γνωμοδότησης, Περιφερειακός Σύμβουλος Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, σημείωσε ότι η Περιφερειακή Αρχή επιδιώκει τη βιώσιμη ανάπτυξη με ανταποδοτικά οφέλη για τους κατοίκους και γι αυτό λέει «ναι» στην επένδυση που θα είναι ήπιας μορφής.

Η Περιφερειακή Σύμβουλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) Δέσποινα Κουτσούμπα, που καταψήφισε την ΜΠΕ, σημείωσε ότι η παράταξη της κ. Δούρου πάει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και των κατοίκων της περιοχής, προσθέτοντας ότι ο κ. Λαφαζάνης θα κληθεί να εγκρίνει μια επένδυση κατά της οποίας είχε προσφύγει.

Αναφερόμενη στο συγκρότημα, σημείωσε ότι θα έπρεπε να προστατευθεί στην αρχική του μορφή, όπως είχε σχεδιασθεί από τους σημαντικούς Έλληνες αρχιτέκτονες Π. Βασιλειάδη, Μ. Βουρεκά, Π. Σακελλάριου, Α. Γεωργιάδη, Κ. Δεκαβάλλα και ανεγερθεί το 1955. Με την πάροδο των χρόνων προστέθηκαν παράνομες κατασκευές και έγιναν καταστροφικές επεμβάσεις στη δασική έκταση. Η κ. Κουτσούμπα πρότεινε την αποκατάσταση του συγκροτήματος στην αρχική του μορφή και την παραμονή του στο Δημόσιο αντί της παραχώρησής του σε ιδιώτη.

Σε ό,τι αφορά την μελέτη που κλήθηκε να ψηφίσει το Περιφερειακό Συμβούλιο, σημείωσε ότι οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι ουσιαστικά καλούνται να εγκρίνουν τον διπλασιασμό της δόμησης, την αλλαγή χαρακτήρα του δασικού, αρχαιολογικού χώρου, την επαναχάραξη του αιγιαλού σύμφωνα με τις αυθαίρετες κατασκευές και την απαγόρευση πρόσβασης στη θάλασσα στους κατοίκους όταν αρχίσει να λειτουργεί το συγκρότημα.

Αναφερόμενη στο επιχείρημα για δημιουργία θέσεων εργασίας, σημείωσε ότι είναι γνωστό πως στις ξενοδοχειακές μονάδες απασχολείται φθηνό εργατικό δυναμικό από τις τουριστικές σχολές των βαλκανικών χωρών, αλλά και της Ελλάδας. Τέλος, πρόσθεσε ότι η υπόθεση θα καταλήξει σαν το Ρέμα της Πικροδάφνης. Οι κάτοικοι θα προσφύγουν και πάλι στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου θα καταρριφθεί.

Η Περιφερειακή Σύμβουλος της Δύναμης Ζωής Φλωρεντία Νικολιδάκη, που καταψήφισε, υποστήριξε ότι με τη γνωμοδότηση προκύπτει πολιτικό ζήτημα για το ίδιο το Περιφερειακό Συμβούλιο. «Νομίζω ότι οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής πρέπει να κατανοήσουν ότι η κυβέρνηση έχει αλλάξει. Τα στελέχη της Περιφέρειας πρέπει να ενημερωθούν ότι οι μνημονιακοί νόμοι είναι υπό έλεγχο» σημείωσε και πρόσθεσε με την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου δημιουργείται πρόβλημα στον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Περιβάλλοντος.

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος και καθηγητής του ΕΜΠ Γιάννης Πρωτονοτάριος σημείωσε ότι καταψηφίζει την επένδυση για τέσσερεις λόγους: 

Πρώτον, διότι έχουμε άλλη κυβέρνηση που βάζει άλλους όρους για το περιβάλλον. Η παράκτια ζώνη του Σαρωνικού πρέπει να είναι ενιαία και να μη διακόπτεται. Ο επιχειρηματίας είναι εύλογο ότι θα κλείσει τη ζώνη για το πεντάστερο ξενοδοχείο του. 

Δεύτερον, διότι υπάρχουν αυθαίρετα κτίσματα που δεν έχουν μεγάλο όγκο στη ζώνη του αιγιαλού, τα οποία θα έπρεπε να κατεδαφισθούν όπως έχει επανειλημμένα αποφανθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας. 

Τρίτον, διότι δεν κατοχυρώνεται η προστασία της δασικής έκτασης. 

Τέταρτον, διότι χρησιμοποιείται συντελεστής δόμησης ως εάν στο οικόπεδο συμπεριλαμβανόταν η δασική έκταση και όχι μόνο το πραγματικό οικόπεδο. Κατ' αυτόν τον τρόπο προκύπτει πολύ μεγαλύτερος συντελεστής δόμησης από αυτόν που θα έπρεπε.

[--->]

Δήλωση του Γιώργου Χαρίση, συνδικαλιστή του ΣΥΡΙΖΑ για το γιo του και απεργό πείνας Φοίβο

Δήλωσή του Γιώργου Χαρίση, συνδικαλιστή της ΠΟΕ-ΟΤΑ και γραμματέα του ΜΕΤΑ, της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, ο γιος του οποίου βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 2 Μαρτίου.

Το πλήρες κείμενο της δήλωσης είναι το εξής:
Όπως είναι γνωστό από τις 2 Μάρτη βρίσκεται σε απεργία πείνας ο γιος μου Φοίβος, συμμετέχοντας στην κινητοποίηση με άλλους συναγωνιστές του, μέσα από το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων (ΔΑΚ) διεκδικώντας: Την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, των τρομονόμων 187 και 187Α και του κουκουλονόμου, την οριοθέτηση στη χρήση του DNA, ως αποδεικτικού μέσου και την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού, λόγω αναπηρίας (93%) για να λάβει τη νοσηλεία που του αρμόζει.

Δεν κρίνω τις ιδέες ή τη δράση του, για τα οποία έχω τις δικές μου απόψεις, θεωρώντας ότι αυτές οι επιλογές οδηγούνται συνήθως σε αδιέξοδο, όσο ηρωισμό και ανιδιοτέλεια και αν διαθέτουν οι πρωταγωνιστές τους, εξάλλου είναι γνωστή η πολιτική και συνδικαλιστική μου πορεία που καταδεικνύει τη διαφορετική πολιτική θεώρηση για τα πράγματα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα αιτήματα της απεργιακής τους κινητοποίησης δεν είναι δίκαια. Αντίθετα ήταν διαχρονικές θέσεις του κινήματος των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και βασικές αξίες που στήριξαν σε δυσκολότερες περιόδους οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός δε ότι η νέα κυβέρνηση μεταξύ των πρώτων νσχ φέρνει για ψήφιση την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, αλλά και άλλων διατάξεων που θα αποσυμφορήσει τις φυλακές και θα βελτιώνει τις συνθήκες κράτησης, καθώς και οι δεσμεύσεις της για την αντιμετώπιση και των άλλων αιτημάτων, κινούνται σε μια τέτοια κατεύθυνση, που η επίσπευσή τους είναι απόρροια και του αγώνα που διεξάγεται μέσα και έξω από τις φυλακές, από τους πολιτικούς κρατούμενους και τα κινήματα αλληλεγγύης.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι ποιος έχει ή δεν έχει δίκιο ή πώς κάποιος φιλοσοφεί τα πράγματα και αναλύει την πραγματικότητα, αλλά πώς οι φορείς της πολιτείας σέβονται τα στοιχειώδη δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

Παρακολουθώντας τις δίκες που γίνονται στο λεγόμενο “τρομοδικείο” των φυλακών Κορυδαλλού, πέρα από τις τριτοκοσμικές συνθήκες διεξαγωγής τους και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων και των συνηγόρων τους, αλλά και τις αμφισβητήσεις για τη διασφάλιση των εγγυήσεων της δημοσιότητας και της δίκαιης δίκης, πράγματα που αποτελούν στοιχειώδη καθήκοντα και υποχρέωση να τα αλλάξει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, χωρίς να υποκλιθεί και να υποχωρήσει στην επίθεση που δέχεται από τις δυνάμεις της συντήρησης και του μεσαιωνικού σκοταδισμού.

Δεν μπορεί πχ οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης να μένουν απαθείς, όταν στην αίθουσα του λεγόμενου “τρομοδικείου” των φυλακών, που διεξάγονται οι δίκες ή στις μεταφορές πολιτικών κρατουμένων στα νοσοκομεία, κινητοποιούνται διμοιρίες ΜΑΤ, δεκάδες αστυνομικοί της αντιτρομοκρατικής και ασφαλίτες, ένας ολόκληρος δηλ. συρφετός αργόσχολων και τα νοσοκομεία να μην διαθέτουν προσωπικό και ήδη πρώτης ανάγκης για τους ασθενείς τους ή να πεινάνε παιδιά σε σχολεία;

Αν αυτές οι εικόνες είναι για να εμπεδώνεται η ιδέα στην κοινωνία για το ποιοι μηχανισμοί αποτελούν το κράτος και ότι αυτό είναι αήττητο, ποια ανάγκη υπηρετούν σήμερα να μην σπάσουμε αυτές τις εικόνες που πέρα από αντιαισθητικές είναι και κοστοβόρες για την κοινωνία και τους πολίτες της;

Ποιος υπουργός της κυβέρνησης ή ποια συνδικαλιστική οργάνωση υγειονομικών μπορεί να δεχτεί να εξετάζονται κρατούμενοι, όπως έγινε την Παρασκευή 20/3/2015 στο νοσοκομείο “Τζάνιο” του Πειραιά, με χειροπέδες (βλέπε καταγγελίες Φοίβου και του προσωπικού του γιατρού) ή να μη γίνεται η εισαγωγή τους επειδή αρνούνται, όπως έχουν δικαίωμα, να πάρουν ορό;

Ποιος προοδευτικός και αριστερός άνθρωπος μπορεί να δεχτεί, όταν στην κυβέρνηση είναι η Αριστερά, να απαγορεύεται στους γονείς και την προσωπική γιατρό του Φοίβου, την κ. Λίνα Βεργοπούλου, να έρχονται σε επαφή μαζί του και να μπορούν να μιλήσουν για να δουν σε ποια κατάσταση είναι η υγεία του μετά 21 μέρες απεργίας πείνας;

Πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι το νοσοκομείο “ΑΤΤΙΚΟΝ”, που εισήχθη ο Φοίβος το Σάββατο 21/3/2015 δεν διέθετε ούτε μαξιλάρι ούτε τα στοιχειώδη, όταν έξω από το θάλαμο και στον περίγυρο του νοσοκομείου ήταν δεκάδες αστυνομικοί και ασφαλίτες, οι οποίοι επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, που δεν μπορεί να πληρώσει τις εφημερίες και τα νυχτερινά του υγειονομικού προσωπικού των δημόσιων νοσοκομείων;

Ποιος μπορεί να ανέχεται το γεγονός να είναι ένας απεργός πείνας, που βρίσκεται στα όρια των βιολογικών του αντοχών, επί ώρες στην αναμονή και στον προθάλαμο των επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου “ΑΤΤΙΚΟΝ”, σε μια καρέκλα, με χειροπέδες, περιτριγυρισμένος από πάνοπλους αστυνομικούς της αντιτρομοκρατικής και των ΕΚΑΜ, χωρίς καμιά δυνατότητα επαφής με τους οικείους του ή τον προσωπικό του γιατρό;

Μπορεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας να δείχνει ανοχή και να κατανοεί τις δημοσιονομικές δυσκολίες, για άμεση βελτίωση της ζωής του ή της αύξησης των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων, δεν θα δείξει όμως ανοχή σε ζητήματα που προσδιορίζουν το στίγμα και της αξίες της αριστεράς για δικαιοσύνη, ισονομία και ευαισθησία απέναντι στους αδύναμους και τους διαφορετικούς, γι’ αυτό, όπως πρέπει να καταργηθούν εδώ και τώρα το δουλεμπόριο της ενοικιαζόμενης, εργολαβικής και ανασφάλιστης εργασίας, έτσι πρέπει να σταματήσουν να προκαλούν οι δυνάμεις καταστολής, να αυθαιρετούν οι δικαστικές και ανακριτικές αρχές και ταλαιπωρούνται οι πολίτες από την αναλγησία των κρατικών αρχών.
[--->]

Υπόθεση Κατρούγκαλου

Ότι η «υπόθεση Κατρούγκαλου» αξιοποιείται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, διάφορα μιντιακά συγκροτήματα και λοιπούς συγγενείς με τον τρόπο που αξιοποιείται και αναδεικνύεται, έχει μια απλή και καταφανή εξήγηση:

    Είναι γνωστή και πανθομολογούμενη η απέχθεια όλων αυτών και απέναντι στη διαφθορά. Απέναντι στη διαπλοκή. Απέναντι στον καρεκλοκενταυρισμό.Απέναντι στην αξιοποίηση του κράτους για ίδιον όφελος. Απέναντι στο σύστημα των «off shore» που κάποιοι (ακόμα και δίπλα σε πρωθυπουργούς) παρκάρουν και ξεπλένουν χρήμα. Απέναντι στην κατάχρηση εξουσίας…

  Το γνωρίζει το πανελλήνιο: Ουδεμία σχέση έχουν οι καταγγέλλοντες με τη«Ζήμενς». Ούτε με τους Χριστοφοράκους που έφευγαν ανενόχλητοι από την Ελλάδα. Ούτε με την «λίστα Λαγκάρντ». Ούτε με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου κατόπιν υπαγωγής της χώρας υπό το αγγλικό δίκαιο.

  Ουδεμία σχέση έχουν με μίζες, με Μέγαρα, με «εθνικούς» εργολάβουςκαι «εθνικούς» προμηθευτές που σιτίζονται από το δημόσιο κορβανά.

  Ουδεμία σχέση έχουν με υπουργούς που πριν γίνουν υπουργοί φρόντιζαν να φυγαδεύουν τα λεφτουδάκια τους στο εξωτερικό.

 Και φυσικά: Δεν έχουν σχέση ούτε καν με εκείνες τις διατάξεις του Συντάγματος περί (μη) ευθύνης υπουργών…

 Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι τόσο αφοσιωμένοι είναι σε αυτό που ονομάζεται «υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος» που όταν – πριν λίγους μήνες – εκδικαζόταν η υπόθεση της «Energa» και της «Hellas Power», των δυο εταιρειών που κατέκλεψαν το δημόσιο κατακρατώντας το χαράτσι της ΔΕΗ, δεν είχαν βγάλει άχνα για το γεγονός ότι: Αφενός από την δίκη απουσίαζε εκπρόσωπος του Δημοσίου ώστε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του Δημοσίου, αφετέρου ο συνήγορος υπεράσπισης των εκλεκτών εταιρειών που κατέκλεψαν το Δημόσιο ήταν υπουργός, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος καιυψηλόβαθμο στέλεχος του τότε κυβερνώντος κόμματος!
  
  Γνωρίζουμε, επίσης, από πού κρατάει η σκούφια αυτού του εσμού των φαρισαίων. Ποιός δεν το θυμάται, αλήθεια: Την εποχή που ο κοσμάκης είχε πιαστεί στη μέγγενη του Χρηματιστηρίου, υψηλόβαθμοι παράγοντες του τότε κυβερνώντος κόμματος δικαιολογούσαν τα δικά τους παιχνίδια στο Χρηματιστήριο λέγοντας – την ώρα που συντελείτο ένα ανεπανάληπτο ριφιφί κατά του ελληνικού λαού – ότι εκείνοι… «ασκούσαν το δικαίωμά τους στην ατομική ευημερία»!

 Γνωρίζουμε ποια είναι η σχέση τους και με το δημόσιο συμφέρον, γενικώς: Δεν πάνε παρά μόλις μερικοί μήνες που όταν στον ΟΗΕ εγκρίθηκε ψήφισμα υπέρ του δικαιώματος μιας χώρας να αναδιαρθρώνει το χρέος της χωρίς να λαμβάνει υπόψη πιστωτές, κερδοσκόπους και τοκογλυφικά «funds», εκείνοι φρόντισαν να…απέχουν από την ψηφοφορία!
     
Αλλά αυτό που αποκαλείται «υπόθεση Κατρούγκαλου» δεν έχει να κάνει μόνο με τους διάφορους κλόουν που παριστάνουν τους κήνσορες και τους τιμητές της πολιτικής ηθικής.

 Και τούτο διότι ουδείς μπορεί να παρασιωπά ότι: Τα τελευταία χρόνια – και ανεξαρτήτως από καλές προθέσεις – στήθηκε μια «βιομηχανία» πάνω στο γεγονός ότι οι άνθρωποι έχαναν τις δουλειές τους και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

 Μια «βιομηχανία» που υποσχόταν – άλλοτε από λόγους πολιτικής αφέλειας και άλλοτε από λόγους ιδιοτέλειας – ότι οι λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα θα είναι νομικές και όχι πολιτικές.
     
Μια «βιομηχανία» που κέρδιζε καθώς οι άνθρωποι που έχαναν δουλειές και ασφαλιστικά δικαιώματα στρέφονταν να ψάχνουν εκεί το δίκιο τους, με αντίτιμο που ξεκινούσε από το «ένα 20ευρω η ερώτηση». Και στήθηκε από δικηγορικά γραφεία που εξαπλώθηκαν στο όνομα του… «αντιμνημονιακού αγώνα»!
     
Οι συμμετέχοντες, λοιπόν, σε αυτή τη «φάμπρικα» προφανώς δεν έχουν να απολογηθούν τίποτα για τα όσα υποκριτικά τους καταλογίζουν οι συστημικοί πολιτικοί τους αντίπαλοι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει, επειδή οι επικριτές τους είναι ιησουίτες, ότι εκείνοι μπορούν να διεκδικούν ρόλους ως άλλοι ήρωες από το «η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ».

 Εν προκειμένω, και σε ό,τι έχει να κάνει με τον κ.Κατρούγακλο και τον πολιτικό του χώρο, τα προηγούμενα – και φυσικά μόνο στο βαθμό που τους αφορούν – μεταφράζονται στα εξής:

Πρώτο: Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια.

 Δεύτερο: Ο,τι είναι νόμιμον δεν είναι και ηθικόν.

 Τρίτο – και σπουδαιότερο: Ο αγώνας για τα δίκαια του λαού, εφόσον είναι τέτοιος, η αφιέρωση των ικανοτήτων (επαγγελματικών, νομικών, επιστημονικών, τεχνικών κλπ), των δυνατοτήτων και των γνώσεων του καθενός σε αυτόν τον πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού, δεν μπορεί να γίνεται και να διεξάγεται με ιδιωτικά συμφωνητικά για παρακράτηση 12% επί των δικαιωμάτων του λαού…

[--->] 

''δεν μπορεί να γίνεται και να διεξάγεται με ιδιωτικά συμφωνητικά για παρακράτηση 12% επί των δικαιωμάτων του λαού…''

Εδώ,ο  Ν.Μπογιόπουλος αφήνει να εννοηθεί ότι τα δικηγορικά γραφεία  των εργατικών σωματείων και των ομοσπονδιών με πλειοψηφία  ΚΚΕ δεν καταφεύγουν στην υπογραφή  ιδιωτικών συμφωνητικών έναντι  αμοιβής σε περιπτώσεις εργατικών διαφορών αλλά το κάνουν δωρεάν.

πρωί πρωί και ο αγώνας κατά της ''διαπλοκής''

αρχίζει από τα κανάλια της διαπλοκής.
Οσονούπω και η ρύθμιση για τις συχνότητες (εξωτερικού)
και τα χρέη των καναλαρχών

 
η αφίσα από    [--->]

Ψωμί, Δουλειά, Στέγαση και Αξιοπρέπεια

Ένα χρόνο μετά, οι Ισπανοί και πάλι στην "πορεία αξιοπρέπειας" στη Μαδρίτη 

 Πέρυσι, τέτοια μέρα, 22 Μαρτίου 2014, ξεκινούσε η τεράστια «Πορεία για Αξιοπρέπεια» στη Μαδρίτη. Θυμίζουμε ότι εκείνη την ημέρα συγκεντρώθηκαν στη Μαδρίτη δεκάδες χιλιάδες πολίτες από τις «πορείες αξιοπρέπειας» σε ολόκληρη την Ισπανία για να σχηματίσουν αυτό που κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας ονομάστηκε «Πορεία του ενός εκατομμυρίου» καθώς στους δρόμους της ισπανικής πρωτεύουσας βρίσκονταν τουλάχιστον ενάμιση εκατομμύριο άτομα (πολλοί μιλούν και για νούμερα που ξεπερνούν κατά πολύ τον αριθμό αυτό). Επρόκειτο για μια πορεία διαμαρτυρίας στα άγρια μέτρα λιτότητας και τις εξώσεις, με το κράτος να απαντάει πολύ βίαια (ενώ οι πυροσβέστες έδιναν μάχες με την αστυνομία για να προστατεύσουν τους διαδηλωτές!) και αποτέλεσμα πολλούς τραυματισμούς και συλλήψεις, και συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε πολλές πόλεις της Ευρώπης.

                                                       Μαδρίτη, 22 Μαρτίου 2014 

Φέτος, στην επέτειο της πορείας αυτής, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ξαναμαζεύτηκαν στους δρόμους της Μαδρίτης το Σάββατο 21 Μαρτίου, με σύνθημα «ψωμί, δουλειά, στέγαση και αξιοπρέπεια» και «κάτω οι κυβερνήσεις της Τρόικα». Η κινητοποίηση-πορεία συγκέντρωσε μισό εκατομμύριο διαδηλωτές, παρά τη διαρκή βροχή,από 300 διαφορετικές οργανώσεις και 9 «πορείες αξιοπρέπειας», που κατευθύνθηκαν και πάλι προς την πλατεία Κολόν. Εκεί, οι συγκεντρωμένοι συνέχισαν να φωνάζουν συνθήματα για τη συνέχιση του αγώνα τους, ενώ έστησαν και μια σκηνή όπου μέσα από στίχους και λόγους, «μίλησε» ο «αγώνας της εργατικής τάξης». Η αστυνομία χτύπησε και πάλι, συλλαμβάνοντας διαδηλωτές μετά το τέλος της πορείας, έτσι ώστε να προστατεύσει για άλλη μια φορά την ανεργία, τις εξώσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη διαφθορά της ισπανικής κυβέρνησης. 

                                                             Gerard Julien. AFP

[--->]